ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ
ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 211. Ο Διογένης οδοιπόρος.
Μιά φορά ο Διογένης ο "κύων"
ταξίδευε πεζός, και έφτασε σε έναν ποταμό φουσκωμένο, στάθηκε στο σημείο του
περάσματος μή ξέροντας τί να κάνει.
Τον είδε τότε κάποιος οτι ήταν σε δύσκολη
θέση, τον σήκωσε στους ώμους και τον πέρασε στην αντίπερα όχθη.
Τότε ο Διογένης στάθηκε εκεί και σκεφτόταν:
"Εγώ πάντα λέω οτι η φτώχια είναι καλό πράγμα και ο
πλούτος κακό. Νά όμως τώρα που εξαιτίας της φτώχιας μου δέν μπορώ να ανταμείψω
αυτόν τον άνθρωπο για την καλοσύνη που μου έκανε, δέν έχω τίποτε να του δώσω!".
Εκεί που σκεφτόταν έτσι, είδε κι άλλον έναν
άνθρωπο να φτάνει στον ποταμό και να μήν μπορεί να περάσει, ο ίδιος τότε που
πέρασε τον Διογένη πήγε πέρασε και τον άλλο άνθρωπο, απο τον οποίο ο Διογένης
έμαθε:
"Ξέρεις, αυτός όλους τους περνάει απο το ποτάμι,
καλούς, κακούς, όποιον κι αν είναι, ούτε ρωτάει, ούτε ζητάει αμοιβή".
Τότε ο Διογένης είπε:
"Α, έτσι λοιπόν! έ, τότε, δέν του χρωστάω ούτε χάρη
ούτε τίποτε! Γιατι νόμιζα οτι έκανε κάτι επειδή έκρινε πως είναι καλή πράξη·
αλλα αυτός δέν το κάνει απο κρίση, το κάνει απο αρρώστια του μυαλού του!".
Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Διογένης ὁδοιπορῶν
Διογένης ὁ κύων ὁδοιπορῶν, ὡς ἐγένετο κατά
τινα ποταμὸν πλημμυροῦντα, εἱστήκει πρὸς τῇ βαλβίδι ἀμηχανῶν.
Εἷς δέ τις τῶν διαβιβάζειν εἰθισμένων
θεασάμενος αὐτὸν διαποροῦντα, προσελθὼν καὶ ἀράμενος αὐτόν, σὺν φιλοφροσύνῃ
διεπέρασεν αὐτόν.
Ὁ δὲ εἱστήκει
τὴν αὑτοῦ πενίαν μεμφόμενος, δι' ἣν ἀμείψασθαι τὸν εὐεργέτην οὐ δύναται.
Ἔτι δὲ αὐτοῦ ταῦτα διανοουμένου, ἐκεῖνος
θεασάμενος ἕτερον ὁδοιπόρον διελθεῖν μὴ δυνάμενον, προσδραμὼν καὶ αὐτὸν
διεπέρασε.
Καὶ ὁ Διογένης προσελθὼν αὐτῷ εἶπεν·
" Ἀλλ' ἔγωγε οὐκέτι σοι χάριν ἔχω ἐπὶ τῷ γεγονότι· ὁρῶ
γὰρ ὅτι οὐ κρίσει, ἀλλὰ νόσῳ αὐτὸ ποιεῖς".».
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
οἱ μετὰ τῶν σπουδαίων καὶ τοὺς ἀνεπιτηδείους εὐεργετοῦντες οὐκ εὐεγεσίας δόξαν,
ἀλογιστίας δὲ μᾶλλον ὀφλισκάνουσι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου