ΝΕΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ   

ΝΕΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Δημ. Α. Μουρτζούκος Ταξχος ε.α.

    Είναι σχεδόν καθημερινό το φαινόμενο της συνάντησής μας με συμπατριώτες και φίλους, οι οποίοι με τις απόψεις τους ισχυρίζονται ότι αγαπούν την Ελλάδα και μάχονται γι΄αυτήν, αλλά με κριτήριο την αρχαιότητα και τα περί αυτήν. Ταυτόχρονα δε, πολεμούν με κάθε μέσο και λόγο την Ορθοδοξία. Δεν έχουν όμως αντιληφθεί, εκτός ολίγων, ότι παίζουν το παιχνίδι των εχθρών του Ελληνισμού και του Έθνους γενικότερα.  Αυτό δε, διότι ο Ελληνισμός και η αρχαία Ελληνική φιλοσοφία δεν θα υπήρχαν σήμερα, εάν δεν είχε γίνει ο «γάμος» του Ελληνισμού με την Ορθοδοξία.

    Για το θέμα αυτό όμως, έχουμε αναφερθεί σε πρόσφατο άρθρο. Στο παρόν θα επικεντρώσουμε την ανάλυσή μας στην αυξανόμενη τάση της Νεοειδωλολατρείας ή Αρχαιολατρείας, όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται.

    Η Αρχαιολατρεία λοιπόν, βασίζεται στις δοξασίες και στα θρησκευτικά πρότυπα των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι όμως δεν γνώριζαν την αλήθεια και το Φώς της ζωής, που είναι Ο Ιησούς Χριστός, αλλά οι σπουδαιότεροι Έλληνες φιλόσοφοι κατά «περίεργο» τρόπο τον αναζητούσαν. Παρόλα αυτά όμως, οι αρχαιολάτρες συνεχίζουν να λατρεύουν τους αρχαίους Θεούς και να κάνουν Παγανιστικές τελετές, οι οποίες δεν κάνουν κακό μόνο στους ίδιους, αλλά αφενός μεν προκαλούν τους υπόλοιπους Έλληνες Χριστιανούς, αφετέρου δε, δημιουργούν  διάσπαση της Ενότητας του Έθνους.

    Για να καταδείξω τη λαθεμένη φιλοσοφία των αρχαιολατρών, θα χρησιμοποιήσω μία θαυμάσια άποψη του π. Γεωργίου Μεταλληνού, ο οποίος αναφέρεται συχνά με συμπάθεια προς τους πλανημένους αυτούς συμπατριώτες μας, λέγοντάς τους ότι: « Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι κοιτούσαν μπροστά αναζητώντας την αλήθεια, ενώ εσείς κοιτάτε πίσω για να την βρείτε, ενώ μας έχει ήδη αποκαλυφθεί από τον ίδιο τον Δημιουργό και Παντοκράτορα Ιησού Χριστό».

    Ο ίδιος ο π. Γεώργιος σε μια πρόσφατη ανάλυσή του επί του θέματος, μας αναφέρει ότι δεν πρέπει να παραπλανώνται οι συνεπείς Ορθόδοξοι Χριστιανοί από τους αρχαιολάτρες.

    Μεταξύ των άλλων αναφέρει:

    «Υπάρχουν Παγανιστές, ένα είδος εθνικών- ειδωλολατρών, που ζουν και κινούνται μέσα στη χριστιανική μας οικογένεια. Είναι εκείνοι, που αισθάνονται ψυχικά συνδεδεμένοι με την προχριστιανική Ελληνικότητα, βλέποντας την Ορθοδοξία ως κάτι ξένο ή και αποκρουστικό. Όμως περνούν απαρατήρητοι διότι υποκρίνονται. Το προσωπείο της υποκρισίας τους όμως αποδεικνύεται πολύ επικίνδυνο για όσους δεν μπορούν να το διακρίνουν. …….. Υπάρχει όμως δυνατότητα αναγνώρισής τους. Εάν μάλιστα είναι λόγιοι, στα κείμενά τους μιλούν πάντα για Ελληνισμό και ποτέ για Ορθοδοξία και Ρωμηοσύνη. Διότι δεν δέχονται την αγιοπατερική σύζευξη Ελληνικότητας και Ορθοδοξίας. Όμως πολλοί «ορθόδοξοι» εξαπατώνται, διότι οι κρυπτοπαγανιστές μιλούν αόριστα για Θεό, αλλ΄αυτό δεν σημαίνει ότι είναι Χριστιανοί και Ορθόδοξοι……..Η αναφορά λοιπόν σε Θεό αόριστα, δεν σημαίνει ότι κάποιος είναι Χριστιανός και μάλιστα Ορθόδοξος. Ας μην πλανώμεθα, λοιπόν………… Χαρακτηριστικό γνώρισμα των χωρίς Ορθοδοξία Ελλήνων και το οποίο τους προδίδει κατάφωρα, είναι η άνευ ετέρου αποδοχή από αυτούς, του Αδαμαντίου Κοραή ως πνευματικού τους ηγέτη και η μετά μανίας απόρριψη του Ιωάννη Καποδίστρια. …….. Τις φιλολογικοϊστορικές γνώσεις και την συγγραφική δεινότητα του Κοραή ουδείς δύναται να αρνηθεί. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του Ν. Καζαντζάκη. Αλλά χριστιανικά όλα αυτά δεν έχουν σωτηριολογική σημασία. Δεν σώζουν. Ο Κοραής οδήγησε τον Λαό μας και κυρίως τον κύκλο των διανοουμένων, σε σύγχυση και τελικά σε αλλοτρίωση. Ακόμη και στα Εθνικά μας θέματα. Όπως έχει γράψει σε σπουδαίο άρθρο του ο γνωστός για την ελευθερία της σκέψης του συνάδελφος κ. Αλέξανδρος Παπαδερός: Η μετακένωσις (θεωρία του Κοραή) εξετράπη εις ασυγκράτητον ξενομανίαν και αλόγιστον μίμησιν, για να καταστήσει τελικώς την Χώραν μας δορυφόρον του δυτ. Πολιτισμού. Λόγω της χαλαράς ή και ανύπαρκτης σύνδεσης με το κύριο συστατικό της Χριστιανικής Ελληνικότητος, την Ορθοδοξία, γίνεται αποδεκτός ο Κοραής ως οδηγός και πρότυπο βίου, με όλες τις ευνόητες συνέπειες…….».

    Η αρχαιολατρεία λοιπόν, συμπορεύεται με την τάση του  σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος ανύψωσε σε λατρεία την θεραπεία της επιστήμης και της τεχνολογίας και έτσι κατήντησε να είναι στην πράξη πιο ειδωλολάτρης από τους αρχαίους ειδωλολάτρες. Αυτό χαρακτηρίζεται σαν η θρησκεία εκκοσμίκευσης. Η προσπάθεια (της επαναβιώσεως της ειδωλολατρίας) αποκτά ιδιαίτερη σημασία, αφού εμφανίζεται συνυφασμένη με το αίτημα ανεύρεσης ή βίωσης της γνήσιας Ελληνικότητας.

    Στην προσπάθεια όμως αυτή της Ελληνικής νεοειδωλολατρίας για την δήθεν ανεύρεση της Ελληνικής γνησιότητας διαπιστώνεται το έξης παράδοξο: γίνεται ένα τεράστιο ιστορικό άλμα από την αρχαιοελληνική πραγματικότητα στην σύγχρονη εποχή και αποσιωπάται ή παραβλέπεται, εκ μέρους των νεοειδωλολατρών, ή απορρίπτεται μετά βδελυγμίας η χιλιετής Βυζαντινή περίοδος.

    Και τίθεται το ερώτημα: Γιατί αυτή η προκατειλημμένη, αντιϊστορική, αντιεπιστημονική, και κατά βάθος ανθελληνική συμπεριφορά; Μήπως η Βυζαντινή περίοδος δεν είναι βασικό και μάλιστα μακρόχρονο τμήμα της ιστορίας του Ελληνικού Έθνους; Μήπως οι Βυζαντινοί μας πρόγονοι της Αγιά-Σοφιάς και της Αλώσεως, των Κομνηνών και των Παλαιολόγων δεν ήσαν Έλληνες;

    Είναι φανερό ότι ο κύριος λόγος αυτού του βιασμού της ιστορίας είναι η προσπάθεια να αποξενωθεί ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός από τα κύρια ερείσματα του. Κατόρθωσε το θαύμα της εναρμονίσεως της Χριστιανικής Αλήθειας δια μέσου της Ελληνικής γλώσσας και σοφίας, δια των Ελλήνων Πατέρων της Βυζαντινής περιόδου. Γι’ αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι η προσπάθεια των Ελλήνων νεοειδωλολατρών είναι αντιιστορική, εξωπραγματική και άκρως ουτοπική, αφού μάλιστα επιδιώκει να επιβληθεί στο λαό σαν μορφολογικό κατασκεύασμα λογίων παγανιστών. Δεν έχει όμως ερείσματα στα βιώματα, όχι μόνο του Ελληνικού λαού, αλλά και του Ευρωπαϊκού πολιτισμού γενικότερα που θεμελιώνονται στην Χριστιανική αντίληψη περί Θεού και κόσμου.

    Αξιόλογοι επιστήμονες και ερευνητές, έχουν αποδείξει περίτρανα πως το σύγχρονο νεοπαγανιστικό κίνημα είναι ξενόφερτο και απηχεί καθ’ ολοκληρίαν την σύγχρονη συγκρητιστική «θεολογία» της περιβόητης Νέας Εποχής. Οι θέσεις και η γενικότερη κοσμολογία του, όπως αποδεικνύονται από τα δημοσιεύματα στα διάφορα «αρχαιολατρικά» περιοδικά, απηχούν απόλυτα το ιδεολογικό πλέγμα των νεοεποχιτών.

    Ελπίζουμε να γίνει κατανοητό από τους συμπατριώτες μας αρχαιολάτρες, ότι το κίνημα της αρχαιολατρείας εξυπηρετεί απόλυτα τους στόχους των εχθρών του Ελληνισμού, οπότε οι ίδιοι γίνονται τα εργαλεία τους, χωρίς να το αντιλαμβάνονται, στις περισσότερες των περιπτώσεων.