Οι «προσφυγικές» ροές και οι επιπτώσεις των παγκόσμιων κλιματικών αλλαγών στην Τουρκία και την ασφάλεια της. ( Ι )

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ 

Οι «προσφυγικές» ροές και οι επιπτώσεις των παγκόσμιων κλιματικών αλλαγών στην Τουρκία και την ασφάλεια της. ( Ι )

Λόγω μεγέθους, η δημοσίευση θα γίνει σε τρία μέρη.

Σήμερα το μέρος Ι

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Του Χρήστου Μηνάγια www.geostrategy.gr

www.medintelligence.org/

    Η μέχρι τώρα συμπεριφορά της τουρκικής κυβέρνησης κατέδειξε ότι, η Άγκυρα διαχειρίζεται την «προσφυγική» κρίση επικίνδυνα, ανεύθυνα και τυχοδιωκτικά, λαμβανομένου υπόψη της σοβαρότητας και των ακόλουθων διαστάσεων που αυτή έχει και τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει η Ελλάδα:

       α. Οικονομική. 

       β. Σίτιση, διαμονή και εγκατάσταση.

       γ. Νομικό καθεστώς των προσφύγων.

       δ. Κοινωνικο-πολιτιστική και ένταξη στην κοινωνία, συμπεριλαμβανομένης και της εκμάθησης της γλώσσας.

       ε. Εργασιακή απασχόληση και κοινωνική ασφάλεια.

     στ. Δημογραφική.

       ζ. Αντιμετώπιση των προβλημάτων ασφάλειας που θα δημιουργηθούν.

      η. Υγειονομική.

      θ. Εκπαιδευτική (εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις, πρόσληψη εκπαιδευτικού προσωπικού κ.λπ.).

       ι. Προστασία των παιδιών από την κακοποίηση και εκμετάλλευση.

     ια. Προστασία των γυναικών από την κακοποίηση και σεξουαλική εκμετάλλευση.

   Ας σημειωθεί ακόμη ότι, στην Τουρκία υπάρχουν 2.688.686 καταγεγραμμένοι Σύριοι πρόσφυγες, από τους οποίους μόνο 271.811 ευρίσκονται σε 25 καταυλισμούς προσφύγων που έχουν δημιουργηθεί σε 10 νομούς της νότιας Τουρκίας (Hatay, Gaziantep, Şanlıurfa, Kilis, Mardin, Adana, Osmaniye, Kahramanmaraş, Adıyaman και  Malatya). Πέραν των παραπάνω, υπάρχουν 150.000 περίπου εσωτερικοί μετανάστες λόγω των επιχειρήσεων των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας στις κουρδικές περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας, καθώς επίσης 225.000 Ιρακινοί πρόσφυγες που υπάρχουν στην Τουρκία, πέραν των χιλιάδων παράνομων ή μη μεταναστών που αυξάνονται συνεχώς με υπαιτιότητα της Άγκυρας λόγω της άρσης του καθεστώτος της βίζας και προέρχονται από άλλες χώρες της Ασίας, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.

    Με την ίδια διαδικασία σκέψης, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι, στη Συρία υπάρχουν περίπου 7,5 έως 8 εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους και θεωρούνται ως εν δυνάμει μελλοντικοί πρόσφυγες που θα εγκαταλείψουν τη χώρα τους και θα μετακινηθούν πρωτίστως στην Τουρκία και δευτερευόντως στην Ιορδανία, το Λίβανο, το Ιράκ και την Αίγυπτο.

    Αναφορικά με τον τυχοδιωκτισμό που επιδεικνύει το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου, αυτός επιδιώκει να μετατρέψει την προσφυγική κρίση ως ευκαιρία, προκειμένου:

    Πρώτον, να εκδιώξει από το τουρκικό έδαφος τις εκατοντάδες χιλιάδες παράτυπους μετανάστες, συμπεριλαμβανομένων και των Σύριων προσφύγων, προς την ευρωπαϊκή ένωση, οι οποίοι σύμφωνα με την υπάρχουσα κατάσταση πιθανόν θα εγκλωβισθούν στην Ελλάδα.

    Δεύτερον, να νομιμοποιήσει την κατασκευή καταυλισμών προσφύγων εντός του συριακού εδάφους κατά μήκος των τουρκο-συριακών συνόρων, επιδιώκοντας να δημιουργήσει μια de facto ασφαλή περιοχή, την οποία θα ελέγχει με πυρά πυροβολικού. Ήδη, η Τουρκία, με την υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, έχει δημιουργήσει δέκα καταυλισμούς προσφύγων σε απόσταση τριών έως οκτώ χιλιομέτρων από τα σύνορα. Δηλαδή, ό,τι δεν πέτυχε με την απειλή χρήσης βίας και εισβολής προς τις κουρδικές περιοχές της βόρειας Συρίας, επιδιώκει να το πετύχει εκβιάζοντας τις Βρυξέλες, με την απειλή ότι, η Ευρώπη θα έχει να αντιμετωπίσει ένα επιπλέον κύμα δεκάδων χιλιάδων προσφύγων εάν δεν αποδεχθεί τις τουρκικές θέσεις για το θέμα αυτό.

    Τρίτον, οι τουρκικές επιθετικές επιχειρήσεις εναντίον του ΡΚΚ και οι τακτικές εξόντωσης του κουρδικού πληθυσμού στη νοτιοανατολική Τουρκία, να αποκτήσουν είτε την ανοχή είτε τη νομιμοποίηση της διεθνούς κοινότητας. Υπόψη ότι, η αλαζονική συμπεριφορά και στρατηγική του Ταγίπ Ερντογάν μετέτρεψαν τον πόλεμο εναντίον του «Ισλαμικού Κράτους» σε πόλεμο κατά των Κούρδων, με συνέπεια ο πόλεμος της Συρίας να επεκταθεί εντός της τουρκικής επικράτειας.

    Τέταρτον, να πεισθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες να απαγορεύσουν στο κουρδικό κίνημα PYD της Συρίας να προμηθεύει στο ΡΚΚ τα αμερικανικά οπλικά συστήματα που του έχουν χορηγηθεί ως βοήθεια. Εν τω μεταξύ, η Τουρκία προβάλει διεθνώς το PYD ως μια τρομοκρατική οργάνωση που συνεργάζεται με το ΡΚΚ, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες αφενός θεωρούν το ΡΚΚ ως τρομοκρατική οργάνωση, αφετέρου αποδέχονται το PYD ως σύμμαχο και αναγνωρίζουν την ηγεμονία του στις κουρδικές περιοχές κατά μήκος των τουρκο- συριακών συνόρων.

    Πέμπτον, να αρθεί το καθεστώς της βίζας, καθώς επίσης να αναθερμανθούν οι διαδικασίες της ενταξιακής της πορείας της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή ένωση.

    Έκτον, να εξασφαλίσει, είτε τη σύμφωνη γνώμη, είτε την ανοχή της ευρωπαϊκής ένωσης και του ΝΑΤΟ, σε ό,τι αφορά στις τουρκικές προκλητικές δηλώσεις, ανακοινώσεις και ενέργειες που αμφισβητούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος και της Κύπρου.

    Έβδομον, να μετατοπίσει τη γραμμή ασφαλείας της Τουρκίας, ακόμη δυτικότερα των συνόρων της, ταυτίζοντας την ασφάλεια της με την ασφάλεια των Βαλκανίων. Εν προκειμένω, αναφερόμαστε σε χώρες όπως, η Π.Γ.Δ.Μ., το Κοσσυφοπέδιο και η Αλβανία, όπου η Άγκυρα αφενός έχει διεισδύσει πολιτικά, πολιτιστικά, οικονομικά και στρατιωτικά, αφετέρου δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να συνδράμει, εμμέσως σε πρώτη φάση και άμεσα εφόσον απαιτηθεί, στην ασφάλεια των συνόρων τους με την Ελλάδα. Μάλιστα οι στρατιωτικές συνεργασίες της Τουρκίας με τις χώρες αυτές δημιουργούν μια επιπλέον απειλή με ασύμμετρες συνιστώσες στα βόρεια σύνορα της Ελλάδος.

    Όγδοον, να προβάλει τη στρατηγική της ήπιας ισχύος που εφαρμόζει στα Βαλκάνια μέσω του Τουρκικού Οργανισμού Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΤİΚΑ).  Ο ΤİΚΑ έχει ως αποστολή την ανάπτυξη προγραμμάτων οικονομικής, εμπορικής, τεχνολογικής, πολιτιστικής, κοινωνικής και εκπαιδευτικής συνεργασίας τόσο με τουρκόφωνα, όσο με γειτονικά με την Τουρκία κράτη. Τα προγράμματα αυτά αφορούν στη δημιουργία θεσμικών υποδομών σε όλους τους τομείς, βελτίωση των υποδομών, αναβάθμιση του βιοτικού και κοινωνικού επιπέδου, διαφύλαξη του κοινού ιστορικού και πολιτιστικού πλούτου (οθωμανικού-τουρκικού), διάδοση της τουρκικής γλώσσας, βελτίωση των πολιτιστικών σχέσεων και συνεργασία στον τομέα των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Σύμφωνα με τις Ετήσιες Εκθέσεις Δραστηριοτήτων του, ο ΤİΚΑ  κατανέμει τις περιφερειακές του δαπάνες στους τομείς: εκπαίδευση, υγεία, νερό και υγιεινή ύδατος, διοίκηση και πολιτικές υποδομές, λοιπές κοινωνικές υποδομές και υπηρεσίες, μεταφορές, αποθηκεύσεις προϊόντων, ανάπτυξη υποδομών επικοινωνιών, ενέργεια, τραπεζικές εργασίες, χρηματο-οικονομικά, εργασία, γεωργία, δασοπονία, αλιεία, βιομηχανία, εξόρυξη μετάλλων, οικοδομικές εργασίες, εμπόριο, τουρισμός και προστασία περιβάλλοντος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σημασίας που δίδει η Τουρκία στη διείσδυση αυτή, αποτελεί η λειτουργία γραφείων Συντονισμού Προγραμμάτων του ΤİΚΑ σε 50 χώρες, μεταξύ των οποίων, το Αφγανιστάν, η Αλβανία, το Αζερμπαϊτζάν, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Αιθιοπία, η Παλαιστίνη, η Γεωργία, το Μαυροβούνιο, η Σερβία, το Καζακστάν, η Κιργιζία, το Κοσσυφοπέδιο, η Π.Γ.Δ.Μ., η Μογγολία, το Πακιστάν, η Μολδαβία, το Ουζμπεκιστάν, η Σενεγάλη, το Σουδάν, η Σομαλία, το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν, το Ιράκ, ο Λίβανος, η Υεμένη, η Ουκρανία κ.λπ. Αναφορικά δε, με την επιδίωξη της Άγκυρας, ο ΤİΚΑ να λειτουργήσει γραφείο στην Ελλάδα (σ.σ. το γνωστοποίησε ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Yalçın Akdoğan στις 29-02-2016), κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι, μια τέτοια ενέργεια ενέχει σοβαρούς κινδύνους λαμβανομένου υπόψη τους δύο τουρκικούς κύριους στόχους για τα Βαλκάνια. Ο πρώτος στόχος αφορά στην εδραίωση της σταθερότητας σύμφωνα με την τουρκική αντίληψη, ενώ ο δεύτερος στόχος αφορά στη δημιουργία ενός διεθνούς νομικού πλαισίου, στην ομπρέλα ασφαλείας του οποίου θα ενταχθούν οι εθνικές μειονότητες της περιοχής. Εντός αυτού του νομικού πλαισίου, η Τουρκία έχει ως διαρκή στόχο την απόκτηση του δικαιώματος επέμβασης στα προβλήματα που έχουν σχέση με τις μουσουλμανικές μειονότητες των Βαλκανίων.

    Πέραν των παραπάνω, υπάρχει ένας ακόμη παράγοντας που κρίνεται σκόπιμο να αξιολογηθεί ανάλογα από την ελληνική πλευρά, δεδομένου ότι, μεσο-μακροπρόθεσμα, αυτός θα οξύνει έτι περαιτέρω την υπάρχουσα κατάσταση με απρόβλεπτες συνέπειες. Συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στην έκθεση του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών GISS (Goddard Institute for Space Studies) της ΝΑSA, αναφορικά με τις κλιματικές αλλαγές και τη ξηρασία που άρχισε το 1998, η οποία θεωρείται ως η χειρότερη των τελευταίων 900 ετών για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, που περιλαμβάνει την Τουρκία, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, την Ιορδανία και το Λίβανο.

   Σε ό,τι έχει να κάνει με την Τουρκία, αυτή είναι μια από τις χώρες που θα επηρεασθεί σημαντικά από τις κλιματικές αλλαγές, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, διότι η κλιματική της δομή διαφέρει από περιοχή σε περιοχή λόγω της κατακερματισμένης τοπογραφίας της. Συγκεκριμένα:

    Η αύξηση της θερμοκρασίας που θα προέλθει από τις κλιματικές αλλαγές αναμένεται να επηρεάσει τις άνομβρες, τις ημιάνομβρες περιοχές και τις περιοχές που δεν διαθέτουν τους αναγκαίους υδάτινους πόρους.

    Η υπερθέρμανση του πλανήτη μαζί με τις συνέπειες της ξηρασίας που θα προκληθούν, αναμένεται να επηρεάσουν περισσότερο την κεντρική και την νοτιοανατολική Ανατολία, όπου οι βιότοποι και οι αγροτικές περιοχές θα μετατραπούν σε έρημο. Τούτο, αφενός θα γίνει η αιτία εσωτερικής μετανάστευσης προς τα δυτικά, αφετέρου θα επηρεάσει αρνητικά την αγροτική παραγωγή της χώρας, απειλώντας την επιθυμητή ασφάλεια ύπαρξης τροφίμων και προκαλώντας εξάρτηση του αγροτικού τομέα από το εξωτερικό.

    Μέχρι στιγμής η Τουρκία δεν μπόρεσε να επιλύσει τις διαφορές που υπάρχουν με τις γειτονικές χώρες αναφορικά με τους υδάτινους πόρους που μεταφέρονται σ’ αυτές. Η μείωση των ποσοστών των βροχοπτώσεων και τα αποτελέσματα της ξηρασίας θα αυξήσουν τις ανάγκες των χωρών αυτών σε νερό, με αποτέλεσμα να υπάρξουν σοβαρές διαφωνίες και δυσκολίες, κατά την επαναδιαπραγμάτευση των συμφωνιών του παρελθόντος σχετικά με τη διάθεση νερού. Κατόπιν τούτου και λόγω της ύπαρξης των υδάτινων πόρων των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, η στρατηγική αξία της ανατολικής και νοτιοανατολικής Ανατολίας θα αυξηθεί. Έτσι σ’ αυτές τις περιοχές θα δημιουργηθούν εξωτερικές απειλές.

    Η μείωση των βροχοπτώσεων και η ξηρασία θα επηρεάσουν αρνητικά τις ανάγκες της Τουρκίας σε ενέργεια, οι οποίες συνεχώς αυξάνονται, διότι θα επηρεασθούν οι υδροηλεκτρικές υποδομές παραγωγής ρεύματος. Όλη αυτή η κατάσταση θα πλήξει τις ζωτικές ανάγκες της χώρας, θα προκαλέσει μείωση της βιομηχανικής παραγωγής και κατ’ επέκταση θα πληγεί η οικονομική ανάπτυξή της.

    Επειδή στην παραγωγή ενέργειας θα υπάρξουν σοβαρά προβλήματα, θα αυξηθεί η εξάρτηση της Τουρκίας από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να τεθούν σε κίνδυνο τόσο οι στρατηγικές της ισορροπίες στην εξωτερική πολιτική όσο και η εθνική της ασφάλεια.

    Σύμφωνα με τα σενάρια που εκπονήθηκαν από Τούρκους επιστήμονες σχετικά με την κλιματική αλλαγή, η γεωγραφική θέση της Τουρκίας και η δυναμική των υδάτινων πόρων της στις περιοχές της Μαύρης θάλασσας, του Αιγαίου και της Μεσογείου (εξαιρείται η κεντρική Ανατολία), είτε σε περίοδο υπερθέρμανσης είτε σε περίοδο παγετώνων, θα παράσχουν άσυλο στους βιότοπους και στους κατοικημένους τόπους. Αυτό το γεωγραφικό πλεονέκτημα θέτει την Τουρκία στην κατηγορία των χωρών που διακυβεύεται η ασφάλεια τους τόσο από το Ιράκ, τη Συρία και το Ισραήλ, όσο από τις υπερδυνάμεις που έχουν συμφέροντα και δραστηριοποιούνται στη Μέση Ανατολή.

    Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται άμεσα από μελέτη του τουρκικού Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων στην οποία αναγράφονται τα εξής: «Εκτιμάται ότι οι κλιματικές αλλαγές θα αποτελέσουν την αιτία αναθεώρησης της αντίληψης για τις πολιτικές ασφαλείας στο διεθνές σύστημα. Όσον αφορά στην Τουρκία, θα γίνουν σημαντικά βήματα με βάση τη νέα αυτή αντίληψη περί εθνικής ασφαλείας και στις σχέσεις με τη διεθνή κοινότητα. Η Τουρκία, προκειμένου να διαφυλάξει τους βιότοπους και τους πολίτες της, πιθανόν να υποχρεωθεί να πολεμήσει. Γι’ αυτό πρέπει να αναθεωρήσει ή και να τροποποιήσει τα προληπτικά και αποτρεπτικά μέτρα εναντίον των κινδύνων και των απειλών που θα δημιουργηθούν, λόγω των κλιματολογικών αλλαγών του πλανήτη.». (βλ. Βιβλίο: Απόρρητος Φάκελος Τουρκία-Η Εθνική Στρατηγική της Τουρκίας, Χρ. Μηνάγιας, σελ. 22-24)

    Επίσης, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του, το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων καθόρισε το αμυντικό δόγμα της χώρας στο περιβάλλον των νέων απειλών, το οποίο αποτελεί ένα κρίσιμο κείμενο αντιλήψεων που κατευθύνουν την αποστολή και τις δυνατότητες των ενόπλων δυνάμεων της χώρας.   Σημειωτέον ότι, στο δόγμα αυτό συμπεριλήφθηκαν και οι επιπτώσεις των παγκόσμιων κλιματικών αλλαγών στην Τουρκία και την ασφάλειά της, οι οποίες λόγω του ιδιάζοντος ενδιαφέροντος που παρουσιάζουν κρίνεται σκόπιμο να παρατεθούν, ακολούθως, ακριβώς όπως αναγράφονται στο βιβλίο: Η Γεωπολιτική Στρατηγική και η Στρατιωτική Ισχύς της Τουρκίας, Χρ. Μηνάγιας, σελ. 139-145 και 53-54.

Συνεχίζεται….