Η Αξιοπιστία των Συνομιλητών και η Βιωσιμότητα της Διαπραγμάτευσης

ΣΚΕΨΕΙΣ , ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΡΘΡΑ,

Η Αξιοπιστία των Συνομιλητών και η Βιωσιμότητα της Διαπραγμάτευσης

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

makpress.blogspot.com

Ηλίας Σταμπολιάδης

    Στο θέμα των Σκοπίων υπάρχει μία πρωτοφανής και ιστορικά επικίνδυνη διαφορά απόψεων της πλειοψηφίας του λαού και των εκλεγμένων αντιπροσώπων του εξαιρουμένης μίας μικρής μερίδας εξ αυτών που δεν μπορεί να αλλάξει τα πράγματα εντός του Κοινοβουλίου. Η πλειοψηφία των αντιπροσώπων, τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης, αν και συμφωνούν στο σύνθετο όνομα αποπροσανατολίζουν τον λαό προσπαθώντας να αποκομίσουν κομματικά οφέλη, δημιουργώντας εντυπώσεις, υποβαθμίζοντας ένα εθνικό θέμα σε κομματικό και προσβάλλοντας την κρίση αλλά και την νοημοσύνη του λαού,  χειριζόμενοι λεκτικά προπαγανδιστικά κλισέ περί φασισμού, εθνικισμού και άγνοιας στην κρίση του λαού.

    Προσπαθούν να μας πείσουν ότι, η δική τους τάχα εμπεριστατωμένη και πολιτικά ορθή σκέψη λέει ότι προκειμένου το γειτονικό προτεκτοράτο να ονομάζεται  σκέτο Μακεδονία υπάρχει τάχα μία μοναδική ευκαιρία να λυθεί το θέμα με πατριωτική υπευθυνότητα προσθέτοντας μία ακόμη λέξη. Μας λένε ότι εάν δεν αρπάξουμε την ευκαιρία από τα μαλλιά τότε όλος ο κόσμος θα συνεχίσει να ονομάζει τα Σκόπια σκέτο Μακεδονία.

    Βέβαια οι δικοί μας γνωστικοί, θέτουν έναν θεσμικό μάλιστα όρο ότι οι γείτονες θα αλλάξουν την φρασεολογία του Συντάγματος,  της νομοθεσίας τους καθώς και την ονομασία μερικών κοινόχρηστων χώρων, που θα μας εξασφαλίσουν τάχα από οιεσδήποτε αλυτρωτικές τους βλέψεις για την υπόλοιπη Μακεδονία και την Θεσσαλονίκη. Ποίοι είναι όμως αυτοί που θα τιμήσουν τέτοιες δεσμεύσεις προς εμάς όταν οι ίδιοι δεν έχουν αυτεπίγνωση της καταγωγής τους ούτε την εντιμότητα να αποδεχθούν την ταυτότητα τους;

    Καταρχήν ο χώρος που κατοικούν είναι η αρχαία Παιονία την οποία ο Φίλιππος προσάρτησε στην Μακεδονία. Οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες και φυσικά ελάμβαναν μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες.  Οι ίδιοι οι Σκοπιανοί ομολογούν ότι έχουν έλθει στην περιοχή τον έβδομο αιώνα μ.Χ. και δεν μιλάνε ούτε καν Ελληνικά. Σήμερα οι κάτοικοι των Σκοπίων είναι Βουλγαρικής, Αλβανικής και εν μέρει Ελληνικής καταγωγής, αν και οι τελευταίοι ευρίσκονται υπό περιορισμό. Μόνο το γεγονός ότι θέλουν να καπηλευθούν μία ξένη καταγωγή για να αποκτήσουν εθνική συνοχή αλλά και να φαίνονται σπουδαίοι απαρνούμενοι εξωτερικά τις δικές τους ταυτότητες (Σλαβική και Αλβανική), οι οποίες τώρα τους δημιουργούν εσωτερικές προστριβές, δείχνει την ευτέλεια των κινήτρων τους και την ευκολία με την οποία αύριο, όντας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, θα απαρνηθούν τις συμβάσεις  που θα υπογράψουν προκειμένου να πετύχουν τον σκοπό τους δημιουργώντας προγεφύρωμα για τα μελλοντικά τους σχέδια ή μάλλον τα σχέδια των πατρώνων τους.

    Ανέκαθεν σαν επαρχία της Γιουγκοσλαβίας είχαν το όνομα Βαρδάρσκα  εξ ου και το όνομα Βαρδάρης που οι Θεσσαλονικείς  ονομάζουν τον βόρειο άνεμο. Η Σοβιετική Ένωση έχοντας επιρροή στην κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία και έχοντας βλέψεις στα Βαλκάνια και το Αιγαίο  μέσω του Τίτο μετονόμασε την επαρχία αυτή σε Μακεδονία.

    Με την γνωστή τους επιστημονική προπαγάνδα γαλούχησαν  τις νέες γενιές με τον μύθο του Αλεξάνδρου και το όραμα της Μακεδονίας, ο χάρτης της οποίας περιλαμβάνει την Θεσσαλονίκη και κρέμεται στα σχολεία τους όλων των βαθμίδων.

    Με την πτώση του κομμουνισμού και την δολοφονική διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ τα Σκόπια, σαν ευέλικτοι υποτελείς στους νέους πάτρωνες, τους υπηρετούν με αντάλλαγμα την διατήρηση των αλυτρωτικών τους βλέψεων για την Μακεδονία .  Ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων, που θέλουν να τον κρύψουν σε μία νέα διατύπωση ενός συντάγματος, αλλά που με ένα μελλοντικό  δημοψήφισμα θα μπορεί να ξαναλλάξει ανά πάσα στιγμή μετά την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, δυστυχώς αποτελεί και πάγιο στόχο της Δύσης και του Πάπα από την εποχή των σταυροφοριών. Ήδη η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος έχει ονομάσει την Νέα Εκκλησία των Σκοπίων σχισματική, αποφεύγοντας ευπρεπώς να τους ονομάσει Ουνίτες που έχουν θέσει στο περιθώριο την γνήσια Ορθόδοξη Εκκλησία.

    Για τους Έλληνες πατριώτες  Έθνος και Ορθοδοξία αποτελούν αδιάσπαστες έννοιες  και κατά την γνώμη του γράφοντος κακώς η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος,  φοβουμένη να μην κατηγορηθεί  για ανάμιξη στα πολιτικά ζητήματα, απεκάλεσε το πρόβλημα μόνο  Εκκλησιαστικό και όχι Εθνικό. Ευτυχώς όμως που μεμονωμένοι Επίσκοποι έλαβαν και εθνική θέση.

    Το πρόσχημα των πολιτικών μας ότι, εάν δεν δεχθούμε το σύνθετο όνομα οι υπόλοιπες χώρες του πλανήτη θα ονομάζουν τα Σκόπια μόνο Μακεδονία και ότι τάχα θα απομονωθούμε, είναι πρόσχημα ηττοπάθειας και απάρνησης  της ιστορικής μας ευθύνης εξ αιτίας της οποίας και μας επιβουλεύονται. Ήδη ο δήθεν αντικειμενικός διαμεσολαβητής κ. Νίμιτς αν και έχει προτείνει διάφορα σύνθετα ονόματα αποκαλεί απλά Μακεδόνες τους Σκοπιανούς φίλους του που τον συναντούν στην Νέα Υόρκη. Εάν δεν απαλειφθεί  ο όρος Μακεδονία  τότε, είτε πάνω είτε κάτω Μακεδόνες τους αναγνωρίσουμε, Μακεδόνες θα ονομάζονται, άρα ποίο το πλεονέκτημα της ηττοπάθειας μας έναντι του υπόλοιπου κόσμου;

    Ο κόσμος που οραματίζονται οι ισχυροί δεν είναι ο κόσμος της Αλήθειας και επειδή αυτή συντηρείται στον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία από αρχαιότητος θέλουν να μας υποτάξουν. Ευρισκόμαστε σε πόλεμο με ανίσχυρες θέσεις όπως πάντα στην ιστορία μας αλλά όπως είπε και ο Μακρυγιάννης στον Hamilton,  Οι θέσεις μας μπορεί να είναι αδύνατες αλλά ο Θεός μας είναι δυνατός. Η υπεράσπιση αυτών των αδύνατων αλλά αληθινών θέσεων είναι το μέλλον όλης της ανθρωπότητας η οποία απειλείται από το σκοτάδι της παγκοσμιοποίησης και περιμένει το φως από αυτούς που το κατέχουν. Η διαχείριση του προβλήματος ανήκει στον Λαό που ήδη πληρώνει και θα πληρώσει τις όποιες συνέπειες και όχι στους επαγγελματίες μικροπολιτικάντηδες,  κομματάρχες με τους ακόλουθους τους, που ψηφίζουν στη Βουλή δεσμευτικά για τον λαό νομοθετήματα τα οποία τους υπαγορεύουν τα αφεντικά τους χωρίς να τα έχουν καν διαβάσει, πολύ δε περισσότερο χωρίς να τα έχουν αξιολογήσει, αν και υπάρχει η αμφιβολία για το εάν μπορούν να αξιολογήσουν .