Νέος Εθνικός Διχασμός

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ    

Νέος Εθνικός Διχασμός

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Χρήστος Μπολώσης

    Είναι γεγονός, ότι η προεκλογική εκστρατεία και τα επιχειρήματα των υποψηφίων, μα και των κομμάτων ακόμη, ενίοτε ενέχουν και το στοιχείο της γελοιότητος για να μη πούμε ότι είναι μόνον γελοία.

    Διότι, όταν ακούς υποψηφίους να υπόσχονται οικονομικές παροχές και κολοκύθια τούμπανα, όταν ο πάσα ένας γνωρίζει ότι δεν υπάρχει σάλιο, όπως έλεγε και ο κ. Λοβέρδος, τότε είναι βέβαιον ότι γελοιότητες ακούς.  Αλλά μάλλον ξεστρατήσαμε. Λέγαμε λοιπόν για τα γελοία επιχειρήματα των υποψηφίων. Θα με δικαιολογήσετε πλήρως,  όταν σας διηγηθώ μία ιστορία από τις πρόσφατες Αυτοδιοικητικές εκλογές.

    Μένω στην (ας την πούμε) Λιμνούπολη, η οποία μαζί με την (ας την πούμε) Χηνούπολη, που ελέω Καλλικράτη, ενώθηκαν εις σάρκαν μίαν και απετέλεσαν τον Δήμο Λιμνούπολης-Χηνούπολης.

    Όλη η προεκλογική περίοδος κυλούσε ομαλά με όλα εκείνα τα γελοία, συνθήματα που ακούμε: «Δύναμη Ελπίδας», «Προοπτική προόδου», «Εμπιστοσύνη», «Ψηφίστε Αρλούμπα, γιατί αξίζετε κάτι καλύτερο» και άλλες αερολογίες. Όλα λοιπόν κυλούσαν σ΄ αυτό το ήρεμο κα αφόρητα πληκτικό τοπίο, όταν έσκασε η βόμβα. Ο υποψήφιος του Συνδυασμού ΠΡΟ.ΕΜ.ΠΡΟ.ΕΛ (Πρόοδος-Εμπιστοσύνη-Προοπτική-Ελπίδα), που μένει στην Λιμνούπολη, όπως κι’ εγώ, βγάζει μία ανακοίνωση φωτιά, εναντίον του επικεφαλής του Συνδυασμού ΕΛ.ΠΡΟ.ΕΜ.ΠΡΟ (Ελπίδα-Προοπτική-Εμπιστοσύνη-Πρόοδος), ο οποίος μένει στην Χηνούπολη, κατηγορώντας τον, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι θα εγκαταλείψει την Λιμνούπολη, διότι θα ασχολείται μόνο με την γειτονιά του και οι Λιμνουπολίτες, εμείς δηλαδή, θα καταλήξουν τελικώς  τα γκαρσόνια της Χηνούπολης.

    Αγριεύτηκα! Ώστε λοιπόν αυτό ήταν! Νέος Εθνικός Διχασμός εν όψει. Τρομάξαμε να ησυχάσουμε από τον παλιό (αν ησυχάσαμε δηλαδή) και τώρα νάσου τον τον καινούργιο. Δεν θα ησυχάσει ποτέ αυτός ο τόπος.  Τώρα όμως, κινδύνευαν τα ιερά και τα όσια της Λιμνούπολης! Τα πράγματα είχαν σοβαρέψει.   Εκμυστηρεύτηκα τους φόβους μου στο στεφάνι μου, που δεν φάνηκε να τους συμμερίζεται απολύτως και ψιθύρισε κάτι σαν: «Πάει την ψώνισε ο άνθρωπος». Έκανα πως δεν άκουσα και ανέβηκα στο πατάρι για να βρω εκείνο το γιαταγάνι του παππού και την παλιά σκουριασμένη αραβίδα του Α΄ ΠΠ, που την έχω κρυμμένη για ώρα ανάγκης. Βρήκα και κάτι παλιοφυσίγγια, που δεν ήξερα ούτε από πού, ούτε και για τι ήταν.

    Ενώ προσπαθούσα να ζωστώ την εξάρτυση, που δεν κούμπωνε με τίποτα γιατί ήθελε αβγάτισμα καμιά τριανταριά πόντους, έβαλα στο ένα στέρεο στο σαλόνι να παίζει το «Όταν σφίγγουν το χέρι» και το «Γελαστό παιδί» του Μίκη και στο άλλο στη κρεβατοκάμαρα τα «Αντάρτικα», ενώ η γυναίκα μου κουνούσε το κεφάλι της, αλλά σφούγγιξε κρυφά ένα δάκρυ. Το σπίτι, ξαναζούσε στιγμές της 28ηςΟκτωβρίου του 1940.

    Στο τέλος άρπαξα την σημαία,  φόρεσα ένα κράνος που είχαμε σαν ντεκόρ στη βιβλιοθήκη, έβαλα και μία φωτογραφία του Κουτσούμπα στον κόρφο μου να με φυλάει και βγήκα στο δρόμο. 

    Τι ήταν αυτό που αντίκρισαν τα μάτια μου! Από κάθε γειτονιά κατέβαιναν παρέες παρέες τραγουδώντας άλλοι εμβατήρια και άλλοι δημοτικά. Ήταν και μερικοί που τραγούδαγαν «Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα». Τα κομμούνια να μη χάσουν την ευκαιρία… Ένα ανθρώπινο ποτάμι, που συνεχώς φούσκωνε, κυλούσε ορμητικά, συμπαρασύροντας τα πάντα στο πέρασμά του. Η μεγάλη επανάσταση των Λιμνουπολιτών, που πλέον ο τράχηλος τους δεν ανεχόταν τον ζυγό των Χηνουπολιτών, είχε ξεκινήσει. Το ρολόι της ιστορίας  έλεγε 21.00 της 23ης Μαΐου 2019. Το τέλος της Χηνούπολης και ο θρίαμβος της δικαιοσύνης δεν θα αργούσε.  Και το τίμημα θα ήταν αμείλικτο. Οι διάσημες σφαγές της ιστορίας, όπως της Βανδέας, των 14.000 νηπίων από τον Ηρώδη, του Ολυμπιακού του Αλέφαντου από τον Δούρο, θα ήταν χάδι μπροστά σ’ αυτό που έμελε να υποστούν οι τύραννοι Χηνουπολίτες.

    Τα συνθήματα δονούσαν την ατμόσφαιρα: «Δεν θα περάσει». «Λίμνο ζούμε στην Χήνο να σε δούμε» (όπου ‘’Λίμνο’’ και ‘’Χήνο’’, Λιμνούπολη και Χηνούπολη αντιστοίχως). «Ένας στο χώμα κι’ οι άλλοι στον αγώνα».  «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις είμαστε χίλιοι δεκατρείς». «ΑΕΚΑΡΑ βάλε κι’ άλλο γκολ» (είναι προφανές, ότι αυτός είναι ο βλαξ της παρέας). «Δύο Κάπα κι’ ένα Ε, τιμημένο ΚΚΕ». Είπαμε τα κομμούνια να μη χάσουν την  ευκαιρία.

    Οι επαναστάτες ήδη είχαν φτάσει μπροστά από το Εκλογικό Κέντρο του ΕΛ.ΠΡΟ.ΕΜ.ΠΡΟ (Ελπίδα-Προοπτική-Εμπιστοσύνη-Πρόοδος) κρατώντας αναμμένες δάδες και απαιτούσαν να βγει έξω ο αρχηγός τους που, όπως είπαμε, κατοικεί στην μισητή Χηνούπολη. Εγώ είχα τόσο πολύ φανατισθεί που ζούσα σ’ ένα μεθύσι. Προφανώς είχα μεθύσει με τ’ αθάνατο κρασί του ’21. Μέσα σ’ αυτήν τη παραζάλη η διπλανή μου με σκουντάει δυνατά «Ξύπνα βρε» φωνάζει. Φαίνεται πώς δεν αντιδρούσα, διότι η κραυγή επανελήφθη, αυτή τη φορά  πιο δυνατή και με πιο δυνατή σκουντιά «Βρε ξύπνα κι’ έλα να φάμε. Εννέα πήγε η ώρα»…Τέλος.

Υ.Γ.: Μπορεί να το χόντρυνα λίγο, αλλά η ουσία και η βλακεία δεν αλλάζουν, διότι πράγματι κυκλοφόρησε φυλλάδιο, με τέτοιες ανοησίες.