Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 311. Ο ψύλλος και ο άνθρωπος (2).



ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ
ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 311. Ο ψύλλος και ο άνθρωπος (2).
     Με τον Αισώπειο Μύθο Υπ. Αρ. 311, τελειώνει το απόθεμά μου, οπότε αναγκαστικά και η σειρά τελειώνει.
    Χαίρομαι που άρεσε σε πολλούς, και μάλιστα αρκετοί, όπως είπαν, τα κράτησαν στον Η/Υ τους.
    Ευελπιστώ ότι στο εγγύς μέλλον, θα μου έρθει καμμία … «φαεινή ιδέα» για κάποια άλλη σειρά με την ελπίδα να έχει ανάλογη επιτυχία
    Ένας ψύλλος πολύ ενοχλούσε έναν άνθρωπο, τον τσιμπούσε εδώ, τον τσιμπούσε εκεί, σε ησυχία δέν τον άφηνε. Πιάνει τότε ο άνθρωπος τον ψύλλο στο χέρι του και του λέει:
 «Ποιός είσαι εσύ που έχεις βοσκήσει όλα τα μέλη μου, χωρίς να σε πειράξω ούτε κατα διάνοια έρχεσαι και τρώς όλο μου το σώμα;».
    Ο ψύλλος απάντησε:
«τί να κάνουμε, τέτοια είναι η ζωή μας, εμείς οι ψύλλοι και κάποια άλλα πλάσματα, μύγες, αλογόμυγες, σκνίπες, άν δέν τσιμπήσουμε ανθρώπους να πιούμε το αίμα τους, δέν μπορούμε αλλιώς να ζήσουμε. Για να ζήσουμε λοιπόν το κάνουμε, γι' αυτό σε παρακαλώ, μή με χτυπήσεις».
    Ο άνθρωπος κάγχασε και είπε:
«Θα πεθάνεις τώρα στα χέρια μου. Διότι είτε μικρό είναι το κακό είτε μεγάλο, πρέπει να εξαλείφεται και να μήν το αφήνουμε ούτε κάν να φυτρώνει και να εμφανίζεται στον κόσμο».
    Έτσι είπε ο άνθρωπος και συνέθλιψε τον ψύλλο στα χέρια του.
    Και είχε δίκιο ότι είτε μικρό είναι το κακό είτε μεγάλο, πρέπει να εξαλείφεται και να μήν το αφήνουμε ούτε κάν να φυτρώνει και να εμφανίζεται στον κόσμο• γιατί όσο μικρό και άν είναι το κακό, άν το αφήσεις γίνεται μεγάλο, τόσο που μπορεί να φτάσει να μήν το χωράει ο κόσμος ολόκληρος.
 Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Ψύλλα καὶ ἄνθρωπος ( 2 )
    Ψύλλα δέ ποτέ τινι πολλὰ ἠνώχλει.
   Καὶ δὴ συλλαβών·
«Τίς εἶ σύ, ἀνεβόα, ὅτι πάντα μου μέλη κατεβοσκήσω εἰκῆ καὶ μάτην ἐμὲ καταναλίσκων;»
   Ἡ δὲ ἐβόα·
«Οὕτως ζῶμεν, μὴ κτείνῃς·μέγα γὰρ κακὸν οὐ δύναμαι ποιῆσαι.»
   Ὁ δὲ γελάσας πρὸς αὐτὴν οὕτως ἔφη·
«Ἄρτι τεθνήξῃ χερσὶ μου ταῖς ἰδίαις·ἅπαν γὰρ κακόν, οὐ μικρόν, οὐδὲ μέγα οὐδ᾿ ὅλως πρέπει καθόλου που φυῆναι
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ὁ κακὸς οὐ πρέπει ἐλεηθῆναι, κἂν μέγας ᾖ, κἂν μικρός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου