ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΑ

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Αντγος ε.α.Νικόλαος Φωτιάδης Επίτιμος Υδκτής Δ΄ΣΣ

    Το 2015 συμπληρώθηκαν εκατόν πενήντα (150) χρόνια από την ημερομηνία που καθιερώθηκαν ως ˝ Εθνικός Ύμνος¨  της Πατρίδος μας οι δύο πρώτες στροφές (από τις 158 συνολικά) του ποιήματος που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός τον Μάιο του 1823 στην Ζάκυνθο.

    Το 1828 ο Κερκυραίος μουσικός Νικόλαος Μάντζαρος, φίλος του Σολωμού, μελοποίησε το ποίημα με βάση τα τότε λαϊκά μοτίβα.

    Το 1844 το ποίημα μελοποιήθηκε για δεύτερη φορά από τον Νικόλαο Μάντζαρο με την ελπίδα ότι ο Βασιλιάς Όθωνας θα το καθιέρωνε ως ˝ Εθνικό Ύμνο ¨ , αλλά δυστυχώς δεν εγκρίθηκε.

    Το 1861 ο τότε Υπουργός Στρατιωτικών ζήτησε από τον μουσικό Μάντζαρο να συνθέσει εμβατήριο πάνω στον ˝ Ύμνο εις την Ελευθερία¨ και αυτός μετέβαλε την μουσική του Ύμνου του Σολωμού σε ρυθμό Εμβατηρίου και μετά το 1865, με την ευκαιρία της Ένωσης της Επτανήσου με την μητέρα Ελλάδα, ο ˝ Ύμνος εις την Ελευθερία ¨ , καθιερώθηκε  ως Εθνικός Ύμνος.

    Γράφω το άρθρο αυτό με την ευκαιρία του εορτασμού της 25ης Μαρτίου, της ημερομηνίας που καθορίσθηκε με Διάταγμα της 15ης Μαρτίου του 1838, ως επέτειος της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας.

    Με 21 κανονιοβολισμούς χαιρετίσθηκε στην μικρή τότε Αθήνα ο ξεσηκωμός των ραγιάδων εναντίον του βάρβαρου κατακτητή και ακολούθησε Δοξολογία στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης στην Αιόλου, παρουσία του βασιλιά Όθωνα και της βασίλισσας Αμαλίας και αγωνιστών του 21.

    Αναφέρω δύο περιστατικά που συνέβησαν στην πλατεία Κλαυθμώνος, ένα από τον πρώτο εορτασμό της 25ης Μαρτίου κι’ ένα από την τελετή υποστολής της Σημαίας.

Εορτασμός 25ης Μαρτίου:

    Μετά την δοξολογία του πρώτου εορτασμού στην Αθήνα, κόσμος συγκεντρώθηκε στην πλατεία Αισχύλου (τώρα πλατεία Κλαυθμώνος) και στήθηκε χορός από παλιούς αγωνιστάς και λαό. Ξαφνικά ξεπρόβαλε από το πλήθος μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία αξίωσε να χορέψει κι’ εκείνη λέγοντας ότι:

 «Σήμερον δικαιούμαι και εγώ να χορεύσω και ίσως περισσότερον όλων, διότι απώλεσα είς τον περί ανεξαρτησίας αγώνα τους αδελφούς και τους υιούς μου».

    Η σεβάσμια αυτή γυναίκα δεν ήταν άλλη από την Δέσποινα Λέκκα.

Υποστολή της Σημαίας :

    Αξιωματικός του Ναυτικού διηγήθηκε:

    «Ήμουν στο Βασιλικό Ναυτικό το 1952 και βρισκόμουν στην πλατεία Κλαυθμώνος. Την στιγμή εκείνη έπεφτε ο ήλιος και ήταν η ώρα υποστολής της Σημαίας στο κτήριο του Υπουργείου Ναυτικού. Το Άγημα Αποδόσεως Τιμών ήταν παρατεταγμένο και ο σαλπιγκτής σημαίνει ˝Προσοχή¨.

    Το Άγημα παρουσιάζει όπλα, ο επικεφαλής Αξιωματικός χαιρετά και η μπάντα παιανίζει το εμβατήριο της Σημαίας και τον Εθνικό μας Ύμνο. Όλοι οι παριστάμενοι σταθήκαμε σε στάση προσοχής.

    Τελειώνοντας την διαδικασία της υποστολής της Σημαίας, ο επικεφαλής κατευθύνεται θυμωμένος προς ένα γεροδεμένο πλανόδιο καστανά.

    Γιατί δεν σηκώθηκες όρθιος για να τιμήσεις την Σημαία μας; Τον ρωτάει. Δεν έχεις φιλότιμο; Δεν αγαπάς την Πατρίδα;

    Ο άνθρωπος έμεινε βουβός. Κατακόκκινος σκύβει το κεφάλι και άρχισε να κλαίει με λυγμούς. Μετά συνέρχεται, σκουπίζει τα δάκρυά του και με δύναμη στυλώνει το σώμα του, σπρώχνει τον πάγκο με τα κάστανα μπροστά και φωνάζει με όλη του την ψυχή.

    Πώς να σηκωθώ κύριε; Της τα έδωσα της Πατρίδος και τα δύο.

    Και σηκώνει τα μπατζάκια του παντελονιού και φάνηκαν δύο πόδια κομμένα πάνω από το γόνατο. Και ξαναρχίζει να κλαίει.

    Ο κόσμος γύρω συγκινείται και χειροκροτεί. Ο Αξιωματικός σκύβει, αγκαλιάζει και φιλά τον καστανά και στη συνέχεια στέκεται προσοχή και τον χαιρετά στρατιωτικά. Του απέδωσε τις ˝κεκανονισμένες τιμές¨ που δεν μπόρεσε ο καστανάς να αποδώσει στην Σημαία μας γιατί έχασε στα Βορειοηπειρωτικά βουνά και τα δυό του πόδια για να κυματίζει σήμερα ψηλά η κυανόλευκη στην ελεύθερη Πατρίδα»!!