Πέμπτη 6 Απριλίου 2017

Είναι μαγκιά να υπηρετείς



Είναι μαγκιά να υπηρετείς
    Είναι τρία γεγονότα, που σε πείσμα των παράξενων καιρών που ζούμε, δεν θα πρέπει να τα αφήσουμε να περάσουν απαρατήρητα.
    Γεγονός 1ο: Διάβασα στην «δημοκρατία» της 15 Μαρτίου: «Εκτός από την Ελλάδα του φραπέ και του survivor, υπάρχει και αυτή η Ελλάδα». Το κείμενο ήταν η λεζάντα σε φωτογραφία που απεικόνιζε Εθνοφύλακες μαζί με τον ΥΕΘΑ κ. Καμένο, που μόλις είχαν τελειώσει μία μεγάλη άσκηση, κρατώντας μία μεγάλη Ελληνική σημαία.
    Έχω ζήσει πολλές παρόμοιες σκηνές, όπου μετά από εξαιρετικά κοπιαστικές ασκήσεις, το ηθικό των Εφέδρων είχε εκτοξευθεί στα ύψη.
    Γεγονός 2ο: «Είναι μαγκιά να υπηρετείς». Αυτό είδα σ’ ένα μεγάλο πανό, που βρισκόταν πίσω από την στρατιωτική μουσική, σε μία εκδήλωση αφιερωμένη στον Μάριο Τόκα, που οργάνωσε η Εθνική Φρουρά στη Κύπρο. Όπως έμαθα το πανό αυτό ήταν καθαρή πρωτοβουλία των στρατιωτών, που υπηρετούσαν την θητεία τους.
    Γεγονός 3ο: 38 Ελληνόπουλα που υπηρετούν την θητεία τους στον Έβρο ζήτησαν να μη μετατεθούν σε μονάδα του εσωτερικού, αλλά να απολυθούν από την ακριτική αυτή περιοχή μας.
    Αυτά τα τρία, κάπως ασυνήθιστα για τις μέρες μας, γεγονότα, έδωσαν αφορμή για ορισμένες σκέψεις. Από την μεταπολίτευση και δώθε, βρέθηκαν εκατοντάδες πρόθυμοι να αγωνιστούν για τα δικαιώματα (ποτέ τις υποχρεώσεις) των «φαντάρων». Το αν είχαν υπηρετήσει την θητεία τους οι ίδιοι, πολύ λίγη σημασία είχε. Το αν πρόβαλαν ή όχι τα πραγματικά δικαιώματα των «φαντάρων» και αυτό συζητήσιμο.
    Όμως όπως φαίνεται, από τα παραπάνω γεγονότα και όχι μόνον, θυμηθείτε τον Εθνικό Ύμνο που έψελναν στο καράβι απολυθέντες στρατιώτες, την ώρα που αποχαιρετούσαν το Καστελόριζο, ότι οι Έλληνες και ο Ελληνισμός καλά κρατούν. Ο με πολύ μαεστρία, πλην όμως χωρίς απολύτως καμία ανταπόκριση, καλλιεργούμενος εθνομηδενισμός, δεν ευδοκιμεί στην Ελλάδα μας.
    Λοιδορούν την Θρησκεία μας, αλλά οι εκκλησίες στους Χαιρετισμούς ήταν γεμάτες.
    Σιγοψιθυρίζουν γιατί είναι και θρασύδειλοι, κατά του Στρατού, όμως περιστατικά όπως τα παραπάνω αλλά και σχετικές δημοσκοπήσεις, δείχνουν ότι οι Έλληνες αλλιώς βλέπουν τα πράγματα. Οι Έλληνες έχουν πολύ ψηλά τον Στρατό, για να τον αφήσουν στα χέρια αυτών, που προβάλουν ως προσόν τους, το πόσα σούπερ μάρκετ έχουν ληστέψει. Και να σκεφθεί κανείς ότι ο Στρατός δεν έχει το δικαίωμα να υπερασπισθεί τον εαυτό του.
    Προχθές, γιορτάσαμε την Επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821. Μεγάλο πλήθος κόσμου παρακολούθησε την Στρατιωτική παρέλαση στην Αθήνα, η οποία τους γέμισε υπερηφάνεια και σιγουριά και καμάρωσαν τις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδος μας. Βγήκαν και μερικοί εντελώς ανιστόρητοι (δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ σκέφτεται να επιβάλει φόρο σε όσους λένε βλακείες ή θα συνεχίσει το στυλ λέω και δεν πλερώνω;) και μας «θύμισαν» ότι οι παρελάσεις είναι κατάλοιπα της εποχής του Μεταξά. Προσωπικά δεν θα μας πείραζε να ήταν έτσι, αλλά δεν είναι. Αν οι σύντροφοι διάβαζαν τον «Ριζοσπάστη» της 25-3-18, θα έβλεπαν ότι: «…το απόγευμα αφ’ ετέρου, εις το Πεδίον του Άρεως θα γίνει επιθεώρησις και παρέλασις της Φρουράς Αθηνών». Το κείμενο αυτό 18 χρόνια προ του Μεταξά.
    Επίσης προγράμματα παρελάσεων θα βρουν και στο «Εμπρός» της 25-3-1897 (39 χρόνια προ του Μεταξά), αλλά και στο «Εμπρός» της 25-3-1921 (15 χρόνια προ Μεταξά), καθώς και στην «Εστία» της 25-3-1931 (5 χρόνια προ Μεταξά). Ακόμη, ο σοβαρός και όχι ο φαιδρός αμφισβητίας, θα διαβάσει: «…Μετά δε την δοξολογίαν, οι μαθηταί, κατά την αυτήν τάξιν, θα ανέλθωσι την οδόν Ερμού και παρελαύνοντες προ των ανακτόρων θα διευθυνθώσι δια της λεωφόρου Πανεπιστημίου προς την Πλατείαν Ομονοίας». Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται το «Σκριπ» της 25-3-1900 !!!!! Δηλαδή 36 χρόνια προ του Μεταξά.
    Χρειάζονται άραγε και άλλες αποδείξεις, ότι οι παρελάσεις δεν είναι, κατάλοιπο του καθεστώτος Μεταξά, αλλά είναι μία ελαχίστη εκδήλωση τιμής και ευγνωμοσύνης προς τους Ήρωες; Και κάτι ακόμη. Στην μαθητική παρέλαση είδαμε μία μαντηλοφορούσα, σαν την σύζυγο του Ερντογάν, σημαιοφόρο επικεφαλής κάποιου σχολείου και νοιώσαμε ρίγη συγκινήσεως. Μόνο δύο ερωτήματα προς τους αρμοδίους, αν φυσικά υπάρχουν τέτοιοι:
    α. Η μουσουλμανίτσα ήταν η πρώτη μαθήτρια; (Ας μην απαντήσω διότι θα παραβώ τον Νόμο περί Τύπου)
    β. Αυτή, τι ακριβώς πανηγύριζε, το ότι η πρόγονοί της οι μουσουλμάνοι, πολέμησαν τους προγόνους της τους μουσουλμάνους και απελευθερωθήκαμε εμείς οι Ορθόδοξοι από τους μουσουλμάνους
    Το οποίον μούσμουλο, ως είχε αποφανθεί και ο αείμνηστος Μίμης Φωτόπουλος, στο θρυλικό «Σωφεράκι».
Αστερίσκοι
ê Είναι λίγο παλιό αλλά, δυστυχώς, πάντοτε επίκαιρο. Την Παρασκευή 17 Μαρτίου είχε προγραμματισθεί να γίνει η κλήρωση ων ημιτελικών του Κυπέλλου Ελλάδος στο ποδόσφαιρο. Μαζεύτηκαν λοιπόν όλοι οι αρμόδιοι και ετοιμάσθηκαν, ώσπου ειδοποιήθηκαν ότι είχε τοποθετηθεί βόμβα στον χώρο. Όπως ήταν φυσικό, λάκισαν άπαντες σαν του λαγού τα παιδιά και αποφάσισαν να γίνει η κλήρωση την Τρίτη 21 Μαρτίου, δηλαδή 4 μέρες μετά. Γιατί όμως; Δεν μπορούσαν μετά από δύο ώρες να τραβήξουν τα 4 μπαλάκια να τελειώνουμε; Δηλαδή στην ουσία 3, διότι το 4ο θα ήταν αυτό που θα έμενε τελευταίο. Και γιατί όχι την επομένη; Διότι ήταν Σάββατο και προφανώς θα έπρεπε να ξεκουρασθούν. Από τι άραγε;
ê Στις 2 Μαρτίου από την στήλη «Ριπές» της «δημοκρατίας», είχαμε πει ότι μετά το πέρασμα του Κέντρου Πολιτισμού Σταύρου Νιάρχου στο δημόσιο, περιμέναμε το Δελτίο Απεργιών και διάφορα όμορφα που χαρακτηρίζουν την Ελληνική πραγματικότητα. Δεν πέρασαν παρά μόλις 15 ημέρες και ο διορισθείς από την κυβέρνηση Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος κ Κιμούλης τα βρόντηξε διότι: «…ο διορισμένος εκ του Υπουργείου Οικονομικών διευθύνων σύμβουλος Νίκος Μανωλόπουλος, υποκαθιστά στην ουσία ολόκληρο το ΔΣ». Δηλαδή, με απλά Ελληνικά, ο κ. Μανωλόπουλος κάνει ό,τι του γουστάρει.
    Κάποτε σε μία παλιά Ελληνική ταινία, ο αλησμόνητος Ορέστης Μακρής, υποδυόταν έναν δημοκράτη, αλλά με ακραιφνείς… δικτατορικές τάσεις (κάτι μου θυμίζει αυτό). Έλεγε λοιπόν: «Εγώ στο σπίτι μου, επιτρέπω όλες τις απόψεις, αρκεί να συμφωνούν με την δική μου». Πώς είπατε; Τι εννοώ; Τίποτα βρε αδελφέ. Μπα σε καλό σας. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου