«Το Ισραήλ τοποθέτησε ναζί αρνητή της γενοκτονίας στο Υπουργείο Παιδείας»!

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

«Το Ισραήλ τοποθέτησε ναζί αρνητή της γενοκτονίας στο Υπουργείο Παιδείας»!

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://infognomonpolitics.blogspot.gr

Του Σάββα Καλεντερίδη

    Οι θέσεις του κ. Φίλη στο άρθρο με τίτλο [Παλαιοκομματισμός και "Γενοκτονία"], είναι κακή αντιγραφή των επιχειρημάτων που επικαλούνται οι κεμαλιστές στην Τουρκία, για να δικαιολογήσουν τις σφαγές και το συστηματικό σχέδιο εξόντωσης των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας
    Μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι είναι δυνατόν να κυκλοφορήσει άρθρο με τον ως άνω τίτλο, το οποίο θα έλεγε ότι το Ισραήλ τοποθέτησε έναν κρυπτο-ναζί στο υπουργείο Παιδείας, ο οποίος με διάφορες ανιστόρητες και ιδεολογικοφανείς δολιχοδρομείες θα ισχυριζόταν στο επίσημο έντυπο του κόμματός του ότι δεν έγινε η γενοκτονία των Εβραίων, αλλά μια απλή εκκαθάριση, στα πλαίσια της εφαρμογής του πολιτικού προγράμματος του Χίτλερ;

    Θα είχε γυρίσει ο κόσμος ανάποδα!

    Εδώ γύρισε ο κόσμος ανάποδα με τα αντισημιτικά σχόλια του Δημήτρη Καμμένου, ο οποίος εκπαραθυρώθηκε από το υπουργείο του σε δώδεκα ώρες, ενώ επικρατεί σιγή για το υβριστικό άρθρο και τις κεμαλικές και ανθελληνικές θέσεις του νέου υπουργού Παιδείας Ν. Φίλη, σε σχέση με τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, την οποία αμφισβητεί ευθέως, σε άρθρο του στην εφημερίδα Αυγή, ενώ στην ουσία υβρίζει τους 38 βουλευτές, οι οποίοι με πρωτοβουλία του Σάββα Αναστασιάδη, πίεσαν την κυβέρνηση Σαμαρά και πέτυχαν να συμπεριληφθεί η ποινικοποίηση των γενοκτονιών που έχει αναγνωρίσει η Ελληνική Βουλή στο λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.

    Το να σχολιάσει κανείς το άρθρο και τις θέσεις του υπουργού Παιδείας, είναι άνευ ουσίας. Απλά, οι θέσεις του είναι εντελώς ανιστόρητες και εξ αντικειμένου αντεθνικές και ανθελληνικές, ενώ τα επιχειρήματά του για το αν έγινε γενοκτονία ή όχι είναι έωλα.

    Δικαιούμαστε δε να χαρακτηρίσουμε τις προθέσεις και γενικά τη στάση του ως υποκινούμενη από σκοπιμότητες, τις οποίες αδυνατούμε να ανιχνεύσουμε, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι θα μπορούσε απλά να διαβάσει το ψήφισμα  της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (IAGS), που λέει ξεκάθαρα ότι «η οθωμανική εκστρατεία ενάντια στις χριστιανικές μειονότητες της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 αποτέλεσε μια γενοκτονία ενάντια σε Αρμένιους, Ασσύριους και Έλληνες».

    Εμείς απλά να συμπληρώσουμε ότι η ευθεία προσβολή των Ποντίων, των Μικρασιατών, των Θρακών, αλλά και όλων των Ελλήνων που θεωρούν ότι αποτελεί εθνική υποχρέωση όλων να υπερασπίζονται τις επόμενες γενιές μέσα από την ανάδειξη του ζητήματος της γενοκτονίας, αλλά και να πασχίζουν για έναν καλύτερο κόσμο μέσα από την υποστήριξη όλων των λαών -και όχι μόνο ενός συγκεκριμένου- που έχουν υποστεί γενοκτονία, επιβάλει την άμεση αποπομπή του συγκεκριμένου προσώπου από το Υπουργείο Παιδείας και την δημόσια έκφραση συγνώμης από την κυβέρνηση για το ατόπημα που διεπράχθη.

    Τέλος, η κυβέρνηση, τα κόμματα και οι πολιτικοί καλό είναι να αναλογιστούν σε τι κατάσταση έχουν φέρει τη χώρα με τέτοιες πράξης εθνικής και ηθικής απαξίωσης, όταν για την αναγνώριση της γενοκτονίας πασχίζουν ξένοι πολιτικοί και πρωθυπουργοί, όταν πραγματικοί δημοκράτες Τούρκοι αναγνωρίζουν τη γενοκτονία και μάχονται για την αναγνώρισή της από το τουρκικό κράτος, ενώ οι ίδιοι πασχίζουν για την υπονόμευση και την ακύρωσή της.

    Αιδώς Αργείοι…

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ IAGS:

    ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ΌΤΙ η άρνηση της γενοκτονίας αναγνωρίζεται ευρέως ως τελικό στάδιο της γενοκτονίας, που φυλάσσει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες

    ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ΌΤΙ η γενοκτονία ενάντια στους χριστιανικούς πληθυσμούς από το οθωμανικό κράτος κατά τη διάρκεια και μετά από του πρώτου παγκόσμιου πολέμου απεικονίζεται συνήθως ως γενοκτονία ενάντια σε Αρμενίους μόνο, με μερική μονο αναγνώριση των ποιοτικά παρόμοιων γενοκτονιών ενάντια σε άλλες χριστιανικές μειονότητες της οθωμανικής αυτοκρατορίας

    ΕΙΝΑΙ πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών ότι η οθωμανική εκστρατεία ενάντια στις χριστιανικές μειονότητες της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 αποτέλεσε μια γενοκτονία ενάντια σε Αρμένιους, Ασσύριους και Έλληνες.

    Η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών ζητά από την κυβέρνηση της Τουρκίας για να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες ενάντια σε αυτούς τους πληθυσμούς, για να εκδώσει μια επίσημη συγγνώμη, και για να λάβει τα γρήγορα και σημαντικά μέτρα προς την αποκατάσταση.

ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΑΡΘΡΟ

Νίκος Φίλης: Παλαιοκομματισμός και "Γενοκτονία"

Πρόκληση για τον Ποντιακό και τον Μικρασιατικό Ελληνισμό η τοποθέτησή του στο Υπουργείο Παιδείας

Φίλης Νίκος  (20.08.2014)

    Να αντιμετωπίζεται ως αδίκημα "η άρνηση της Γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής (Πόντιοι, Μικρασιάτες, Αρμένιοι και Ασσύριοι)" ζητούν 38 βουλευτές της Ν.Δ. με επιστολή προς τον πρωθυπουργό, επικαλούμενοι απόφαση της Βουλής των Ελλήνων (Φεβρουάριος 1994), με την οποία είχε χαρακτηρισθεί ως Γενοκτονία η αιματηρή εκδίωξη των χριστιανικών πληθυσμών από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη. Οι βουλευτές σχολιάζουν ότι σε διαφορετική περίπτωση η Βουλή των Ελλήνων θα αυτοαναιρεθεί.
    Πράγματι, με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, η Βουλή είχε προχωρήσει σε αυτή την απόφαση, η οποία από τότε είχε επικριθεί ότι δεν υπάκουε σε αμερόληπτα επιστημονικά - ιστορικά κριτήρια, αλλά εξυπηρετούσε ψηφοθηρικές - εθνικιστικές σκοπιμότητες. Ήταν η εποχή που το ΠΑΣΟΚ φαντασιωνόταν την περικύκλωση της Τουρκίας μέσω της συμμαχίας με τους Κούρδους του Οτσαλάν, τους Αρμένιους και τους "χιλιάδες κρυπτοχριστιανούς" που ζούσαν στη Μικρά Ασία. Δεν τα πίστευε αυτά το ΠΑΣΟΚ, ικανοποιούσε όμως ισχυρά πολιτικά στερεότυπα μιας μερίδας του ποντιακού στοιχείου, που εκπροσωπείτο στο κόμμα από την ομάδα του Μιχ. Χαραλαμπίδη. Αυτή η "εκπροσώπηση" οδήγησε στην κρίση και στον εξευτελισμό της χώρας με τη σύλληψη του Οτσαλάν.
    Τα περί Γενοκτονίας ήταν μια απόφαση εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας και όχι διεθνούς σημασίας. Γι' αυτό και το ελληνικό κράτος ποτέ δεν προέβαλε στα διεθνή φόρα θέμα αναγνώρισης αυτής της "Γενοκτονίας", σε αντίθεση με τους Αρμένιους, οι οποίοι επεχείρησαν και πέτυχαν για τη δική τους περίπτωση απόφαση της γαλλικής Γερουσίας. Αντιθέτως, η κυβέρνηση Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών τον Γ. Παπανδρέου, είχε προσπαθήσει να υποβαθμίσει τη σημασία της απόφασης περί Γενοκτονίας, μετά μάλιστα την αντίδραση της τουρκικής πλευράς. Η απόφαση αναδεικνυόταν σε "αγκάθι" για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
    Η αιματηρή εκδίωξη των χριστιανικών πληθυσμών από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη είναι τυπικό παράδειγμα εθνοκάθαρσης, με βάση την οποία διαλύθηκε η πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία σε συμπαγή εθνικά κράτη, συμπεριλαμβανομένου και του τουρκικού. Αναμφίβολα η εθνοκάθαρση είχε πολύ αίμα, πολύ πόνο και ξεριζωμό. Και η οθωμανική διοίκηση διακρίθηκε για ωμότητες, αν και αγριότητες σφράγισαν και την ιμπεριαλιστική πολιτική της Αγγλίας και της Γαλλίας εκείνη την εποχή εις βάρος όλων των πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Η εθνοκάθαρση επισφραγίστηκε με διεθνείς συμφωνίες και με ανταλλαγή πληθυσμών.
    Ο όρος Γενοκτονία καθιερώνεται στο Διεθνές Δίκαιο μετά το Ολοκαύτωμα των Εβραίων και παραπέμπει σε βιομηχανικά σχεδιασμένη κρατική (της χιτλερικής Γερμανίας) επιδίωξη εξαφάνισης ενός ολόκληρου έθνους. Στο Ολοκαύτωμα δεν εμπλέκονται εδαφικές διεκδικήσεις. Η Γενοκτονία είναι απόλυτη και αφορά ένα ολόκληρο έθνος, όπου κι αν κατοικεί. Γι' αυτό επί μισό αιώνα δεν υπήρξε χρήση του όρου για άλλη σφαγή πληθυσμών. Η έννοια Γενοκτονία απέκτησε διευρυμένη και χρησιμοθηρική έννοια, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όταν διεθνή όργανα χαρακτήριζαν ως Γενοκτονία τη σφαγή στη Ρουάντα ή ακόμη και τη σερβική επιθετικότητα εναντίον των μουσουλμάνων της Βοσνίας. Σε κάθε περίπτωση, υπήρχε διεθνής, δηλαδή γενική αναγνώριση της όποιας "Γενοκτονίας".
    Στην Ελληνική Ιστορία η Μικρασιατική Καταστροφή ποτέ δεν χαρακτηρίστηκε ως Γενοκτονία. Γράφαμε, διδασκόμασταν, θυμόμαστε την Καταστροφή. Αυτό έχει σημασία για να αντιληφθούμε ότι η όψιμη μετακίνηση σε επίπεδο ορολογίας υποκρύπτει απόπειρα μετάλλαξης της ιστορικής εμπειρίας και των γεγονότων, η οποία μάλιστα "επισημοποιείται" με την παραγωγή μιας νέας, μεροληπτικής ιστορίας.
    Έπειτα από μια εικοσαετία κρατικής ύπνωσης ως προς τη χρήση του όρου Γενοκτονία, το θέμα επανέρχεται ουσιαστικά με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού. Οι 38 βουλευτές της Ν.Δ., οι οποίοι ανήκουν σε όλο το φάσμα της παράταξης, ανάμεσά τους και ορισμένοι πρώην υπουργοί, ζητούν από τον πρωθυπουργό να αναβαθμίσει την επίσημη θέση, συνδυάζοντας την "Γενοκτονία" των χριστιανών της Ανατολής με το Ολοκαύτωμα και τη ρατσιστική βία, δηλαδή ζητείται εκ του πονηρού η σύνδεση ανόμοιων ιστορικά και διαφορετικών πολιτικά υποθέσεων.
    Η εθνικιστική δημαγωγία κατά κανόνα λειτουργεί ως προκάλυμμα για να κρυφθούν οι ολέθριες επιπτώσεις εις βάρος του λαού. Σήμερα, μάλιστα, επιδιώκεται να συγκαλυφθεί η μνημονιακή υποτέλεια. Ο Σαμαράς, διακρινόμενος για τον παλαιοκομματισμό του, δείχνει να το παίζει σε δύο ταμπλό. Υποκινεί την επιστολή των 38 βουλευτών του, υιοθετεί τις ιδεοληπτικές - ακροδεξιές θέσεις Μπαλτάκου, ο οποίος είχε μπλοκάρει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Ο πρωθυπουργός, όμως, καλείται να σταθμίσει τη συγκυρία και να μη δώσει αφορμή για ελληνοτουρκική ένταση, σε μια περίοδο που η Ελλάδα το τελευταίο που έχει ανάγκη είναι μια τέτοια εξέλιξη, ενώ μάλιστα φλέγεται η γύρω περιοχή. Θα είναι μια αναχρονιστική πολιτική, καθώς οι πολιτικές προϋποθέσεις του 1994 έχουν πλήρως ανατραπεί. Ο Οτσαλάν προχθές κήρυξε το τέλος του πολέμου προς την Άγκυρα, το Ιράκ τριχοτομείται και το "χαλιφάτο" προβάλλει στο προσκήνιο. Η αναδίφηση ιστορικών διενέξεων προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως υπόβαθρο για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής, η άσκηση εξωτερικής πολιτικής για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης παραπέμπουν στην παλαιοκομματική Ελλάδα και σε εθνική ταπείνωση. Και όχι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, στο όραμα μιας νέας Ελλάδας της Δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της εθνικής ανάτασης.