Το παρασκήνιο της παραίτησης του Α/ΓΕΣ Π. Χαρβάλα τον Μάιο του 2004 και τα Paradise Papers – Τι αποκαλύπτεται 13 χρόνια μετά

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ   

Το παρασκήνιο της παραίτησης του Α/ΓΕΣ Π. Χαρβάλα τον Μάιο του 2004 και τα Paradise Papers  – Τι αποκαλύπτεται 13 χρόνια μετά

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Το έστειλε ο Γιώργος Επιτήδειος

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΗΛΙΑΔΗ

    Ήταν 11 Μαϊου 2004, λίγο πριν την διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων όταν ο Αρχηγός ΓΕΣ Παναγιώτης Χαρβάλας παρέδιδε τα καθήκοντά του στον Νικόλαο Ντούβα. Η απόφαση του Παναγιώτη Χαρβάλα να παραιτηθεί έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία.

    Το “μυστικό” για τα αίτια της παραίτησης παρέμενε καλά κλεισμένο μέχρι σήμερα, που έρχονται στο φως της δημοσιότητας οι “αμαρτωλές” ιστορίες εκείνης της εποχής.

    Ο Παναγιώτης Χαρβάλας στην τελετή παράδοσης των καθηκόντων του είπε αινιγματικά ότι κάποιοι άνθρωποι πρέπει να διαλέγουν το σωστό χρόνο για να απομακρυνθούν . «Αυτή η στιγμή ήταν για μένα σήμερα. Έχω ήσυχη τη συνείδησή μου, φεύγω με το όνομα Χαρβάλας και είμαι στρατιώτης».

    Την Πέμπτη 6 Μαϊου 2004 ο αντιστράτηγος Παναγιώτης Χαρβάλας, υπέβαλε την παραίτησή του αιφνιδιάζοντας όλους στο γραφείο του. Είχε προηγηθεί ένα μεγάλο διάστημα με πιέσεις, προκειμένου ο Αρχηγός να πειστεί να βάλει την υπογραφή του σε μια προμήθεια για ένα αντιεκρηκτικό υλικό το οποίο θα έμπαινε στα καύσιμα των αρμάτων. 

    Οι πιέσεις δεν ήταν μόνο από την πλευρά της κυβέρνησης, αλλά και -όπως ο ίδιος αποκάλυψε στην υπογράφουσα– από συγκεκριμένους δημοσιογράφους, οι οποίοι προφανώς όντας πεπεισμένοι ότι η συγκεκριμένη προμήθεια είναι χρήσιμη, φρόντιζαν με δημοσιεύματά τους να κάμψουν τις όποιες αντιρρήσεις υπήρχαν στο στράτευμα. 

    Υπό αυτή την έννοια ο Π. Χαρβάλας είχε δεχθεί σκληρή κριτική από τον Τύπο για σχεδόν οποιαδήποτε απόφαση κι αν έπαιρνε ακόμα και σε θέματα προσωπικού. 

    Όπως αποδεικνύεται όμως σήμερα από τα Paradise Papers που έφεραν στο φως της δημοσιότητας την σκοτεινή ιστορία της προμήθειας του αντιεκρητικού υλικού, αρμόδια επιτροπή του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου συνέταξε απόρρητη έκθεση σύμφωνα με την οποία η χρήση του συγκεκριμένου αντιεκρηκτικού υλικού μπορεί να προκαλέσει μηχανικά προβλήματα στον κινητήρα των αρμάτων λόγω θρυμματισμού του. 

    Ο Παναγιώτης Χαρβάλας στήριξε σθεναρά την απόφαση του ΑΑΣ με αποτέλεσμα να μην έχει άλλη διέξοδο από το να οδηγηθεί σε παραίτηση, αφού δεν επιθυμούσε να βάλει την υπογραφή του σε κάτι που ο ίδιος δεν ενέκρινε.

    Η αιτία της παραίτησής του δεν αποκαλύφθηκε άμεσα. Λίγα χρόνια μετά, ο ίδιος είχε αποκαλύψει τα παραπάνω στην υπογράφουσα, τονίζοντας μάλιστα ότι για λόγους προσωπικής του ασφάλειας είχε κρατήσει αντίγραφα των εγγράφων που αφορούσαν την υπόθεση, ώστε εάν υπήρχε στο μέλλον εμπλοκή του ονόματός του να είναι σε θέση να τα καταθέσει στη Δικαοσύνη.

Η αποκάλυψη των Paradise Papers

    Την ιστορία αυτής της προμήθεια φέρνει στην δημοσιότητα η δημοσιογράφος Σταυρούλα Πουλημένη, και την δημοσιεύει στην ιστοσελίδα www.stokokkino.gr

   Βασικός προμηθευτής  προβληματικού αντιεκρηκτικού υλικού στην ΕΛΒΟ αποκαλύπτεται ότι ήταν ο ξάδερφος του Κυριάκου Μητσοτάκη, Γεώργιος Μητσοτάκης που εντοπίστηκε πριν λίγες μέρες στο μητρώο των offshore της Αρούμπα μέσω των αρχείων διαρροής των Paradise Papers.

    Η Αρούμπα ένα μικρό νησί στα ανοικτά των ακτών της Βενεζουέλας ολλανδικής κτήσης, περιλαμβάνεται στη λίστα των φορολογικών παραδείσων που αποσκοπούν στη συγκράτηση της φοροαποφυγής από πολυεθνικές εταιρείες.

    Ο Γεώργιος Μητσοτάκης ανηψιός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ξάδερφος του Κυριάκου συμμετείχε στην ελληνική εταιρεία «Κατασκευή Αντιεκρηκτικών Πλεγμάτων Αλουμινίου» με έτος ίδρυσης το 1995 και προωθούσε το υλικό Deto-stop.

    Ένα αντιεκρηκτικό υλικό προορισμένο για τοποθέτηση σαν πλέγμα στα ρεζερβουάρ και τις δεξαμενές καυσίμων οχημάτων αρμάτων αλλά και βυτιοφόρων που προμήθευαν καύσιμα σε αεροπλάνα, ελικόπτερα κτλ με στόχο τη μείωση των πιθανοτήτων έκρηξης σε περίπτωση που το όχημα βληθεί.

    Μια από τις πρώτες εμφανίσεις της η εταιρεία του Γ. Μητσοτάκη τις έκανε μέσω του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στην ΕΛΒΟ στη Θεσσαλονίκη το 2001.

    Το  2003 επί υπουργίας Γ. Παπαντωνίου στην κυβέρνηση Σημίτη,  υπογράφηκε σύμβαση μεταξύ του Γενικού Επιτελείου Στρατού – Διεύθυνση Προμηθειών, της ΕΛΒΟ και της εταιρείας «Κατασκευή Αντιεκρηκτικών Πλεγμάτων» για την προμήθεια του Deto-stop στην Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων. Εκείνη την περίοδο, όταν υπογράφηκε η σύμβαση μετά από την έγκριση του υλικού από τον ΓΕΣ, η ΕΛΒΟ παρήγαγε παρτίδα φορτηγών οχημάτων για μεταφορά καυσίμων.

    Μάλιστα, σύμφωνα με τις πληροφορίες, άνθρωποι του Γ. Μητσοτάκη είχαν έρθει στις εγκαταστάσεις της ΕΛΒΟ  για να τοποθετήσουν το υλικό που υποσχόταν αντιεκρηκτική προστασία.

    Η σύμβαση του 2003 προέβλεπε συγκεκριμένα «την προμήθεια και τοποθέτηση» του υλικού στις «δεξαμενές καυσίμων ρεζερβουάρ οχημάτων αρμάτων, τεθωρακισμένων, αυτοκινούμενων πυροβόλων οχημάτων, και βυτιοφόρων».

    Επί υπουργίας Σπηλιωτόπουλου μάλιστα, μελέτη του υπουργείου Άμυνας εισηγήθηκε την επέκταση της χρήσης του και σε δεξαμενές στα νησιά του Αιγαίου και στον Έβρο.

    Για κακή τύχη του κ. Μητσοτάκη, αρμόδια επιτροπή του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου που συνέταξε απόρρητη έκθεση εντόπισε ότι η χρήση του αντιεκρηκτικού υλικού μπορεί να προκαλέσει μηχανικά προβλήματα στον κινητήρα των αρμάτων λόγω θρυμματισμού του.

    Μάλιστα, σύμφωνα με τις πληροφορίες, επειδή το υλικό θα τοποθετούνταν και σε βυτιοφόρα που προμήθευαν καύσιμα σε μεγάλα οχήματα όπως αεροπλάνα, τα ρινίσματα από τον θρυμματισμό του θα διοχετεύονταν και στο κινητήρα των οχημάτων με πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις στη λειτουργία τους.    Παράλληλα πλήθος ενστάσεων για τη χρήση του είχε εκφράσει η πολεμική αεροπορία.

    Στα έγγραφα του ΓΕΣ αναφερόταν ότι το υλικό ήταν επικίνδυνο για τα οχήματα άρα και για την ασφάλεια του προσωπικού και έτσι οι αντιπαραθέσεις στο υπουργείο Άμυνας γίνονταν ολοένα και πιο έντονες.
    Αποτέλεσμα αυτών ήταν το 2006 ο τότε υφυπουργός Άμυνας Γ. Λαμπρόπουλος να ματαιώσει οριστικά την σύμβαση καθώς το υλικό κρίθηκε μη ασφαλές  και η ΕΛΒΟ σταμάτησε να το προμηθεύεται. Ο Γ. Μητσοτάκης ξεκίνησε  να καταθέτει αγωγές τόσο κατά της ΕΛΒΟ όσο και του Υπουργείου ζητώντας μεγάλες αποζημιώσεις.