Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2019

ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΕΙΛΙΝΟΥ


ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ  
ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΕΙΛΙΝΟΥ
 Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Όταν η Θεσσαλονίκη βάζει τα χρώματα του δειλινού
Τότε η σκέψη απλώνεται στις ανταύγειες του ουρανού.
Αστείρευτη μαγεμένη ζει την ομορφιά της δύσης
Ανείπωτα έχει μυστικά στην αρμονία της φύσης.

Όταν η κόρη του Θερμαϊκού φοράει το πέπλο του δειλινού
Ψάχνω να βρω μια καρδιάς το παράπονο ενός καημού
Εκεί ψηλά καθώς  βαδίζω, έρωτες με μιας αντικρίζω
Με κρυφή την σκέψη το γιορτινό δειλινό χρωματίζω.

Κοντά στον πύργο παίζεται αυτή η σκηνή
Τα χρώματα του δειλινού σβήνουν σαν τραγούδι
Κρύβεται, χάνεται, τρέμω που στέκομαι εκεί
στο βάθος έγειρε της ομορφιάς το λουλούδι.

Τούτο το δειλινό λόγια από την καρδιά στην σκέψη
Στου δειλινού τα χρώματα η σκέψη θα στρέψει
κάπου -κάπου και οι νύχτες αναστενάζουν
λείπουν τα χρώματα της ίριδας που ξελογιάζουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου