Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

ΕΝΣΤΟΛΟΙ ΚΑΙ ΑΣΤΟΛΟΙ


.....Και εκεί που πήγαινα στην Νέα Εγνατία, καβάλα στον Ροσινάντη, με σταματάει ο Σάντσο Πάντσα και μου δίνει κάτι που έμοιαζε με εφημερίδα. Με την πρώτη λέξη που διάβασα, φρίκαρα για τα καλά. Αισθάνθηκα την πίεση να ανεβαίνει κατακόρυφα, και αμέσως έβγαλα από το δισάκι μου μια χουφτα LACITENS και άλλη μία OLARTAN, και ευτυχώς υπήρχε λίγο νερό στο παγούρι για να τα κατεβάσω, γιατί σάλιο πλέον δεν έμεινε, είτε γιατί μου το πήρανε, είτε γιατί τέλειωσε από το φτύσιμο. Ποια λέξη διάβασα ? Την λέξη ΕΝΣΤΟΛΟΙ.

.....Μετά από λίγο, και αφού η πίεση ήρθε στο κανονικό της, κάθησα και σκέφτηκα.

.....‘’Α, ωραία, υπάρχουν οι ΕΝΣΤΟΛΟΙ, αρα θα υπάρχουν και οι ΑΣΤΟΛΟΙ (ΑΣΥΣΤΟΛΟΙ είναι βέβαιο ότι υπάρχουν, στα υψηλά της Πλατείας Συντάγματος ).

.....Ποιοι λοιπόν είναι οι ΕΝΣΤΟΛΟΙ ? Μα φυσικά, αυτοι που φορούν στολή. Δηλαδή, (και χωρίς παρεξήγηση γιατί δεν θέλω να υποτιμήσω καμμία κατηγορία εργαζομένων, αρκεί να δουλεύουν τίμια), ΕΝΣΤΟΛΟΙ είναι

.....Οι λιμενοφύλακες, οι αγροφύλακες, οι θυρωροί ξενοδοχείων πολυτελείας, η δημοτική αστυνομία, οι σεκιουριτάδες, οι οδηγοί λεωφορείων αστικών συγκοινωνιών ( στην Θεσσαλονίκη φορούν στολή ), οι γκρούμ, οι …οι…οι. Ά, ξέχασα, και οι αξιωματικοί και οπλίτες των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας. Υπάρχει περίπτωση να διαφωνήσει κανένας ???? Δεν το νομίζω.

.....Με την ίδια ακαταμάχητη λογική, μπορώ να ορίσω ως ΑΣΤΟΛΟΥΣ όλους τους υπόλοιπους που στην δουλειά τους φορούν πολιτικά ρούχα ( εργάτες, υπάλληλοι, τεχνίτες, μεσίτες, τραπεζικοί, εφοριακοί, βουλευτές και υπουργοί ( συγγνώμη, αυτοί δεν δουλεύουν, εκτελούν ‘’λειτούργημα’’, όπως είναι η μοντέρνα έκδοση της λέξης ‘’ αρπαχτή ‘’), εδωδιμοπόλες, μικροπωλητές κτλ (πρέπει να γράψω και άλλα ?)

.....Καλά, ποιός ΛΑΜΑΚΑΣ μειωμένων πνευματικών ικανοτήτων σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει την λέξη ‘’ΕΝΣΤΟΛΟΙ’’ σε εργασιακά , οικονομικά, συνταξιοδοτικά και άλλα παρεμφερή θέματα ? Και ποιοι ηλίθιοι ευτραπελίζοντες υιοθέτησαν τον όρο και τον έκαναν καραμέλα ? Και ποιοι ανεγκέφαλοι δημοσιογράφοι τον αναπαράγουν καθημερινά ? Δεν υπάρχει περίπτωση να απαντήσει κανείς , γιατί ‘’ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ ΒΑΣΙΛΕΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ‘’

.....Και σκέφτομαι ( αν και πρέπει να πάψω για να διατηρήσω την πνευματική μου υγεία ), τι κοινό μπορούν να έχουν όλοι αυτοί οι ΕΝΣΤΟΛΟΙ μεταξύ τους, ώστε να τους θεωρούμε μία κατηγορία και να τους αντιμετωπίζουμε με τον ίδιο τρόπο ? Μα και φυσικά υπάρχει κοινός παρονομαστής, ο ίδιος που υπάρχει και στους ΑΣΤΟΛΟΥΣ, δηλαδή στους δικαστικούς, μικροπωλητές, γεωργοκτηνοτρόφους κτλ. Με αυτή τη λογική, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.

.....Για να σοβαρευτούμε και λιγάκι, εγώ τουλάχιστον, διαβλέπω μία αμετακίνητη πρόθεση συγκεκριμένων πολιτικών ( και όχι μόνο…) κύκλων, να υποβαθμίσουν συστηματικά ορισμένες κοινωνικές ομάδες, σε μία από τις οποίες έχω την ύψιστη τιμή να ανήκω. Στην κοινωνική ομάδα των ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ. Φτάνει πιά, ‘’αγαπητά’’ μου λιμοτάγαρα, αρκετά μέχρι τώρα. Δεν μπορείτε να ξεχάσετε, ότι κάποτε, σας έκοψαν τις λαμογιές, μέχρι που εσείς τις μετατρέψατε σε επιστήμη. Δεν φτάνει το κακό που κάνατε μέχρι τώρα στην δύσμοιρη πατρίδα μας ? Και λέτε από πάνω, ότι είσθε και ‘’εθνικά υπερήφανοι ‘’ για τα κατορθώματά σας. Χτυπάτε και ρημάζετε, αυτούς που δεν μπορούν να αντιδράσουν. Ως πότε όμως ? Το σκεφτήκατε ποτέ ? Μάλλον το σκεφτήκατε, γιατί η Ελβετία έχει πολύ καλές Τράπεζες και εσείς, είστε οι καλύτεροι πελάτες μετά από κάποιους Κολομβιανούς. Αυτό όμως που δεν σκεφτήκατε, είναι το ‘’από πού θα φύγετε’’, όπως φωνάζουν στο γήπεδο.

.....Είναι γνωστό το ότι τα λαί΄κά τραγούδια, κυρίως τα παληά, είχαν μέσα τους μία απαράμιλλη σοφία, και αυτό το ξέρετε καλά. Για αυτό το λόγο και πιστέψατε ότι ‘’οι μάγκες δεν υπάρχουν πιά, τους πάτησε το τραίνο ’’. Πιθανόν, να έχετε δίκηο.

.....Και ενώ σκεφτόμουν όλα αυτά, χωρίς να το καταλάβω, έφτασα στο ‘’ΠΑΝΔΟΧΕΙΟ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ’’ όπου μένω. Έδωσα τον Ροσινάντη στον Σάντσο, που πολύ τον κούρασα σήμερα, και πήγα να κοιμηθώ, μήπως και ονειρευτώ μια καινούρια Ελλάδα, χωρίς μίζες ( τις νόμιμες βεβαίως, βεβαίως ), χωρίς λαμόγια, μια Ελλάδα όπως στα παραμύθια. Γιαυτό άλλωστε και είμαι ο Δόν Κιχώτης. Η Δουλτσινέα, μπορεί να περιμένει.