ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Χωρίς
καμιά ταυτότητα
Στην
σκυθρωπή πραγματικότητα
Μάταια
ψάχνω τα χαμόγελο να βρω
Να
πετάξω την μάσκα σ΄ ένα κόσμο δανεικό.
Χωρίς
καμιά πιθανότητα
Μπροστά
στην αβεβαιότητα
Μάταια
ψάχνω χείλη γελαστά
Όχι
της ειρωνείας, μόνον τα αληθινά.
Χρόνια
ολόκληρα τα δυσάρεστα κυριαρχούν
Τα
χαμόγελα τραυματισμένα ναυαγούν
Το
χρώμα του ουρανού, η αύρα ενός παιδιού
Ζυμώνει
το χαμόγελο, στο ξύπνημα του νου.
Το
χαμόγελο της αγάπης, αιώνιο φυλαχτάρι
Δροσοσταλιά
του πρωινού χαμόγελο στα χείλη
Κερνάς
πηγαία χαμόγελα, σε όσους ανταμώνεις
Χαμόγελα
άδολα της ομορφιάς το ταξίδι γεφυρώνεις
Χαμογελώ
μέσα στον χάρτη μου ζητώ
Λόγια
γλυκά, στα χείλη μου κρατώ
Γελώ
τον έρωτα στο βλέμμα σου αντικρίζω
Σενάρια
στο μυαλό μου ζωγραφίζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου