ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ 1150
Τα σχόλια με μπλέ γράμματα και σιέλ υπογραμμιση, όπου και αν υπάρχουν, είναι δικά μου.
Η ‘’ΔΕΚΑΔΑ’’ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
4.Ο Ρωσικός Παράγων
6.ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ, ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
8.“Χαστούκι” Κύριλλου στην κυβέρνηση για την στάση της στην Συρία: Ο Ασάντ σεβάστηκε τους χριστιανούς!
9.Ημερήσιες Προβλέψεις για όλα τα Ζώδια
10.ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΕΔΩ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Άλλη μια ενημερωτική εκδήλωση για τις επιπτώσεις των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων,
έλαβε χώρα τη Δευτέρα 3 Ιουνίου, στην κεντρική πλατεία Ν. Μουδανιών.
Οι διοργανωτές της εκδήλωσης, η Επιτροπή Αγώνα Νέας Προποντίδας σε συνεργασία με τον Σύλλογο “ΜιΛαΡεΣι”, υποδέχτηκαν με ιδιαίτερη χαρά όλους τους κατοίκους του Δήμου μας, καθώς και φίλους και συναγωνιστές από άλλες περιοχές του νομού, που παρευρέθηκαν στα πλαίσια της αλληλεγγύης.
Πριν την εκδήλωση, πραγματοποιήθηκε πορεία, η οποία κινήθηκε με παλμό στους κεντρικούς δρόμους των Ν. Μουδανιών και φωνάζοντας συνθήματα κατέληξε στην κεντρική πλατεία.
Η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά, γεγονός που φανερώνει ότι ο δίκαιος αυτός αγώνας προβληματίζει ολοένα και περισσότερους συμπολίτες μας. Ακόμη και αν τα ΜΜΕ δεν προβάλλουν το θέμα, ακόμη και αν η χώρα διψάει για “ανάπτυξη με κάθε κόστος”, πάντα υπάρχει τρόπος να ενημερωθεί κανείς επιστημονικά και αντικειμενικά.
Οι διοργανωτές της εκδήλωσης, η Επιτροπή Αγώνα Νέας Προποντίδας σε συνεργασία με τον Σύλλογο “ΜιΛαΡεΣι”, υποδέχτηκαν με ιδιαίτερη χαρά όλους τους κατοίκους του Δήμου μας, καθώς και φίλους και συναγωνιστές από άλλες περιοχές του νομού, που παρευρέθηκαν στα πλαίσια της αλληλεγγύης.
Πριν την εκδήλωση, πραγματοποιήθηκε πορεία, η οποία κινήθηκε με παλμό στους κεντρικούς δρόμους των Ν. Μουδανιών και φωνάζοντας συνθήματα κατέληξε στην κεντρική πλατεία.
Η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά, γεγονός που φανερώνει ότι ο δίκαιος αυτός αγώνας προβληματίζει ολοένα και περισσότερους συμπολίτες μας. Ακόμη και αν τα ΜΜΕ δεν προβάλλουν το θέμα, ακόμη και αν η χώρα διψάει για “ανάπτυξη με κάθε κόστος”, πάντα υπάρχει τρόπος να ενημερωθεί κανείς επιστημονικά και αντικειμενικά.
Οι εισηγητές της εκδήλωσης,
Σαράντης Δημητριάδης, ομότ. καθηγ. Γεωλογίας ΑΠΘ,
Κυριάκος Παναγιωτόπουλος, καθηγ. Εδαφολογίας στην Γεωπονική ΑΠΘ,
Φραγκίσκος Ρηγόπουλος, μεταλλειολόγος μηχανικός απόφοιτος ΕΜΠ και μέλλος του Πανελλήνιου συλλόγου διπλωματούχων μεταλλειολόγων μηχανικών μεταλλειολόγος μηχανικός ΕΜΠ,
Χάρης Ζάγκας, Καθηγητής στη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, Α.Π.Θ. , Πρόεδρος της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρείας & μέλος της ομάδας του Συμβουλίου Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ.,
Αλέξης Μπένος, καθηγ. Κοινωνικής Ιατρικής & Υγιεινής Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ,
Αργύρης Τσακνής, Οικονομολόγος, ΑΜΙΑ - Σύμβουλος επιχ., πτυχ. ΤΜ. Σχολής Οικονομικών Επιστημών του Πανεπ. Μακεδονίας,
ενημέρωσαν με λόγο σύντομο αλλά περιεκτικό, και κάλυψαν ο καθένας με τη δική του ειδικότητα, σχεδόν όλες τις πτυχές του θέματος της εκδήλωσης.
Πάνω από πεντακόσιοι συνδημότες μας έμειναν σταθερά μέχρι το τέλος όλων των ομιλιών. Το μικρόφωνο πήραν και μεμονωμένοι πολίτες και εκπρόσωποι συλλόγων, καθώς και ο εκπρόσωπος της δημοτικής αρχής, ο οποίος δεσμεύτηκε για την έκδοση ψηφίσματος.
Με σύνθημα “Ενημερώνομαι – Συμμετέχω – Αγωνίζομαι”, πρωτοβουλίες σαν κι αυτές θα συνεχίσουν να πραγματοποιούνται, όσο πληθαίνουν οι ανησυχίες για την κυριαρχία των ιδιωτικών εταιριών με επιπτώσεις στον άνθρωπο, το περιβάλλον, την οικονομία και το μέλλον του τόπου μας. Και όσο το κράτος επιμένει να αδιαφορεί για τις αντιρρήσεις των τοπικών κοινωνιών, να καταστέλλει κάθε αντίδραση και αγώνα επιδεικνύοντας τη δύναμή του και εξυπηρετώντας σκοπούς, όχι φιλικούς προς τους πολίτες του, παρακινεί επίσης για την οργάνωση παρόμοιων δράσεων.
Πάνω από πεντακόσιοι συνδημότες μας έμειναν σταθερά μέχρι το τέλος όλων των ομιλιών. Το μικρόφωνο πήραν και μεμονωμένοι πολίτες και εκπρόσωποι συλλόγων, καθώς και ο εκπρόσωπος της δημοτικής αρχής, ο οποίος δεσμεύτηκε για την έκδοση ψηφίσματος.
Με σύνθημα “Ενημερώνομαι – Συμμετέχω – Αγωνίζομαι”, πρωτοβουλίες σαν κι αυτές θα συνεχίσουν να πραγματοποιούνται, όσο πληθαίνουν οι ανησυχίες για την κυριαρχία των ιδιωτικών εταιριών με επιπτώσεις στον άνθρωπο, το περιβάλλον, την οικονομία και το μέλλον του τόπου μας. Και όσο το κράτος επιμένει να αδιαφορεί για τις αντιρρήσεις των τοπικών κοινωνιών, να καταστέλλει κάθε αντίδραση και αγώνα επιδεικνύοντας τη δύναμή του και εξυπηρετώντας σκοπούς, όχι φιλικούς προς τους πολίτες του, παρακινεί επίσης για την οργάνωση παρόμοιων δράσεων.
Η Επιτροπή Αγώνα Νέας Προποντίδας
ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ!
Πέρα από το παρακάτω κείμενο, έχω μια απορία. Πόσο σοβαρός μπορεί να είναι κάποιος που ακούει στο όνομα ‘’ΑΝΤΡΙΚΟΣ’’ ? Εκτός και αν είναι το βαπτιστικό του.
Χαίρομαι πάντως για το όνομα στο οποίο ακούει, γιατί αρκετά μας το ξεφτίλισε ο πατέρας του. Ήταν το μελανό σημείο όλων των Ανδρέηδων της Ελλάδος. ΑΝΔΡΕΑΣ.
defencenet.gr
«Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών με χθεσινή απόφασή του απέρριψε στο σύνολό τους και τις δυο αγωγές του κ. Αντρίκου Παπανδρέου κατά του κ. Πάνου Καμμένου, δεχόμενο ως αληθείς τις δηλώσεις και τους ισχυρισμούς του κ. Πάνου Καμμένου για την συμμετοχή του κ. Αντρίκου Παπανδρέου σε κερδοσκοπικές εταιρείες διεθνών funds που πόνταραν υπέρ της ελληνικής χρεοκοπίας".
Αυτό αναφέρεται σε σχετική απόφαση που εκδόθηκε
Μάλιστα η απόφαση αναφέρει ότι "Είχε και εσωτερική πληροφόρηση ο αδελφός του πρώην πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου από συνεργάτες του αδελφού του κ. Αντρίκου Παπανδρέου που μετείχαν στις ίδιες εταιρείες με τον τελευταίο", αναφέρει η σχετική ανακοίνωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
«Παράλληλα η ίδια απόφαση απαγόρευσε στον κ. Καμμένο να χρησιμοποιεί δημόσια την λέξη «λαμόγιο» καθόσον έκρινε ότι δεν συνάδει σε πολιτικό να χρησιμοποιεί την ανωτέρω έκφραση όταν αναφέρεται στον κ. Αντρίκο Παπανδρέου». Σώωωωωπα καλέ!
Το ερώτημα, κατόπιν αυτών, είναι ποιος ήταν ο ρόλος του Γ.Παπανδρέου στην υπόθεση αυτή. Πόσα λεφτά έβγαλε η οικογένεια Παπανδρέου; Ποιοι ήξεραν για το αίτημα περί δημοψηφίσματος που σε λίγες ώρες κάποιοι έγιναν δισεκατομμυριούχοι από αυτή την πληροφόρηση;
Πόσα λεφτά έβγαλε η οικογένεια Παπανδρέου στο διάστημα πριν η χώρα καταφύγει στον μηχανισμό στήριξης; Τα ερωτήματα είναι πολλά και αμείλικτα και χρήζουν απάντησης από την ελληνική δικαιοσύνη...
Ως πολιτική δικαίωση για τον ίδιο, αλλά και τους Ανεξάρτητους Eλληνες, χαρακτήρισε ο Π.Καμμένος την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου στη δικαστική διαμάχη του με τον Αντρίκο Παπανδρέου, σχετικά με τα CDS του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, παρουσία του βουλευτή Βασίλη Καπερνάρου και των νομικών του συμβούλων κυρίας Ελένης Τζούλη, και κ. Ηλία Γιολδασέα, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ χαρακτήρισε τη σημερινή μία πολύ σημαντική ημέρα για τον ίδιο και τον αγώνα που ξεκίνησε «μετά την ένταξη της χώρας μας στο μηχανισμό στήριξης και στην τρόικα κάτι που έγινε με δόλο από τον Γιώργο Παπανδρέου» όπως είπε.
Επιπλέον, δήλωσε πολιτικά δικαιωμένος γιατί όπως εξήγησε ξεκίνησε την έρευνα πριν από λίγα χρόνια «με εντολή του σημερινού πρωθυπουργού» τον οποίο κατηγόρησε ότι «σήμερα ανέκρουσε πρύμναν».
Το δικαστήριο, απέρριψε την πρώτη και πιο σοβαρή αγωγή κατά του κ. Καμμένου, και επιβλήθηκαν σε βάρος του κ. Παπανδρέου δικαστικά έξοδα ύψους 20.000 ευρώ, ενώ αποδέχθηκε εν μέρει την δεύτερη αγωγή του, και υποχρέωσε τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ να καταβάλλει 30.000 ευρώ για «ανάρμοστους χαρακτηρισμούς» (τον είπε "λαμόγιο") σε βάρος του Αντρίκου Παπανδρέου.
Ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων ανέφερε πως το συγκεκριμένο ποσό του επιβλήθηκε για τη χρήση των χαρακτηρισμών «λαμόγιο» και «θα δικάσουμε κάτω από το σπίτι» στο διαδίκτυο, ενώ θα καλείται να καταβάλει πρόστιμο 500 ευρώ κάθε φορά που θα τους επαναλαμβάνει δημόσια. Μάλιστα ο κ. Καμμένος δήλωσε πως μία φορά το μήνα θα παραθέτει συνέντευξη Τύπου ώστε να χρησιμοποιεί έναν από αυτούς τους χαρακτηρισμούς και να πληρώνει 500 ευρώ.
Σύμφωνα με την απόφαση, η δικαιοσύνη «δέχεται τους ισχυρισμούς ότι ο Αντρίκος Παπανδρεου λειτούργησε ως brooker των τοκογλύφων» και έδωσε στη δημοσιότητα την πρόχειρη και όχι την καθαρογραμμένη απόφαση προκειμένου όπως εξήγησε να προλάβει στρεβλώσεις στα ΜΜΕ και το διαδίκτυο. Ακόμη, ο κ. Καμμένος δήλωσε πως η συγκεκριμένη απόφαση ανοίγει το δρόμο για την ποινική διερεύνηση της υπόθεσης «που πρέπει να οδηγήσει στην καταδίκη εκείνων που 'έστησαν' ως κοινοί μαφιόζοι την πατρίδα μας».
Ακόμη, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ υποστήριξε ότι ο Αντρίκος Παπανδρέου είχε εμπλακεί σε εταιρεία στην Ελβετία με συνεταίρους δύο ανθρώπους που ήταν υπό έρευνα από τη Δικαιοσύνη είτε τώρα είτε στο παρελθόν, και ανέφερε το όνομα του κ. Μαργέλου για τον οποίο είπε ότι είχε εμπλοκή στην υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού.
Επιπλέον ανέφερε ότι «η μια και μόνη εξεταστική που υποσχέθηκε ο κ. Σαμαράς και ακύρωσε στη συνέχεια για να προστατεύσει τον Γιώργο Παπανδρέου, είναι υποχρέωση της Βουλής να το αποφασίσει» και δήλωσε την πρόθεσή του να καταθέσει στη Βουλή την απόφαση ώστε να είναι στα χέρια όλων των βουλευτών προκειμένου να ξεκινήσει μια προανακριτική επιτροπή που θα βρει «ποιοι οδήγησαν τη χώρα σε αυτό το σημείο».
Αυτό αναφέρεται σε σχετική απόφαση που εκδόθηκε
Μάλιστα η απόφαση αναφέρει ότι "Είχε και εσωτερική πληροφόρηση ο αδελφός του πρώην πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου από συνεργάτες του αδελφού του κ. Αντρίκου Παπανδρέου που μετείχαν στις ίδιες εταιρείες με τον τελευταίο", αναφέρει η σχετική ανακοίνωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
«Παράλληλα η ίδια απόφαση απαγόρευσε στον κ. Καμμένο να χρησιμοποιεί δημόσια την λέξη «λαμόγιο» καθόσον έκρινε ότι δεν συνάδει σε πολιτικό να χρησιμοποιεί την ανωτέρω έκφραση όταν αναφέρεται στον κ. Αντρίκο Παπανδρέου». Σώωωωωπα καλέ!
Το ερώτημα, κατόπιν αυτών, είναι ποιος ήταν ο ρόλος του Γ.Παπανδρέου στην υπόθεση αυτή. Πόσα λεφτά έβγαλε η οικογένεια Παπανδρέου; Ποιοι ήξεραν για το αίτημα περί δημοψηφίσματος που σε λίγες ώρες κάποιοι έγιναν δισεκατομμυριούχοι από αυτή την πληροφόρηση;
Πόσα λεφτά έβγαλε η οικογένεια Παπανδρέου στο διάστημα πριν η χώρα καταφύγει στον μηχανισμό στήριξης; Τα ερωτήματα είναι πολλά και αμείλικτα και χρήζουν απάντησης από την ελληνική δικαιοσύνη...
Ως πολιτική δικαίωση για τον ίδιο, αλλά και τους Ανεξάρτητους Eλληνες, χαρακτήρισε ο Π.Καμμένος την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου στη δικαστική διαμάχη του με τον Αντρίκο Παπανδρέου, σχετικά με τα CDS του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, παρουσία του βουλευτή Βασίλη Καπερνάρου και των νομικών του συμβούλων κυρίας Ελένης Τζούλη, και κ. Ηλία Γιολδασέα, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ χαρακτήρισε τη σημερινή μία πολύ σημαντική ημέρα για τον ίδιο και τον αγώνα που ξεκίνησε «μετά την ένταξη της χώρας μας στο μηχανισμό στήριξης και στην τρόικα κάτι που έγινε με δόλο από τον Γιώργο Παπανδρέου» όπως είπε.
Επιπλέον, δήλωσε πολιτικά δικαιωμένος γιατί όπως εξήγησε ξεκίνησε την έρευνα πριν από λίγα χρόνια «με εντολή του σημερινού πρωθυπουργού» τον οποίο κατηγόρησε ότι «σήμερα ανέκρουσε πρύμναν».
Το δικαστήριο, απέρριψε την πρώτη και πιο σοβαρή αγωγή κατά του κ. Καμμένου, και επιβλήθηκαν σε βάρος του κ. Παπανδρέου δικαστικά έξοδα ύψους 20.000 ευρώ, ενώ αποδέχθηκε εν μέρει την δεύτερη αγωγή του, και υποχρέωσε τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ να καταβάλλει 30.000 ευρώ για «ανάρμοστους χαρακτηρισμούς» (τον είπε "λαμόγιο") σε βάρος του Αντρίκου Παπανδρέου.
Ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων ανέφερε πως το συγκεκριμένο ποσό του επιβλήθηκε για τη χρήση των χαρακτηρισμών «λαμόγιο» και «θα δικάσουμε κάτω από το σπίτι» στο διαδίκτυο, ενώ θα καλείται να καταβάλει πρόστιμο 500 ευρώ κάθε φορά που θα τους επαναλαμβάνει δημόσια. Μάλιστα ο κ. Καμμένος δήλωσε πως μία φορά το μήνα θα παραθέτει συνέντευξη Τύπου ώστε να χρησιμοποιεί έναν από αυτούς τους χαρακτηρισμούς και να πληρώνει 500 ευρώ.
Σύμφωνα με την απόφαση, η δικαιοσύνη «δέχεται τους ισχυρισμούς ότι ο Αντρίκος Παπανδρεου λειτούργησε ως brooker των τοκογλύφων» και έδωσε στη δημοσιότητα την πρόχειρη και όχι την καθαρογραμμένη απόφαση προκειμένου όπως εξήγησε να προλάβει στρεβλώσεις στα ΜΜΕ και το διαδίκτυο. Ακόμη, ο κ. Καμμένος δήλωσε πως η συγκεκριμένη απόφαση ανοίγει το δρόμο για την ποινική διερεύνηση της υπόθεσης «που πρέπει να οδηγήσει στην καταδίκη εκείνων που 'έστησαν' ως κοινοί μαφιόζοι την πατρίδα μας».
Ακόμη, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ υποστήριξε ότι ο Αντρίκος Παπανδρέου είχε εμπλακεί σε εταιρεία στην Ελβετία με συνεταίρους δύο ανθρώπους που ήταν υπό έρευνα από τη Δικαιοσύνη είτε τώρα είτε στο παρελθόν, και ανέφερε το όνομα του κ. Μαργέλου για τον οποίο είπε ότι είχε εμπλοκή στην υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού.
Επιπλέον ανέφερε ότι «η μια και μόνη εξεταστική που υποσχέθηκε ο κ. Σαμαράς και ακύρωσε στη συνέχεια για να προστατεύσει τον Γιώργο Παπανδρέου, είναι υποχρέωση της Βουλής να το αποφασίσει» και δήλωσε την πρόθεσή του να καταθέσει στη Βουλή την απόφαση ώστε να είναι στα χέρια όλων των βουλευτών προκειμένου να ξεκινήσει μια προανακριτική επιτροπή που θα βρει «ποιοι οδήγησαν τη χώρα σε αυτό το σημείο».
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
defencenet.gr
Ακταιωρός της τουρκικής ακτοφυλακής εξαπέλυσε πυρά κατά σκάφους του Λιμενικού στην περιοχή της Σύμης, όταν το τελευταίο επιχείρησε να εμποδίσει απόβαση πλοιαρίου με 30 λαθρομετανάστες.
Το ιστιοπλοϊκό καταμαράν (πιθανόν ελληνικής ιδιοκτησίας) με τους λάθρο, έγινε αντιληπτό από δυνάμεις του ΛΣ κι ένα σκάφος έσπευσε να εμποδίσει την πορεία του, αλλά δέχτηκε καταιγιστικές βολές από το τουρκικό σκάφος.
'Αλλη πηγή αναφέρει ότι οι Τούρκοι πολυβολούσαν το δουλεμπορικό το οποίο ερχόταν από την τουρκική ακτή, αλλά αυτό είναι απίθανο.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες η τουρκική ακταιωρός προσπάθησε να οδηγήσει το καταμαράν σε ελληνικά ύδατα παρά τις προειδοποιήσεις των λιμενικών, οι οποίοι τελικά αναγκάστηκαν να ρίξουν προειδοποιητική βολή στην πρύμνη της. ΑΡΑ, ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΥΡΩΝ. ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ
Το σκάφους του Λικενικού δεν ανταπέδωσε τα πυρά και τελικά το ιστιοπλοϊκό με τους μετανάστες, έμεινε στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Εν συνεχεία το περιπολικό της Ακτοφυλακής μετέφερε τους "λάθρο" στην Ρόδο.
Κλιμάκιο αξιωματικών του λιμενικού θα ανακρίνει τους δύο συλληφθέντες τον καπετάνιο και ένα ακόμα άτομο που συνελήφθησαν και θα μεταφερθούν επίσης αύριο το πρωί στη Ρόδο. Για το περιστατικό ενημερώθηκε ο Εισαγγελέας Ρόδου ενώπιον του οποίου θα προσαχθούν οι δύο συλληφθέντες.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, οι λαθρομετανάστες είχαν επιβιβαστεί από τη Ντάτσα της Τουρκίας με προορισμό πιθανόν τη Σύμη, ή κάποια βραχονησίδα.
Το ιστιοπλοϊκό καταμαράν (πιθανόν ελληνικής ιδιοκτησίας) με τους λάθρο, έγινε αντιληπτό από δυνάμεις του ΛΣ κι ένα σκάφος έσπευσε να εμποδίσει την πορεία του, αλλά δέχτηκε καταιγιστικές βολές από το τουρκικό σκάφος.
'Αλλη πηγή αναφέρει ότι οι Τούρκοι πολυβολούσαν το δουλεμπορικό το οποίο ερχόταν από την τουρκική ακτή, αλλά αυτό είναι απίθανο.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες η τουρκική ακταιωρός προσπάθησε να οδηγήσει το καταμαράν σε ελληνικά ύδατα παρά τις προειδοποιήσεις των λιμενικών, οι οποίοι τελικά αναγκάστηκαν να ρίξουν προειδοποιητική βολή στην πρύμνη της. ΑΡΑ, ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΥΡΩΝ. ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ
Το σκάφους του Λικενικού δεν ανταπέδωσε τα πυρά και τελικά το ιστιοπλοϊκό με τους μετανάστες, έμεινε στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Εν συνεχεία το περιπολικό της Ακτοφυλακής μετέφερε τους "λάθρο" στην Ρόδο.
Κλιμάκιο αξιωματικών του λιμενικού θα ανακρίνει τους δύο συλληφθέντες τον καπετάνιο και ένα ακόμα άτομο που συνελήφθησαν και θα μεταφερθούν επίσης αύριο το πρωί στη Ρόδο. Για το περιστατικό ενημερώθηκε ο Εισαγγελέας Ρόδου ενώπιον του οποίου θα προσαχθούν οι δύο συλληφθέντες.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, οι λαθρομετανάστες είχαν επιβιβαστεί από τη Ντάτσα της Τουρκίας με προορισμό πιθανόν τη Σύμη, ή κάποια βραχονησίδα.
4.Ο Ρωσικός Παράγων
Γρηγόριος Δημ. Νούσιας- Αντιπτέραρχος ε.α.
Τον Ιανουάριο του 1990, τα στελέχη και οι σπουδαστές της Σχολής Πολέμου Αεροπορίας επισκεφτήκαμε τη μαρτυρική Κύπρο, για να γνωρίσουμε τη χώρα, της οποίας οι κάτοικοι ποθούν και πασχίζουν, τρείς χιλιάδες χρόνια τώρα, να αποκτήσουν πραγματική κυριαρχία στον τόπο τους. Για να γνωρίσουμε την περιοχή όπου η ιστορία και η γεωγραφία βρίσκονται σε αέναη σύγκρουση. Για να σκοντάψουμε, τέλος, στο αγκαθωτό των διαχωριστικών γραμμών και, ως μάρτυρες πλέον, να διατρανώσουμε προς τη διεθνή κοινότητα : Όποιος αμφιβάλλει αν, στην ανατολή του εικοστού πρώτου αιώνα, σε κάποια χώρα τίθεται θέμα αποχώρησης ξένων κατοχικών στρατευμάτων, και αν σημαντικό τμήμα του πληθυσμού της στερείται βασικών ελευθεριών, ας έλθει στην Κύπρο.
Και εισακουστήκαμε! Την επόμενη κιόλας δεκαετία, χιλιάδες απόγονοι των Ρώς θα αποβιβαστούν στο νησί της Αφροδίτης, για να δροσιστούν στα κύματα, από τα οποία και η ίδια αναδύθηκε, και να ενισχύσουν τα θυλάκια του Άδωνι με πακτωλό χρυσίου, για να αντιμετωπίσει με αξιώσεις τους όποιους επίδοξους εραστές, τους όποιους άξεστους κατακτητές και εκμεταλλευτές.
Στο προεδρικό μέγαρο, τότε, όπου προσφωνήσαμε τον κύπριο Πρόεδρο, αναφέραμε ότι οι Αρκάδες, οι πρώτοι Έλληνες που εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο, δεν φρόντισαν να καλλιεργήσουν το δέντρο της ανεξαρτησίας και της απόλυτης κυριαρχίας. Η εκστρατεία του Παυσανία δεν την απήλλαξε για πάντα από την ξένη κυριαρχία. Ο θάνατος του Κίμωνα επί κυπριακού εδάφους, δεν ήταν αρκετός να εξασφαλίσει στην Κύπρο για πάντα την ελευθερία. Ούτε η επίσκεψη του Σόλωνα βοήθησε στην υπόθεση αυτή. Ο Μέγας Αλέξανδρος ξεκαθάρισε το νησί από την αλλοεθνή κυριαρχία, όμως ο πρόωρος θάνατός του σήμανε και την άρση αυτής της πρόσκαιρης ελευθερίας. Ο κύπριος Ευαγόρας, τέλος, πολιτικός με μεγάλες αρετές, κατάφερε τα περισσότερα, αλλά ατύχησε, και μαζί με αυτόν και η Κύπρος. Από δολοφονικό χέρι οι προσπάθειες για μια ενιαία Κύπρο έμειναν ημιτελείς.
Στις παραπάνω ιστορικές επιλογές, μπορούμε σήμερα να προσθέσουμε και τον ρωσικό παράγοντα; Να μη στερήσουμε από τον ιστορικό του μέλλοντος αυτή τη χαρά! Αλλά η πραγματικότητα δεν αμφισβητείται. Οι όψιμοι ολιγάρχες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης νόμισαν ότι τα υπήνεμα της Κύπρου ήσαν ασφαλή για τις κασέλες τους με το χρυσίον, απροσδιορίστου προελεύσεως, και εν πολλοίς με μαύρο περιτύλιγμα. Πάνω σ’ αυτό το περιεχόμενο, η κυπριακή Δημοκρατία έστησε το δικό της ιδιαίτερο τραπεζικό σύστημα, το οποίο έγινε οσημέραι ο βρόχος της οικονομίας της. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ζήτησε, οι υπεύθυνοι να καθίσουν στο σκαμνί . Και ο Πρόεδρος, στο διάγγελμά του, κάνει λόγο για ποινικούς ανακριτές. Ίδωμεν!
Να θυμηθούμε, με την ευκαιρία, και το φιάσκο της εγκατάστασης των ρωσικών πυραύλων S-300 στην Κύπρο; Ανακοινώθηκε ξαφνικά και δημιούργησε ενθουσιασμό στην κοινή γνώμη. Παρατάθηκε επ’ αρκετόν η φιλολογία επί του θέματος και δημιούργησε σκεπτικισμό. Ματαιώθηκε οριστικά η εγκατάσταση και αυτό δημιούργησε έντονη απογοήτευση. Αλλά γιατί πάρθηκε αυτή η απόφαση; Ήταν στο πνεύμα του νεόκοπου δόγματος του ενιαίου χώρου; Δεν θα κομίζαμε γλαύκα εις Αθήνας, αν διατυπώναμε την άποψη ότι το προξενιό προήρχετο από τους ρώσους επιχειρηματίες που μπαινόβγαιναν στο νησί και ότι δεν αποτελούσε προϊόν επιχειρησιακής σχεδίασης και συν-απόφασης Ελλάδος-Κύπρου. Απεδείχθη εκ των υστέρων, ότι δεν είχε εξασφαλιστεί ούτε η πολιτική κάλυψη της ρωσικής κυβέρνησης. Από την όλη υπόθεση, που δεν αποτελούσε ούτε καν αγορά ελπίδος, αλλά μάλλον πρόκληση, έμεινε η γραφική παρουσία έλληνα στρατηγού, ο οποίος από τηλεοπτικό παράθυρο διατυμπάνισε, ‘‘εγώ υπέδειξα τους S-300’’. Τέτοια !
Πρέπει να μείνουμε λίγο ακόμη στο ζήτημα. Θυμόμαστε, αρχικά το εθνικό πρόβλημα της Κύπρου υπόκειτο στο ‘‘δόγμα του εθνικού κέντρου’’, με καθαρά πολιτικές και διπλωματικές απολήξεις. Ουδέν απέφερε, μέχρις ότου πήρε τη μορφή του αποφασίζομεν και διατάσσομεν, με κατάληξη την εθνική τραγωδία. Στη συνέχεια υιοθετήθηκε η φόρμουλα ‘‘η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται’’. Αργότερα, η συμπαράσταση έγινε συμπαράταξη. Είμαστε στην εποχή των λογοκόπων! Το ισχύον, υποτίθεται, δόγμα βασίζεται στην αποδοχή της αυταπόδεικτης αλήθειας του ‘‘ενιαίου ελληνοκυπριακού χώρου’’, η δε εφαρμογή του θα είναι προϊόν ‘‘συν-απόφασης’’.
Όμως, πρέπει να δεχθούμε, ότι τα δόγματα που σχετίζονται με την εθνική άμυνα δεν έχουν ως ουσιώδες στοιχείο το ανώτερο κύρος και την αυθεντία, όπως, κυρίως, τα θρησκευτικά. Αυτά πρέπει να είναι εναρμονισμένα με τη θεωρία του πραγματισμού, σύμφωνα με την οποία η έννοια της αλήθειας φέρει χαρακτήρα πρακτικό και δυναμικό και βρίσκεται σε αρμονία με την εμπειρία, την οποία, εν προκειμένω, συνιστούν η απόσταση, τα διατιθέμενα οπλικά συστήματα και η ενιαία επιχειρησιακή Αρχή. Φρονούμε, ότι και τα τρία αυτά στοιχεία παίρνουν αρνητικό πρόσημο και επομένως δεν ικανοποιείται ο επιλεγείς κοινός εθνικός σκοπός. Στις περιπτώσεις αυτές, το δόγμα υποβιβάζεται σε απλή βεβαιότητα, δοξασία, ή πεποίθηση κάποιου που μπορεί να αυτοαποκαλείται αρμόδιος ή υπεύθυνος. Η τήρηση των αρχών του πραγματισμού, προλαβαίνει τη δοκησισοφία, την πλάνη, τις αντιφάσεις και βεβαίως το ολέθριο εθνικό λάθος. Πλατείασα !
Ας επανέλθομε στο θέμα μας. Από τα τέλη του 17ου αιώνα η τσαρική Ρωσία στρέφει με αξιώσεις την προσοχή της στα βυζαντινά όνειρα και οι ελπίδες του ελληνισμού για ελευθερία φτερουγίζουν. Στο Κάρλοβιτς της Κροατίας το 1699, στην ομώνυμη συνθήκη που υπεγράφη, έγινε η αρχή. Οι αντιπρόσωποι του Μεγάλου Πέτρου αξίωσαν να διασφαλιστεί η ελεύθερη άσκηση της θρησκείας των ορθόδοξων χριστιανών της Βαλκανικής. Είχε προηγηθεί επιχείρηση εκδίωξης των Τούρκων από τις νότιες περιοχές της Ρωσίας. Δυστυχώς το εγχείρημα ανεκόπη από τον δεκαοκταετή βασιλιά της Σουηδίας, Κάρολο ΙΒ, ο οποίος κήρυξε τον πόλεμο κατά της Ρωσίας και ο Πέτρος αναγκάστηκε να στρέψει την προσοχή του προς βορρά. Εξασφάλισε, βέβαια, δικαίωμα εκπροσώπησης στην Κωνσταντινούπολη και εδραιώθηκε διπλωματικά στον ζωτικό χώρο της αυτοκρατορίας του Σουλτάνου. Ο Κάρολος θα συντριβεί τελικά στην περίφημη μάχη της Πολτάβας, τον Ιούλιο του 1709, αλλά με την απροσδόκητη ήττα του Μεγάλου Πέτρου στον Προύθο, το 1711, από διακόσιες χιλιάδες τούρκους, οι χριστιανοί των Βαλκανίων νοιώθουν να χάνεται ο ισχυρότερος προστάτης τους. Και θα κλείσει το κεφάλαιο αυτό με ένα υπόμνημα του πολυπράγμονα Τσάρου, του πατέρα του ρωσικού έθνους, ότι ‘‘η Ρωσία δεν θα μείνει αναίσθητη στις κραυγές οδύνης και απελπισίας των Ελλήνων, που στενάζουν κάτω από τον τουρκικό ζυγό’’.
Πενήντα χρόνια αργότερα, η Ρωσία αλλάζει σελίδα και μαζί και ο υπόδουλος ελληνισμός. Έτσι νομίζει τουλάχιστον. Η γερμανίδα πριγκίπισσα Σοφία ανήλθε στο θρόνο της Ρωσίας, το 1762, ως Αικατερίνη Β΄ και έπρεπε να συνδέσει το όνομά της με ένα σπουδαίο εθνικό γεγονός. Συνέλαβε το αποκληθέν ‘‘ελληνικό σχέδιο’’. Tην ανασύσταση της ελληνικής Αυτοκρατορίας. Ο εγγονός της Κωνσταντίνος διδάσκεται την ελληνική γλώσσα και προορίζεται για τον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, ως συνεχιστής του τελευταίου βυζαντινού Αυτοκράτορα.
Ο πόλεμος κατά της Τουρκίας είναι για τους Ρώσους αγώνας ιερός. Δεν θα βραδύνει. Οι εχθροπραξίες αρχίζουν το 1768. Οι Ρώσοι καταλαμβάνουν τη Μολδαβία και τη Βλαχία. Όπλα και πυρομαχικά φθάνουν με ρωσικά πλοία στα ελληνικά παράλια και ο ρωσικός στόλος, τον Φεβρουάριο του 1770, με τους αδελφούς Ορλώφ, ναυλοχεί στο λιμάνι της Οιτύλου, στη Μάνη. Επιχειρήθηκαν καταλήψεις πόλεων και φρουρίων. Παταγώδης αποτυχία. Το ελληνικό αίμα βάφει θάλασσες και στεριά. Οι δύο αντίπαλοι , τον Ιούλιο του 1774, υπογράφουν τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, με την οποία η Ρωσία αποκτούσε την κηδεμονία των ορθοδόξων της Τουρκίας. Δημιουργείται μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα, από έλληνες, προς τις νότιες νέες χώρες της Ρωσίας, για να αποφύγουν τη λιμοκτονία και τον αφανισμό.
Η Αικατερίνη δεν ησυχάζει. Κόβει μετάλλιο με παράσταση την Αγιά Σοφιά και σε συνεννόηση με την Αυστρία, το 1787, κηρύσσει απρόοπτα τον πόλεμο με σκοπό τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αλλά η Αγγλία, που αντιλαμβάνεται τον ρωσικό κίνδυνο για τα συμφέροντά της, διατυπώνει σχετικές απειλές και η Αικατερίνη αναγκάζεται να δεχθεί τη συνθήκη του Ιασίου, τον Ιανουάριο του 1792, με την οποία οι Έλληνες δυστυχώς εγκαταλείπονται και πάλι στην τύχη τους. Τόσες θυσίες πήγαν χαμένες. Τα αισθήματα των Ελλήνων θα εκφράσει ο χιλίαρχος Λάμπρος Κατσώνης, ‘‘αν η Αυτοκράτειρα συνήψε την ειρήνη της, ο Κατσώνης δεν υπέγραψε ακόμη τη δική του’’.
Το ευρωπαϊκό σκηνικό αλλάζει και η Ρωσία εμπλέκεται στους ναπολεόντειους πολέμους. Το 1815, μετά το Βατερλώ, ο τσάρος Αλέξανδρος Α’, ο τσάρος που υμνήθηκε από όλους τους ποιητές, εγγονός της Μεγάλης Αικατερίνης, εισέρχεται στο Παρίσι και αργότερα συμμετέχει αυτοπροσώπως, συνοδευόμενος από τον συνεργάτη του Ιωάννη Καποδίστρια, στο Συνέδριο της Βιέννης για την ειρήνη. Από τα πρακτικά κάποιας συνεδρίασης διαβάζουμε,
Καποδίστριας: ‘‘ Νομίζω χρέος των Βασιλέων είναι να λάβουν πρόνοια και για το έθνος των Ελλήνων, που τόσους αιώνες υποφέρει τον οθωμανικό ζυγό και κινδυνεύει με αφανισμό’’
. Μέττερνιχ: ‘‘Κύριε Κόμη, η Ευρώπη δεν γνωρίζει Έλληνες, γνωρίζει κράτος Οθωμανικό, υπό την εξουσία του οποίου είναι οι κατοικούντες στην Ελλάδα Έλληνες’’.
Τσάρος Αλέξανδρος: ‘‘Οι Έλληνες με τη θεία πρόνοια και την ευρωπαϊκή ένοπλη βοήθεια γρήγορα θα ελευθερωθούν και σύμφωνα με τα προγονικά τους δίκαια θα ζήσουν ελεύθεροι και ανεξάρτητοι’’.
Όμως, αργότερα σε άλλο συνέδριο , ο Αυτοκράτορας εξεδήλωσε την αποστροφή του για την ελληνική επανάσταση και έσπευσε να αποκηρύξει τον Υψηλάντη. Ο Καποδίστριας περιήλθε σε δυσχερή θέση και το 1822 αναχώρησε από την Πετρούπολη με αόριστη άδεια. Δεν θα ξανάβλεπε τον Αλέξανδρο. Ο έλληνας υπουργός στην τσαρική αυλή θυσιάζετο στην ιδέα της ευρωπαϊκής σύμπνοιας. Στις 25 Δεκεμβρίου 1825, ο Αλέξανδρος, χωρίς τελικά να παρέξει ουσιαστική βοήθεια προς την επαναστατημένη Ελλάδα, άφησε την τελευταία του πνοή στην πόλη Ταγκανρόγκ, με κοινοτάρχη τότε τον έλληνα Τυπάλδο. Είναι η πόλις-λιμάνι στην Αζοφική, που είχε κτίσει ο Μ. Πέτρος για να ναυλοχήσει τον στόλο του, πολεμώντας κατά των Τούρκων.
Ο αδελφός του Νικόλαος Α’, που τον διαδέχθηκε, ήταν η έκπληξη. Με πρωτοβουλία του, την 26η Μαρτίου 1826, επιδόθηκε στην Τουρκία αγγλορωσικό πρωτόκολλο με το οποίο η Ελλάς καθίστατο αυτόνομο κράτος. Ένα χρόνο αργότερα, η επιθετική πολιτική του τσάρου θα μετουσιώνετο σε σωτηρία της νηπιακής Ελλάδος, με τη συμμετοχή του ρωσικού στόλου στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, τον Οκτώβριο του 1827. Τη ναυμαχία των τριών Ναυάρχων. Πρόκειται για ‘‘το απρόοπτο συμβάν’’, όπως χαρακτηρίστηκε από την αγγλική Κυβέρνηση, για λόγους διπλωματικούς προς την Τουρκία, που όμως έσωσε την Ελλάδα.
Και το αποκορύφωμα, τρία χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 1829, ο ρώσος στρατηγός Debig, με τριάντα χιλιάδες στρατό θα καταλάβει την Αδριανούπολη. Η Κωνσταντινούπολη διακόσια χλμ μακριά. Για πρώτη φορά από το 1453 απειλείται η πρωτεύουσα του Σουλτάνου, ο οποίος αναγκάζεται να ζητήσει ικετευτικά ειρήνη. Αλλά ο ρώσος στρατηγός είχε ρητή εντολή του τσάρου να απαιτήσει διακανονισμό του ελληνικού ζητήματος, με σύνορο τη γραμμή Άρτας-Βόλου. Έτσι υπογράφηκε η συνθήκη της Αδριανουπόλεως, 14 Σεπτεμβρίου 1829, με την οποία η Τουρκία αναγνώρισε για πρώτη φορά την ύπαρξη ελεύθερου ελληνικού κράτους. Δύο μέρες νωρίτερα είχε λήξει η μάχη της Πέτρας, υπό τον Δημήτριο Υψηλάντη, και με αυτήν και η ελληνική επανάσταση.
Πενήντα χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 1877, ο νέος τσάρος Αλέξανδρος Β’ κήρυξε τον πόλεμο κατά της Τουρκίας. Ο τσάρεβιτς Νικόλαος, αρχηγός των ρωσικών στρατευμάτων, διαβαίνει τα σύνορα της Τουρκίας στο Δούναβη και, εκμηδενίζοντας τον τουρκικό στρατό, φθάνει στα υψώματα της Τσατάλτζας, σαράντα μόλις χλμ από την Κωνσταντινούπολη. Οι ρώσοι στρατιώτες διακρίνουν στον ορίζοντα τους τρούλους της Αγιά Σοφιάς. Ακουρμένονται! Προσποιούνται, ότι ακούνε και τα σήμαντρα. Ο ρώσος αρχιστράτηγος διατάσσει περαιτέρω προέλαση και στις 30 Ιανουαρίου 1878 οι εμπροσθοφυλακές στρατοπεδεύουν στο προάστιο Άγιος Στέφανος. Οι ρώσοι στρατιώτες φαντάζονται τα ψηφιδωτά του μεγάλου Ναού και σταυροκοποιούνται. Τους συνεφέρει από την οπτασία η στεντόρια φωνή του τσάρεβιτς, οι οδηγίες του, πώς τελικά θα πάρουνε την Πόλη.
Πάρτε την επί τέλους! Δεν θα την πάρουν. Ο αγγλικός στόλος είχε διαβεί τα Δαρδανέλλια και έστελνε το μήνυμα στους Ρώσους, μέχρις εδώ και μη παρέκει. Ο Σουλτάνος ζήτησε ανακωχή και στις 3 Μαρτίου 1878 υπογράφηκε η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, με την οποία δημιουργείτο η Μεγάλη Βουλγαρία, από τον Δούναβη μέχρι το Αιγαίο, παρακαλώ! Έργο του Πανσλαβικού Κομιτάτου, του οποίου προΐστατο ο ρώσος πρέσβυς στην Κωνσταντινούπολη, Ιγνάτιεφ, στον οποίο ο τσάρος είχε παραγγείλει, ‘‘ούτε σπιθαμή υπέρ της Ελλάδος’’. Ο ίδιος ο Ιγνάτιεφ με πολύ κυνισμό θα δηλώσει κατά την υπογραφή της Συνθήκης, ‘‘και τώρα οι Έλληνες ας έλθουν κολυμπώντας στην Κωνσταντινούπολη’’. Μωρέ τι μας λές! Στην Κωνσταντινούπολη οι Έλληνες θα πάμε το 1920, , δια ξηράς και μάλιστα συντεταγμένα και την γαλανόλευκο να κυματίζει,. Αλλά ας μην ανοίξουμε αυτό το κεφάλαιο. Όλοι οι ‘‘σύμμαχοι’’ αποσύρονται από τη σκηνή του δράματος και η Ελλάς μένει μόνη αντιμέτωπη με τον Κεμάλ. Κλείνει η παρένθεση!
Οι Ρώσοι πλέον δεν θυμούνται και δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους προς τον υπόδουλο ελληνισμό. Τώρα μάχονται υπέρ του πανσλαβισμού. Δεν υπάρχουν πλέον μόνιμοι φίλοι και μόνιμοι προστάτες. Υπάρχουν μόνον μόνιμα συμφέροντα. Αλλά η Βερολίνειος Συνθήκη που υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους, υπό την προεδρία του γερμανού Καγκελαρίου Μπίσμαρκ, με την οποία καταργήθηκε η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου και η Ελλάδα έφθασε στη Μελούνα, θα αποτελέσει το κύκνειο άσμα της τσαρικής Ρωσίας. Αρχίζει να βυθίζεται στην πολιτική απομόνωση. Βέβαια, στον ατυχή πόλεμο του 1897, το μαύρο .97, η Ρωσία είναι και πάλι παρούσα. Η Τουρκία δέχτηκε την ανακωχή με την Ελλάδα, κατόπιν θερμής, προσωπικής παρακλήσεως αυτού του τσάρου προς τον Σουλτάνο. Ήταν ο Νικόλαος Β’, ο τελευταίος των Ρωμανώφ. Η Ελλάς ευγνωμονούσα!
Ολοκληρώνουμε αυτή τη δαιδαλώδη ιστορική διαδρομή λέγοντας, ότι στη Μικρασιατική διένεξη Ελλάδος-Τουρκίας οι κεμαλικές μεραρχίες οπωσδήποτε είχαν την ηθική υποστήριξη της Σοβιετικής Ενώσεως, πλέον, ίσως και την υλική. Προφανώς, επρόκειτο για ρεβανσισμό του Λένιν, εκ του γεγονότος ότι ελληνικό Σύνταγμα στρατού είχε εκστρατεύσει, το 1918, στη νότιο Ρωσία, στα πλαίσια συμμαχικής αποστολής, για να καταπνίξει τη ρωσική επανάσταση. Αν είναι δυνατόν! Ένα μάλλον άγνωστο γεγονός της πολιτικής του Βενιζέλου. Στα πρώτα συγχαρητήρια τηλεγραφήματα που έλαβε ο Κεμάλ, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, συγκαταλέγεται και αυτό του Λένιν.
Στη Λωζάνη, όπου η ηπειρωτική Ελλάδα πήρε τη σημερινή μορφή, με την ομώνυμη Συνθήκη του 1923, η Ρωσία δεν ήταν εκεί. Θα την θυμόμαστε όμως. Το ομόδοξο ξανθό γένος της αρκτώας χώρας επί αιώνες θέρμαινε τις καρδιές του υπόδουλου ελληνισμού και διατηρούσε ζωηρή την ελπίδα για ελευθερία και ανεξαρτησία. Κατά γενική αναγνώριση, μόνον οι επεμβάσεις της τσαρικής Ρωσίας, αν και είχε αντίπαλα τα γεωστρατηγικά ενδιαφέροντα των άλλων Δυνάμεων, έκαμψαν την αντίσταση της Τουρκίας στο ελληνικό ζήτημα.
Διερωτώμαι, τι να λένε οι απλοί ρώσοι πολίτες για την περίπτωσή μας, σήμερα. Για την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζομε, Ελλάδα και Κύπρος. Τότε, με το επεισόδιο στα Ίμια, απλοί κάτοικοι του ηρωικού Στάλινγκραντ μου έλεγαν, δεν ξέρουμε τι γίνεται εκεί κάτω, αλλά εμείς είμαστε με τους Έλληνες, λόγω ιστορίας και ορθοδοξίας. Ανατριχιαστικό! Μην ξεχνάμε, ότι ο Ιβάν Γ΄, με το γάμο που συνήψε το 1472 με τη Σοφία Παλαιολογίνα, κόρη του Θωμά Παλαιολόγου, τελευταίου Δεσπότη του Μυστρά, παρέλαβε και τα σύμβολα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων, τον δικέφαλο αετό, τον οποίο έθεσε στη σφραγίδα του, με την επιγραφή, ‘‘ ο Μέγας Ηγεμών ελέω Θεού Μονάρχης Πασών των Ρωσιών ’’.
Το ρωσικό κράτος σήμερα φαίνεται ότι δεν προτίθεται να τα σπάσει με την Ευρώπη και κυρίως με τη Γερμανία, χάριν της Κύπρου. Να πρόκειται, άραγε, για σεβασμό στην αμφιλεγόμενη Συμφωνία της Μόσχας, Οκτώβριος του 1944 (και όχι της Γιάλτας, όπως εσφαλμένα αναφέρεται), τη Συμφωνία των Ποσοστών, τη Συμφωνία των Σφαιρών Επιρροής, γνωστή και ως ‘‘ χαρτοπετσέτα ’’; Ίσως! Πάντως, το βέβαιον είναι ότι, για μια ακόμη φορά, δεν δικαιώθηκε ο ποιητής της Αροδαφνούσας, που πριν κάποιες εκατονταετίες στοχαζόταν για την Κύπρο: ‘‘κάπου στράφτει κάπου βροντά, κάπου χαλάζι ρίβκει, κάπου θεός εθέλησε μια χώρα ν΄ αναΰρει’’.
grigorios.nousias@gmail.com
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Όλοι λίγο πολύ βιώσαμε έντονα από τον Δεκέμβριο του 2008 (αρχή της κοινωνικοοικονομικής κρίσης) έως σήμερα τα γεγονότα βίας στη χώρα μας.
Εικόνες χάους ,μιας πόλης που θρήνησε ακόμα και νεκρούς. Μιας πόλης που πολλές φορές θύμισε εικόνα πόλης μετά από βομβαρδισμό σε περίοδο πολέμου, μιας πόλης η οποία από το πάλαι ποτέ στολίδι της Ευρώπης έφτασε να χαρακτηρίζεται ακόμα κι ως πόλη-φάντασμα.
Αναμφισβήτητα η Αθήνα υπέστη τεράστια ζημία την τελευταία πενταετία. Κάτι ανάλογο συμβαίνει τις τελευταίες μέρες και στην Κωνσταντινούπολη. Εικόνες καταστροφής και πλήρους αποσύνθεσης.
Αναμφισβήτητα η Αθήνα υπέστη τεράστια ζημία την τελευταία πενταετία. Κάτι ανάλογο συμβαίνει τις τελευταίες μέρες και στην Κωνσταντινούπολη. Εικόνες καταστροφής και πλήρους αποσύνθεσης.
Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η αντιμετώπιση κάποιων συμπολιτών μας. Σίγουρα είναι δικαίωμα όλων μας να συμπαραστεκόμαστε σε κάθε τι θεωρούμε ότι αδικείται, ανεξαρτήτως σε ποια χώρα λαμβάνει μέρος. Άλλο αυτό όμως, και άλλο να πορώνεσαι με μια φράση όπως “αλληλεγγύη στην Istanbul”. Πόσες φορές το έχουμε ακούσει; Πόσες φορές το είδαμε στους δρόμους, στα social media, σε blogs; Λες και σαν να μην θέλουν κάποιοι να μείνουν στην αλληλεγγύη, αλλά στο “Istanbul”. Γιατί; Που θα ήταν το κακό να μιλάμε για αλληλεγγύη στη Κωνσταντινούπολη, που είναι και το πραγματικό όνομα της πόλης;
Ακόμα και οι φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο Internet (καθώς οι τηλεοπτικές μεταδόσεις απαγορεύτηκαν-όχι σαν και μας που δείχναμε τα χάλια μας παντου), όπως αυτή παρακάτω είναι σαν μας λέει πως τα δακρυγόνα στα μάτια του σκύλου είναι σημαντικότερης βαρύτητας από τα δακρυγόνα στα μάτια του Εύζωνα. Δεν είδα κανέναν πριν δύο χρόνια να συγκινείται τόσο πολύ όσο με το σκύλο. Σίγουρα λυπηρό, και απάνθρωπο για ένα ζώο να υφίσταται όλα αυτά που υφίσταται, αλλά…ο Εύζωνας, ο φαντάρος που έκανε τη σκοπιά του στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη; Γιατί τέτοια αδικία απέναντι σε κάθε τι ελληνικό; Aυτό δεν ήταν απάνθρωπο;
Υ.Γ. Όταν εμείς είχαμε τα δικά μας μπάχαλα στο κέντρο της Αθήνας για μια ολόκληρη πεντατία, δεν είδα καμιά αλληλεγγύη από κανέναν Τούρκο πολίτη. Απλά χαίρονταν που εμείς διαλυόμασταν…
ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
6.ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ, ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
Αντιναύαρχος Β. Μαρτζούκος Π.Ν. Επίτιμος Διοικητής Σχολής Ναυτικών Δοκίμων
Η διαρκής εισροή εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στην χώρα μας έχει ξεπεράσει προ πολλού τα ανθρωπιστικά όρια και επηρεάζει πλέον την καθημερινή ζωή των Ελλήνων. Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι μετανάστες είναι οικονομικοί πρόσφυγες, κάποιοι υπήρξαν πράγματι πολιτικοί πρόσφυγες ενώ αρκετοί έγιναν αντικείμενα εκμεταλλεύσεως και δημιουργίας πλούτου από συμπολίτες μας. Το γεγονός αυτό δεν μεταβάλλει την διαπίστωση της ανασφάλειας και έντονης ανησυχίας των Ελλήνων για το μέλλον τους.
Τα περισσότερα πολιτικά κόμματα διατείνονται ότι το θέμα διογκώνεται από ακροδεξιούς, φασίστες, υπερεθνικιστές, συντηρητικούς, ξενόφοβους, απολίτιστους, αγροίκους κ.λ.π., ενώ μία πραγματικά «δημοκρατική» και «προοδευτική» κοινωνία οφείλει να δέχεται στους κόλπους της αναξιοπαθούντες, κατατρεγμένους ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, γλώσσας, πολιτισμού και θρησκείας, είτε με μελλοντική κοινωνική ενσωμάτωσή τους, είτε με την δημιουργία πολυπολιτισμικής κοινωνίας εντός της ελληνικής επικράτειας.
Προφανώς τα πολιτικά αυτά κόμματα λησμονούν την θεμελιώδη δημοκρατική αρχή ότι ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ λαός τους εκλέγει (είτε ως Κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση) για να διασφαλίσουν και να προασπίσουν τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ Εθνικά Συμφέροντα και όχι τα περιοχικά, διεθνικά ή πλανητικά Συμφέροντα. Εάν επιθυμούν άλλους νεφελώδεις ρόλους, πέραν της εκπληρώσεως των Εθνικών Συμφερόντων (π.χ. οραματιστές της παγκόσμιας διακυβέρνησης, πολίτες του κόσμου, επί Γης Δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα κ.λ.π.) τότε η θέση τους δεν είναι στο Ελληνικό κοινοβούλιο αλλά σε Διεθνείς Οργανισμούς και ΜΚΟ, που όπως όλοι γνωρίζουν, κυριαρχούνται από τις υπερδυνάμεις. Οι εγχώριοι πολιτικοί αυτοί φορείς και πρόσωπα των οποίων η επιλεκτική «ευαισθησία» εξαντλείται στον ρατσισμό (ποια η ευαισθησία τους, στην πράξη, για την οικονομική απόγνωση, την ανεργία και ασφάλεια των ελλήνων πολιτών της χώρας;), υπό την βολική κάλυψη και συνδρομή των περισσοτέρων ΜΜΕ, ουδέποτε έχουν απαντήσει σαφώς σε ερωτήματα όπως τα ακόλουθα:
Υπηρετούσαν το Εθνικό Συμφέρον διαδοχικές Κυβερνήσεις της χώρας μας όταν ανέχοντο και απλώς παρακολουθούσαν επί πολλά χρόνια, την αθρόα εισροή απροσκλήτων μεταναστών δίχως να λαμβάνουν μέτρα (τα τελευταία αποσπασματικά και ανεπαρκή μέτρα είναι αποτέλεσμα ευρωπαϊκής πιέσεως και όχι εθνικής πρωτοβουλίας);
Δεδομένου του μείζονος δημογραφικού μας προβλήματος, ποιο είναι το ανώτατο ποσοστό μεταναστών που δύναται να ανθέξει η χώρα δίχως να αλλοιωθεί ανεπιστρεπτί ο εθνικός, πολιτιστικός και κοινωνικός χαρακτήρας της (υπενθυμίζεται ότι τα τέκνα των Ελλήνων αποτελούν φορολογικό τεκμήριο πλούτου).
Το Ισλάμ αντιμετωπίζεται ως μία ακόμη θρησκεία σε ένα ανεξίθρησκο κράτος, ή ως ολοκληρωτικό πολιτισμικό και κοινωνικό κίνημα που καταργεί το Δυτικό Δημοκρατικό κεκτημένο, όπου επικρατεί;
Πως θα αποσοβηθεί η πιθανότητα, στα πλαίσια του πολυπολιτισμικού κράτους, μία αυριανή πλειοψηφική μερίδα της κοινωνίας να ψηφίσει, με Δημοκρατικές διαδικασίες, υπέρ της μερικής ή ολικής εφαρμογής της Σαρίας ή υπέρ της αυτονομήσεως εθνικών εδαφών;
Σε ποιο βαθμό δύνανται να ελεγχθούν οι πολυπληθείς (κυρίως μουσουλμανικές) μεταναστευτικές μειονότητες από την επιρροή ή και στρατολόγησή τους από γειτονικά κράτη που επιβουλεύονται την χώρα μας;
Ποια είναι τα κριτήρια εισδοχής και αποδοχής μεταναστών, ποια τα ποιοτικά κριτήρια αποδόσεως ελληνικής ιθαγένειας και ποια μέτρα λαμβάνονται για την διασφάλιση του σεβασμού των μεταναστών προς τα ήθη, τα έθιμα, τις αξίες και τον πολιτισμό της χώρας που τους φιλοξενεί;
Όταν το κράτος απλώς παρατηρεί και ανέχεται τις ποσοστιαίως δυσανάλογες και ενίοτε ειδεχθείς εγκληματικές συμπεριφορές των μεταναστών, το ανεξέλεγκτο παραεμπόριο, την ιατρική τους περίθαλψη με χρήματα ελλήνων φορολογουμένων, την έξοδο συναλλάγματος από την χώρα, και την δημιουργία γεωγραφικών γκέτο, η ελληνική κοινωνία αγωνιά. Σε καμία περίπτωση δεν είναι φασίστας ο πολίτης που ιεραρχεί και επιζητεί πρώτα την ασφάλεια, την τάξη και την εργασία και μετά τις δημοκρατικές ελευθερίες. Παρά την ενορχηστρωμένη από τα περισσότερα πολιτικά κόμματα «φιλειρηνική», «ανθρωπιστική» και «πολυπολιτισμική» σύγκλιση (που εκούσια ή ακούσια συμβαδίζει με έξωθεν ασκούμενες πιέσεις και εντολές), διοχετευμένη συστηματικά στους πολίτες, μέσω των «ανεξαρτήτων» ΜΜΕ, το λαϊκό ένστικτο, τρομάζει με το διαγραφόμενο μέλλον της επόμενης γενεάς. Όσο ο πολίτης δεν βρίσκει πολιτική ανταπόκριση στην αγωνία του αλλά αντιθέτως κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί «ρατσιστής» και να υποστεί κυρώσεις από αυτούς που δεν ανησυχούν για την απώλεια της εθνικής μας ταυτότητος, τόσο θα αναγκάζεται να ψηφίζει ακραία κόμματα που δεν τον εκφράζουν στα περισσότερα θέματα αλλά τον καλύπτουν πλήρως στο μεταναστευτικό σε συνδυασμό με το δημογραφικό εθνικό μας θέμα.
Ενδεχομένως ορισμένοι ισλαμικοί κύκλοι να κηρύξουν «τζιχάντ» σε όσους καταφέρονται κατά του Ισλάμ της «αγάπης» και της «ανοχής». Δεν χρειάζεται όμως να διερευνηθεί το Ισλάμ του Κορανίου το οποίο ούτως ή άλλως ερμηνεύεται κατά το δοκούν ακόμη και από τα διάφορα ρεύματα μουσουλμάνων. Αρκεί να καταγραφούν τα σημερινά δεδομένα και πεπραγμένα στο σύνολο των μουσουλμανικών κρατών ανά τον κόσμο (δημοκρατικές ελευθερίες, μειονότητες, άλλες θρησκείες, ισότητα φύλων, νομοθεσία και Σαρία, φανατισμός, αξία ανθρώπινης ζωής κ.λ.π.), καθώς και η πορεία εξοικειώσεως και αφομοιώσεως των μουσουλμάνων εντός των Δυτικών κοινωνιών (π.χ. πρόσφατες σφαγές σε Λονδίνο και Παρίσι, καθώς και αναταραχές στην Σουηδία της ανεκτικότητος και των παροχών προς τους αλλοδαπούς, κοινωνική καθοδήγηση και ποδηγέτηση με πολιτικές προεκτάσεις στα τεμένη κ.λ.π.). Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την επερχόμενη ζωτική κοινωνική απειλή και αποτελούν κόλαφο καθ’ οιωνδήποτε ημιμαθών «υπαρξιακών ανθρωπιστών» με δήθεν «δημοκρατικές ευαισθησίες».
Διαχρονικά η χώρα μας δεν διακρίνεται για την αξιοποίηση των εμπειριών του παρελθόντος αλλά ούτε και για την προβλεπτική της δεινότητα. Τα ζωτικά αυτά προτερήματα απαιτούν πολιτικούς άνδρες μεγάλου διαμετρήματος και εμβέλειας και η χώρα μας σπάνια αναδεικνύει τέτοιους. Εν τούτοις είναι η πρώτη φορά που ένα εσωτερικό θέμα όπως ο συνδυασμός της αθρόας μεταναστεύσεως, του Ισλάμ και του δημογραφικού εθνικού προβλήματος απειλεί μεσοπρόθεσμα την ίδια την υπόστασή μας. Προτάσεις υπάρχουν, είναι οφθαλμοφανείς και πρέπει να αποφασισθούν και να εφαρμοσθούν άμεσα. Η μετάθεση του προβλήματος, ο εξωραϊσμός αυτού, ο εξορκισμός των «ρατσιστών» και η λήψη ανεπαρκών και αποσπασματικών μέτρων εκτιμάται ότι θα επιφέρει ακραίες κοινωνικές συμπεριφορές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, τις οποίες ουδέν «αντιρατσιστικό» ή «ανθρωπιστικό» ανάχωμα θα μπορέσει να ανακόψει διότι απλώς το αίσθημα της αυτοσυντηρήσεως και επιβιώσεως ξεπερνά αξίες που κάποιοι εμφανίζουν ως υπέρτατες.
Χρειάσθηκαν αιώνες κινημάτων και αγώνων, επαναστάσεις και εκατομμύρια θυμάτων για να επιτευχθεί το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, πυρήνα του οποίου αποτελεί το κοσμικό Δημοκρατικό κράτος και η απόρριψη κάθε μορφής ολοκληρωτισμού. Θεωρώ ιδιαίτερα εγωιστικό και αλαζονικό, ουδείς να σηκώνει το γάντι στο προαναφερθέν πρόβλημα αλλά αντιθέτως, οι ολίγιστοι, απλώς να το παραδίδουν στην επόμενη γενεά, τρομακτικά διογκωμένο, για να σκάσει στα χέρια της. Προσβλέπω σε έγκαιρη αφύπνιση της Ευρώπης και της χώρας μας προκειμένου να αποτραπεί η άλωση και είσοδός τους σε νέο Μεσαίωνα. Η Δημοκρατία είναι ευάλωτο πολίτευμα και η αυτοπροστασία της απαιτεί ώριμη κοινωνία, έγκαιρο ανάληψη προληπτικών μέτρων και ταυτόχρονα πιστή και αμείλικτη εφαρμογή των νόμων.
Του Μάνου Χατζηγιάννη
Μπορεί αυτήν την ώρα ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος να οδεύει προς το Άγιον Όρος, αλλά στην κυβέρνηση έδειχναν να... ανακουφίζονται από χθες το απόγευμα όταν και εκείνος και η συνοδεία του αποχαιρέτισαν την Αθήνα.
Η κυβέρνηση όσο ο Πατριάρχης βρισκόταν στην πρωτεύουσα έκανε ό,τι μπορούσε προκειμένου να φανεί πως η επίσκεψη ήταν κατεξοχήν θρησκευτικού χαρακτήρα χωρίς πολιτικές προεκτάσεις. Σαν να έλεγε “απελθέτω απ΄εμού το ποτήριον τούτο..”. Κόντρα σε όσους “προφήτευαν” πως ο κ. Κύριλλος θα κομίσει και μηνύματα του Ρώσου προέδρου.
Από πλευράς Μαξίμου λοιπόν έγινε μια συντονισμένη προσπάθεια να φανεί πως επρόκειτο για καθαρά θρησκευτική επίσκεψη χωρίς ευρύτερη πολιτικοκοινωνική σημασία . Καταρχάς η εκπροσώπηση της κυβέρνησης στις εκδηλώσεις παρουσία του Πατριάρχου ήταν υποβαθμισμένη και όταν υπήρχε ήταν μονάχα σε επίπεδο υφυπουργών.
Ο υφυπουργός Εξωτερικών Κ. Τσιαρας τον υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο αλλα δεν έκανε τον κόπο να τον συνοδέψει μέχρι και τον Αγ. Διονύσιο όπου τελέστηκε πρώτη δοξολογία μετά την άφιξή του.
Την επόμενη μέρα στο πανηγυρικό συλλείτουργο στον Αγιο Παντελεήμονα η...μοναξιά του υφυπουργού Νότη Μηταράκη ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής...
Κατά τα λοιπά κάποια πηγαδάκια με τον υπουργό Παιδείας και τον κ. Τσιάρα την Κυριακή και κατόπιν τη Δευτέρα μια πάρα πολύ σύντομη επαφή με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Γιατί όμως η κυβέρνηση διατήρησε αυτή τη στάση; Σύμφωνα με πληροφορίες του “Αγιορείτικου βήματος” οι λόγοι είναι τρεις:
α) Να μη φανεί ότι ανοίγουμε... παρτίδες με τη Ρωσία.Κάποιοι κατά πως φαίνεται στο κυβερνητικό στρατόπεδο δεν ήθελαν να στείλουμε “λάθος” μηνύματα προς Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον σχετικά με την...αναβάθμιση των ελληνορωσικών σχέσεων.β)Ο ερχομός της τρόικαΣτην κυβέρνηση αυτές τις μέρες έχουν πάρει "φωτιά τα μπατζάκια τους" με την επιστροφή της τρόικα με αποτέλεσμα να μην αξιολογήσουν σωστά την επίσκεψη του Πατριάρχη, ηθελημένα ή αθέλητα....γ)Οι...αριστερίζοντεςΠληροφορίες τέλος αναφέρουν πως η επίσκεψη του Πατριάρχη Κυρίλλου έπεσε... θύμα κάποιων αριστερόστροφων ψευτοπροοδευτικών απόψεων που “ανθίζουν” εντός κυβέρνησης λόγω της παρουσίας κατά βάση της ΔΗΜ.ΑΡ , αλλά και του “καινούριου” ΠΑΣΟΚ και δεν αρέσκονται σε κάθε τι που παραπέμπει σε Εκκλησία και Ορθοδοξία....
Η κυβέρνηση όσο ο Πατριάρχης βρισκόταν στην πρωτεύουσα έκανε ό,τι μπορούσε προκειμένου να φανεί πως η επίσκεψη ήταν κατεξοχήν θρησκευτικού χαρακτήρα χωρίς πολιτικές προεκτάσεις. Σαν να έλεγε “απελθέτω απ΄εμού το ποτήριον τούτο..”. Κόντρα σε όσους “προφήτευαν” πως ο κ. Κύριλλος θα κομίσει και μηνύματα του Ρώσου προέδρου.
Από πλευράς Μαξίμου λοιπόν έγινε μια συντονισμένη προσπάθεια να φανεί πως επρόκειτο για καθαρά θρησκευτική επίσκεψη χωρίς ευρύτερη πολιτικοκοινωνική σημασία . Καταρχάς η εκπροσώπηση της κυβέρνησης στις εκδηλώσεις παρουσία του Πατριάρχου ήταν υποβαθμισμένη και όταν υπήρχε ήταν μονάχα σε επίπεδο υφυπουργών.
Ο υφυπουργός Εξωτερικών Κ. Τσιαρας τον υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο αλλα δεν έκανε τον κόπο να τον συνοδέψει μέχρι και τον Αγ. Διονύσιο όπου τελέστηκε πρώτη δοξολογία μετά την άφιξή του.
Την επόμενη μέρα στο πανηγυρικό συλλείτουργο στον Αγιο Παντελεήμονα η...μοναξιά του υφυπουργού Νότη Μηταράκη ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής...
Κατά τα λοιπά κάποια πηγαδάκια με τον υπουργό Παιδείας και τον κ. Τσιάρα την Κυριακή και κατόπιν τη Δευτέρα μια πάρα πολύ σύντομη επαφή με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Γιατί όμως η κυβέρνηση διατήρησε αυτή τη στάση; Σύμφωνα με πληροφορίες του “Αγιορείτικου βήματος” οι λόγοι είναι τρεις:
α) Να μη φανεί ότι ανοίγουμε... παρτίδες με τη Ρωσία.Κάποιοι κατά πως φαίνεται στο κυβερνητικό στρατόπεδο δεν ήθελαν να στείλουμε “λάθος” μηνύματα προς Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον σχετικά με την...αναβάθμιση των ελληνορωσικών σχέσεων.β)Ο ερχομός της τρόικαΣτην κυβέρνηση αυτές τις μέρες έχουν πάρει "φωτιά τα μπατζάκια τους" με την επιστροφή της τρόικα με αποτέλεσμα να μην αξιολογήσουν σωστά την επίσκεψη του Πατριάρχη, ηθελημένα ή αθέλητα....γ)Οι...αριστερίζοντεςΠληροφορίες τέλος αναφέρουν πως η επίσκεψη του Πατριάρχη Κυρίλλου έπεσε... θύμα κάποιων αριστερόστροφων ψευτοπροοδευτικών απόψεων που “ανθίζουν” εντός κυβέρνησης λόγω της παρουσίας κατά βάση της ΔΗΜ.ΑΡ , αλλά και του “καινούριου” ΠΑΣΟΚ και δεν αρέσκονται σε κάθε τι που παραπέμπει σε Εκκλησία και Ορθοδοξία....
8.“Χαστούκι” Κύριλλου στην κυβέρνηση για την στάση της στην Συρία: Ο Ασάντ σεβάστηκε τους χριστιανούς!
Ακραίοι ισλαμιστές επιχειρούν την αποχριστιανοποίηση της Συρίας.
Την υποκρισία της Δύσης στο θέμα της Συρίας, επεσήμανε ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος κατά το γεύμα που παρέθεσε προς τιμήν του η ελληνική πολιτική ηγεσία.
Παρουσία του Αντώνη Σαμαρά, ο προκαθήμενος της ρωσικής εκκλησίας, σημείωσε πως η κατάσταση στη χώρα της Μέσης Ανατολής είναι ανησυχητική και επικίνδυνη για τους Χριστιανούς, μιας και οι φανατικοί ισλαμιστές επιχειρούν ίσως μία αποχριστιανοποίηση της χώρας. Ο ισχυρός ορθόδοξος ηγέτης μάλιστα, τόνισε πως μπορεί να καταλογίσει κανείς πάρα πολλά στον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ, ωστόσο το ότι σεβάστηκε τους χριστιανικούς πληθυσμούς της περιοχής, δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.
Αφορμή για το σχόλιο του Κύριλλου πάντως, ήταν η τοποθέτηση του Αντώνη Σαμαρά πως η χώρα μας κάνει ότι μπορεί για να επανέλθει η ανάκαμψη, ωστόσο το διεθνές περιβάλλον με την Αραβική Άνοιξη και τα γεγονότα της Συρίας, δεν είναι και το πλέον ευνοϊκό.
Το γεύμα πάντως αν και εκτός προγράμματος ήταν σε καλό κλίμα, μιας και αρχικά είχε προγραμματιστεί να γίνει με τον υφυπουργό Εξωτερικών κ. Τσιάρα, ωστόσο ο πρωθυπουργός αποφάσισε να συνεχίσει την καλή κουβέντα που είχε με το Ρώσο Πατριάρχη κατά τη συζήτηση τους και έδωσε το παρόν. Ο Κύριλλος πάντως επέλεξε να δει λίγο θάλασσα και γι’αυτό αντί για το κτίριο του Υπουργείου Εξωτερικών, προτιμήθηκε γνωστό εστιατόριο στο Λαιμό της Βουλιαγμένης.
ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ
9.Ημερήσιες Προβλέψεις για όλα τα Ζώδια
Η λαϊκή σοφία –γνωρίζουμε όλοι- αποτυπώνει σε περιεκτικές φράσεις μεγάλες αλήθειες για τη ζωή μας. Αν σκεφτούμε τώρα –είτε το πιστεύουμε απόλυτα είτε όχι- ότι καθένα από τα 12 ζώδια έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, τα οποία –κατ’ επέκταση- διαμορφώνουν μέχρι ένα σημείο τη συμπεριφορά του ατόμου που έχει γεννηθεί μια συγκεκριμένη ημερομηνία μέσα στο έτος, ε τότε μπορούμε να πούμε πως υπάρχουν μερικά αντιπροσωπευτικά γνωμικά της λαϊκής σοφίας για κάθε εκπρόσωπο του ζωδιακού κύκλου. Και αυτός ο συνδυασμός παροιμίας-ζωδίου έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον…
ΚΡΙΟΣ: Το γοργόν και χάριν έχει
Ο Κριός σκέφτεται και ενεργεί σε fast forward και όποιος δεν μπορεί να τον παρακολουθήσει, ας μείνει πίσω να… τρώει τη σκόνη του! Πολλές φορές, όμως, λόγω βιασύνης χάνει τις κατευθύνσεις του και θυμίζει ένα… σκυλάκι που γυρίζει μανιωδώς γύρω από τον εαυτό του, κυνηγώντας την ουρά του!
ΤΑΥΡΟΣ: Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι
Μπορεί, για παράδειγμα, να περιμένει αδιαμαρτύρητα να ψηθεί το φαγητό πέντε ώρες στη γάστρα (γιατί έτσι θα γίνει νόστιμο), έστω κι αν πεθαίνει της πείνας! Οι αντοχές του στην αναμονή είναι τεράστιες, μέχρι να προκύψει εκείνο που επιθυμεί.
ΔΙΔΥΜΟΙ: Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι
Δεν υπάρχει ζώδιο που να κινείται με τόση ευκολία στους λαβυρίνθους της καθημερινής ζωής όπως ο Δίδυμος. Είναι λες και έχει στα γονίδιά του… ενσωματωμένο GPS, που τον βοηθά να βρίσκει τις άκρες, ενώ σπάνια θα βρεθεί σε αδιέξοδο. Κι αν συμβεί αυτό, θα είναι απολύτως προσωρινό.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ: Όποιος καεί στον χυλό, φυσάει και το γιαούρτι
Ο Καρκίνος είναι μια βασανισμένη ψυχή, που γνώρισε την ανθρώπινη αναισθησία και την προδοσία από παιδάκι (αχ, εκείνη η Καιτούλα στο νηπιαγωγείο!). Έτσι, έχοντας κατά τη γνώμη του «καεί», φυσάει οτιδήποτε του προσφέρεις, ακόμη κι αν είναι… παγωτό!
ΛΕΩΝ: Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει
Οι εκπρόσωποι αυτού του ζωδίου έρχονται στον κόσμο «πορφυρογέννητοι» αλλά σπάνια θα εκμεταλλευτούν τους άλλους για να λάμψουν. Θα το κάνουν με τις δικές τους δυνάμεις, με το τουπέ και με την αυτοπεποίθησή τους. Και το σημαντικότερο; Δεν χρειάζεται καν να προσποιηθούν την ανωτερότητα, γιατί απλώς την έχουν μέσα τους.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ: Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι
Ο Κριός σκέφτεται και ενεργεί σε fast forward και όποιος δεν μπορεί να τον παρακολουθήσει, ας μείνει πίσω να… τρώει τη σκόνη του! Πολλές φορές, όμως, λόγω βιασύνης χάνει τις κατευθύνσεις του και θυμίζει ένα… σκυλάκι που γυρίζει μανιωδώς γύρω από τον εαυτό του, κυνηγώντας την ουρά του!
ΤΑΥΡΟΣ: Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι
Μπορεί, για παράδειγμα, να περιμένει αδιαμαρτύρητα να ψηθεί το φαγητό πέντε ώρες στη γάστρα (γιατί έτσι θα γίνει νόστιμο), έστω κι αν πεθαίνει της πείνας! Οι αντοχές του στην αναμονή είναι τεράστιες, μέχρι να προκύψει εκείνο που επιθυμεί.
ΔΙΔΥΜΟΙ: Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι
Δεν υπάρχει ζώδιο που να κινείται με τόση ευκολία στους λαβυρίνθους της καθημερινής ζωής όπως ο Δίδυμος. Είναι λες και έχει στα γονίδιά του… ενσωματωμένο GPS, που τον βοηθά να βρίσκει τις άκρες, ενώ σπάνια θα βρεθεί σε αδιέξοδο. Κι αν συμβεί αυτό, θα είναι απολύτως προσωρινό.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ: Όποιος καεί στον χυλό, φυσάει και το γιαούρτι
Ο Καρκίνος είναι μια βασανισμένη ψυχή, που γνώρισε την ανθρώπινη αναισθησία και την προδοσία από παιδάκι (αχ, εκείνη η Καιτούλα στο νηπιαγωγείο!). Έτσι, έχοντας κατά τη γνώμη του «καεί», φυσάει οτιδήποτε του προσφέρεις, ακόμη κι αν είναι… παγωτό!
ΛΕΩΝ: Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει
Οι εκπρόσωποι αυτού του ζωδίου έρχονται στον κόσμο «πορφυρογέννητοι» αλλά σπάνια θα εκμεταλλευτούν τους άλλους για να λάμψουν. Θα το κάνουν με τις δικές τους δυνάμεις, με το τουπέ και με την αυτοπεποίθησή τους. Και το σημαντικότερο; Δεν χρειάζεται καν να προσποιηθούν την ανωτερότητα, γιατί απλώς την έχουν μέσα τους.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ: Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι
Ο Παρθένος σπάνια παρασύρεται από τα μεγάλα λόγια, και στην επαγγελματική και στην προσωπική του ζωή. Α-πο-κλεί-ε-ται να μην έχει κάποιο λάκκο η φάβα! Κινείται διατηρώντας χαμηλές προσδοκίες και περιμένει πότε όλοι οι υπόλοιποι που μαζεύονται γύρω από… τις κερασιές θα την πατήσουν. Το μικρό του καλαθάκι, όμως, αποδεικνύεται ανεπαρκές, ενώ οι άλλοι θα γεμίζουν κοφίνια ολόκληρα με λαχταριστά κεράσια!
ΖΥΓΟΣ: Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες
Ο Ζυγός είναι… η Ελβετία του ζωδιακού. Αυστηρή ουδετερότητα! Αν μπορεί να παίξει το διαμεσολαβητή, να φέρει κόσμο σε επαφή, να συμφιλιώσει κάποιους που τσακώθηκαν, την καταβρίσκει. Αλίμονο όμως αν χρειαστεί να πάρει θέση ή να του θέσουν διλήμματα του είδους «ή εμένα ή αυτόν». Δεν έχει χειρότερο. Θα προτιμήσει να βγάλει την ουρίτσα του απ’ έξω και να την κάνει από την «εμπόλεμη ζώνη» με ελαφρά πηδηματάκια…
ΣΚΟΡΠΙΟΣ: Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά
Για το Σκορπιό φωτιά υπάρχει πάντα, με ή χωρίς καπνό! Γιατί απλώς δεν χρειάζεται καμιά έξωθεν μαρτυρία για να σιγουρευτεί. Αν του μπει στο μυαλό μια υποψία, τίποτα δεν θα τη βγάλει από εκεί. Αν, πάλι, τα γεγονότα τον διαψεύσουν αμείλικτα, θα παραιτηθεί των προσπαθειών αλλά αφήνοντας αμέτρητες υπόνοιες του τύπου: «Έχε χάρη που δεν θέλω να επιμείνω, γιατί θα κλείσουν σπίτια…».
ΤΟΞΟΤΗΣ: Καλομελέτα κι έρχεται
Ο Τοξότης έχει φυσικό ταλέντο στην αισιοδοξία και βρίσκει παράλογο το να ανησυχήσει για υποθετικές μελλοντικές καταστροφές. Εφόσον κάτι αρνητικό συμβεί, θα το αντιμετωπίσει. Έτσι βρίσκεται διπλά κερδισμένος. Αν επιβεβαιωθούν οι θετικές προσδοκίες του, δεν έχει ξοδευτεί σε περιττές ανησυχίες. Αν πάλι δεν επιβεβαιωθούν, τουλάχιστον θα έχει γλιτώσει το άγχος του «πριν».
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ: Όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει
Αν ακούσεις κάποιον να παραπονιέται ότι περιστοιχίζεται από ανίκανους και πρέπει να τα κάνει όλα μόνος του, αυτός είναι Αιγόκερως, κατά πάσα πιθανότητα. Η φράση «ομαδική δουλειά» είναι άγνωστη γι’ αυτόν, αφού κανείς δεν τα καταφέρει καλύτερα από εκείνον! Κρίμα που δεν μπορεί να κλωνοποιήσει τον τόσο ικανό εαυτό του!
ΥΔΡΟΧΟΟΣ: Κράτα με να σε κρατώ να ανεβούμε στο βουνό
Ο Υδροχόος είναι ο υπέρμαχος της συλλογικότητας. Πιστεύει στη συνεργασία, στην αλληλοβοήθεια, στην αλληλοϋποστήριξη και θεωρεί απόλυτα φυσιολογικό να δίνουν οι άνθρωποι ένα χεράκι ο ένας στον άλλον. Έτσι είναι πρόθυμος να σε βοηθήσει αρκεί να μη διαπιστώσει ότι τον εκμεταλλεύεσαι. Μότο του είναι: «μακριά από τους εαυτούληδες»!
ΙΧΘΕΙΣ: Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φα’ τοΚάποιοι λένε ότι η αγάπη εκδηλώνεται με πράξεις, και όχι με λόγια, αλλά ο Ιχθύς δεν είναι αυτής της άποψης. Τύλιξέ τον στα γλυκόλογα, στις υποσχέσεις, στα κομπλιμέντα και τον έχεις … του χεριού σου. Συχνά βαθιά μέσα του ξέρει ότι εκμεταλλεύονται την καλοσύνη του, αλλά του αρέσει τόσο αυτό το αγαπησιάρικο σκηνικό, που δεν θέλει να το χαλάσει προβάλλοντας πεζές απαιτήσεις.
Ο Ζυγός είναι… η Ελβετία του ζωδιακού. Αυστηρή ουδετερότητα! Αν μπορεί να παίξει το διαμεσολαβητή, να φέρει κόσμο σε επαφή, να συμφιλιώσει κάποιους που τσακώθηκαν, την καταβρίσκει. Αλίμονο όμως αν χρειαστεί να πάρει θέση ή να του θέσουν διλήμματα του είδους «ή εμένα ή αυτόν». Δεν έχει χειρότερο. Θα προτιμήσει να βγάλει την ουρίτσα του απ’ έξω και να την κάνει από την «εμπόλεμη ζώνη» με ελαφρά πηδηματάκια…
ΣΚΟΡΠΙΟΣ: Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά
Για το Σκορπιό φωτιά υπάρχει πάντα, με ή χωρίς καπνό! Γιατί απλώς δεν χρειάζεται καμιά έξωθεν μαρτυρία για να σιγουρευτεί. Αν του μπει στο μυαλό μια υποψία, τίποτα δεν θα τη βγάλει από εκεί. Αν, πάλι, τα γεγονότα τον διαψεύσουν αμείλικτα, θα παραιτηθεί των προσπαθειών αλλά αφήνοντας αμέτρητες υπόνοιες του τύπου: «Έχε χάρη που δεν θέλω να επιμείνω, γιατί θα κλείσουν σπίτια…».
ΤΟΞΟΤΗΣ: Καλομελέτα κι έρχεται
Ο Τοξότης έχει φυσικό ταλέντο στην αισιοδοξία και βρίσκει παράλογο το να ανησυχήσει για υποθετικές μελλοντικές καταστροφές. Εφόσον κάτι αρνητικό συμβεί, θα το αντιμετωπίσει. Έτσι βρίσκεται διπλά κερδισμένος. Αν επιβεβαιωθούν οι θετικές προσδοκίες του, δεν έχει ξοδευτεί σε περιττές ανησυχίες. Αν πάλι δεν επιβεβαιωθούν, τουλάχιστον θα έχει γλιτώσει το άγχος του «πριν».
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ: Όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει
Αν ακούσεις κάποιον να παραπονιέται ότι περιστοιχίζεται από ανίκανους και πρέπει να τα κάνει όλα μόνος του, αυτός είναι Αιγόκερως, κατά πάσα πιθανότητα. Η φράση «ομαδική δουλειά» είναι άγνωστη γι’ αυτόν, αφού κανείς δεν τα καταφέρει καλύτερα από εκείνον! Κρίμα που δεν μπορεί να κλωνοποιήσει τον τόσο ικανό εαυτό του!
ΥΔΡΟΧΟΟΣ: Κράτα με να σε κρατώ να ανεβούμε στο βουνό
Ο Υδροχόος είναι ο υπέρμαχος της συλλογικότητας. Πιστεύει στη συνεργασία, στην αλληλοβοήθεια, στην αλληλοϋποστήριξη και θεωρεί απόλυτα φυσιολογικό να δίνουν οι άνθρωποι ένα χεράκι ο ένας στον άλλον. Έτσι είναι πρόθυμος να σε βοηθήσει αρκεί να μη διαπιστώσει ότι τον εκμεταλλεύεσαι. Μότο του είναι: «μακριά από τους εαυτούληδες»!
ΙΧΘΕΙΣ: Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φα’ τοΚάποιοι λένε ότι η αγάπη εκδηλώνεται με πράξεις, και όχι με λόγια, αλλά ο Ιχθύς δεν είναι αυτής της άποψης. Τύλιξέ τον στα γλυκόλογα, στις υποσχέσεις, στα κομπλιμέντα και τον έχεις … του χεριού σου. Συχνά βαθιά μέσα του ξέρει ότι εκμεταλλεύονται την καλοσύνη του, αλλά του αρέσει τόσο αυτό το αγαπησιάρικο σκηνικό, που δεν θέλει να το χαλάσει προβάλλοντας πεζές απαιτήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου