ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ
ΑΔΙΚΗ ΦΘΟΡΑ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Όσα
γράφω κανέναν δεν αγγίζουν
Βαρέθηκα
να ζω στο απέραντο κενό
Μάταια
ελεύθερα σκορπίζουν
Χέρια
ανοίγω, στον έναστρο ουρανό.
Στην
άδικη φθορά λοιπόν τα γραμμένα
Η
φλόγα όμως καίει μέσα στην καρδιά
Μισού
λεπτού και όλα ξεχασμένα
Μου
αρέσει να γράφω γιατί κάτι με ξυπνά.
Φαίνομαι
λιγάκι ερωτευμένος
Λάθος
τίποτε απ΄ όλα αυτά
Πλάθω
μύθους, ονειρεμένος
Σκέψεις
για τ΄ άστρα και τα δειλινά.
Κάποτε
ζούσα με αναμνήσεις
Έγραφα
για μνήμες του κάλλους της ζωής
Τώρα
δεν μου αρέσουν οι προσεγγίσεις
Ζω
στους στοχασμούς, κάθε αυγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου