ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 70. Το γέρικο λιοντάρι και η αλεπού.

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ

 ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 70. Το γέρικο λιοντάρι και η αλεπού. 

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

      Ένα λιοντάρι γέρασε και δέν μπορούσε πιά να αποκτά την τροφή του με το κυνήγι. Έκατσε λοιπόν μέσα στη σπηλιά του και προσποιούνταν οτι είναι άρρωστο, και έτσι πολλά ζώα ξεθάρρευαν και το επισκέπτονταν, τότε το λιοντάρι τα έτρωγε. Έφαγε έτσι κάμποσα ζώα και ζούσε χωρίς να κυνηγά.

    Πέρασε και μιά αλεπού, αλλα υποψιάσθηκε και δέν μπήκε στη σπηλιά. Στάθηκε απ' έξω και ρώτησε:

 "Τί κάνεις κύριε λέοντα, πώς τα πάς;"

- "Χάλια είμαι, αρρώστησα βαριά", απάντησε κάνοντας βραχνή, κακομοιρασμένη τη φωνή του το λιοντάρι, "Ελα σε παρακαλώ, να σε δώ, να παρηγορηθώ, να με βοηθήσεις να τα βγάλω πέρα με την αρρώστια μου".

- "Περαστικά σου", απάντησε η αλεπού, "Και άντε γειά σου!"

- "Μα έλα μέσα"

- "Δέν μπορώ!"

 – "Μα γιατί;"

 - "Γιατί είδα στο έδαφος ίχνη απο πολλά ζώα που μπήκαν στη σπηλιά, αλλα δέν είδα κανένα ίχνος ζώου να βγαίνει απο τη σπηλιά!". ..

Απόδοση από το πρωτότυπο Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************

Έμμετρη απόδοση ( http://100mythoi.blogspot.gr )

Λιοντάρι σε γεράματα· πώς την τροφή του πιάνει;…
Ξαπλώνει σ’ ένα σπήλαιο το άρρωστο να κάνει.
Τα ζώα που ενδιαφέρθηκαν και που κοντά του πήγαν
εύκολη λεία τ’ άμοιρα για κείνο καταλήγαν.
Μόν’ η αλεπού αδιάφορη το σπήλαιο προσπερνάει
και το λιοντάρι το γιατί δεν μπαίνει τη ρωτάει.
« Γιατί ίχνη βλέπω αρκετά από τα ζώα που μπήκαν
αλλά απ’ αυτά κανένα τους δε δείχνει κι ότι βγήκαν...»
Έτσι κι οι ξύπνιοι άνθρωποι πρέπει το νου τους να έχουν
κι αν θέλουν ν’ αποφύγουνε κινδύνους, να προσέχουν!»..

***************************************************************

Λέων γηράσας καὶ ἀλώπηξ

    Λέων γηράσας καὶ μὴ δυνάμενος δι᾿ ἀλκῆς ἑαυτῷ τροφὴν πορίζειν ἔγνω δεῖν δι᾿ ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι.

    Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς τι σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ οὕτω τὰ παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα συλλαμβάνων κατήσθιε.

    Πολλῶν δὲ θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ τὸ τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο, καὶ στᾶσα ἄποθεν τοῦ σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς ἔχοι.

    Τοῦ δὲ εἰπόντος· «Κακῶς,» καὶ τὴν αἰτίαν ἐρομένου δι᾿ ἣν οὐκ εἴσεισιν, ἔφη·

    «Ἀλλ᾿ ἔγωγε εἰσῆλθον ἄν, εἰ μὴ ἑώρων πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος δὲ οὐδενός.»’

Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…

Οὕτως οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων ἐκ τεκμηρίων προορώμενοι τοὺς κινδύνους ἐκφεύγουσιν.