Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ Η ΚΑΡΔΙΑ



ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ Η ΚΑΡΔΙΑ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Ήρθε και μου είπε στα κρυφά, δυο λογάκια τρυφερά
όλο χάδι,
και δεν ξέρω τι να πω, πως αλήθεια να φερθώ,
στης χαράς αυτή την ζάλη.
Ήρθε μες τα γιορτινά, κελαηδούσαν τα πουλιά
παρέα,
Και μου είπε σ΄ αγαπώ, πως αλλιώς να μοιραστώ
της ψυχής της τα ωραία.

Πως μου αρέσει όταν μιλάει για ταξίδια μες το χρόνο
για ευαίσθητες καρδιές,
Και μου αφήνει να φυλάω, δυο χειλάκια μελωμένα
της καρδιάς μου προσταγές.
Πόσο ξέρει να διαβάζει, την αλήθεια να κοιτάζει
μες τα φύλλα της καρδιάς,
Και την φλόγα να μου ανάβει, το συναίσθημα ταράζει
τρικυμία καρτεράς.

Όλα πήγανε καλά, και όλο νιώθω σιγουριά,
όταν βλέπω,
δυο ματάκια να κοιτούν και γλυκά να νοσταλγούν,
της αγάπης μου το σκέρτσο.
Πήρε ο χρόνος απανωτά, μα η αγάπη λησμονά,
και όλο πίνω τον καφέ μου, μα δεν έμαθα ποτέ μου,
η γυναίκα τι ζητά.

Είμαι τώρα μια χαρά, και άνοιξα για αλλού φτερά,
και γυρνάω και ρωτάω
Και όλο πίσω μου κοιτάω και δεν βγάζω ούτε μιλιά.
Μόνος θα είμαι στη ζωή, σαν ελεύθερο πουλί
που πετάει και κοιτάει,
μια φωλιά να ξαναχτίσει, για να βρει την θαλπωρή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου