8.Ελληνικές Παροιμίες (5)
Άνθρωπος
Ο
άνθρωπος ό,τι μπορεί κι ο Θεός ό,τι θέλει.
Όσο βαραίνει ένας
άνθρωπος, δε βαραίνει ο κόσμος όλος.
Καλό & Κακό
Κάθε
κακό θυμίζεται, κάθε καλό ξεχνιέται.
Για τον παρά κολάζεσαι,
με τον παρά κι αγιάζεις.
Κάμεις
καλό, κάμεις κακό, θα ’ρθει γυρεύοντάς σε.
Συνείδηση
Τι κι αν σε δέρνουν
δεκατρείς, αν δε σε δέρνει ο νους σου.
Ζωή
Καλή ζωή, κακή
διαθήκη.
Η κακή
ζωή του χάρου μοιάζει.
Και με τα χίλια
βάσανα, πάλι η ζωή γλυκιά ‘ναι.
Ντύσου,
γδύσου, συλλογίσου, φάγε, πιέ, χέσε, κοιμήσου.
Θάνατος
Ο γέρος πάει ή από
πέσιμο ή από χέσιμο.
Απόθανε
να σ’ αγαπώ και ζε να μη σε θέλω.
Όπου πεθαίνουνε
πολλοί, θάνατο δε φοβάσαι.
Εις του
θανάτου τις πληγές, βοτάνια δε χωρούνε.
Ο Χάρος φίλους και εχθρούς
σ' ένα τραπέζι σμίγει.
Να σου
πει ο παπάς στ’ αυτί κι ο διάκος στο κεφάλι.
Προλήψεις
Άμα δεις λαγόν εμπρός
σου, τρεις φορές καν’ το σταυρό σου.
Τετάρτη
και Παρασκευή τα νύχια σου μην κόψεις, την Κυριακή να μη λουσθείς, αν θέλεις να
προκόψεις.
Κενό
Ο άδειος ο τενεκές
κάνει το μεγαλύτερο θόρυβο.
Προσευχή
Χωρίς κουπιά και
άρμενα, Αϊ-Νικόλα βόηθα.
Παράδεισος
Το ξύλο βγήκε απ’ τον
Παράδεισο.
Μοναχός
σου μήτε στον παράδεισο.
Διάβολος
Έβαλε ο διάολος την
ουρά του.
Ο
διάβολος έχει πολλά ποδάρια.
Ο θεός οικονομάει κι
ο διάολος τα χαλάει.
Όποιος
διάβολο αγόρασε, διάβολο πουλάει.
Θέλω ν’ αγιάσω κι ο
διάβολος δεν μ’ αφήνει.
Τάξε
στην Παναγιά κερί, του διάβολου λιβάνι.
Του άγιου άναβε ένα
κερί και του διαβόλου δέκα.
Απ’ του
διαβόλου το μαντρί, μήτε ‘ρίφι μήτε αρνί.
Δουλειά δεν είχε ο
διάολος κι έδερνε τα παιδιά του.
Μήτε το
διάολο να δεις, μήτε το σταυρό σου να κάνεις.
Όποιος τρώει με το
διάβολο, πρέπει να ‘χει μακρύ κουτάλι.
Όταν ο
διάολος μας δίνει το στάρι, ο διάολος μας παίρνει το σακί.
Όποιος στην ξέρα
περπατεί και θάλασσα γυρεύει, ο διάβολος οπίσω του κουκιά του μαγειρεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου