Η Δίκη των Αεροπόρων ( Ντοκουμέντα)
Η επιστολή του Ταξίαρχου
(Ι) εα Νικόλαου Παγώνη που ακολουθεί, έρχεται σαν απάντηση στην ανάρτηση της
22ας Αυγούστου με τίτλο «Η
Δίκη των Αεροπόρων» ( λινκ ).
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον
κύριο Ταξίαρχο, για την ενημέρωση και τις αναμφισβήτητες πληροφορίες και
στοιχεία που παραθέτει.
Ταξιάρχος (Ι) εα Παγώνης Νικόλαος
Ο σταθμός τηλεοράσεως της ΕΡΤ την 21 και 28 Μαΐου αλλά και την 3 Ιουνίου εις το πρόγραμμα Μηχανή του χρόνου ασχολήθηκε με την πολύκροτη δίκη
των αεροπόρων.
Τον περασμένο Οκτώβριο η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με ολοσέλιδο άρθρο
ασχολήθηκε με την ιδία υπόθεση.
Δια όσους δεν γνωρίζουν
αισθάνομαι την υποχρέωση να αναφερθώ στο θέμα αυτό δεδομένου ότι έχω ίδιαν αντίληψη των όσων
συνέβησαν την περίοδο εκείνη στο Αεροδρόμιο Τατοϊου και υπήρξα μάρτυς εις την δίκη αυτή η οποία έλαβε χώρα το 1953 και δίκασε τους υπευθύνους δια αδικήματα δολιοφθοράς που
έλαβαν χώρα από το 1951 .
Στις αρχές του 1950 η Πολεμική Αεροπορία ύστερα από τον δεκαετή
πόλεμο συμπεριλαμβανομένης της περιόδου του συμμοριτοπόλεμου 1946-1949 βρίσκεται τελείως
εξαντλημένη και με σοβαρές απώλειες. Τα
ελικοφόρα πολεμικά αεροπλάνα που είχαν παραμείνει ήταν άχρηστα. Το
ιπτάμενο προσωπικό δεν υπερβαίνει τον
αριθμόν των διακοσίων κουρασμένων και
κατά μεγάλο ποσοστό ακατάλληλο λόγο ηλικίας να χρησιμοποιηθεί στα αεριωθούμενα
αεροπλάνα. Η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία της χώρας προσπαθεί να εφοδιάσει την
Αεροπορία με σύγχρονα αεριωθούμενα αεροπλάνα και να εντάξει τη χώρα εις το ΝΑΤΟ.
Στις πιο πάνω
δυσκολίες προστίθεται η Αγγλική Αποστολή
να αντιδρά για τον εφοδιασμό της Ελληνικής Αεροπορίας με αεριωθούμενα
αεροπλάνα υποστηρίζοντας ότι το προσωπικό δεν είναι εις θέση να συντήρηση αεριωθούμενα και ότι η Ελληνική Αεροπορία έχει διαβρωθεί από
Κουμουνιστές .Παράλληλα εξυπηρετούντο οι Άγγλοι υποστηρίζοντας ότι
η Ελλάς έπρεπε να διατηρήσει μια
μικρή Αεροπορία με ελικοφόρα που θα μας προμηθεύε η ιδία από τα πάλαια
ελικοφόρα της RAF. Η διαμάχη αυτή
είχε ως αποτέλεσμα το να
απαγκιστρωθεί η Ελληνική Αεροπορία από
την Αγγλική Αποστολή και να αποφανθεί
εις την Αμερικανική και να ζήτηση να μας εφοδιάσουν με αεριωθούμενα
αεροπλάνα. Η αίτηση επεβλήθη μέσω της Κυβερνήσεως εις τα μέσα του 1950
Οι
Αμερικανοί θέτουν ως προϋπόθεση δια την
προμήθεια συγχρόνων αεροπλάνων την
παραγωγή μεγάλου αριθμού χειριστών και μηχανικών ,
,κατασκευή καταλλήλων αεροδρομίων, αποθηκών καυσίμων και πυρομαχικών , εγκαταστάσεις για
συστήματα έλεγχου και προειδοποιήσεως και άλλα.
Ζητούν η
εκπαίδευση του προσωπικού Ιπτάμενου και Τεχνικού να πραγματοποιηθεί εις την
Ελλάδα Η Αμερικανική Κυβέρνηση θα ελάμβανε την εκπαίδευση μικρών ομάδων
Ιπτάμενων και Τεχνικών οι οποίοι θα χρησιμοποιούντο από την Ελληνική Αεροπορία ως εκπαιδευτεί. Επίσης θα
εφοδίαζε την αεροπορία με ορισμένο
αριθμό εκπαιδευτικών αεροπλάνων..
Δια την πραγματοποίηση ίου ανώτερου προγράμματος
έπρεπε να καταβληθεί τεράστια προσπάθεια. Την εκπαίδευση των
ιπτάμενων το Επιτελείο Αεροπορίας ανέθεσε στη Σχολή
Αεροπορίας στο Τατόι.
Συγκεντρώθηκαν όλα τα εκπαιδευτικά αεροπλάνα , εκπαίδευσε
νέους εκπαιδευτές, ενίσχυσε την Σχολή
με τεχνικό προσωπικό και
διαθέσιμα μέσα ώστε να αρχίσει το πρόγραμμα εκπαιδεύσεως από την πρώτη Ιανουαρίου 1951.
Εκ παραλλήλου
καταβλήθηκε κάθε δυνατή προσπάθεια δια την εντατική εκπαίδευση εις την Σχολή
τεχνικών επι των όποιων θα στηρίζεται η νέα Αεροπορία [αεροδρόμια ,εγκαταστάσεις
,αποθήκες, θέσεις ραντάρ κ.λ.π]
Δια την
πραγματοποίηση του πολύ δύσκολου
αυτού έργου υπήρξε ανάγκη να
λειωθούν μετρά ασφαλείας προς αποφυγή
κομουνιστικής παρεμβάσεως από οπαδούς
της Σοβιετικής Ενώσεως η οποία δεν ήθελε
η Ελλάς να απόκτηση αεριωθούμενα και να ετάχθη στο ΝΑΤΟ. Ήτο γνωστές
οι δέκα Στάσεις-Κινήματα-Αναρχικές
εκδηλώσεις-Σαμποτάζ που είχαν σημειωθεί εις την Αεροπορία από του
έτους 1942 μέχρι του 1951 στη
Μέση Αναστολή και εις την Ελλάδα.
Από τους
πρώτους μήνες παρατηρήθηκε ότι η
εκπαίδευση δεν προχωρούσε στο βαθμό που
προέβλεπε το πρόγραμμα .Παρουσιάζονται
συχνές βλάβες εις τα αεροπλάνα,
συχνά ατυχήματα και διαπιστώθηκε
κακή συντήρηση. Η διαθεσιμότητα των εκπαιδευτικών αεροπλάνων
δεν υπερέβαινε το 45-50. Οι επιθεωρήσεις καθυστερούσαν με διάφορους
δικαιολογίες. Αι ελλείψεις εις ανταλλακτικά αεροπλάνων και εις άλλα μέσα
μεγαλοποιούντο. Παρουσιαστήκαν
υπερβολικές απορρίψεις μαθητών από ορισμένους εκπαιδευτές .Εις μιαν σειρά από 57 εκπαιδευμένους τελείωσαν
μονό 17. Αποτέλεσμα όλης αυτής
της καταστάσεως ήτα η μη προώθηση της εκπαιδεύσεως και κατά συνέπεια η
καθυστέρηση εφαρμογής του προγράμματος εκπαιδεύσεως.
Δυστυχώς την 13 Σεπτεμβρίου 1951 ,εις ατύχημα εκπαιδευτικού αεροπλάνου κατά
την προσγείωσαν αναδιπλώθηκε το ένα σκέλος και το αεροπλάνο εξετράπη με
αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρές
ζημίες. Ευρισκόμενος εις τον αέρα με άλλο αεροπλάνο
και μαθητή παρακολούθησα ύλη τη φάση
και προσποιούμενος έτρεξα στο υπόστεγο
να δω
το σπασμένο αεροπλάνο που
είχαν προστρέξει να το μεταφέρουν. Ήμουν παρών όταν οι μηχανικοί διαπιστώνουν
ότι το σύστημα
προσγειώσεως κατά την προσγείωση δεν ασφάλισε
διότι είχαν τοποθετηθεί κηροταινιες εις την άρθρωση του
σκέλους του τροχού
Δεν υπήρξε
κανείς που να αμφιβάλει δια το ότι ανθρώπινο χέρι είχε τοποθέτηση τις κηροταινιες για να καταστρέψει το αεροπλάνο.
Αμέσως δια
διαταγής του Επιτελείου δημιουργείται
Τεχνική Επιτροπή η οποία αποφαίνεται δια
την δόλια ενέργεια Είναι πλέον φανερό ότι και τα σημειωθέντα τους
προηγούμενους μήνες ατυχήματα και ζημίες αεροπλάνων οφείλονται εις δόλιας
ενέργειες.
Στο σημείο αυτό
θα περιγράψω δολιοφθορά που
συνέβη σε μένα σε μια . εκπαιδευτική
πτήση Απογειώθηκα με το μαθητή και
μεταξύ των άλλων θέλησα να του διδάξω την
χρήση των αντισταθμιστικών[ μηχανισμοί δια την διευκόλυνση
του χειριστηρίου]. Στην επίδειξη του αντισταθμιστικού ανόδου καθόδου διαπιστώνω ότι τα αντισταθμιστικό ήτο συνδεδεμένο αντίθετα.
Δεν είπα τίποτα
στο μαθητή και προσγειώθηκα κάνοντας αντιθέτους χειρισμούς, Αμέσως διαμαρτυρόμενος υπέβαλα αναφορά διότι είναι
πολύ σοβαρή ενέργεια που εύκολα μπορεί να προκαλέσει όχι μόνο ατύχημα αλλά και δυστύχημα.
Την 7 Απριλίου 1952 και ενώ συνεχίζεται η προανάκριση
δια τα ανωτέρω γεγονότα η φυγάδευση εκπαιδευτικού αεροπλάνου
με χειριστη τον μαθητή της πρώτης
τάξεως έφεδρων χειριστών της σχολής
ΕΚΕΧ Νικόλαο
Ακριβογιαννη αναστατώνει το Τατόι
.
Γενικώς δια τα
γεγονότα διατάσσεται ένορκος προανάκριση την όποιαν με διαταγή του
Επιτελείου ανέλαβαν ο υποδιοικητής της σχολής Αντισμήναρχος Πέτρος
Μητσακος ο όποιος άρχισε την διερεύνηση εις τας αρχας Ιανουαρίου 1952 και εξετάζει
πρώτο τον ομαδάρχη συντηρήσεως του αεροπλάνου με τις κηροταινιες
αρχισμηνία Γαλανό ο
οποίος ομολόγησε ότι αυτός τοποθέτησε τις κηροταινιες στο σύστημα προσγειώσεως
και αποκάλυψε αυτούς που τον μύησαν και
του έδωσαν την εντολή Αυτά κατέθεσε και εις τον Άρειο Πάγο
και δια της αποκαλύψεως του ενός μετά τον άλλον πρόεκυψε οι ένοχη των κ Κοντογεωργακη, Κοντού, Παπαντωνίου,
των Αξιωματικών Λεμπεση, Ζαφειροπουλου,
Παναγουλακη και του Μεταξά.
Μετά την
σύλληψη του Γαλανού σταμάτησαν τα ατυχήματα και η
διαθεσιμότητα των αεροπλάνων έφρασε τα 85-90 .
Μέχρι τέλους Μαρτίου 1952 διεπιστωθη
ότι είχαν διαπραχτεί τουλάχιστον 8 δολιοφθορές και είχαν
αποκαλυφθεί και προφυλακιστεί 10-12 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ιδιώτες εκ των μελών της εκτοπισθείσης οργανώσεως.
Υφυπουργός της
Εθνικής Αμύνης και εν συνεχεία ανέλαβε
την 10 Απρίλιου 1952 ο τότε
βουλευτής Φιλελευθέρων κ. Μαύρος
Δια διαταγής
του Υπουργού η προανάκρισης διεκόπη και άνευ
πορίσματος να ανατεθεί εις
Δικαστικό Συμβούλιο τακτική
ανάκριση η οποία εποπτεύοντος του κ. Υφυπουργού αρχίζει η τακτική ανάκρισης την 18 Απριλίου
1952. και τον Ιούλιο
παραπέμφθηκε εις το Δικαστικό
συμβούλιο της Αεροπορίας .Η επιλογή των
μελών του Αεροδικείου έγινε υπό του κ. Υφυπουργού. Η δίκη αρχίζει
την 22
Αύγουστου ουδείς εκ των κατηγορούμενων είχε παραπονεθεί δια πιέσεις παρά το γεγονός ότι κατ εντολή
του υφυπουργού είχαν επισκεφτεί τους κατηγορούμενους ο Β.
Επίτροπος δια να εξέταση τυχόν παράπονα Ο Β. Επίτροπος ανέφερε οτι ουδέν
παράπονο παρ ουδενός του επεβλήθη.
Από 17 Σεπτεμβρίου 1952 μετά από μακρά και
εξονυχιστική διαδικασία εξεδόθη η
απόφαση.. Καταδικάστηκαν 4 κατώτεροι
αξιωματικοί, 1 κατώτερος τεχνικός Αξιωματικός. 1 τεχνικός Αρχισμηνίας
.2 διοικητικοί αρχισμηνίες . και 2
τεχνικοί υπαξιωματικοί. Εκ
των 12 καταδικασθέντων οι 11
άσκησαν εφέσεις ενώπιων του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου
Μετά την
απόφαση του Αεροδικείου ο κ. Υφυπουργός διέταξε την μεταφορά των τιμωρηθέντων
εις τις φύλακας Αβέρωφ τας οποίας ο τότε υπουργός
της Δικαιοσύνης είχε χαρακτηρίσει ως Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο. Η ενεργεία αυτή
του υφυπουργού είχε ως αποτέλεσμα οι
κατηγορούμενοι να βρεθούν και πάλιν
υπό κομουνιστική καθοδήγηση και πίεση, Κατόπιν αυτού παρατηρήθηκε ορισμένοι οι οποίου είχαν ομολογήσει την ένοχη των εις το
Αεροδικείο να ανακαλέσουν τις ομολογίες των ενώ άλλοι που είχαν δήλωση κατηγορηματικώς ότι
ουδέποτε πιέστηκαν να εμφανίζονται συναγωνιζόμενοι εις τας αφηγήσεις των περί
σωματικών πιέσεων.
Η υπόθεση τέλος έφρασε εις το Αναθεωρητικό Δικαστήριο οπου η
διαδικασία προχώρησε και η διεξαγωγή
της δίκης υπήρξε υποδειγματική.
Το Δικαστήριο δεν περιορίστηκε μόνο εις την επανεξέταση των όσων
κατέθεσαν κατά την προανάκριση εις το
Στρατοδικείο της Αεροπορίας
αλλά πρόθυμα εδέχθη την
εξέτασιν των προταθέντων υπο των συνηγόρων νέων μαρτύρων . Οι κατηγορούμενοι επέτυχαν την αναβολή της δίκης δια να
καταθέσουν και να υποβάλουν μηνύσεις δια διάφορα άλλα
αδικήματα Η Κυβέρνηση και σε
συνεννόηση με τον πρόεδρο του Αναθεωρητικού Αντιστράτηγο Κουκην διέκοψε την δίκη και εζήτησε από τον Πρόεδρο
του Άρειου Πάγου δυο δικαστικούς Αντιπροέδρους του ενός κ. Αποστολοπουλου να αναλάβει τας ανακρίσεις του δε κ. Κυριακόπουλου
να αναλάβει Προεδρος του Αναθεωρητικού
Μετά την
υποβολή του πορίσματος της ανακρίσεως
που υπέβαλε ο Αντιπρόεδρος του Άρειου Πάγου
κ. Αποστολοπουλος προσδιορίζεται η έναρξης του
Αναθεωρητικού την 28 Σεπτεμβρίου και περατώθηκε την 28 Νοεμβρίου 1953 με πρόεδρων τον
Αντιπρόεδρο του Άρειου Πάγου κ.Κυριακοπουλου. ο όποιος την 25 Νοέμβριου ανακοινώσε τις ποινές
των κατηγορουμένων. Ο Παναγουλακης
Ηλιας εις θάνατο. Ο Θεοδωρίδης Γεώργιος εις θάνατο.
Ο Μαδεμλης Γεώργιος εις Ισόβιο κάθειρξη και 20 ετών πρόσκαιρη κάθειρξη. Ο Παπαντωνίου Αθανάσιος εις Ισόβιο
κάθειρξη. Ο Μεταξάς Θεοφ. εις Ισόβιο
κάθειρξη.
Ύστερα από τον
συνεχιζόμενο θόρυβο από μερίδα του ημερήσιου τύπου η Κυβέρνηση
Καραμανλή τον Οκτώβριο του 1955 δυο χρόνια μετά την
τελεσίδικον καταδίκη εισηγήθηκε και ψηφιστηκε
από της βουλή νόμος δια του όποιου μνηστεύθηκαν άπαντες οι καταδικασθέντες
δολιοφθορείς.. Μετά την χορήγηση της αμνηστίας υπο της Κυβερνήσεως
Καραμανλή οι
αμνηστευθέντες απέκτησαν τους βαθμούς
των και συνταξιοδοτήθηκαν εις τον βαθμό τον όποιο έλαβαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου