Η ΔΙΧΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΝΙΟ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ    

Η ΔΙΧΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΝΙΟ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α. Επίτιμος Δκτής της Σ.Σ.Ε.

            -Διάβασα στην εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» ότι, ο κ. Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας, προτίθεται να αποκαθηλώσει την ονομασία του Στρατοπέδου της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών στα Τρίκαλα, από του Στρατηγού Χρήστου Καβράκου και να το ονομάσει Στρατηγού Στέφανου Σαράφη.

            -Εδώ θα πρέπει να κάνουμε μια στοιχειώδη αναδρομή, στην Στρατιωτική πορεία των δύο Ανδρών για να βεβαιωθούμε πόσο δίκαια, η πολιτεία ετίμησε τους δυο αυτούς Πατριώτες Πολεμιστές, έστω και αν ο καθένας από αυτούς ανήκε σε διαφορετικό πολιτικό μετερίζι.

            - Στρατηγός Χρήστος Καβράκος:

              Γεννήθηκε στα Τρίκαλα την 1η Ιανουαρίου το 1882, κατετάγη εθελοντής στο Στρατό και εξήλθε της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών, με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού Πεζικού. Έλαβε μέρος στο Μακεδονικό Αγώνα, στους Βαλκανικούς Πολέμους και στην εκστρατεία της Μικράς Ασίας. Κατά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, ήτο Στρατιωτικός Διοικητής των Αθηνών και ως εκ τούτου, σ’ αυτόν έτυχε η Μοίρα για το θλιβερό καθήκον να παραδώσει την Πόλη των Αθηνών στους Γερμανούς, διότι άλλη λύση δεν υπήρχε. Τέλος, αποστρατεύθηκε το 1941. Για τους λόγους αυτούς, τους αγώνες του στις μεγάλες αναμετρήσεις της Ελλάδος. Επειδή απεφοίτησε από την Σχολή Μονίμων Υπαξ/κων και επειδή η καταγωγή του ήτο από τα Τρίκαλα, το Στρατόπεδο της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών ονομάστηκε από την Στρατιωτική Υπηρεσία: Στρατόπεδο Στρατηγού Χρήστου Καβράκου.

            -Το μεγάλο του λάθος κατά τους αριστερούς (ΕΑΜ, ΕΛΛΑΣ), οι οποίοι επικρατούσαν στην Επαρχία, ακόμη και εν μέρει στην Αθήνα, ήτο το ότι αντέδρασε στην ιδεολογία των τότε αριστερών-Στασιαστών τον Δεκέμβριο του 1944, και για τον λόγο αυτό βρήκε μαρτυρικό θάνατο στα χέρια των εκτελεστών της εγκληματικής Οργανώσεως ΟΠΛΑ.

            -Οι τότε Στασιαστές Αντάρτες, για να δικαιολογήσουν την ανωτέρω εγκληματική πράξη των, κυκλοφόρησαν τα γνωστά μυθεύματα της κακής αριστεράς ότι, ο Στρατηγός Καβράκος Χρήστος ήταν:

Δοσίλογος και δεξιός φασίστας.

Προδότης της πατρίδος διότι παρέδωσε την Αθήνα στον Χίτλερ.

Δολοφόνησε εργάτες και αγρότες.

Καταδίκασε σε θάνατο το 35 τον Ελευθέριο Βενιζέλο και στον Στρατηγό Νικ. Πλαστήρα κλπ.

            - Στρατηγός Στέφανος Σαράφης:

            -Γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1890. Το 1908 εισήλθε στην Νομική Σχολή Αθηνών, αλλά σύντομα εγκατέλειψε τις σπουδές του και κατετάγη εθελοντής στον Στρατό, παρουσιασθείς στο 5ο Σύνταγμα Τρικάλων που τότε ήταν στο Στρατόπεδο της Σχολής Μονίμων Υπαξ/κών στα Τρίκαλα, λαμβάνοντας το βαθμό του Λοχία.

            - Ο Στρατηγός Σαράφης ήταν Βενιζελικός, για τον λόγο αυτό υπέστη κατά καιρούς, φυλακίσεις, εξορίες, απατάξεις, σταθερός όμως πάντα στις απόψεις του.

            - Έλαβε μέρος στο Μακεδονικό Αγώνα, στους Βαλκανικούς Πολέμους και στην εκστρατεία της Μικράς Ασίας. Στη συνέχεια διετέλεσε στρατιωτικός ακόλουθος στην πρεσβεία στο Παρίσι, επανελθόν διετέλεσε και Υποδιοικητής της Σχολής Ευελπίδων.

            - Στο Κίνημα του Ελευθ. Βενιζέλου το 1935 συμμετείχε μαζί με τους, πλοίαρχο Ανδρέα Κολιαλέξη, αντισυνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε.

            - Μετά την ήττα του Ελευθέριου Βενιζέλου συνελήφθη μαζί με άλλους, αποτάχθηκε από τον Στρατό και εκτοπίστηκε στην Μήλο. Με την κήρυξη του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου, η τότε Κυβέρνηση της χώρας, απέρριψε αίτησή του να συμμετάσχει στον Πόλεμο.

            - Αμέσως με την κατάρρευση της Ελλάδος ο Στρατηγός Σαράφης, συγκρότησε αντιστασιακό-αντιφασιστικό κίνημα. Προσπάθησε με τα παλαιά στελέχη των Φιλελευθέρων, το ΕΔΕΣ και το ΕΛΑΣ να συγκροτηθεί κοινό πατριωτικό κίνημα, δυστυχώς δεν βρήκε ανταπόκριση από κανέναν. Μετά τον αφοπλισμόν της Οργάνωσής του και την 1 Μαρτίου 1943 σύντομη αιχμαλωσία από το ΕΛΑΣ, ο Στρατηγός Σαράφης δέχθηκε να προσχωρήσει σε αυτόν και ανέλαβε ηγετικά καθήκοντα. Λένε υπό την πίεση του όπλου, εγώ προσωπικά δεν το ξέρω.

            - Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος και προ των Δεκεμβριανών, προήχθη ο Στέφανος Σαράφης στο βαθμό του Στρατηγού.

            - Έχασε τη ζωή του το 1957 στον Άλιμο, όταν αυτοκίνητο της Αμερικανικής Στρατιωτικής αποστολής, που οδηγούσε ο Αεροπόρος Μάριο Μουζάλι, τον κτύπησε θανάσιμα και τραυμάτισε την σύζυγό του Μάριον Σαράφη-Ποσκόου. Βέβαια, το τροχαίο αυτό θεωρήθηκε από την τότε Αριστερά (ΕΔΑ) ως στοχευμένη Δολοφονία. Στο σημείο όπου σκοτώθηκε, η πολιτεία έστησε έφιππο ανδριάντα προς τιμήν του.

            - Μετά από τα παραπάνω η Ελληνική Πολιτεία, η Στρατιωτική Ηγεσία και ο Τρικαλινός Λαός, ετίμησαν και πολύ σωστά τους Πατριώτες των Στρατηγούς, έδωσαν σ’ ένα κεντρικό Δρόμο των Τρικάλων το όνομα του Στρατηγού Στεφάνου Σαράφη και το Στρατόπεδο του 5ου Συντάγματος Τρικάλων, που φιλοξενεί σήμερα την Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Στρατόπεδο Στρατηγού Χρήστου Καβρακού.

            - Σήμερα ο κατά τα άλλα συμπαθής αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας, επηρεασμένος από κάποιους που αποσκοπούν δυστυχώς να προοιωνίζουν τη κατάρα της Φυλής μας που είναι η ΔΙΧΟΝΟΙΑ. Διότι την εποχή εκείνη ο ίδιος ούτε καν είχε γεννηθεί. Αντί να αναμοχλεύουμε, με ψευδείς προπαγάνδες, πληγές του παρελθόντος να ξεχάσουμε κάποτε τα εγκληματικά μας λάθη, διότι, υπάρχουν πολλοί νεκροί στο παρελθόν και από τους μεν και από τους δε, από Ελληνικά χέρια.

            -Το μεγαλείο και παράδειγμα προς μίμηση υποδεικνύεται, από αυτό που μας έλεγε, ο αείμνηστος, Στρατηγός Γεώργιος Καρούσος στις Ειδικές Δυνάμεις · «την 29η Αυγούστου κάθε χρόνο πηγαίνω στην εκκλησία και ανάβω δυο κεριά, το ένα για τους Έλληνες συμπολεμιστές μου, που σκοτώθηκαν από Ελληνικά χέρια και το άλλο για τους απέναντι Έλληνες, που σκοτώθηκαν από τα δικά μας βόλια».