Η γυναίκα που «έφαγε» 141.078 χρόνια φυλακή και όλες οι ασύλληπτες
ποινές-ρεκόρ
Όταν ο χρόνος στη φυλακή γίνεται…
ατελείωτος
Μπορεί η ποινή φυλάκισης να ξεπερνάει το
προσδόκιμο ζωής; Κι όμως μπορεί.
Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως αυτές που ακολουθούν, τα νούμερα είναι ασύλληπτα
και ο έγκλειστος σε κάθε περίπτωση θα κοιτάζει τον κόσμο για το υπόλοιπο της
ζωής του μέσα από της φυλακής τα σίδερα. Κάπως έτσι το κελί μοιάζει με τάφο.
Την στιγμή που ανακοινώνεται μία ποινή
φυλάκισης, οι συγγενείς των θυμάτων ανθρώπινα, μέσα τους εύχονται να είναι η
μεγαλύτερη που υπάρχει ψάχνοντας δικαιοσύνη για τον δικό τους άνθρωπο που έφυγε
τόσο άδικα. Και σε κάποιες περιπτώσεις, οι προσευχές τους εισακούονται και η
επιθυμία τους ικανοποιείται.
Πρόσφατα, εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση ο βρικόλακας του Τέξας Pablo Lucio
Vasquez, που δολοφόνησε τον 12χρονο David Cardenas
τον Απρίλιο του 1998 και ήπιε το αίμα
του ενώ άφησε σημείωμα στους συγγενείς του θύματος, το οποίο έλεγε: «Ορίστε αυτή είναι η δικαιοσύνη σας», αναφερόμενος
στην εκτέλεσή του. Ήταν δεμένος σε ένα φορείο και μετά τη θανατηφόρο ένεση,
παραπονέθηκε για ζαλάδα. Σήκωσε το
κεφάλι του, κοίταξε στο παράθυρο τους γονείς του 12χρονου και τους είπε «θα βρεθούμε στην άλλη πλευρά» πριν πέσει
αναίσθητος και πεθάνει μετά από 24 λεπτά.
Με αφορμή αυτό το περιστατικό Independent
κατέγραψε μερικές από τις ποινές-ρεκόρ
που έχουν επιβληθεί ποτέ.
Chamoy
Thipyaso, Ταϊλάνδη
Ποινή: 141.078 χρόνια
Η μεγαλύτερη ποινή που έχει ποτέ αποφασίσει
δικαστήριο εκτιμάται ότι είναι αυτή της Chamoy Thipyaso
από την Ταϊλάνδη με ποινή φυλάκισης 141.078 χρόνια. Η σύζυγος υψηλόβαθμου
αξιωματικού της αεροπορίας της χώρας φαίνεται πως εμπλέκεται σε μια απάτη που κατάφερε να αποσπάσει 2 εκατ. λίρες από
16.231 πολίτες.
Η ποινή ίσως να μην ήταν τόσο αυστηρή εάν
ανάμεσα στα θύματα δεν συμπεριλαμβάνονταν και μέλη της βασιλικής οικογένειας.
Κάπου εκεί η επιείκεια των δικαστικών αρχών εξαντλείται. Παρόλα αυτά, η τύχη
τής χαμογέλασε. Την ίδια χρονιά ένας νέος
νόμος στη χώρα όριζε ότι ανεξάρτητα από την ποινή, το μέγιστο που θα μπορούσε
να εκτίσει κανείς για απάτη ήταν 20 χρόνια.
Otman
el-Gnaoui, Ισπανία
Ποινή: 42.924 χρόνια
Ο Otman el-Gnaoui
καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 42.924 από
το ισπανικό δικαστήριο μετά την εμπλοκή του στο τρομοκρατικό χτύπημα στη Μαδρίτη στις 11 Μαρτίου το 2004,
όπου 191 άνθρωποι
βρήκαν τραγικό θάνατο και περίπου 2.000 ακόμη τραυματίστηκαν. Δέκα
βόμβες άρχισαν να εκρήγνυνται σε τέσσερα τρένα, τα οποία βρίσκονταν σε τρεις
σιδηροδρομικούς σταθμούς της Μαδρίτης. Τα τρένα και οι σταθμοί ήταν σχεδόν
γεμάτα αφού οι εκρήξεις σημειώθηκαν σε ώρα αιχμής.
Ο συνεργός του, Jamal
Zougam, καταδικάστηκε σε 42.922 χρόνια
φυλάκισης. Όπως και στην προηγούμενη υπόθεση, έτσι και στην Ισπανία ο νόμος περιορίζει το χρόνο που μπορεί να περάσει
κανείς στη φυλακή, στα 40 χρόνια.
Charles
Scott Robinson, ΗΠΑ
Ποινή: 30.000 χρόνια
Ήταν το 1994
όταν οι ένορκοι πρότειναν ένας βιαστής
παιδιών από την Οκλαχόμα να καταδικαστεί σε 5.000 χρόνια για κάθε μία από τις
έξι κατηγορίες που τον βάραιναν. Μάλιστα για να είναι σίγουρος ότι δεν θα αποφυλακιστεί νωρίτερα, ο
δικαστής Dan Owens αποφάσισε ο Robinson να εκτίσει κάθε μία από τις ποινές που του είχαν
επιβληθεί, διαδοχικά και όχι ταυτόχρονα.
«Νομίζω ότι
μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι θα περάσεις όλη την υπόλοιπη ζωή σου στη φυλακή»
είχε πει ο δικαστής, ο οποίος δεν θα μπορούσε να έχει δικαίωμα αναστολής
νωρίτερα από τα 108 χρόνια του.
Darron Bennalford Anderson, ΗΠΑ
Ποινή: 11.250 χρόνια
Ακολουθεί η περίπτωση του βιαστή Darron Bennalford Anderson, που καταδικάστηκε στην Οκλαχόμα για ληστεία, απαγωγή και βιασμό
ηλικιωμένης το 1993. Μετά την
καταδίκη του έκανε έφεση, ελπίζοντας ότι θα μειωθούν τα χρόνια από την αρχική
ποινή φυλάκισης των 2.200 ετών που του είχε
επιβληθεί. Ήταν όμως άτυχος.
Πήγε σε δεύτερη δίκη αλλά και πάλι
καταδικάστηκε με την ποινή που του επιβλήθηκε την δεύτερη φορά να είναι 11.250 χρόνια δηλαδή μεγαλύτερη κατά 9.050 από
την προηγούμενη. Παράλληλα, ο συνεργός του, Allan McLaurin στάθηκε πιο τυχερός,
καθώς κατάφερε να
ξεφύγει με 500 χρόνια φυλακή, ενώ αρχικά του είχαν επιβληθεί 21.250 χρόνια.
Dudley Wayne Kyzer, ΗΠΑ
Ποινή: Δις ισόβια και 10.000 χρόνια
Για να βρει κανείς την μεγαλύτερη ποινή που
έχει αποδοθεί σε κατηγορούμενο, πρέπει να πάει στην Αλαμπάμα.
Το δικαστήριο στην Αλαμπάμα καταδίκασε τον Dudley Wayne Kyzer για την αποτρόπαια τριπλή δολοφονία της εν διαστάσει συζύγου του Diane Kyzer, της πεθεράς
του Eunice Barringer και ενός φοιτητή Rick Pyron σε συνολική ποινή 10.000 ετών! Ο τελευταίος βρισκόταν κατά τύχη
στο σπίτι του, εκείνη τη βραδιά το 1976.
Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα το 1977 καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά το 1980 το Ανώτατο Δικαστήριο
έκρινε την απόφαση αντισυνταγματική
και αποφάσισε να προχωρήσει στην ανατροπή της. Κάπως έτσι καταδικάστηκε το 1981 σε δις ισόβια
για τη δολοφονία της πεθεράς του και του φοιτητή, ενώ για τη δολοφονία της
συζύγου του καταδικάστηκε σε 10.000 χρόνια.
Σήμερα, σε ηλικία 74 ετών, ο ίδιος λέει ότι έχει ξαναγεννηθεί Χριστιανός και
ότι αισθάνεται τύψεις για ό,τι έκανε. Τον
προηγούμενο μήνα του αρνήθηκαν ανασταλτικό χαρακτήρα στην ποινή του για 10η
φορά.
Andrew
Aston, Βρετανία
Ποινή: 26 φορές ισόβια
Η συγκεκριμένη ποινή είναι η μεγαλύτερη που
έχουν επιβάλει ποτέ τα βρετανικά δικαστήρια. Ο Andrew Aston,
που ήταν εξαρτημένος στην κοκαΐνη, στις αρχές του 2001
και σε διάστημα τριών μηνών, είχε επιτεθεί
και ληστέψει 26 ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες, μέσα στα σπίτια τους.
Ο 87χρονος George Dale και ο 70χρονος Frank Hobley, υπέκυψαν
στα τραύματα που τους προκάλεσε κατά τη διάρκεια των επιθέσεων.
Ο Andrew Aston
καταδικάστηκε για δύο φόνους και 24 κατηγορίες για ληστεία. Μετά την σύλληψη
του οι συνήγοροί του του ζήτησαν να δηλώσει ένοχος, προκειμένου να καταφέρουν
να μειώσουν την μεγάλη ποινή που ήξεραν ότι σκόπευαν να του επιβάλλουν οι
δικαστές.
Albert
Woodfox, ΗΠΑ
Ποινή: 43 χρόνια σε απομόνωση
Ο Albert Woodfox
αποφυλακίστηκε τον περασμένο Φεβρουάριο,
στη Λουιζιάνα έχοντας περάσει 43 χρόνια σε απομόνωση. Ο Woodfox έχει περάσει τα περισσότερα χρόνια σε απομόνωση από
οποιονδήποτε άλλο τρόφιμο. Για 43 ολόκληρα χρόνια, περνούσε 23 ώρες την ημέρα
σε ένα μικροσκοπικό κελί και του επιτρεπόταν μόνο για μία ώρα την ημέρα να
γυμνάζεται στην αυλή μόνος τους.
Ο Woodfox
είχε καταδικαστεί για ένοπλη
ληστεία και το 1971 εξέτιε ποινή
στις φυλακές της Λουιζιάνα, που πολλοί αποκαλούν Angola Prison. Μαζί με τους Robert King
και Herman Wallace κατηγορήθηκαν ένα χρόνο μετά για τη δολοφονία ενός σωφρονιστικού
υπαλλήλου. Εξ αρχής δεν υπήρχαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την
ενοχή τους αλλά παρ' όλα όχι μόνο κρίθηκαν ένοχοι αλλά εξέτισαν την ποινή τους
σε συνθήκες πλήρους απομόνωσης.
Εξ αρχής, ανθρωπιστικές οργανώσεις και δικηγόροι
που ασχολούνται με παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και με δικαστικές
υποθέσεις που χρίζουν περαιτέρω διερεύνησης υποστήριζαν πως η υπόθεση των «Τριών της Ανγκόλα» αποτελεί
μια από τις πιο χαρακτηριστικές υποθέσεις «βιασμού» της αμερικανικής δικαιοσύνης. Οι τρεις
άνδρες εκτιμάται πως έπεσαν θύματα μιας συνωμοσίας και ουσιαστικά τους «φόρτωσαν» τη δολοφονία
του σωφρονιστικού υπαλλήλου τόσο επειδή διαμαρτύρονταν διαρκώς για τον τρόπο
αντιμετώπισης των αφροαμερικανών κρατουμένων αλλά πρωτίστως επειδή φαίνεται πως
προσπαθούσαν να δημιουργήσουν πυρήνα της οργάνωσης των Black Panthers στη φυλακή, που θεωρούνταν
η μεγαλύτερη απειλή για την εσωτερική ασφάλεια της χώρας για τον διευθυντή του FBI.
Ο Woodfox,
αν και επί τέσσερις δεκαετίες πάλευε για να αποδείξει την αθωότητά του, δέχθηκε
τελικά την πρόταση που του έγινε, να δηλώσει ένοχος για κατηγορίες που του
αποδόθηκαν – πάντα
για την ίδια υπόθεση- αλλά για τις οποίες προβλέπονται χαμηλότερες
ποινές. Και έτσι, τον περασμένο Φεβρουάριο αφέθηκε ελεύθερος. Οι άλλοι δύο της
ομάδας «Angola Three» είχαν ήδη
αφεθεί ελεύθεροι. Ο Κing το 2001
και αφού πέρασε 29 χρόνια στην απομόνωση και ο Wallace,
που κρατείτο υπό τις ίδιες συνθήκες, το 2013
και ο οποίος απόλαυσε όμως την ελευθερία
του μόνο για τρεις ημέρες αφού μετά την αποφυλάκισή του, πέθανε.
Paul
Geidel Junior, ΗΠΑ
Ποινή: 68 χρόνια και 245 ημέρες
Εκτιμάται πως είναι η μεγαλύτερη περίοδος που έχει περάσει κανείς στη φυλακή και
κατάφερε να επιβιώσει προκειμένου να το διηγηθεί. Το 1911, ο Paul Geidel
Junior ήταν 17 ετών και εργαζόταν σ' ένα ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης. Μπήκε σε ένα δωμάτιο για να κλέψει, ωστόσο ο 73χρονος,
πλούσιος, ένοικος ξύπνησε και προσπάθησε να αντισταθεί. Κατά τη διάρκεια της
πάλης ο 17χρονος έπνιξε τον ηλικιωμένο, αφού πήρε τα
λιγοστά χρήματα που βρήκε τράπηκε σε φυγή.
Συνελήφθη δύο μέρες αργότερα και
καταδικάστηκε για φόνο δεύτερου βαθμού. Εξέτισε 68
χρόνια και 245 ημέρες από την ποινή του και αφέθηκε ελεύθερος το 1976, σε ηλικία 86 ετών. Έζησε ελεύθερος για εφτά χρόνια και πέθανε σε ηλικία
93 ετών σε ένα γηροκομείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου