Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ 1694



ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ 1694

Τα σχόλια με μπλέ γράμματα και σιέλ υπογραμμιση, όπου και αν υπάρχουν, είναι δικά μου.
Η ‘’ΕΝΔΕΚΑΔΑ’’ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ         You Got It Roy Orbinson
http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

You Got It Roy Orbinson



ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
You Got It   Roy Orbinson

1.Bloomberg: Οι Κούρδοι πιό κοντά στην ανεξαρτησία τους !!



    Παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις της αμερικανικής κυβέρνησης ότι στόχος της πολιτικής της παραμένει ένα ενωμένο, αδιαίρετο Ιράκ, ο απευθείας εξοπλισμός των κουρδικών στρατιωτικών δυνάμεων, αποτελεί καθοριστική εξέλιξη στην πορεία ανεξαρτητοποίησης του κουρδικού κράτους, υποστηρίζει ο Eli Lake σε άρθρο γνώμης στο BLOOMBERG με τίτλο «Kurds Get Closer to a State of Their Own».
    Σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι η Ουάσιγκτον δεν θα ήθελε να θεωρηθεί από τις γειτονικές χώρες του Ιράκ ότι ενθαρρύνει την διάλυσή του, καθώς αυτό θα προκαλούσε την απομάκρυνση της Τουρκίας και των κρατών του Περσικού Κόλπου από τη συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους.
    Ο αρθρογράφος υπενθυμίζει τις πρόσφατες νίκες των Κούρδων Πεσμεργκά κατά του Ισλαμικού Κράτους, που οδήγησαν στην απελευθέρωση μεγάλης έκτασης του βόρειου Ιράκ, ενώ σηματοδοτούν την μεταβολή στην αμερικανική πολιτική, καθώς από το 2015 ο αμερικανικός στρατός θα εκπαιδεύει τρεις ταξιαρχίες των Πεσμεργκά και θα δαπανήσει πάνω από 350 εκ. δολάρια για τον εξοπλισμό τους. Μολονότι οι Κούρδοι διαθέτουν καθεστώς ημιανεξαρτησίας από το 1991 με τη δική τους κυβέρνηση, τη δική τους πολιτοφυλακή και την δική τους εξωτερική πολιτική, οι πρόσφατες εξελίξεις αποτελούν το σημαντικότερο βήμα στην κατεύθυνση της ανεξαρτησίας τους με την έγκριση της Ουάσιγκτον.
    Σύμφωνα με το άρθρο γνώμης, ο κίνδυνος του Ισλαμικού Κράτους μετέβαλε την αμερικανική πολιτική στο Ιράκ. Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά μετά την πτώση της Μοσούλης στα χέρια των τζιχαντιστών, τον περασμένο Ιούνιο, χρησιμοποιώντας οχήματα και όπλα που είχαν δώσει οι ΗΠΑ στον ιρακινό στρατό, ο Πρόεδρος Ομπάμα συνειδητοποίησε ότι οι Κούρδοι είναι οι μόνοι ικανοί φίλοι που απέμειναν στο Ιράκ.
    Η εξάρτηση από τους Κούρδους για την απώθηση των τζιχαντιστών δυσχεράνει ωστόσο εξαιρετικά την αμερικανική εξωτερική πολιτική, καθώς η Ουάσιγκτον δεν θα ήθελε να θεωρηθεί από τις γειτονικές χώρες του Ιράκ ότι ενθαρρύνει την διάλυσή του, γιατί αυτό θα προκαλούσε την απομάκρυνση της Τουρκίας και των κρατών του Περσικού Κόλπου από τη συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους. Το ζήτημα ωστόσο της δημιουργίας ενός κουρδικού κράτους δεν μπορεί εύκολα να αποφευχθεί τώρα. Τον Ιούλιο, ο πρόεδρος της κουρδικής επαρχίας, Massoud Barzani, ζήτησε την διενέργεια δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση του Κουρδιστάν από το Ιράκ, ενώ έναν μηνα πριν οι Κούρδοι μαχητές είχαν καταλάβει θέσεις στο Κιρκούκ, μια στρατηγικής σημασίας πόλη, που βρίσκεται στο επίκεντρο της διένεξης μεταξύ της Βαγδάτης και της κουρδικής περιοχής.
    Κατά την επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον, τον προηγούμενο μήνα, ο Fuad Hussein, επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου Barzani, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι η κυβέρνησή του αρχίζει τώρα τη διαδικασία δημιουργίας ενός κεντρικού κουρδικού στρατού. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο εάν οι Πεσμεργκά μετατραπούν από μια τοπική πολιτοφυλακή σε σύγχρονο στρατό τότε συμπληρώνεται το αναγκαίο κομμάτι του παζλ για ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος.

2.Η Προεδρική εκλογή, η Χρυσή Αυγή και οι «επικοινωνιακοί λαϊκισμοί»



2.Η Προεδρική εκλογή, η Χρυσή Αυγή και οι «επικοινωνιακοί λαϊκισμοί»
Το άκρων άωτον του παραλόγου και της υποκρισίας.
Πρίν τις εκλογές για ΠτΔ, διατυμπανίζουν ότι εάν ψηφίσει η Χρυσή Αυγή ‘’ΝΑΙ’’ για πρόεδρο, εκείνοι θα ψηφίσουν ‘’παρών’.
Μετά τις εκλογές, κατηγορούν την Χρυσή Αυγή, γιατί δεν ψήφισε ‘’ΝΑΙ’’ για ΠτΔ.
Πόσο λοιπόν πρέπει να την φοβούνται ???
    Η δημοκρατία, η δημοκρατία δυτικού τύπου δηλαδή, μια και μόνον αυτή μπορεί να θεωρηθεί πραγματική δημοκρατία , με τα αρνητικά της βέβαια, έχει συγκεκριμένους κανόνες και διαδικασίες.
    Κανόνες που όσοι πιστεύουμε σε αυτήν οφείλουμε να τους τηρούμε μια και σε αντίθετη περίπτωση εμείς οι ίδιοι οδηγούμαστε στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που η δημοκρατια πρεσβεύει.
    Και οφείλουμε να τους τηρούμε ακόμη και όταν βλέπουμε πως ορισμένοι εξ αυτών χρησιμοποιούνται από τους εχθρούς της , εναντίον της. Ευτυχώς ή δυστυχώς, αυτή είναι η δημοκρατια. Ισχύει για ολους , χωρίς εξαιρέσεις ή δεν ισχύει καθόλου. Απλά πράγματα.
    Προκαλεί λοιπόν ερωτηματικά η στάση πολιτικών και κομμάτων σε σχέση με την ψήφο των βουλευτών της «ναζιστικής» Χρυσής Αυγής στην τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.
    Οι βουλευτές του κόμματος αυτού, είτε αρέσκονται στην φυλακή είτε όχι, έχουν (ακόμα κατά το δικονομικό μας σύστημα) την δυνατότητα να ψηφίζουν στην Βουλή.
    Άρα λοιπόν , μπορούν να επιλέξουν και το ποια θα είναι η στάση τους στην εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Μας αρέσει ή όχι , η δημοκρατία τους δίνει αυτό το δικαίωμα.
    Εξάλλου μην ξεχνάμε ότι με ψήφους Ελλήνων πολιτών , παραπλανημένων ή μη δεν έχει σημασία, βρίσκονται στο κοινοβούλιο, ο κ. Ν. Μιχαλολιακος και οι υπόλοιποι συνεργάτες του.
    Το ότι κατηγορούνται για μια σειρά από ποινικά αδικήματα και βρίσκονται φυλακισμένοι δεν αλλάζει την δυνατότητα τους να ψηφίζουν.
    Αφού λοιπόν η δημοκρατια τους επιτρέπει να βρίσκονται στην Βουλή και να ψηφίζουν, είναι υποκριτικό να λέμε πως δεν «αναγνωρίζουμε» τις ψήφους τους. Πως δεν θα δεχθούμε να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τις ψήφους τους.
    Το Σύνταγμα, αλλά και η δημοκρατια, δεν ξεχωρίζει, δεν χρωματίζει και δεν βάζει ταμπέλες στην ψήφο.  Εξάλλου, αν οι βουλευτές της ΧΑ επέλεγαν να ψηφίσουν τον Σ Δήμα, όταν γνωρίζουν και ποιος είναι και ποιες είναι οι απόψεις του για το κόμμα τους αλλά και τις απόψεις των κομμάτων που τον προτείνουν, τότε ούτε τα κόμματα, ούτε οι άλλοι βουλευτές, ούτε ο Σ Δήμας πολύ περισσότερο έχουν να εξηγήσουν κάτι.
    Οι βουλευτές του ναζιστικού αυτού σχήματος θα είχαν να εξηγήσουν το γιατί. Οι ψήφοι, στην δημοκρατια, δεν έχουν ούτε χρώμα, ούτε μυρωδιά ούτε οτιδήποτε άλλο.
    Οι διάφορές φωνές σε σχέση με το θέμα αυτό μπορούν να εξηγηθούν μόνον ως «ιδεολογική τρομοκρατία» και «ηθικός εκβιασμός» από πλευράς του Σύριζα και ως « επικοινωνιακά τεχνάσματα» από πλευράς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
    Η δημοκρατια έχει κανόνες. Και δεν μπορεί να εφαρμόζεται «αλά καρτ». 
ΥΓ. 1: Όσο για τον κ Σταύρο Δήμα, ίσως είναι ο μόνος που έχει έναν λόγο παραπάνω μια και το θέμα τον αφορά προσωπικά. Και βεβαίως μπορεί να αρνηθεί την εκλογή του με τις ψήφους της ΧΑ, δια της παραιτήσεως  μετά την εκλογή. Αν και αυτό αποτελεί μάλλον περιφρόνηση της δημοκρατίας.
ΥΓ.2: Το θέμα, όσον αφορά το τυπικό του πράγματος , έληξε δια της δηλώσεως Μιχαλολιάκου ότι το κόμμα του θα καταψηφίσει τον Σ Δήμα για να πέσει η μνημονιακή κυβέρνηση. Όμως το θέμα επί της ουσίας μένει. Η δημοκρατία δεν μπορεί να «εφαρμόζεται» όπως και όταν μας αρεσει ή μας βολεύει. Δυστυχώς.