Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ



Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
    Πρόσωπα και πράγματα έχουν την ιστορία τους και γιατί όχι και την προϊστορία τους.
    Την ιστορία του και την προϊστορία του έχει και ο Τίμιος Σταυρός που η   Εκκλησία τιμά την Παγκόσμια Ύψωσή Του στις 14 Σεπτεμβρίου.
    Εμείς σε αυτό μας το άρθρο θα ανατρέξουμε στη διάβα των αιώνων για να γίνουμε μάρτυρες πραγματικών περιστατικών.
ΑΦΗΓΗΣΗ
    Στο δυτικό τμήμα της Ιερουσαλήμ, έξω από τα τείχη και μέσα σε δασώδη όμορφη κοιλάδα, βρίσκεται το διάσημο Ελληνορθόδοξο μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού. Στο επιβλητικό καμπαναριό του μαζί με τη σημαία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, κυματίζει περήφανα και η γαλανόλευκη. Πολύ κοντά βρίσκεται η Κνεσσέτ, η Βουλή του Ισραήλ ! Στο σημείο αυτό, κατά την παράδοση, είχε φυτευτεί το ξύλο του Σταυρού, της καταδίκης του Ιησού.
    Ας παρακολουθήσουμε όμως, την όλη υπόθεση:
    Ο ανιψιός του Αβραάμ, ο Λωτ, μετά την καταστροφή των Σοδόμων, κατέφυγε σε κάποιο σπήλαιο, αυτός και οι δύο του κόρες.
    Εκεί τον μέθυσαν οι θυγατέρες του «και εκοιμήθη μετ’ αυτών» (Γεν. 19, 34) !
    Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λωτ εξομολογήθηκε το αμάρτημά του στο θείο του πατριάρχη Αβραάμ και τον παρακάλεσε να προσευχηθεί στο Θεό να τον συγχωρήσει. Παρ’ όλο τούτο, καθημερινά δεν έπαυε να παρακαλεί το Θεό.
    Ο Αβραάμ έδωσε στο Λωτ τρία ραβδιά το καθένα από ένα είδος δέντρου. Κέδρος, πεύκο και κυπαρίσσι[Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι παρουσιάστηκε στο Λωτ ένας άγγελος και του τα έδωσε].
     Η εντολή ήταν να τα φυτέψει και να φέρνει καθημερινά νερό από τον Ιορδάνη να τα ποτίζει. Εάν βλαστήσουν του είπε, τότε αυτό θα σημαίνει πως ο Θεός δέχτηκε τη μετάνοιά σου, διαφορετικά θα είσαι κολασμένος για πάντα.
    Γεμάτος χαρά ο Λωτ, έπραξε τα παραπάνω.
    Ενώ όμως επέστρεφε από τον Ιορδάνη με το νερό, συνάντησε το   διάβολο, που του φθόνησε τη μετάνοια, μεταμφιεσμένο σε φτωχό άνθρωπο και ο οποίος του ζήτησε να πιεί. Λίγο πιο πέρα συνάντησε και δεύτερο και τρίτο, μέχρι που εξαντλήθηκε το νερό.
    Αυτό έγινε αρκετές φορές κι ο Λωτ άρχισε να απελπίζεται, γιατί θα ξεραινόντουσαν τα τρία ραβδιά. Σαράντα χρόνια κουβαλούσε νερό ο Λωτ.
    Τότε φάνηκε άγγελος Κυρίου και τον πληροφόρησε πως τα ραβδιά βλάστησαν και μεγαλώνουν χωρίς νερό. Έτσι βεβαιώθηκε πως ο Θεός δέχτηκε τη μετάνοιά του!
    Σήμερα στο Μοναστήρι δείχνουν τον τόπο κοντά στην Αγία Τράπεζα, όπου ο Λωτ φύτεψε το τρισύνθετο ξύλο από κέδρο, πεύκο και κυπαρίσσι.
    Γύρω στα 980 π.χ. βρίσκεται η περίοδος όπου   ο βασιλιάς Σολομώντας έχτιζε το ναό του.
    Είδε το παράξενο αυτό δέντρο διέταξε να το κόψουν, για να το χρησιμοποιήσει στην ανοικοδόμηση του Ναού.
    Όμως, σύμφωνα με την παράδοση, σε καμία χρήση δεν ταίριαζε, γιατί άλλοτε μίκραινε κι άλλοτε μεγάλωνε.
    Έτσι το ονόμασαν ξύλο κατάρας κι έμενε για χρόνια αχρησιμοποίητο.
    Αυτό το ξύλο αργότερα, κατ’ εντολή του αρχιερέα Καϊάφα, χρησιμοποίησαν οι άνομοι Εβραίοι για την κατασκευή του Σταυρού του Ιησού.
    Κι αυτό γιατί λόγω των αυξομειώσεών του, θα έκαμε το μαρτύριο του Ναζωραίου φρικτότερο! Έτσι από ξύλο της κατάρας, έγινε το ξύλο της ευλογίας…
    Εμείς έκτοτε το Ξύλο του Σταυρού όχι απλώς το προσκυνάμε και το τιμούμε, αλλά το λατρεύουμε, το λιτανεύουμε, το ασπαζόμαστε…
    Έγινε για όλους μας το «ξύλο της ζωής»,  το «όπλο» κατά των δαιμόνων. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου