Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ (2ον)


ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ (2ον)
ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΑΧΙΛΛΕΩΣ-ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ
Αμφικτύων
Τα   Έπη του Ομήρου όχι μόνο  τέρψη    χαρίζουν
μας  ανυψώνουν την   αισθητική
και την φαντασία μας κεντρίζουν
τον  τρόπο σκέψης   σε ομόκεντρους
και επάλληλους οργανώνουν συλλογισμούς
ανδρεία, φρόνηση , σωφροσύνη      δικαιοσύνη
και για άλλες αξίες πολεμούν

Με κουάρκ το Σύμπαν    δομημένο
το ένα στο άλλο  κουμπωμένο
απόλυτα  στη φύση ο κόσμος εναρμονισμένος
Απόλλωνας και Διόνυσος συνταιριασμένος μαζί
νέκταρ και   αμβροσία  θεϊκή  τροφή
και ο αγώνας η   πατρογονική    διδαχή

Δείτε πως σκέφτεται ένας ανατολίτης
έστω κι’ αν είναι Πελασγός
που έχει με  βαρβαρικούς   λαούς
επί μακρόν  συγκατοικήσει
και τις Ελληνικές αξίες  του  έχει  απεμπολήσει
πάμπολλοι υπάρχουν   Έλληνες  αφομοιωμένοι
και από το κράτος το Ελληνικό παντελώς λησμονημένοι
χωρίς ψήφο  στην αλλοδαπή
σαν το κάρβουνο ο Ελληνας   φως  χαρίζει  και θα καεί
Πάρις  και   Μενέλαος με την  Ελένη ερωτευμένοι
συμφωνία κλείνουν  για μονομαχία την επομένη
όποιος νικήσει την Ελένη θα   κερδίσει,
όποιος ηττηθεί  στον νικητή θα την παραδώσει
χωρίς να παρασπονδήσει

Αυτή  τη συμφωνία είχαν κάνει
και ο χρόνος για  τη μονομαχία φθάνει
ο Πάρις με  πολεμική  στολή ντυμένος
με το που βλέπει το Μενέλαο σαν λιοντάρι
αγριεμένο φεύγει τροχάδην  ηττημένος
επιστρέφει  όμως με  τον Πάνδαρο μαζί
τον  άριστο      σκοπευτή εσπευσμένως
με δόλο στον  Μενέλαο εκείνος    σημαδεύει
με το βέλος και τον   πληγώνει
το  μίσος    των Αχαιών  στα στήθια τους   φουντώνει
πιστός στη συμφωνία ο Αχαιός οπλίτης
δειλός και   άνομος   ο ανατολίτης
η πρώτη μεγάλη μάχη  έτσι θα αρχίσει,
άλλα λέει και άλλα  πράττει  μη   πιστέψεις τον ασιάτη
και   η συμφεροντολόγα δύση
πλιάτσικο του κάνει   και άλλοτε τον χτυπάει
και άλλοτε τον  γλύφει
με  « σταυροφορίες , καταιγίδες »  και με βία
θα μου πείτε και ο δούρειος ίππος πράξη δεν  ήταν δολία!
ναι αλλά οι Αχαιοί   ουδεμία   αθέτησαν   συμφωνία

Από την  διαμάχη των δύο αρχηγών η Ιλιάδα αρχίζει
η δολερή διχόνοια  ως τώρα την Ελλάδα κλονίζει
και  αναλώνει του γένους μας την  ικμάδα
αιτία εν προκειμένω η Βρισηίδα που ο Αχιλλέας αγαπά
ο Αγαμέμνων παλλακίδα     την προορίζει
για τον εαυτόν του και την βουτά
το παλικάρι  βαριαναστενάζει
και  όλο το βράδυ μάτι δεν κλείνει και   ξαγρυπνά


Στα περασμένα δέκα χρόνια
οι Αχαιοί ασχολούνταν με  σπορά  και με
αλώνια  να παράγουνε  τροφές
πόλεμος σημαίνει οικονομία
και χωρίς λογιστική  η δυστυχία
πολιορκία και αψιμαχίες γίνονταν  τότε  λιγοστές
τώρα ο πόλεμος αγριεύει  με μάχες   φονικές
το δόρυ και το τόξο  θερίζει
και το  ξίφος στριφογυρίζει
ο πόλεμος  δεν φέρνει δόξα μόνο
αίμα  ,  δάκρια  και  άφατο πόνο

Στο μέτωπο οι ήρωες δοξάζονται
οι  γενναίοι σκοτώνονται και   οι άκαπνοι
στα μετόπισθεν  προβιβάζονται
Ο Αχιλλέας μακριά στέκει από την μάχη
τις  επιχειρήσεις  ατενίζει  χωρίς
να κλείνει μάτι
ένεκα της γνωστής διαμάχης και δεν υποχωρεί.
Άλλωστε δεν είναι η πρώτη τους προστριβή
στο συμπόσιο που ο Αγαμέμνων είχε κάνει
είχαν πάλι συγκρουσθεί
πρώτον    κάλεσε τον Οδυσσέα
ρίξιμο το θεώρησε ο Αχιλλέας
και με το δίκιο του δυσανασχετεί
καθότι ημίθεος , γιός της Θέτιδας    Νηρηίδας
φίλης   αχώριστης  του Δία  και η εθιμοτυπία τον αδικεί
ήταν γραπτό τρις  να συγκρουσθεί
ώστε ο χρησμός  απόλυτα να εκπληρωθεί
για να   πέσει   η Τροία.

Ο Αχιλλέας ξαφνικά  αλλαγμένος
μόλις τον Πάτροκλο βλέπει σκοτωμένο
ζώνεται τ’ άρματα   και  ρίχνεται στη μάχη
τον εχθρό   θερίζει σαν το στάχυ

Οι αρχηγοί  τότε ήταν παλικάρια
πρώτοι στις μονομαχίες  σαν λιοντάρια
τα παιδιά τους μπροστά  σε  επικίνδυνες αποστολές
Σήμερα   στα αντιατομικά καταφύγια
και στα προεδρικά πιθάρια
στο εξωτερικό για  σπουδές και για καλύτερες
αμοιβές τα  αγαπημένα τους   βλαστάρια
ή στο γραφείο κάποιου υπουργού
και οι λαοί σύρονται σαν σφαχτάρια
τους   αφανίζουν , τους  ρημάζουν  και τους γενοκτονούν
όλοι  οι στρατοί  την ίδια μούρη έχουν εγκληματική
και στο Νατο  ή στο αντι- Αντι-νάτο   πειθαρχούν

Ένας εφιάλτης τούτο τον καιρό με διακατέχει
και  αγωνία μου προσθέτει
μήπως επαναληφθεί   η Κυπριακή τραγωδία;
με  αιγαιατικό  τούτη τη φορά  μανδύα;
με κάποια στημένη από  το Νάτο ή το αντι-Νάτο  αψιμαχία
στης Ιφιγένειας το βωμό να μας πάνε   για  θυσία
για λύσεις μειοδοτικές
στο μεταξύ το όνομα   σπεύδουν   να   δώσουν  οι   «βολευτές»
στην ψευτομακεδονία, όπως ο Ελύτης την είχε  ονομάσει
πάρε κάτι και συ  Αλβανέ  νάχεις
γιατί εμείς είμαστε διεθνιστές και  σύμμαχοι  βολικοί
κατά βάσιν,  είθε φευγαλέος να είναι   ο εφιάλτης

Όμως αν  γίνει πόλεμος πρώτοι στο μέτωπο θα πάμε
ό,τι κάνουμε δεν είναι για τους  ευτελείς
την πατρίδα μας αγαπάμε   και  ελεύθερη αγωνιζόμαστε  να την  δούμε
μέχρι τότε τους εχθρούς  θα  πολεμάμε
με την προδοσία  δεν θα  συμβιβαστούμε .

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου