Στα άδυτα της China Town της Θεσσαλονίκης
«Εμείς προμηθεύουμε τα καταστήματα στην
Τσιμισκή»
Ρεπορτάζ: Θεολόγος Ηλιού
Φωτογραφίες: Θεοδώρα Μανωλούδα
Ο δρόμος της Αισώπου
και η περιοχή κάτω από τον ΟΣΕ, εδώ και μερικά χρόνια είναι
γνωστή ως «τα
κινέζικα». Η περιοχή είναι γεμάτη με κινέζικα καταστήματα και σε
πολύ κοντινή απόσταση από τους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους της πόλης, υπάρχει
μια αγορά που ίσως είναι η πιο δυνατή της Θεσσαλονίκης και ίσως αποτελεί
αφετηρία όλων των αγορών.
Οι Κινέζοι άρχισαν να έρχονται στη
Θεσσαλονίκη και γενικότερα στην Ελλάδα από το 2002,
όταν μπήκε η χώρα στο ευρώ. Το νέο νόμισμα ήταν ισχυρό και σταθερό, έτσι
θα τους βοηθούσε πολύ στις εμπορικές τους δραστηριότητες.
Στην Αισώπου
και στην γύρω περιοχή, αυτή την στιγμή υπάρχουν 170 εμπορικά μαγαζιά Κινέζων. Σε ολόκληρη την
περιοχή ζουν 2.200 Κινέζοι,
καθώς πολλοί από αυτούς έχουν παντρευτεί εδώ κάνοντας
όσα παιδιά θέλουν, πράγμα για το οποίο στην Κίνα υπάρχει
περιορισμός. Έχουν διαμορφώσει εδώ την ζωή τους, με τα παιδιά τους να
πάνε σε ελληνικά σχολειά και να ξέρουν να μιλούν πολύ καλά ελληνικά.
«Η βάση των Κινέζων στην Ευρώπη είναι η Ιταλία, εκεί
έρχονται όλα τα εμπορεύματα από την Κίνα, την Ταϊλάνδη, την Μαλαισία και μετά
μοιράζονται σε όλη την Ευρώπη» είπε στο Seleo ο Κέβιν,
κινέζος επιχειρηματίας της Αισώπου. «Η εισαγωγή γίνεται στην Ιταλία, γιατί ευνοούν οι
φόροι, έχει πολύ μεγάλη αγορά και βοηθάει η θέση της» συμπλήρωσε ο Κέβιν. Όμως τον τελευταίο καιρό «τα
ρούχα τα ράβουν στην Τουρκία και τα φέρνουν κατευθείαν εδώ». Aυτό
σημαίνει ότι κερδίζουν χρόνο και οι ποιότητες των ρούχων έχουν βελτιωθεί πάρα
πολύ, γιατί σύμφωνα με έλληνες επιχειρηματίες οι Τούρκοι ράβουν με
πολύ καλά υφάσματα. «Άσε που στην Κίνα
έχουν γίνει όλα πολύ πιο ακριβά, για αυτό αθλητικές εταιρίες με ρούχα έχουν
έδρα την Ταϊλάνδη και την Μαλαισία» λέει ο Κέβιν
στο Seleo, για να συνεχίσει υποστηρίζοντας πως «στην Κίνα ο αέρας πλέον δεν αναπνέεται, ακόμα και το γάλα που δίνουν στα
μωρά είναι ψεύτικο, τους νοιάζουν μόνο τα λεφτά, για αυτό δεν θέλω να ξανα
γυρίσω εκεί».
Ο Κέβιν,
μας έκανε και μια αποκάλυψη, που ίσως πρόκειται για ένα κοινό μυστικό στην
πόλη. «Δουλεύουμε περισσότερο με χονδρική. Δίνουμε
ρούχα και σε μαγαζιά της Τσιμισκή, έχουμε τα ίδια ακριβώς ρούχα με πολλά
καταστήματα, απλά αυτοί τα πουλάνε πολύ πιο ακριβά». Ο Κέβιν φορούσε ένα τζίν πουκάμισο με στάμπα γνωστού ιταλικού οίκου,
«το βλέπεις αυτό που φοράω, αυτό ακριβώς θα το βρεις
να το πουλάνε σε μαγαζιά στην Τσιμισκή πανάκριβα» μου είπε για να
τονίσει ότι πρόκειται για τα ίδια ακριβώς ρούχα που έχουν οι Κινέζοι.
Επίσης και Ελληνίδα υπάλληλος των Κινέζων,
επιβεβαίωσε ότι πολλά μαγαζιά από την Εγνατία, την Τσιμισκή και άλλους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους αγοράζουν
από τους Κινέζους τσάντες και τις πουλάνε
με τετραπλάσια τιμή ή ρούχα και
αλλάζουν τις ετικέτες. Επιχειρηματίας γνωστού μαγαζιού, «απαγόρευσε» να βάζουν στη βιτρίνα τους οι Κινέζοι, τις τσάντες
που αγοράζει η ίδια και αλλάζει απλώς την επωνυμία για να τις βάλει στο μαγαζί
της, σύμφωνα με την υπάλληλο. Πολλοί άλλοι έλληνες επιχειρηματίες, όταν έρχεται
το κοντέινερ με τις καινούριες παραλαβές, βλέπουν πρώτοι τα καινούρια
εμπορεύματα και όποια σχέδια-κωδικοί τους αρέσουν, τα «σηκώνουν» όλα, ώστε να μην υπάρχει έπειτα σε καμία λαϊκή ή
κατάστημα το ίδιο σχέδιο.
Στην Αισώπου
θα δεις καθημερινά να ξεφορτώνουν, καθώς οι παραγγελίες είναι πάρα πολλές και
οι Κινέζοι καταστηματάρχες πηγαίνουν σχεδόν ανά δυο εβδομάδες στην Ιταλία για
να φέρουν εμπορεύματα. Η περιοχή τελευταία έχει αναπτυχθεί πολύ και ο κόσμος
την επισκέπτεται ολοένα και περισσότερο. Ο Κέβιν,
πιστεύει ότι εκτός από τα οικονομικά προϊόντα, η πεζοδρόμηση και το «καθάρισμα»
από οίκους ανοχής στη περιοχή του Βαρδάρη, έκανε τον κόσμο να πηγαίνει
πιο εύκολα στην Αισώπου. Σε μερικά
μαγαζία των Κινέζων στην Αισώπου,
«κάνουν» ταμεία 20.000 ευρώ την ημέρα, μέσω την
χονδρικής πώλησης.
Ο Λι είναι
στην Θεσσαλονίκη 12 χρόνια, παντρεύτηκε εδώ, είναι ιδιοκτήτης καταστημάτων στην
Αισώπου και τον τελευταίο ενάμιση
χρόνο, έχει ανοίξει και τουριστικό γραφείο που φέρνει συνέχεια κόσμο από
Κίνα. «Δουλειά, φαγητό και λίγες διακοπές»
αυτά τα τρία μας είπε ο Λι ότι είναι η ζωή τους. Αυτό
έχει αποτέλεσμα να «μην χρωστάνε ούτε ένα
ευρώ» σε ενοίκια, ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ. Επίσης ο Λι, για να περιγράψει τις
καλές σχέσεις που έχουν αναπτύξει οι Κινέζοι με τους Έλληνες, μου είπε με πολύ
χαρά ότι πρόσφατα ήταν καλεσμένοι πολλοί Κινέζοι σε ελληνικό γάμο ζευγαριού της
περιοχής.
Η κυρία Κατερίνα
Δημητριάδου, που δουλεύει στο τουριστικό γραφείο του Λι, είπε ότι: «Στην αρχή φοβόμουν και
εγώ να κυκλοφορώ στην Αισώπου, αλλά μετά που ήρθα πιο κοντά μαζί τους, κατάλαβα
ότι είναι ακίνδυνοι και πολύ φιλικοί. Στη γειτονιά δεν ακούς ποτέ φασαρία, δεν
μαλώνουν ποτέ μεταξύ τους, είναι δεμένοι». Επίσης τους αναγνώρισε
ότι «δουλεύουν από το πρωί έως το βράδυ» για
αυτό και έχουν επιτυχία στην δουλειά τους. Η κυρία Δημητριάδου
με τον Λι και άλλους Κινέζους της περιοχής
ετοιμάζουν και την Ένωση Κινέζων
Θεσσαλονίκης, ώστε να μπορούν να συζητούν τα προβλήματα τους και να
τα παρουσιάζουν οργανωμένα.
Ωστόσο οι υπόλοιποι Έλληνες επιχειρηματίες
της περιοχής είπαν στο Seleo ότι οι Κινέζοι είναι ιδιαίτερα κλειστοί στην αρχή και δεν
μιλάνε πολύ, αν και γνωρίζουν ελληνικά, γιατί φοβούνται. Νεαρή Ελληνίδα
επιχειρηματίας της Αισώπου δήλωσε στο Seleo πως «έχουν εμπορική επιτυχία γιατί είναι μεθοδικοί και δουλεύουν σαν «σκυλιά»
όλη μέρα. Δεν οφείλεται στην εξυπνάδα τους. Ωστόσο στην δουλειά όλοι οι Κινέζοι
είναι αρκετά πονηροί, μπορεί να τους κάνεις μια παραγγελία από την Κίνα και να
σου στείλουν κάτι άλλο, με χαμηλότερη ποιότητα, ώστε να βγάλουν περισσότερα
χρήματα».
Ο Βασίλης,
ο καφετζής της Αισώπου μας έδωσε την
εικόνα να υπάρχουν πολλά «πηγαδάκια» Κινέζων ως παρέες και όχι
κάτι ενιαίο. Από τον ίδιο παραγγέλνουν συνέχεια καφέδες και χυμούς και μας
αναφέρει ότι δεν είναι τσιγκούνηδες. Συνήθως τρώνε μόνο τοστ και σουβλάκια,
τίποτα άλλο και «έχουν μαζί τους και κάτι δικά τους
περίεργα φαγητά». «Τα λεφτά τους
συνήθως τα ξοδεύουν σε ακριβά ρούχα, αυτοί που είναι πολύ καλά οικονομικά». Ο
μόνος τρόπος διασκέδασης των Κινέζων που μένουν στη Θεσσαλονίκη, είναι να
μαζεύονται σε σπίτια και να πηγαίνουν για φαγητό. Αλλά έχουν και έναν «εθισμό» που είναι ο τζόγος!
Κάτοικοι της περιοχής μας είπαν ότι πολλές φορές τους έχουν δει να παίζουν
ζάρια, ενώ στο προποτζίδικο της γειτονιάς παίζουν στοιχήματα με «τρελά» ποσά.
Έλληνες υπάλληλοι των Κινέζων μας ανέφεραν
πιεσμένες συνθήκες εργασίας. Οι υπάλληλοι στους Κινέζους δουλεύουν 12 ώρες
ασταμάτητα. Σύμφωνα με νεαρή Ελληνίδα που δουλεύει σε μαγαζί Κινέζων, στου
Έλληνες δίνουν 600 ευρώ, ενώ στους Κινέζους υπάλληλους πάνω από 1.000 ευρώ… «Αν θα μπορούσαν θα δούλευαν και την ώρα που αλλάζει ο χρόνος»
αναφέρει η συγκεκριμένη υπάλληλος για να τονίσει τις σκληρές συνθήκες εργασίας.
«Την πρώτη μέρα
που πήγα στην δουλειά μιλούσαν σπαστά ελληνικά και έκαναν πως δεν
καταλαβαίνουν. Μετά από μια εβδομάδα τους άκουγα να μιλάνε πολύ καθαρά τα
ελληνικά. Όταν τους ρώτησα πως έγινε μέσα σε μια εβδομάδα και μάθανε τόσο καλά
την γλώσσα, μου αποκάλυψαν ότι δεν μιλούσαν ελληνικά στην αρχή για να με
δοκιμάσουν και να ακούνε τι λέω για αυτούς». Με αυτήν την ιστορία
παραθέτει στοιχεία για τον χαρακτήρα των Κινέζων στο Seleo, η νεαρή Ελληνίδα υπάλληλος.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η «ChinaTown»
της Θεσσαλονίκης συνεισφέρει οικονομικά και στηρίζει τα θεμέλια του εμπορίου
στην πόλη. Από την Κίνα δείχνουν ενδιαφέρον και για περαιτέρω μεγάλες
επενδύσεις στη Θεσσαλονίκη. Μερικές από αυτές έχουν γίνει ήδη γνωστές, αλλά αν
ρωτήσεις κάποιον Κινέζο θα σου πει ότι γνωρίζει για τον ενδιαφέρον από την χώρα
του, αλλά δεν ξέρει(;) τι επενδύσεις θέλουν να κάνουν.
(Τα ονόματα των επιχειρηματιών και των
υπαλλήλων που μίλησαν στο Seleo, ήταν επιθυμία των ίδιων να μην αναγραφούν.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου