ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ «ΦΙΜΩΣΗΣ» ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΔΙΚΗ ΜΟΥ  

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ  «ΦΙΜΩΣΗΣ» ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK

Ανδρέας Μελεζιάδης

    Εκεί, λοιπόν που, όπως κάθε πρωί, ξεκίνησα να δημοσιεύω κάποιες αναρτήσεις του μπλόκ μου «ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ» στο facebook, αντί η γνώριμη σελίδα  που επεξεργάζομαι να εμφανιστεί, εμφανίζεται μια άλλη, που γράφει: «Το μήνυμά σας δεν στάλθηκε, επειδή περιλαμβάνει περιεχόμενο που έχει αναφερθεί ως προσβλητικό από άλλους χρήστες του Facebook.»!!!

    Έμεινα, κατά το κοινώς λεγόμενο «κάγκελο»! Το διαβόητο facebook έκρινε πως οι αναρτήσεις μου είναι προσβλητικές για… κάποιους, που διαμαρτυρήθηκαν, και «έκοψε» το μπλόκ! Προσπάθησα 2-3 φορές ακόμα, αλλά ερχόταν πάντα το ίδιο μήνυμα.

    Στην αρχή, με έπιασε αγανάκτηση, αφού οι αναρτήσεις μου δεν περιέχουν τίποτα προσβλητικό, αφού αφορούν τον πίνακα περιεχομένων της ημέρας του μπλόκ, παλιές κινηματογραφικές ταινίες, ιστορικά ντοκουμέντα από βιβλίο, σελίδες από το «Μακεδονικό Ημερολόγιο» και «Σκέψεις της ημέρας». Ώπα, εδώ είμαστε! Στις «σκέψεις της ημέρας»!

    Οι καθημερινές μου «σκέψεις της ημέρας», φαίνεται ενόχλησαν «κάποιους» και διαμαρτυρήθηκαν. Δικαίωμά τους, και καλά έκαναν, αφού αυτό ήθελαν. Όμως, δικαίωμα και δικό μου, είναι να σκέφτομαι (και να δημοσιεύω) ό τι θέλω! Και ειλικρινά, αυτές οι σκέψεις που δημοσιεύω, είναι πολύ ήπιες, σε σχέση με άλλα που περνούν από το  μυαλό μου.

    Το ότι είμαι ολίγον «οξύς» και «δηκτικός», είναι γεγονός. Και οι δυσμενείς σχολιασμοί μου, αφορούν κυρίως φλέγοντα θέματα, όπως το λαθρομεταναστευτικό, το οικονομικό, τα Εθνικά Θέματα, τις κατεργαριές της «πρώτης φοράς αριστερά», και κάτι παρόμοια. Πράγματα, που γράφουν καθημερινά αναρίθμητα site και μπλόκ, χωρίς να επιχειρείται φίμωση από το facebook. Εγώ τους πείραξα!

    Μετά από λίγη σκέψη ( δεν χρειαζόταν και περισσότερη) κατέληξα στο συμπέρασμα, πως οι παραπονούμενοι σίγουρα θα ήταν κάποιοι «ορθώς πολιτικά» σκεπτόμενοι, ευαισθητούληδες, «προοδευτικάριοι» και τα σχετικά. Φαίνεται πως ενόχλησε η κριτική μου. Χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό!

    Δεν θα σχολιάσω την ενέργεια του facebook, γιατί στο κάτω – κάτω της γραφής, δικό τους είναι και κάνουν ό τι θελουν. Στην περίπτωσή μου, εξαντλούν όλη τη… δημοκρατική τους ευαισθησία. Με γεία και με χαρά τους! Θα ασχοληθώ όμως, με αυτούς που βρίσκουν τις σκέψεις μου προσβλητικές, αυτούς που ανέφερα παραπάνω, και θα τους απαντήσω ως εξής:

    «Φιλαράκια, δεν σας αρέσουν οι σκέψεις μου; ΞΥΔΙ! Δικός σας το συνέστησε! Εγώ θα σας συστήσω να βγάλετε μια τρίχα από την παλάμη σας, για να σας περάσει. Ό τι και να κάνετε, δεν μπορείτε να με «φιμώσετε», γιατί δεν σας έχω ανάγκη, όπως δεν έχω ανάγκη κανένα. Τις «προσφιλείς» τακτικές σας, αλλού! Το μόνο που καταφέρατε, είναι να με κάνετε πιο μαχητικό και «δηκτικό» απέναντι στην συνομοταξία των κοιλεντερωτών, στην οποία ανήκετε. Τέτοιες πρακτικές, δεν περνάνε σε εμένα!»

    Δεν περνάει από το μυαλό τους, πως όταν, μετά από λίγους μήνες αλλάξει η κυβέρνηση, τα «βέλη» μου θα κατευθύνονται εναντίον της, για όσα «στραβά» γίνονται με την ευθύνη της. Και πιστέψτε με, θα γίνονται πολλά στραβά. Ίσως όχι τέτοια που βγάζουν μάτια, όπως σήμερα, αλλά παρόμοια. Και ας μην ξεχνάμε, πως Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ! Και εγώ, θα την κρίνω! Και σε όποιον αρέσει….

    Πάντως, για να είμαι ειλικρινής μετά το πρώτο «πάγωμα» από την απαγόρευση, αισθάνθηκα υπερήφανος! Κατάλαβα πως όχι μόνο με υπολογίζουν, αλλά… με φοβούνται κιόλας! Χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό. Και θα συνεχίσω απτόητος!

    Οι πολλοί φίλοι που επικοινώνησαν μαζί μου για να μάθουν τι συμβαίνει, ας είναι ήσυχοι. Δεν συμβαίνει τίποτα το σημαντικό. Γενικώς, στην όλη κατάσταση, θα απαντήσω ( κατά την προσφιλή μου τακτική) με δύο παροιμίες:

« Το καλό το παλληκάρι, ξέρει και άλλο μονοπάτι»

«Υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια»

Αυτά τα ολίγα….