ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ
ΣΒΗΣΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΜΑΤΙΕΣ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Της
λησμονιάς το παραθύρι δεν θα αντέξω
Θα
βγω καρτέρι, και ας με δει η γειτονιά
Της
νιότης σου την ομορφιά θα κουρσέψω
Σταλάζει
στο φύλλο, η πρωινή δροσιά.
Τίποτε
ποιο όμορφο από το ν΄ αγαπώ
Χρειάζομαι
μια υπέροχη σελήνη
Μη
με αφήσεις να σε αποχωρισθώ
Η
βάρκα στο γιαλό, η θάλασσα γαλήνη.
Οι
σβησμένες οι ματιές μου μόλις φωτίσθηκαν
Σαν
συνάντησαν την νιότη σου να σπαρταρά
Χείμαρροι
τα αισθήματα μου ξεχύθηκαν
Η
φωνή της ψυχής μου όμως δεν σε συναντά.
Της
λησμονιάς το παραθύρι δεν θα αντέξω
Το
μόνο που θάθελα, νάναι τώρα ανοιχτό
Να
μπουν αηδόνια της καρδιά μου απ΄ έξω
Μηνύματα
αγάπης να στείλουν στον πηγεμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου