Μια συγκινητική ιστορία!

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ   

Μια συγκινητική ιστορία!

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ  ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ Αντιστράτηγος ε.α.Μέλους ΔΣ της ΕΑΑΣ

    Υπάρχουν  άνθρωποι  που  εκτιμούν  τις  αξίες.  Και  οι άνθρωποι αυτοί είναι παραδόξως, πολλοί, πολύ περισσότεροι απ’ όσους νομίζουμε!

    Αφορμή  γι’  αυτό  μου  το  συμπέρασμα  είναι  το  εξής γεγονός  που  ξεδιπλώθηκε  μπροστά  μου  στο  διαδίκτυο!

    Ο  φίλος  μου  Γιάννης  Αρμανίδης,  Πυροσβέστης  στα Φάρσαλα, δημοσίευσε ότι σε μια αποστολή κατασβέσεως πυρκαϊάς,  στο  χωριό  Χαλκιάδες,  το  πρώτο  χωριό  που συναντάς πηγαίνοντας από τα Φάρσαλα προς τη Λάρισα, βρήκε  σε  παρακείμενο σκουπιδότοπο  (συνήθως κάθε σπίτι έχει ένα τέτοιον στα χωριά της Θεσσαλίας), ένα  χιτώνιο  τριτοετούς Ευέλπιδος και μάλιστα βαθμού Επιλοχία και παρέθεσε και  τις  δυο  πρώτες  φωτογραφίες.

    Με άπειρο σεβασμό προς το  άγνωστο  εύρημα,  το οποίο όμως κάποιο ένστικτο του έλεγε ότι είναι κάτι πολύτιμο,  το  μάζεψε  το  κρέμασε  σε  κρεμάστρα  στην Υπηρεσία, το φωτογράφησε και το ανακοίνωσε στο διαδίκτυο, για να συλλέξει πληροφορίες. Εγώ τον πληροφόρησα ότι για να είναι τριτοετής  βαθμοφόρος  θα  είναι  προ  του  1964,  μια  και  η τελευταία τάξη τριετούς φοιτήσεως ήταν η τάξη 1963 και οπωσδήποτε μεταπολεμική, μια και προπολεμικά οι Υπαξιωματικοί είχαν ταινίες και όχι «σαρδέλλες». Και ο βασιλικός  θυρεός  στα  κουμπιά  δείχνουν  μια  τέτοια εποχή,  που  το  πολίτευμα  ήταν  βασιλευομένη  δημοκρατία.

    Κατόπιν το πήγε στο καθαριστήριο άλλαξε όψη, χωρίς βέβαια να γίνει καινούρια. Πληροφορήθηκε ότι υπάρχει «ο Ιστορικός Συλλέκτης Βέροιας» ο οποίος θα μπορούσε να φιλοξενήσει κατάλληλα το εύρημα. Εγώ τον παρακάλεσα να περιμένει, να έλθω πρώτα σε επαφή με τη Σχολή  Ευελπίδων,  να  διερευνήσω  αν  η  Σχολή  μπορεί και ενδιαφέρεται για τη Στολή και μετά να πράξει ότι θέλει.

    Πράγματι βρήκα το τηλέφωνο του Στρατηγού Διοικητού της  Σχολής,  ο  οποίος  από την  πρώτη  στιγμή  που  του ανέφερα τα καθέκαστα, έδειξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και επιθυμία, το χιτώνιο αυτό να φιλοξενηθεί στο Μουσείο της  Σχολής.  Πράγματι  ο  κ. Αρμανίδης απέστειλε  ταχυδρομικά το χιτώνιο το οποίο παραλήφθηκε από τη Σχολή και ο Διοικητής της Υποστράτηγος  Δημήτριος  Αλεβίζος, (νυν  Αντιστράτηγος  ε.α.) έστειλε  ευχαριστήρια  και συγχαρητήρια  επιστολή στον κ. Αρμανίδη.

    Παράλληλα η Σχολή προχώρησε και στην ταυτοποίηση του κατόχου. Η δημοσίευση δεν έγινε τον χρόνο, γιατί ο κάτοχος ήταν ακόμη στη  ζωή.  Δυστυχώς  όπως πληροφορήθηκα απεβίωσε προ δύο ετών περίπου και, από  τις  πληροφορίες  που συνέλεξα, δεν ήταν καθόλου υπεύθυνος αυτός για την κατάσταση και το μέρος που  βρέθηκε  το  χιτώνιό  του.  Και  από  την  εν  γένει πορεία  του  στο  Στράτευμα  και  στο  Πυροβολικό,  ήταν ένας  άριστος  Αξιωματικός  υψηλής  νοημοσύνης.  Εξ άλλου  δεν  μπορώ  να  διανοηθώ  ότι  ένας  απόφοιτος της  Σχολής  δεν  είναι  δυνατόν  να  πετάξει  τη  μπλε στολή του στα σκουπίδια.

   Έτσι, το χιτώνιο του ΕΕ IΙΙ, μετά από τόσα χρόνια περιπέτειας και περιφρονήσεως, φυλάσσεται σε περίοπτη θέση στο Μουσείο της ΣΣΕ, κάτω από τις φωτογραφίες των διατελεσάντων Διοικητών της Σχολής.

    Εν  τω  μεταξύ  στο  διαδίκτυο  είχε  ξεσπάσει  μεγάλη συζήτηση, από την οποία διαπίστωσα ότι ο περισσότερος κόσμος έδειξε συγκίνηση και ιερό δέος για το χιτώνιο που βρέθηκε σ’ αυτή την κατάσταση και ήθελε να επίμονα μάθει λεπτομέρειες, γεγονός το οποίο δείχνει ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις, ο Στρατός και ιδιαίτερα τα στελέχη τους  και  οι  Ευέλπιδες  κατέχουν  πολύ  υψηλή  θέση στην καρδιά και τη συνείδηση των Ελλήνων.