Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2020

ΑΔΕΙΟΙ ΔΡΟΜΟΙ


ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ  
ΑΔΕΙΟΙ ΔΡΟΜΟΙ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Άδειοι δρόμοι, της ψυχής μου η μοναξιά
Ψυχικά τραύματα κάτω από το παλτό
Δεν θα αντέξω στο χρόνο άλλη μια φορά
Μάταια ψάχνω, της ζεστασιάς μου το ποτό.

Άδειοι δρόμοι, φαντάζουν μέσα στο πόνο
Και η ελπίδα συνεχώς τρεμοσβήνει
Χωρίς δύναμη στο παράπονο μόνο
Που η μνήμη και η λήθη πάντα αφήνει.

Και ίσως τα κακό να μην αργήσει
Πριν προλάβει ο κίνδυνος ν΄ ανθίσει
Της νύχτας τα φώτα, το φως της ημέρας
Ήλιος, νέα μηνύματα της καλημέρας.

Άδειοι δρόμοι δεν αλλάζει ποτέ η μοίρα
Και ρωτάω τι θα φέρει την ανατροπή
Μην συνεχίζεται  κόντρα στο κύμα
Θα πονάς με την πληγή πάντα ανοιχτή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου