1.«Αγιοβασίλη» με φέσι θα δούμε, αφού… είναι Τούρκος!!!
Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη
Το έστειλε ο Δημοσθένης Λαμπρινάκης
Μια σου… πετάγεται «έθνος» που δηλώνει «μακεδονικό»,
μια σου «βαφτίζουν» τουρκικά όσα ο ελληνισμός
δημιούργησε στο διάβα των αιώνων σε περιοχές που βρέχονται από το Αγαίο και όχι
μόνο, διότι κάποτε, απολίτιστα στίφη κατέλαβαν απλώς εδάφη. Γενικώς όλοι
διεκδικούν και όσο δεν λες κάτι ως χώρα, έστω χιουμοριστικά, θα συνεχίζουν να
το κάνουν. Οι κανόνες των διεθνών σχέσεων δεν αλλάζουν.
Γράμμα λοιπόν στον Πάπα Φραγκίσκο, φέρεται να έχει στείλει το επονομαζόμενο Συμβούλιο Ειρήνης του… Santa Claus της Τουρκίας
με μία απίστευτη απαίτηση, την επιστροφή των λειψάνων του Αγίου Νικολάου (στην δυτική παράδοση
Santa Claus)! Το γνωρίζατε ότι υπάρχει τέτοιος οργανισμός στην
γείτονα; Εμείς πάντως όχι.
Σύμφωνα λοιπόν με τον πρόεδρο του Συμβουλίου Ειρήνης (τίτλος και αυτός…)
Μουαμάρ Καραμπουλούτ, αναμένεται
από τον Πάπα να δώσει το πράσινο φως για
την μεταφορά των λειψάνων του Αγίου Νικολάου στην Τουρκία από το Μπάρι της
Ιταλίας στην οποία βρίσκεται ο τάφος του. Ο αγώνας των
υποστηριχτών του Santa Claus στην
Τουρκία έχει ξεκινήσει το 1995 και σύμφωνα με
τον Μ. Καραμπουλούτ
υπάρχει υποστήριξη και από «κυβερνητικούς
οργανισμούς της χώρας».
Να υπενθυμίζουμε λοιπόν, ότι ο Άγιος Νικόλαος ο «Μυροβλήτης» γεννήθηκε
το 270 μ.Χ. στα Πάταρα
της Λυκίας στην Μικρά Ασία και αποδήμησε εις Κύριον στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 343. Ως Αρχιεπίσκοπος Μύρων, αγωνίστηκε για την
πίστη του, τους συνανθρώπους του και βασανίστηκε την περίοδο των διωγμών
του Διοκλητιανού, για να επανέλθει στην
θέση του από τον Μέγα Κωνσταντίνο.
Σύμφωνα δε με γραπτά κείμενα, τα θαύματα του Αγίου
Νικολάου συνέβαλαν στο να σωθούν πολλοί άνθρωποι και να πιστέψουν ακόμα
περισσότεροι. Το 325 μ.Χ. έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας και
αποτέλεσε σφοδρό πολέμιο του Αρειανισμού.
Τα λείψανά του διατηρήθηκαν στα Μύρα της
Λυκίας έως το έτος 1087 όταν εκλάπησαν και μεταφέρθηκαν στο Μπάρι της Ιταλίας.
Υπενθυμίζουμε, ότι πρόκειται για τα χρόνια της μεγάλης αναρχίας στην Βυζαντινή Μικρά Ασία, όταν μετά την μάχη του Ματζικέρτ (1071), το ένα μετά το άλλο τα «θέματα» (οι διοικητικές περιοχές του Βυζαντίου) έπεφταν
στα χέρια των Σελτζούκων, με αποτέλεσμα κάθε έννοια τάξης να έχει
καταλυθεί, κατάσταση η οποία κράτησε για μεγάλο χρονικά διάστημα έως ότου
ο Αλέξιος Κομνηνός να καταφέρει να
συμμαζέψει… τα ασυμμάζευτα.
Ως γνωστόν, η μνήμη του Αγίου Νικολάου εορτάζεται στις 6 Δεκεμβρίου τόσο για την Ελληνορθόδοξη όσο και για την
Ρωμαιοκαθολική εκκλησία. Αναφορικά με τη σύνδεσή του Αγίου Νικολάου με τον… συμπαθή ευτραφή γεράκο
ο οποίος με την κόκκινη στολή έρχεται από τον βορρά για να φέρει τα δώρα στα
παιδιά (φιγούρα που βρίσκει τις απαρχές της σε διαφημιστική
καμπάνια πασίγνωστου αμερικανικής προέλευσης αναψυκτικού κατά τη διάρκεια του
μεσοπολέμου), τα πράγματα είναι απλά, στη Δύση η εορτή του Santa Claus είναι αυτή του Αγίου Νικολάου.
Στον ελληνισμό φυσικά η φιγούρα ταυτίζεται με τον Άγιο Βασίλειο.
Κλείνουμε τη συγκεκριμένη ανάρτηση με δύο επισημάνσεις:
Πρώτον, με
την γνωστή τους τακτική οι ένοικοι (τζαμπατζήδες για την
ακρίβεια) της Μικράς Ασίας βαφτίζουν οτιδήποτε υπήρξε πριν
από αυτούς στον χώρο τον οποίο καταπατούν ως τούρκικο. Μέσα στο συγκεκριμένο
πλαίσιο, οι απόγονοι των Οθωμανών και λάτρεις του «κόκκινου Σουλτάνου» (Αμπντούλ Χαμίτ Β’) θέλουν να τεθούν τα λείψανα του Αγίου Νικολάου υπό τον έλεγχό τους (ακόμα
και εάν κάποιος ισχυριστεί ότι θα επιστραφούν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο),για
να εξαφανιστούν σε εύθετο χρόνο μαζί με όλα τα άλλα κατάλοιπα της
Ελληνορθοδοξίας.
Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να διανοηθούμε
ότι προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας
θα επέτρεπε μία τέτοια κίνηση προς ανθρώπους οι οποίοι το τελευταίο διάστημα
όπου βρούνε Βυζαντινή εκκλησία με το όνομα Αγία Σοφία την μετατρέπουν
τζαμί (για παράδειγμα τον καθεδρικό ναό της Τραπεζούντας και το
ναό στον οποίο έλαβε χώρα η Α’ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια). Ενώ
η τελευταία τους ενασχόληση, αφορά τους ναούς – κοσμήματα στην Κωνσταντινούπολη, όπως
αυτόν της Μονής Στουδίου και φυσικά τη
Μητέρα όλων των Εκκλησιών, την Αγία Σοφία.
Δεύτερον, παρά
το γεγονός ότι είναι σίγουρο ότι όλα αυτά αποτελούν ευσεβείς (ή
μήπως ασεβείς…) πόθους των νεοθωμανών, να υπενθυμίσουμε ότι πρόκειται για τον Άγιο Προστάτη του Πολεμικού
Ναυτικού και των απανταχού Ελλήνων ναυτικών, η ελληνική
κυβέρνηση η οποία φανταζόμαστε πως εξακολουθεί να έχει ιδιαίτερες
ευαισθησίες στα εθνικά θέματα, αλλά και στη σημειολογία κάποιων
πραγμάτων, καλό θα ήταν να δείξει κάποια προσοχή στο ζήτημα αυτό.
Όπως το
Ναυτικό ποτέ δεν παραδόθηκε στον Οθωμανό – ούτε και σε κανέναν
άλλον φυσικά – και πάντα κατίσχυσε των αντιπάλων του, έτσι και Άγιος
Προστάτης του καλό θα ήταν να μείνει – προς το παρόν – εκεί που βρίσκεται
ατενίζοντας από το Μπάρι προς ανατολάς το αγαπημένο του έθνος και αναμένοντας
τον κατάλληλο καιρό για να γυρίσει εκεί που βρισκόταν πριν το 1087.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου