Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ 2701 (30/11/17)



ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ 2701 (30/11/17)
Τα σχόλια με μπλέ γράμματα και σιέλ υπογραμμιση, όπου και αν υπάρχουν, είναι δικά μου.
Η «ΕΝΔΕΚΑΔΑ» ( + ) ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Να τους χαιρόμαστε



Να τους χαιρόμαστε
Αργύριος Ανδριώτης Αξιωματικός ε.α. Μέλος του Παραρτήματος ΕΑΑΣ Ξάνθης
    Παρακολουθήσαμε, την 27 Νοε 2017, την συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων, σε επίπεδο Αρχηγών κομμάτων, λόγω της σοβαρότητας του θέματος, που αφορούσε την πώληση οπλικών συστημάτων στη Σαουδική Αραβία.
    Το σοβαρό θέμα ήταν η κατηγορία εκ μέρους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι η πώληση αυτή έγινε με μη διαφανείς τρόπους, με μεσάζοντες και με διαδικασίες που στοιχειοθετούν ΣΚΑΝΔΑΛΟ με προεξάρχοντα τον ΥΕΘΑ. Βγήκαν στη φόρα απόρρητα έγγραφα του κράτους, μπλέξαμε ανώτατα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων  και γενικά γίναμε «ρόμπα» στους εχθρούς μας.
    Συζήτηση λοιπόν στη Βουλή. Θα επικεντρωθώ μόνο στα λεγόμενα του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
    Δεν κατάλαβα τίποτα για το θέμα που συζητούσαν. Ούτε ο ένας μου έδωσε να καταλάβω αν πράγματι έγινε «λαμογιά» εκ μέρους του ΥΕΘΑ, όπως τον κατηγορούσε, ούτε ο άλλος με έπεισε αν η συναλλαγή με την Σαουδική Αραβία έγινε με σύννομο τρόπο. Δεν άκουσα τίποτα για την «ταμπακιέρα».
    Τι άκουσα;
    Ότι η κυβέρνηση απαρτίζεται από ψεύτες, κλέφτες και ανήθικους.
    Ο Πρωθυπουργός τα έχει βρει με τη διαπλοκή.
    Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχει να κρύψει πολλά. Είναι γραφικός, κρύβει το «πόθεν έσχες», έπαιρνε δώρα από την Siemens, έχει «φεσώσει» το κράτος με δάνεια για την εφημερίδα «Κήρυκας Χανίων», είναι μπλεγμένος με υπεράκτιους φορολογικούς παραδείσους   και ότι σέρνεται από τα ΜΜΕ και τα μεγάλα συμφέροντα.
    Σκάνδαλα, απάτες, μίζες, διαπλοκή, υπονόμευση, βούρκος. Ύβρεις – ύβρεις – ύβρεις. Επίπεδο χαμηλότερο και από αυτό ενός καφενείου.
    Δεν άκουσα βεβαίως τίποτα για τον δυστυχή Ελληνικό λαό που στενάζει κάτω από τα βάρη που του φόρτωσαν αυτοί οι κύριοι και οι προκάτοχοι τους. Άπαντες όσοι πέρασαν από τα έδρανα της Βουλής και από τα υπουργικά πόστα. Δεν μας ενδιαφέρει ο λαός. Τον ένα τον ενδιαφέρει πως θα κρατήσει την καρέκλα της εξουσίας με όλα τα προνόμια που του παρέχει και τον άλλον πως θα καταλάβει αυτός την ίδια καρέκλα.   Τον λαό θα τον θυμηθούμε όταν χρειαστούμε τα ψηφαλάκια του.
    Αυτοί μας αξίζουν !!!! Να τους χαιρόμαστε λοιπόν!!!

Τα πολλά πρόσωπα του πόνου



Τα πολλά πρόσωπα του πόνου
Του Παντελή Γιαννακόπουλου
    Πολυπρόσωπος ο ανθρώπινος πόνος, πολύμορφος, κρυφός και φανερός συνάμα, σωματικός και ψυχικός, εγκεφαλικός και ενίοτε ενστικτώδης, κλειστοφοβικός και εξωστρεφής. Και ακόμη: ενοχλητικός, ισχυρός, συνεχόμενος, ευφρόσυνος, έντονος, οξύς, διαπεραστικός, βαθύς, ήπιος, επίμονος, ανυπόφορος. Και στον πληθυντικό: σφοδροί πόνοι, πόνοι στην πλάτη, πόνοι τοκετού, βασανιστικοί πόνοι, πόνοι των νεφρών, ρευματικοί πόνοι. Και κάποια από τα συνώνυμα του πόνου: άλγος, οδύνη, συμφορά, σφάχτης (οξύς πόνος των πλευρών) …
    Τον συναντούμε (εμφανίζεται μάλλον) και ως άλφα και βήτα συνθετικό λέξεων με ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα εννοιολογία: πονοκεφαλιάζω, πονόδοντος, πονόλαιμος, πονόκοιλος (κοιλόπονος), πονόψυχος, κεφαλόπονος (κεφαλαλγία), ρευματόπονος, ψυχοπονετικός. Περιέχεται σε απίστευτη ποικιλία φράσεων της καθομιλουμένης που χαρακτηρίζουν μια δυσάρεστη κατά τεκμήριο κατάσταση και σε …ποσότητα ων ουκ έστιν αριθμός: «για το πρόβλημά μου ο γιατρός μου χορήγησε αναλγητικά φάρμακα», «οι πόνοι στις αρθρώσεις αρχίζουν μετά τα πενήντα», «οι πόνοι της γέννας μόνον με τους πόνους του κολικού του νεφρού μπορούν να συγκριθούν», «μην παίζεις με τον πόνο μου», «κάθε βράδυ έπνιγε τον πόνο του στο κρασί», «πονάει η καρδιά μου από αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μου»…
    Είναι όμως και τα άνθη της … συμφοράς που ευδοκιμούν γύρω από τον πόνο: Η δυστυχία, η  απελπισία, η κατήφεια, ο μαρασμός, ο καημός, η ψυχοσωματική φθορά, η βασανιστική στενοχώρια. Ας μη λησμονούμε όμως και την εκδηλούμενη  συνηγορία των  “ωραίων” ανθρώπων την ώρα του πόνου (της δοκιμασίας) των συνανθρώπων τους, που αποδίδεται με ρήματα όπως: συμπάσχω, συμπονώ, συμμετέχω στην οδύνη του και με φράσεις όπως: «βουρκώνω στη σκέψη ότι του πήραν το σπιτάκι του για ένα μικρό ποσό που ώφειλε στην τράπεζα», «σπαράσσει η ψυχή μου για το κατάντημα αυτού του παιδιού· και είχε τόσο σωστούς γονείς», «οδύρομαι κι’ εγώ μαζί με τις μαυροφορεμένες γυναίκες που έχασαν συζύγους και γιούς στον πόλεμο».
    Ο φανερός και κρυφός πόνος των ανθρώπων πού τους στερούν τη χαρά και την ευτυχία με την ταυτόχρονη εισβολή της δυστυχίας που οσημέραι εγκαθίσταται (και ριζώνει) στο σπιτικό τους σαν ξαφνική συννεφιά που προϊωνίζει μπόρα διαρκείας, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να τους συμβεί. Το τραγικό στην ιστορία αυτή είναι ότι ο πόνος δεν εγκαταλείπει το θύμα του οικεία βουλήσει· απομακρύνεται με την προσευχή του Χριστιανού εφόσον η κρατική πρωτοβουλία δεν τελεσφορήσει.
    Είναι ενδιαφέρουσα άποψη γνωστού Αγιορείτη μοναχού ο οποίος υποστηρίζει ότι: Μέσα από τον πόνο οι προσευχές του ανθρώπου είναι κατανυκτικότερες και ειλικρινέστερες. Είναι ταπεινές, λιγότερο απαιτητικές, ενώ εκφράζουν πίστη και υποταγή στον Δημιουργό. Ο πό­νος έτσι μπορεί να γίνει αφορμή, για μία πιο ουσιαστική και βαθειά γνωριμία μας με τον Θεό.
    Είναι γεγονός, ότι ο πόνος δεν συνηθίζεται εύκολα. Δεν είναι μια δοκιμασία ρουτίνας, που σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα ολοκληρώνεται η εκμάθησή της. Ο πόνος, κάτω από κάποιες ακραίες συνθήκες, αποτελεί πλην των άλλων:
α) τον καθοριστικό συντελεστή άρνησης της ζωής,
β) τον αλλοτριωτικό παράγοντα της καθόλου προσωπικότητας του ανθρώπου και
γ)τον επίμονο (ίσως διαπρύσιο) αρνητή των παραδεδεγμένων αξιών.
    Το ηθικό υπόβαθρο ενός σκληρά δοκιμαζόμενου ανθρώπου διασαλεύεται και όχι σπάνια γκρεμίζεται εκ βάθρων, μαζί με την οντότητα που αντιπροσωπεύει. Μόνον τα φιλάνθρωπα αισθήματα των συνανθρώπων του θα βοηθήσουν ουσιαστικά στην αποκατάσταση της διαταραχθείσας ηθικής τάξης. Η εφήμερη ζωή μας θα αποκτήσει νόημα μόνο αν αδιαφορήσουμε για τον δικό μας πόνο και στρέψουμε το ενδιαφέρον μας στην απαλοιφή του πόνου του άλλου. Ο ταλανιζόμενος άνθρωπος είναι πρόσωπο ιερό. Σηκώνει ένα βαρύ φορτίο που τον εξουθενώνει. Ωστόσο αγωνίζεται να κρατηθεί όρθιος. Έχει φορτωθεί μέρος της αρνητικής εκδοχής, που όλοι ανυπερθέτως αποστρέφονται, συνεπώς δέος μόνον και θαυμασμό προκαλεί η μεγαλειώδης πράγματι προσπάθειά του, αφού έτσι εξορκίζει τελικώς το κακό, εξωθώντας το σε συμβιβασμό με το ελπιδοφόρο πρόσωπο της θετικής εκδοχής. Ας τον στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις.
    Στην πραγματικότητα, οι σχετικές με τον πόνο αναλύσεις έχουν αξία μόνον στο μέτρο που ένας υγιής και αυτάρκης οικονομικά άνθρωπος αποκτά συνείδηση καλού Σαμαρείτη που φροντίζει για την επούλωση των πληγών του συνανθρώπου του. Ευτυχώς που συμβαίνει έτσι και δεν περιορίζονται η συμπόνια, η ανθρωπιά, η φιλαλληλία. Διαφορετικά πολύ γρήγορα ο κόσμος θα μετατρέπονταν σε όψιμη κόλαση. που θα κατέκαιγε τη Γή. 
    Η καταστροφική, με τον πόνο του άλλου, εξοικείωση απομυθοποιεί πρόσωπα και πράγματα ενώ αδιαφορεί ακόμη και για την τραγική κατάληξη των γεγονότων. Για να καταπολεμηθεί θα πρέπει να επιστρατευθούν τα προέχοντα συνώνυμα της χριστιανικής κοσμοθεωρίας σε διαλεκτική συνάρτηση με τα νοηματικά ομόλογα λήμματα της αρχαϊκής ελληνικής σκέψης: Απόλυτη πίστη και αγάπη προς τον Θεό, σεβασμός και αγάπη προς τον άνθρωπο, αφοσίωση και προσήλωση στα ιδεώδη της φυλής και της θρησκείας μας, συμπόρευση με τον αλτρουϊσμό, την καταλλαγή, την συμφιλίωση… Περιβεβλημένοι με τη δυναμική των εννοιών αυτών, ίσως ξαναβρούμε τον χαμένο μας εαυτό, αυτόν που θα γείρει με στοργή και τρυφερότητα στους καθ’ οιανδήποτε τρόπο υποφέροντες ψυχοσωματικά, για να αφήσει στο πρόσωπό τους ένα αποτύπωμα της ζωής που χαμογελά.

Ο Σαουδάραβας πρίγκιπας έδωσε 1 δισ. δολάρια και βγήκε από την πολυτελή φυλακή



Ο Σαουδάραβας πρίγκιπας έδωσε 1 δισ. δολάρια και βγήκε από την πολυτελή φυλακή
    Ελεύθερος είναι πλέον, μετά την καταβολή σχεδόν 1 δισ. δολαρίων, ο πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας Μίτεμπ μπιν Αμπντάλα.
    Ο Μίτεμπ, που ήταν επικεφαλής του επίλεκτου σώματος της Εθνοφρουράς, ήταν μεταξύ των δεκάδων μελών της βασιλικής οικογένειας, των υπουργών και των αξιωματούχων που συνελήφθησαν στο πλαίσιο μιας έρευνας για διαφθορά, την οποία ξεκίνησε ο πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ μπιν Σάλμαν σε μια προσπάθεια, μεταξύ άλλων, να εδραιώσει την εξουσία του.
    Ο 64χρονος Μίτεμπ, γιος του εκλιπόντος βασιλιά Αμπντάλα, θεωρούνταν για καιρό ο πιο πιθανός διάδοχος στον θρόνο.
    Ο αξιωματούχος επισήμανε ότι ο πρίγκιπας αφέθηκε ελεύθερος την Τρίτη, αφού κατέληξε σε «μια αποδεκτή συμφωνία». «
Το ποσό της συμφωνίας δεν έχει αποκαλυφθεί, όμως πιστεύεται ότι είναι μεγαλύτερο του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων», πρόσθεσε σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
    Οι Αρχές της Σαουδικής Αραβίας ανακοίνωσαν στις
4 Νοεμβρίου τη σύλληψη τουλάχιστον 11 μελών της βασιλικής οικογένειας, καθώς και τεσσάρων υπουργών αλλά και δεκάδων πρώην αξιωματούχων και επιχειρηματιών.
    Ο δισεκατομμυριούχος πρίγκιπας Αλουαλίντ μπιν Τάλαλ, ένας διεθνής επενδυτής, ήταν μεταξύ των συλληφθέντων.
    Οι αρχές της χώρας προσπαθούν να καταλήξουν σε συμφωνία με τους συλληφθέντες, ζητώντας τους να παραδώσουν κάποια περιουσιακά τους στοιχεία και να καταβάλλουν χρήματα προκειμένου να αφεθούν ελεύθεροι. Οι περισσότεροι κρατούνται στο ξενοδοχείο
Ritz-Carlton του Ριάντ, που έχει μετατραπεί σε μια πολυτελή φυλακή.
    Σε συνέντευξή του στη New York Times την προηγούμενη εβδομάδα ο πρίγκιπας διάδοχος δήλωσε ότι το 95% των συλληφθέντων αποδέχονται έναν συμβιβασμό.
    «
Η απελευθέρωση του πρίγκιπα Μίτεμπ ενδέχεται να είναι ένα σημάδι ότι οι σαουδαραβικές Αρχές προχωρούν προς τη σύναψη συμφωνιών με τους κρατούμενους», δήλωσε ο Κρίστιαν Κόατες Ούλριχσεν, ερευνητής του Baker Institute for Public Policy του πανεπιστημίου Ράις στο Χιούστον.