Η ΑΟΖ και οι Εφοπλιστές της Ελλάδας και Κύπρου

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Η ΑΟΖ και οι Εφοπλιστές της Ελλάδας και Κύπρου

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

tro-ma-ktiko.blogspot.com

Το έστειλε ο Γιώργος Επιτήδειος

    Ένας από τους σημαντικούς οικονομικούς κλάδους, που οι Έλληνες αισθάνονται υπερήφανοι, είναι αυτός της εμπορικής ναυτιλίας.

    Η Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας, που ελάχιστοι εφοπλιστές έχουν διαβάσει, αποτελεί μια σημαντική προσφορά στην παγκόσμια ναυτιλία, με τους  κανονισμούς και κανόνες για την απρόσκοπτη πρόσβαση των θαλασσών, που έχει θεσπίσει, όπως στο  υπο-τμήμα που ονομάζεται «Κανόνες εφαρμοστέοι στα εμπορικά πλοία και στα κρατικά πλοία που χρησιμοποιούνται για εμπορικούς σκοπούς».

    Δυστυχώς ο εφοπλιστικός κόσμος της Ελλάδας δεν έχει αντιληφθεί την αξία της ΑΟΖ και τις ευκαιρίες που τους προσφέρει και έτσι δεν έχουν ενδιαφερθεί για την δημιουργία ΑΟΖ στις ελληνικές θάλασσες.

    Η Ελλάδα διαθέτει τον πρώτο και η Κύπρος τον τρίτο εμπορικό στόλο της ΕΕ και οι εφοπλιστές θα μπορούσαν να ενισχύσουν τις κυβερνήσεις τους στην προσπάθεια να καθιερωθεί μια Ευρωπαϊκή ΑΟΖ, που θα έχει και θετικά αποτελέσματα για τις εταιρείες τους.

    Αξίζει εν προκειμένω να υπογραμμισθεί ότι το UNCLOS προβλέπει κανόνες για την μόλυνση του περιβάλλοντος και για την ασφάλεια των πλοίων.

    Υπάρχουν πολυμεταλλικοί κόνδυλοι στη Νότια Μεσόγειο; 

    Τα κύρια καθήκοντά μου, σαν μέλος της Ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας τη δεκαετια του 1980, ήταν να παρακολουθώ τις οικονομικές διαστάσεις των διαπραγματεύσεων.

    Έτσι για πρώτη φορά άκουσα, στην Νέα Υόρκη, για τους πολυμεταλλικούς κονδύλους, που βρίσκονται στα βάθη των ωκεανών και των θαλασσών. Αυτοί οι κόνδυλοι αποτελούνται κυρίως από μαγγάνιο και σίδερο, αλλά επίσης περιέχουν σε μικρότερες ποσότητες πολύτιμα μέταλλα, όπως  το νικέλιο, το κοβάλτιο και ο χαλκός.

    Θυμήθηκα τους κονδύλους όταν, πρόσφατα, διάβασα ότι βρέθηκαν κόνδυλοι μαγγανίου στην ΑΟΖ της Ιαπωνίας. Έτσι το μυαλό μου πήγε στις ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου. Βέβαια, πρέπει εδώ να σημειώσω ότι οι πολυμεταλλικοί κόνδυλοι συναντώνται σε τεράστια βάθη των ωκεανών και δεν έχει επιχειρηθεί ακόμα καμία εκμετάλλευσή τους, διότι δεν έχει αναπτυχθεί η κατάλληλη τεχνολογία. Έχει όμως υπολογιστεί ότι η τεχνολογία θα είναι διαθέσιμη σε δέκα χρόνια και μεγάλες μεταλλευτικές εταιρείες ετοιμάζονται, ώστε να αρχίσουν την εκμετάλλευσή τους, αφού υπολογίζεται ότι τα έσοδα, μετά την επεξεργασία τους, θα είναι τεράστια και πολύ μεγαλύτερα από την αξία των υδρογονανθράκων.

    Το πιο σημαντικό γεγονός είναι ότι αυτοί οι κόνδυλοι, παρότι κείνται  εκατομμύρια χρόνια τώρα σε βάθη μεταξύ 3,000 και 5,000 μέτρων, βρίσκονται στην επιφάνεια των βυθών και όχι θαμμένοι μέσα στους βυθούς! 

    Είναι αξιοσημείωτο επίσης ότι το βάθος της θάλασσας στην Ανατολική Μεσόγειο, σε αρκετά σημεία, φτάνει τα 5,000 μέτρα.

    Κάποιος, αναμφίβολα, θα αναφωνήσει ότι ο Καρυώτης τρελάθηκε.

«Εδώ δεν ψάχνουμε για υδρογονάνθρακες και θα ψάξουμε για κονδύλους μαγγανίου, που δεν γνωρίζουμε καν την ύπαρξη τους;»

    Είμαι σίγουρος ότι κάποιος θα διαβάσει, 20 χρόνια αργότερα, αυτό το κείμενο και θα ανακαλύψει τον πλούτο των  κονδύλων μαγγανίου και κοβαλτίου, όπως ανακάλυψα και εγώ, πριν 34 χρόνια, τον πλούτο της ΑΟΖ.