ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 57. Το άλογο και ο γά’ι’δαρος .

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ

 ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 57. Το άλογο και ο γά’ι’δαρος .

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

     Μιά φορά και έναν καιρό ένας άνθρωπος φόρτωσε το άλογό του, φόρτωσε και το γαϊδούρι του, και έκανε αγώι, πηγαίνοντας  μαζί με τα ζώα.

    Στον ίσιο δρόμο ο γάιδαρος άντεχε το φορτίο, αλλα σάν άρχισαν να πηγαίνουν σε ανηφόρα, ο γάιδαρος άρχισε να παρακαλάει το άλογο:

- "Πάρε σε παρακαλώ λίγο απο το φορτίο μου να με ελαφρύνεις, γιατί δέν αντέχω!"

- "Τί μας λές!" απαντούσε το άλογο, "και τόσο που κουβαλώ, χάρι σου κάνω! κανονικά εγώ δέν έπρεπε να μεταφέρω φορτία, μόνο να κάνω ευγενείς δουλειές, να τραβάω άρμα στον πόλεμο, να μεταφέρω πολεμιστές...".

    Έτσι λοιπόν ο γάιδαρος μή αντέχοντας άλλο έσκασε και έπεσε κάτω νεκρός!

-Πώω πω, κακό που με βρήκε στη μέση του δρόμου, φώναζε ο άνθρωπος, τί να κάνω τώρα;

    Η μόνη λύση που μπορούσε να βρεί ήταν αυτή: φόρτωσε όλο το φορτίο του γαϊδάρου στο άλογο, φόρτωσε απο πάνω και το τομάρι του γα’ι’δ’αρου , και συνέχισε έτσι το ταξίδι.

- Συμφορά! μονονολογούσε το άλογο. Για να μή βοηθήσω σηκώνοντας λίγο απο το φορτίο του γαϊδάρου, τώρα σηκώνω όλο το φορτίο του και μαζί και το τομάρι του!

Απόδοση από το πρωτότυπο Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************

Έμμετρη απόδοση ( http://100mythoi.blogspot.gr )

Κάποιος γαϊδούρι κι άλογο είχε στη δούλεψή του.
Λέει το γαϊδούρι στο άλογο μ’ όλη την κούρασή του:
« Αν μέρος απ’ το βάρος μου πάρεις και το σηκώσεις,
λίγο κοπιάζοντας κι εσύ, εμένα θα με σώσεις ».
Όμως δεν τα κατάφερε το άλογο να πείσει
κι η κόπωση το γάιδαρο έκανε να ψοφήσει.
Κι όσα ως τότε ο γάιδαρος στη ράχη του είχε πάρει,
τ’ άλογο τα φορτώνεται · μαζί και το τομάρι!
« Να μάθω που δεν ήθελα λίγο να βοηθήσω,
το ζώο και το φορτίο του τώρα θα κουβαλήσω! »
Και τους φτωχούς οι πλούσιοι πρέπει να βοηθούνε,
γιατί κι οι δύο στη ζωή έτσι θα κρατηθούνε.

***************************************************************

Ἴππος καὶ ὄνος

    Ἄνθρωπός τις εἶχεν ἵππον καὶ ὄνον.

    Ὁδευόντων δέ, ἐν τῇ ὁδῷ εἶπεν ὁ ὄνος τῷ ἵππῳ·

    Ἆρον ἐκ τοῦ ἐμοῦ βάρους, εἰ θέλεις εἶναί με σῶν.

    Ὁ δὲ οὐκ ἐπείσθη· ὁ δὲ ὄνος πεσὼν ἐκ τοῦ κόπου ἐτελεύτησε.

    Τοῦ δὲ δεσπότου πάντα ἐπιθέντος αὐτῷ καὶ αὐτὴν τὴν τοῦ ὄνου δοράν, θρηνῶν ὁ ἵππος ἐβόα·

    Οἴμοι τῷ παναθλίῳ, τί μοι συνέβη τῷ ταλαιπώρῳ; μὴ θελήσας γὰρ μικρὸν βάρος λαβεῖν, ἰδοῦ ἅπαντα βαστάζω, καὶ τὸ δέρμα..’

Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι τοῖς μικροῖς οἱ μεγάλοι συγκοινωνοῦντες οἱ ἀμφότεροι σωθήσονται ἐν βίῳ.