6.Ο κατά φαντασία "σοσιαλισμός" του ΠΑΣΟΚ
Άρθρο του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου
Το ΠΑΣΟΚ κινείται σπασμωδικά πιασμένο στα δίχτυα ενός οξύτατου οξύ πολιτικού προβλήματος ,όχι σήμερα, όχι από χθές ,αλλά από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας 90’ . Κάθε χαρακτηριστικό του ΠΑΣΟΚ ,κάθε δημόσια ρητορική των ηγεσιών και των στελεχών του ήταν από τότε ασύμβατα με ο,τιδήποτε «σοσιαλιστικό», «σοσιαλδημοκρατικό», πάσης φύσεως «αριστερό» με ή χωρίς το «κεντρο» στη σύνθεση του. Για την ακρίβεια ,το ΠΑΣΟΚ του Ανδρ .Παπανδρέου και των διαδόχων του είχε ουσιαστικά περάσει στην όχθη των συντηρητικών κεντροδεξιών κομμάτων από τη στιγμή που το 1992 αποδέχθηκε ενθουσιωδώς και ανεπιφυλάκτως ,μαζί με τη Νέα Δημοκρατία ,το 1992 τη ψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ στη Βουλή.
Η μείζων αυτή ευρωπαϊκή Συνθήκη ,προϊόν της (νέο)φιλελεύθερης ευφορίας ,που προκάλεσε η κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και ο αίθριος ,τότε ,ουρανός της «παγκοσμιοποίησης» έφερε στη συνέχεια τη Ζώνη του Ευρώ και το συνοδευτικό της Σύμφωνο Σταθερότητας . Η Ευρώπη πέρασε σε μια άλλη φάση .Τα ξεκάθαρα πολιτικά και οικονομικά «σκληρά» χαρακτηριστικά του «Μάαστριχτ» ακύρωσαν στην πράξη και όλα τα ρηχά «σοσιαλ» ιδεολογήματα του ΠΑΣΟΚ ,που έκτοτε ζει σε ομιλεί ασυνάρτητα σε πολιτικό κενό ως υποτιθέμενο κόμμα της «κεντροαριστεράς» με σοσιαλδημοκρατικά αρώματα ,που και το ίδιο δεν είναι σε θέση να μυρίσει .
Η σύμπραξη με το «Μάαστριχ» αναπόφευκτα και κατά πολιτική λογική μετέτρεψε , λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ εδώ και μια 20ετία σε συντηρητικό κεντροδεξιό κόμμα ,που απελπισμένα ,σε όλο αυτό το διάστημα ,προσπάθησε να αναδείξει «διαφορές» με την Νέα Δημοκρατία , με οικτρά αποτελέσματα , ύστερα μάλιστα από τον ψευδή «εκσυγχρονισμό» του Κ. Σημίτη και το Μνημόνιο του απερίγραπτου Γ. Ανδρ .Παπανδρέου.
Η σύμπραξη με το «Μάαστριχ» αναπόφευκτα και κατά πολιτική λογική μετέτρεψε , λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ εδώ και μια 20ετία σε συντηρητικό κεντροδεξιό κόμμα ,που απελπισμένα ,σε όλο αυτό το διάστημα ,προσπάθησε να αναδείξει «διαφορές» με την Νέα Δημοκρατία , με οικτρά αποτελέσματα , ύστερα μάλιστα από τον ψευδή «εκσυγχρονισμό» του Κ. Σημίτη και το Μνημόνιο του απερίγραπτου Γ. Ανδρ .Παπανδρέου.
Για το ΠΑΣΟΚ «μηδέν εις το πηλίκιον », συνεπώς , όπως ανέκραξε προ ετών ο αξιοθρήνητα ανελλήνιστος εκείνος πρωθυπουργός. Τώρα ο δυστυχής κληρονόμος, κ. Βαγγέλης Βενιζέλος ,βλέποντας το μικρό στράτευμα του να αραιώνει επικίνδυνα , σωστά απ’ την πλευρά του προσκολλάται αυτή τη στιγμή στη ΝΔ , άλλο τώρα που την ίδια ώρα ψάχνει για …ηγετικό ρόλο στην «κεντροαριστερά»! Το κοινό συνήθισε πια τις πολιτικές ασυναρτησίες των ηγετών του ΠΑΣΟΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου