Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

ΜΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ 3ΗΜΕΡΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΧΤΕΣ… ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ…. ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ



ΜΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ 3ΗΜΕΡΗ  ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΧΤΕΣ… ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ…. ΤΟ ΑΥΡΙΟ  ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ
Κορνηλία Μηλιωρίτσα
      4 Μαΐου 2017 αναχωρεί από τη Θεσσαλονίκη το λεωφορείο για να πραγματοποιήσει το  Προσκυνηματικό ταξίδι που οργάνωσε η ΕΑΑΣ/ Παράρτημα Θεσσαλονίκης στη Βόρειο Ήπειρο . Οι επιβάτες στην  πλειονότητά τους απόστρατοι αξιωματικοί του Στρατού και της ΕΛΑΣ  μόνοι ή με τις συζύγους τους  και φίλοι -  μέλη της κοινωνίας της πόλης, όλοι τους με στόχο την απόδοση της οφειλόμενης τιμής στους ηρωικούς πεσόντες του Ελληνοιταλικού Πολέμου 1940- 1941, την επίσκεψη στον Μακαριότατο  Αρχιεπίσκοπο  Αλβανίας κ. κ. Αναστάσιο,  την επίσκεψη σε αρχαιολογικά και θρησκευτικά μνημεία αλλά και την, κατά το δυνατόν,  επικοινωνία με τους  Βορειοηπειρώτες που τόσο την έχουμε ανάγκη όλοι μας.
       Περάσαμε  τα σύνορα στον Μεθ. Σταθμό  Κρυσταλλοπηγής  και κατευθυνθήκαμε στην  Κορυτσά,  πόλη  η οποία στα παλαιότερα χρόνια αποτελούσε κέντρο του διαμετακομιστικού εμπορίου μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως - Θεσσαλονίκης - Ιωαννίνων - Αλβανίας και σήμερα είναι βιομηχανικό κέντρο και παράγει κυρίως ζάχαρη , οινόπνευμα, μπύρα και δέρματα.  Η πρώτη μας  επίσκεψη ήταν στον Ι.Ν. Αναστάσεως  όπου  προσκυνήσαμε και  ενημερωθήκαμε για την  εξέλιξη του έργου από τον   π. Μιχαήλ .
    Στη συνέχεια  επίσκεψη στο  εκπαιδευτήριο ΟΜΗΡΟΣ, μία  ελληνοαλβανική κυψέλη εννεαετών σπουδών (Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο) που συντηρείται από την Ελλάδα .Εκεί μας υποδέχθηκαν και μας ενημέρωσαν για τον τρόπο λειτουργίας του  τα στελέχη του σχολείου .  Παρών και ο Διευθυντής του ετέρου εκπαιδευτηρίου ΠΛΑΤΩΝ που είναι Λύκειο και λειτουργεί με τους ίδιους όρους και υπό την  αιγίδα της Αρχιεπισκοπής Αλβανίας . Όλοι τους εκτός από την  τυπική ενημέρωση μας εξέφρασαν  θερμές ευχαριστίες για αυτήν καθαυτήν   την παρουσία μας που δίνει  τόσο στους εκπαιδευτές αλλά και στους μαθητές  την ευχαρίστηση ότι υπάρχουν κάποιοι που ενδιαφέρονται για την προσπάθειά τους  και το έργο τους .     
    Επιστροφή στο κέντρο της Κορυτσάς για γεύμα και αναχώρηση για προσκύνημα στην Μοσχόπολη  που  στον 18ο αιώνα υπήρξε μεγάλο εμπορικό κέντρο των Βαλκανίων  και πατρίδα της οικογένειας εθνικών ευεργετών Σίνα,  όπου σώζεται ο  πανέμορφος  Ι.Ν. Αγίου Νικολάου  στον οποίο και  γίνονται  σήμερα πολύ σοβαρές εργασίες αποκατάστασης.  Αφού ανάψαμε το κεράκι μας  προσευχόμενοι και ψάλλοντες  το «Χριστός Ανέστη και Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα Νικητήρια» αφήσαμε τη Μοσχόπολη και συνεχίζοντας τη διαδρομή μας   επισκεφθήκαμε το μικρό νεκροταφείο και την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στο χ. Ρεμένι όπου και τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση.
    Έχοντας εκπληρώσει το πρόγραμμα της πρώτης  ημέρας  και προσπαθώντας να ταξινομήσουμε τα ποικίλα  συναισθήματα που μας διακατείχαν  φθάσαμε στο Πόγραδετς, όπου  μας περίμενε  το ξενοδοχείο μας όμορφο και καθαρό με μια υπέροχη θέα μια που βρισκόταν  χτισμένο στην όχθη της λίμνης Αχρίδας
     Παρασκευή 5 Μαΐου  πρωί-πρωί  και με λαμπρό ήλιο, παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις της μετεωρολογίας,  αναχωρήσαμε με κατεύθυνση τα Τίρανα την μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσα της χώρας,   και το ραντεβού μας με τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιο.  Στον Ι.Ν. της Αναστάσεως του Κυρίου   μας υποδέχθηκε   Μητροπολίτης  ο οποίος αφού μας ενημέρωσε και φωτογραφήθηκε μαζί μας,  μας συνόδευσε  στην Αρχιεπισκοπή   όπου μας καλωσόρισε ο Μακαριότατος  χαιρέτησε όλους ένα- ένα με το χαρακτηριστικό χαμόγελό του και τον μειλίχιο τρόπο που απευθύνεται στους ανθρώπους . 
    Δέχθηκε με χαρά την   τιμητική πλακέτα που του προσέφερε ο Πρόεδρος του  Παραρτήματος ΕΑΑΣ Θεσσαλονίκης  και στις περισσότερες από δύο ώρες που μας αφιέρωσε μας μίλησε για όλα. Για την  θητεία του στον  Στρατό ως έφεδρος αξιωματικός των Διαβιβάσεων από την  οποία  διατηρεί ωραίες αναμνήσεις,  αλλά και τις αρχές που διδάχθηκε ως αξιωματικός και τις  εφαρμόζει σε όλη την  διαδρομή της ζωής του μέχρι σήμερα .  
    Μας είπε για την  καριέρα του ως λαϊκός , ως πανεπιστημιακός, και την ζωή του ως κληρικός, ως ιεραπόστολος , ως μέλος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών και άλλες ιδιότητές του ων ουκ έστιν αριθμός.  Μας διηγήθηκε την προσπάθειά του να νικήσει την αμφισβήτηση  και την  επιφύλαξη,  πρώτα την δική του αλλά και των πολλών,  όταν του ανατέθηκε  το δύσκολο και  «ακατόρθωτο» έργο της ανασύστασης  της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε μία χώρα όπου το θρησκευτικό συναίσθημα των  ανθρώπων βρισκόταν  υπό διωγμό  επί σειρά πολλών ετών.  
    Μίλησε για τους αγώνες και τις αγωνίες  του  να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για όλα όσα δημιούργησε και αυτά που επιθυμεί να πραγματοποιήσει  στο μέλλον. Για την χειροτονία νέων Ιερέων, τους  νέους Ι.  Ναούς που  ανεγείρονται   σε διάφορες πόλεις, για τους Ι.  Ναούς και τα Μοναστήρια που  συντηρούνται, τα διάφορα ιδρύματα και το καμάρι του το νέο υδροηλεκτρικό έργο που κατασκευάσθηκε από την  Αρχιεπισκοπή  με σκοπό από  τα έσοδα που  αποδίδει να αμείβονται οι ιερείς   της εκκλησίας της Αλβανίας .  
    Θυμάμαι  κάθε του λέξη , κάθε χαμόγελο , κάθε έκφραση  όμως πως μπορεί ένας απλός άνθρωπος να εκθέσει στο χαρτί από μνήμης την εμπνευσμένη ομιλία  ενός τόσο σπουδαίου Ιερωμένου;  Μετά την  προβολή ενός σύντομου video  γύρω από τις δραστηριότητες της Αρχιεπισκοπής πήραμε την  ευλογία του και αναχωρήσαμε για  επίσκεψη-γεύμα στο Δυρράχιο (αρχαία Επίδαμνο)  επίνειο των Τιράνων και μεγάλο εμπορικό κέντρο.
     Συνεχίζοντας την διαδρομή μας φθάσαμε στο Φιέρι και  ακολουθώντας παράκαμψη  επισκεφθήκαμε στο μοναστήρι κοντά στο χ. Κολικόντασι   τον τάφο  του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού όπου προσκυνήσαμε τον τόπο της θυσίας του Αγίου και  συνεχίσαμε  το ταξίδι  μας προς το Αργυρόκαστρο, πόλη  με ωραίο μεγάλο Κάστρο που εμφανίζεται  στην  ιστορία το 1336 ως μέρος της βυζαντινής   αυτοκρατορίας   με  το   ελληνικό  της   όνομα , τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο  και μία ώρα αργότερα επιβιβαστήκαμε και πάλι στο λεωφορείο  για να μετακινηθούμε  10 χλμ. στη  Δερβιτσάνη χωριό μειονοτικό όπου κατοικούν  Άνθρωποι που δεν ντρέπονται να διακηρύττουν  ότι είναι Έλληνες και αγωνίζονται να παραμείνουν στον τόπο τους  με ελεύθερο ελληνικό πνεύμα.
    Εκεί   στην  ταβέρνα του Ηρακλή είχε οργανωθεί  γλέντι με Παραδοσιακή Δημοτική Ορχήστρα  εξαιρετικών  μουσικών από την  μειονότητα.   Οι ώρες  πέρασαν πολύ όμορφα και μας πρόσφεραν την ψυχική ανάταση που προσφέρει η κάθε επαφή  με τους κατοίκους αυτής της λαμπρής γωνιάς της γης που μας προσμένουν με λαχτάρα σαν αδέλφια  να τους  επισκεπτόμαστε  και παίρνουν δύναμη από την φυσική παρουσία μας νοιώθοντας ότι δεν είναι μόνοι τους και ξεχασμένοι. Αναχωρήσαμε για το ξενοδοχείο μας  να προετοιμαστούμε για την τρίτη και τελευταία ημέρα της εκδρομής μας.
      Σάββατο 6 Μαΐου πρωί στις 8  ξεκινήσαμε για την διάβαση Κλεισούρας όπου στο μοναστήρι του  Αγίου Νικολάου  φυλάσσονται σωροί Ελλήνων ηρώων που έπεσαν  από  6-11 Ιανουαρίου 1941,  σε μία από τις σημαντικότερες  μάχες  . Στο σημείο έχει ανεγερθεί μνημείο προς τιμή τους και έχει προετοιμασθεί νεκροταφείο για να δεχθεί τις σωρούς και των υπολοίπων όταν κάποια στιγμή τελειώσουν οι  διαδικασίες  και δοθεί η άδεια ανεύρεσης , εκταφής  και συγκέντρωσής τους.  Στο μνημείο τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση  και κατατέθηκε στεφάνι προς τιμή τους από τον Πρόεδρο του Παραρτήματος ΕΑΑΣ Θεσσαλονίκης  και εψάλη ο Εθνικός Ύμνος.
    Μετά το πέρας της τελετής αναχωρήσαμε για το  μειονοτικό χωριό Βουλιαράτες όπου  στο μικρό Στρατιωτικό Νεκροταφείο  εψάλη επιμνημόσυνη δέηση και  κατατέθηκε στεφάνι από τον Πρόεδρο . Ήταν μία σεμνή τελετή   μέσα σε πνεύμα κατάνυξης και τελείωσε με τον Εθνικό μας Ύμνο που ψάλλαμε  όλοι μαζί  τιμώντας για άλλη μια φορά τα παλληκάρια που έδωσαν τη ζωή τους για την  πατρίδα . στον  Ελληνοιταλικό πόλεμο 1940-1941. 
     Με το πέρας  και αυτής της τελετής πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για την  Θεσσαλονίκη  ακολουθώντας πορεία προς Μεθοριακό  Σταθμό Μαυροματίου και φθάσαμε στην υπέροχη παραλιακή πόλη Άγιοι   Σαράντα που βρίσκεται σε ανοικτό κόλπο του Ιονίου Πελάγους  απέχει  14 χιλ. από το βόρειο άκρο της  Κέρκυρας ,  έχει ελληνική μειονότητα και θεωρείται ένα από τα δύο κέντρα της ελληνικής κοινότητας της Αλβανίας. Ένας απολαυστικός καφές σε μία από τις πολλές καφετέριες της παραλίας μας ξεκούρασε και με περισσότερη καλή διάθεση επιβιβαστήκαμε με προορισμό τα σύνορα  και περάσαμε στην Ελλάδα με κατεύθυνση τη Σαγιάδα όπου απολαύσαμε φρέσκο ψαράκι με παγωμένη μπύρα και κατά τις 6 χαρούμενοι ξεκινήσαμε για Θεσσαλονίκη  όπου και φθάσαμε αργά το βράδυ.
    Ξεκινώντας το τριήμερο ταξίδι μου  θεωρούσα ότι επισκέπτομαι τη Βόρειο Ήπειρο για να αποδώσω τιμή στην Ιστορία της, τους ήρωες που θυσιάσθηκαν  σ αυτήν , τους ανθρώπους που υπέμειναν και ακόμη υπομένουν  κάθε είδους διωγμούς με μόνο έγκλημά τους το γένος και την θρησκεία τους. Σ αυτό το τριήμερο αισθάνθηκα ότι τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Αισθάνθηκα ότι η Βόρειος Ήπειρος  μου έκανε την τιμή να μου επιτρέψει το προσκυνηματικό αυτό ταξίδι δίνοντάς μου την δυνατότητα να βρεθώ σε τόπους όπου την υπέρτατη θυσία για την πατρίδα οι άνθρωποι ακόμη και σήμερα την θεωρούν κάτι πολύ φυσικό, να αναμετρηθώ με τις σκέψεις μου και την  ευκολία να αντιλαμβάνομαι την διαφορά της υποχρέωσης από την εσωτερική ανάγκη  να υπερασπίσεις και να τιμήσεις εσύ ο ίδιος την πατρίδα, την  θρησκεία και την   οικογένειά σου .-
 Κορνηλία Μηλιωρίτσα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου