Κυριακή 17 Απριλίου 2016

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 67. Τα δυό σκυλιά.



ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ
 ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 67. Τα δυό σκυλιά. 
   Μια φορά και έναν καιρό, όταν τα ζώα είχαν φωνή, ένας άνθρωπος είχε δύο σκυλιά. Το ένα το χρησιμοποιούσε για το κυνήγι, και το άλλο το είχε για φύλακα στο σπίτι του. Όταν το κυνηγόσκυλο έπιανε κάτι, δίνανε ένα μέρος απο το κρέας και στο σκυλί φύλακα.
    Μιά μέρα θύμωσε το κυνηγόσκυλο και άρχισε  να λέει στον φύλακα σκύλο:
   -"Τί θα γίνει μ' αυτή τη δουλειά; αυτό θα γίνεται συνέχεια; όλο εγώ τρέχω και αγωνίζομαι να πιάσω κανένα θήραμα, και εσύ τρώς απο αυτό χωρίς να κυνηγάς ποτέ! Το βρίσκεις σωστό αυτό, εγώ να τρέχω και εσύ να τρώς;"
 - "Μήν τα λές σε μένα αυτά", απάντησε το σκυλί φύλακας, "στο αφεντικό μας πές τα. Εκείνος είναι που εσένα σε εκπαίδευσε να κυνηγάς, ενώ εμένα με εκπαίδευσε να φυλάγω, να κάθομαι στο σπίτι και να τρώω απο αλλονών κόπους".
Απόδοση από το πρωτότυπο Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Κύνες δύο
    Ἔχων τις δύο κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ οἰκουρὸν ἐποίησε.
    Καὶ δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ᾿ ἄγραν συνελάμβανέ τι, ἐκ τούτου μέρος καὶ τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν.
    Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ θηρευτικοῦ καὶ τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς μὲν ἐξιὼν παρ᾿ ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ δὲ οὐδὲν ποιῶν τοῖς αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος ἔφη πρὸς αὐτόν·
   «Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ μέμφου, ἀλλὰ τὸν δεσπότην, ὃς οὐ πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν».’
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Οὕτω καὶ τῶν παίδων οἱ ῥᾴθυμοι οὐ μεμπτέοι εἰσίν, ὅταν αὐτοὺς οἱ γονεῖς οὕτως ἄγωσιν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου