5.ΜΙΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Μια ξεχασμένη ιστορία έσβησε σαν το κερί
Με πλήγωσε η απονιά, με πρόδωσαν και τα φιλιά
Παραμυθάκι μου γλυκό, το κενό του αποχωρισμού
Ποιο φως θα το ανάψει, χωρίς την φλόγα των κεριών.
Αέρηδες φύσηξαν ζεστοί με πήραν και αυτοί μαζί
Μου έδωσαν μια συμβουλή, μη γράφεις για αγάπη που δεν ζει
Έτσι είναι η ζωή, ακολουθεί της μοίρας το ταξίδι
Και αυτός ο πόνος μέσα στη ζωή, παίζει το παιχνίδι.
Ένα ταξίδι της αγάπης, πέρασε στη λησμονιά
Κατάντησε η ακρογιαλιά, νεκρή από κύμα
Ακούω μόνον σιωπές, ουρανός χωρίς πουλιά
Χαμένος στο παρελθόν των αναμνήσεων, τι κρίμα
Την είδα από μακριά , πέρασε χωρίς μιλιά
Παλιά τακτική, μια φαντασίωση μια απάτη
Μα όλα μου φαίνονταν πολύ αληθινά
Αστέρια που έσβησαν, μια ανεκπλήρωτη αγάπη.
Λαζ.- Κίμων Μπερβερίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου