ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ
ΟΣΟ Η ΚΑΡΔΙΑ ΒΑΣΤΑ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Μην
με ρωτάς για ότι ξεμακραίνει
Αισθήσεις
ναρκωμένες έλλειψε και η ματιά
Καρδιά
με αγκάθια στεφανωμένη
Η
φυγή σου γεγονός ,λάθος τελικά.
Μην
με ρωτάς για ότι ξεμακραίνει
χλωμή
χαρά στο χρόνο ξεβαμμένη
μπήκαν
στο παρόν τα σύνδρομα τα παλιά
σπάσανε
τον καθρέφτη, άδεια μένει η αγκαλιά.
Χαμένα
όνειρα στην όχθη του κόσμου
Έσβησαν
αναμνήσεις βυθισμένες στα βαθιά
Πορεύεται
το πεπρωμένο μια σκάλα δος μου
Απομεινάρια
έμειναν στοχαστικά.
Χαμένα
όνειρα στην όχθη του κόσμου
Χαμένα
αισθήματα απελπισιά
Πορεύεται
το πεπρωμένο το χέρι δος μου
Όσο
η καρδιά ακόμη βαστά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου