ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ
ΕΡΗΜΑ ΣΟΚΑΚΙΑ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Έρημα
σοκάκια με ιστορία ποτισμένα
Κρατούν
τις αναμνήσεις, αν και ερειπωμένα
Χορταριασμένα
κρύβουν, ήρεμα την σιωπή τους
Τραγούδια
έρωτες, γλέντια, χαρές η προσευχή τους.
Πληγώνουν
καρδιές, αγάπες στερνές, στο πέρασμά τους
Δρόμοι
νεκροί, ούτε ψυχή, ήρθε νωρίς το δάκρυ
Αναπολώ
το τέλος της νιότης μου, ζω την μοναξιά τους
Κλείνω
τα μάτια μου, όλα πεθαίνουν απ΄ άκρη, εις άκρη.
Έρημα
σοκάκια γυρεύω φιλιά στο χρόνο
Μετράω
χαρές, αγάπες κρυφές και λιώνω
Άδεια
και έρημα χωρίς λόγο και αιτίες
Ξαναζώ
στο πέρασμα τους, και θυμάμαι ιστορίες
Πνιγμένος
μέσα στη θλίψη, με μάτια βουρκωμένα
Ανάβω
το τσιγάρο, του αποχωρισμού την ώρα
Θα
φύγω μακριά από τα έρημα σοκάκια
Κρυφή
παρηγοριά, της νιότης μου μεράκια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου