Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΤΟ ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ

Ο  ΜΕΓΑΛΟΣ  ΑΣΘΕΝΗΣ ΤΟ  ΜΕΤΟΧΙΚΟ  ΤΑΜΕΙΟ  ΣΤΡΑΤΟΥ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Νικόλαος  Ζαρκάδας Υποστράτηγος  ε.α.  

    Στο φύλλο της εφημερίδας “ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ” του μήνα Ιουλίου 2018 δημοσιεύεται ως κύριο το άρθρο του Προέδρου της Ε.Α.Α.Σ. αντιστρατήγου ε.α. Ροζή Βασιλείου με τίτλο “Οι πληβείοι και Πατρίκιοι Μερισματούχοι των Μετοχικών Ταμείων”.

    Ο Πρόεδρος της Ένωσης με λεπτομερή αριθμητικά στοιχεία περιγράφει και παραθέτει την υφιστάμενη πραγματικά κατάσταση σχετικά με το απολαμβανόμενο μέρισμα από τους μερισματούχους των μετοχικών ταμείων Ενόπλων Δυνάμεων {ΕΔ}.

    Δεδομένου ότι, όλοι οι αξιωματικοί των ΕΔ υπάγονται στο ίδιο Ειδικό Μισθολόγιο των Στρατιωτικών και έχουν προς τα μετοχικά ταμεία τους τις αυτές εισφορές, θα πρέπει και μερισματούχοι αυτών να απολαμβάνουν το ίδιο μέρισμα. Αυτό όμως δεν ισχύει και οφείλεται αποκλειστικά και μόνον στα διαφορετικά έσοδα που έχει το κάθε ταμείο από τους λεγόμενους “κοινωνικούς και ανταποδοτικούς πόρους” με φτωχό συγγενή το Μετοχικό Ταμείο Στρατού {Μ.Τ.Σ.}.

    Είναι γνωστόν, ότι κατά το παρελθόν έγιναν πολλές προσπάθειες, δραστηριότητες, ενέργειες και νομοθετικές πρωτοβουλίες για την εξυγίανση του Μ.Τ.Σ., οι οποίες τελικά κατέληξαν στην αύξηση των εισφορών και στη μείωση του μερίσματος.

    Βέβαια, αναλογιστικές μελέτες έγιναν, συσκέψεις έλαβαν χώραν, πρακτικά συνετάγησαν, αποφάσεις εκδόθηκαν, νομοθετικές πρωτοβουλίες ελήφθησαν, οικονομικοί έλεγχοι πραγματοποιήθηκαν και παρά όλα τα παραπάνω, το Ταμείο μετά από εκατόν εξήντα πέντε χρόνια από την ίδρυσή του {νόμος ΣΚ΄/ 1853-ΦΕΚ 5} αδυνατεί να ανταποκριθεί απόλυτα στον κύριο σκοπό της λειτουργίας του, ήτοι “την οικονομική ενίσχυση των μετόχων και μερισματούχων αυτού…” {άρθρον 1 Δ.Ν.559/1937, ΦΕΚ 107 Α΄}. Μια ενίσχυση, η οποία είναι απόλυτα αναγκαία μετά την εξοντωτική υποβάθμιση αντίστοιχα των αποδοχών και των συντάξεων.

    Αλήθεια, πώς δικαιολογείται το Μ.Τ.Σ., κατά το παρελθόν να είναι ένα από τα πιο εύρωστα “επικουρικά” ταμεία με τράπεζα δική του και με αξιόλογη ακίνητη περιουσία, σήμερα να μη δύναται να ανταποκριθεί ούτε στις βασικές του και κύριες υποχρεώσεις; Γιατί οι μερισματούχοι του, οι οποίοι, κατά το παρελθόν ως μέτοχοι, έκαναν το καθήκον τους και ανταποκρίθηκαν στις υποχρεώσεις τους, σήμερα να αδυνατούν να απολαμβάνουν τους καρπούς και τα οφέλη των κοπών τους;

    Σήμερα, στην εποχή του εκσυγχρονισμού, της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, των προγραμμάτων σταθερότητας και των ενεργειών περιορισμού του Κράτους με την συγχώνευση ή την κατάργηση φορέων και οργανισμών του δημοσίου

Π ρ ο τ ε ί ν ε τ α ι

η ίδρυση ενός κοινού Μετοχικού Ταμείου για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων {ΕΔ} και Σωμάτων Ασφαλείας {ΣΑ}, ήτοι γι’ αυτό που ανήκει στο ίδιο μισθολογικό καθεστώς και υπάγεται στο ειδικό μισθολόγιο των στρατιωτικών.

    Σε περίπτωση ανυπέρβλητων νομικών εμποδίων, η δημιουργία δύο ανεξάρτητων Ταμείων, ένα των ΕΔ και ένα των ΣΑ. Ποία λύση προκρίνεται ως συμφερότερη δύναται να αποφασισθεί μετά από σχετική αναλογιστική μελέτη.

    Διευκρινίζεται, ότι η διάθεση κοινωνικών πόρων στα μετοχικά ταμεία των ΕΔ κατατάσσει αυτά στους φορείς επικουρικής κοινωνικής ασφάλισης {Ν.Σ.Κ. 384/2012}.

    Με την ίδρυση, οργάνωση και λειτουργία κοινού ταμείου επιτυγχάνονται η αποφυγή της διασποράς και της άνισης κατανομής των κοινωνικών και ανταποδοτικών πόρων, η χορήγηση ισόποσου μερίσματος στους έχοντες τις αυτές προϋποθέσεις, ήτοι βαθμού, εισφορών και ετών συμμετοχής, και τέλος η άμεση και πραγματική προσπάθεια των ΕΔ στις ενέργειες της Πολιτείας για τον περιορισμό των κρατικών οργανισμών.

    Η ιδιαίτερη μέριμνα του κάθε Κλάδου για το προσωπικό του μπορεί και είναι δυνατόν να εκδηλώνεται με τις προσπάθειες, ενέργειες και δραστηριότητες αναζήτησης και διάθεσης οικονομικών πόρων για την ενίσχυση των λογαριασμών των Ειδικών Κλάδων Οικονομικής Ενίσχυσης.

    Τα Μετοχικά Ταμεία είναι απαραίτητο να ακροώνται τον παλμό των μετόχων και των μερισματούχων τους και το υγιές περί δικαίου συναίσθημα, που τους κατέχει, τώρα που “πένονται” χωρίς δική τους ευθύνη, και να αποτελούν τους φρουρούς και τους εγγυητές των οικονομικών τους δικαιωμάτων.

    Οι αξιωματικοί, οι οποίοι γνωρίζουν τι σημαίνει καθήκον από τα δέκα οκτώ τους χρόνια, επέλεξαν τον δρόμο τους λειτουργήματός τους να προσφέρουν και δεν είναι δυνατόν να κατατάσσονται στις μικρές και παραμελημένες ομάδες του κρατικού μηχανισμού. Παλεύουν με περίσσευμα ψυχής, μέχρι σωματικής εξάντλησης, προκειμένου να αναπληρώσουν σχεδόν το σύνολον των εκτάκτων αναγκών του Κράτους, από το προσφυγικό μέχρι τις πυρκαγιές και πλημμύρες, και πάντοτε παραμένουν σε ετοιμότητα στην κύρια και εθνική αποστολή τους, ήτοι την άμυνα και την αποτροπή.

    Σήμερα, η κοινωνική τάξη των αποστράτων αξιωματικών είναι πολύ μικρή για να είναι διχασμένη.

    Η ενότητα και η αλληλεγγύη είναι ισχυρότερες από τη σοφία και αποτρέπουν κάθε αιτία για διχόνοια και καταπαύουν την οργή της ολέθριας έριδας.