ΑΛΕΞΗΣ Ο «ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ»

ΣΚΕΨΕΙΣ, ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΡΘΡΑ  

ΑΛΕΞΗΣ Ο «ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ»

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

https://ethnikismos.net/

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου

    Όλοι εσείς που πανηγυρίσατε και συγκινηθήκατε για την απελευθέρωση των δυο Ελλήνων στρατιωτικών, μην λησμονείτε ότι τα δυο παλληκάρια που εδώ και 167 ημέρες κρατούνταν αιχμάλωτοι από τους Τούρκους δεν απελευθερώθηκαν ούτε λόγω των εντόνων διαβημάτων και των καταγγελιών που προέβη η κυβέρνηση στα διεθνή δικαστήρια ή στους διάφορους διεθνείς οργανισμούς, ούτε λόγω των πιέσεων που ασκήθηκαν στο ΝΑΤΟ για να μεσολαβήσει άμεσα, αφού η διένεξη ήταν μεταξύ δυο χωρών μελών του, ούτε λόγω των τελεσιγράφων απευθείας στην τουρκική κυβέρνηση με απέλαση Τούρκων διπλωματών και με γενικευμένο εμπορικό εμπάργκο στα τουρκικά προϊόντα, ούτε λόγω μιας συντονισμένης εκστρατείας προκειμένου να προκληθεί η διεθνής κατακραυγή εις βάρος της τουρκικής κυβέρνησης.

    Δεν απελευθερώθηκαν για τους ανωτέρω λόγους, απλούστατα διότι η κυβέρνηση δεν έπραξε τίποτα από τα παραπάνω.

    Για 167 ημέρες οι ανεύθυνοι και ανίκανοι που ταλανίζουν αυτόν τον Λαό και αυτή την Χώρα ακολούθησαν «πιστά την διπλωματική οδό», ήτοι είχαν περάσει το θέμα στης αιχμαλωσίας στα ψιλά μην δίδοντας την παραμικρή σημασία, πέραν από διάφορες χλιαρές και ανούσιες δηλώσεις. Και αν ρωτήσει κάποιος, τότε πώς απελευθερώθηκαν οι δυο ‘Έλληνες στρατιωτικοί του απαντάμε ότι απελευθερώθηκαν, διότι έτσι γουστάριζε ο Ερντογάν.

    Ο Τούρκος πρόεδρος στην κυριολεξία εξαργύρωσε την απελευθέρωση των δυο αιχμάλωτων αφού σε αυτή στήριζε συμφέροντα και ανταλλάγματα. Διότι αν δεν είχε κάποιο διπλωματικό όφελος και δεν αποσκοπούσε σε απώτερα ευεργετήματα, Κύριος ξέρει πότε θα γίνονταν η αποφυλάκιση.

    Αλλά ας μην είμαστε και τόσο αυστηροί με την κυβέρνηση Τσίπρα. Πέραν από την απόλυτη ανικανότητα και ανευθυνότητα που τη διακρίνει οι «δυστυχείς» δεν είχαν καιρό ν’ ασχοληθούν με το ζήτημα των  δυο αιχμάλωτων στρατιωτικών. Διότι πριν από αυτούς προείχαν σημαντικότερα κοινωνικά ζητήματα τα οποία απαιτούσαν άμεση επίλυση, οπότε οι κυβερνώντες δεν είχαν χρόνο ν’ ασχοληθούν με «ευαισθησιούλες» και «ατομικά προβληματάκια». Εδώ προέχουν τα δικαιώματα και οι παρελάσεις υπερηφάνειας των gay, η νομιμοποίηση της Ινδικής κάνναβης, η απεργία πείνας του Κουφοντίνα καθώς και του κάθε Κουφοντίνα, η υποδοχή νέων στρατιών τριτοκοσμικών εισβολέων, τα δικαιώματα των αναξιοπαθούντων στην Βενεζουέλα και στη Γη του Πυρός. Πού να βρουν χρόνο ν’ ασχοληθούν με τους δυο στρατιωτικούς. Μην ζητάμε και άθλους.

    Κατά τ’ άλλα ο μέγας σαλτιμπάγκος του Μαξίμου, έστειλε το πρωθυπουργικό αεροσκάφος να παραλάβει τους στρατιωτικούς και εν μέσω θριαμβολογιών και της διθυραμβικής ηρωποίησης όχι μόνο να αμβλύνει τις εντυπώσεις για την απόλυτη αποχή του όσον αφορά την διαδικασία απελευθέρωσης τους, αλλά και να υπονοήσει ότι αυτό αποτελεί προϊόν των δικών τους επιτυχών διαπραγματεύσεων με τον Ερντογάν.

    Για μια ακόμη φορά ο «Τίποτας» προσπαθεί να οικειοποιηθεί τα πάντα. Τέλος  αν κρίνουμε την όλη κατάσταση καθαρά αντικειμενικά και με το χέρι στην καρδιά, θα συμφωνήσουμε κατ’ αρχάς, ότι το όλο συμβάν ήταν μια μεγάλη δοκιμασία τόσο για τους ίδιους και τις οικογένειες τους που ευτυχώς έληξε αισίως.

    Από εκεί  και ύστερα όμως οφείλουμε πάντα αντικειμενικά να επισημάνουμε, ότι το όλο συμβάν πέραν από την τραγικότητα και την αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι, δεν είχε επ ουδενί χαρακτήρα ηρωικό. Ήρωες είναι αυτοί που δίνουν την ζωή τους για την Πατρίδα ή που πράττουν μεγαλειώδη ανδραγαθήματα. Ήρωες δεν είναι αυτοί που ενώπιον του εχθρού σηκώνουν τα χέρια ψηλά και παραδίδουν τον οπλισμό τους.

    Εν κατακλείδι αυτό που έχει σημασία είναι ότι αυτά τα δυο παιδιά είναι ελεύθερα και βρίσκονται ξανά μαζί με τις οικογένειές τους.