ΕΔΩ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ

ΕΔΩ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Ιωάννης Παναγάκος

    Αφιερωμένο στης Αγάπης τη σπορά, και στης Αξιοπρέπειας το ίχνος, με την επίκληση του Ήλιου του νοητού της Δικαιοσύνης…

 (Έπαινος στον 10ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Λογοτεχνικής – Συγγραφικής Ομάδας «ΙΔΕΟΠΝΟΟΝ» και των περιοδικών «ΠΝΟΕΣ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ» και «iamvosart» 10 Ιουνίου 2015.)

Εδώ, στο γλαυκό κύμα της γαλάζιας άνοιξης

που πίνει ολόχυμο το θρόισμα του σταυρωτού πανιού

στο ξάστερο αεράκι·

πώς μπορεί να χωρέσει ένα μισό φεγγάρι!

Εδώ, που σπαρμένα σε κάθε στάλα Αιγαίου,

μυριάδες κομμάτια από φως

φλογίζουν το υγρό ρίγος του όνειρου,

πώς ν’ απλωθεί η ιδέα του σκότους!

Εδώ, ναι ’δω, στους ξανθούς κάμπους των καλοκαιριών

που κανένας χειμώνας, όσο τρανός κι αν ήταν,

δεν μπόρεσε να σβήσει την άνοιξη της αναπνοής τους,

πώς να ευδοκιμήσει ο βοριάς της Ανατολής!

Στη λιόστρωτη εδώ, γειτονιά των Θερμοπυλών

και στων Μαραθωνομάχων τις λόχμες,

που το άροτρο της ζωής γνέθει τις παλιές φορεσιές του ήλιου,

να τις θυμάται και να ορθώνεται,

να τις φορά και να φλογιέται η πέτρα,

πώς να σταθεί η ανολοκλήρωτη καρδιά!

Στις πνοηρρεούσες αστροφεγγιές του συνειδέναι, εδώ,

που μέσα τους ξεψυχούν

κι αιώνια ανασταίνονται οι υπάρξεις·

για της αγάπης τη σπορά·

πώς να ριζώσει το μίσος!

Εδώ, στο φεγγοβόλημα των καμπαναριών

στους Αναστάσιμους χτύπους της καμπάνας,

πώς θα μπορούσαν να υψωθούν σιδερόφρακτοι

στις καρδιές των αετών του Αρχιπελάγους

οι μιναρέδες των νέων Ασσασσίνων!

Εδώ, που το αίμα άσπρισε τους τοίχους των σπιτιών

κι η αγωνία των αθώων έβαψε έναν Ντελακρουά

στης Χίου το … συνωστισμό,

Ποιο ασκέρι αρνησιπάτριδων μπορεί να επιβιώσει!

Στο μονοπάτι ΕΔΩ, που δεν έχει γυρισμό,

απ’ της τιμής και του χρέους την πόλη,

κι απ’ του ήλιου τις φωτολαλιές,

κι απ’ του Ραδάμανθυ την κρίση,

ποιός Εφιάλτης τολμά να αλλάξει τον ρουν ή την κοίτη!