9.ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΣ κε ΣΤΑΪΚΟΥΡΑ;

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

9.ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΣ κε ΣΤΑΪΚΟΥΡΑ;

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Δημήτριος Μπελιβανάκης    Αντιστράτηγος ε.α.

    Από τη στιγμή που εκδόθηκε η απόφαση του ΣτΕ για τις περικοπές και τα αναδρομικά των Στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, παρήλθε πολύ περισσότερο από «εύλογος» χρόνος, για την εκδήλωση Κυβερνητικής πρωτοβουλίας, για την εφαρμογή-εκτέλεση της απόφασης. Πολύ δε περισσότερο, όταν η σχετική πρωτοβουλία που αφορούσε τους Δικαστικούς (αλλά και τους ίδιους προφανώς, εφ’ όσον τα μισθολόγιά τους συνδέονται ΑΜΕΣΑ), εκδηλώθηκε απρόκλητα, και πρίν ακόμη συμπληρωθούν 24 ώρες από την κοινοποίηση της απόφασης.

    Εδώ, ίσως υπάρξουν 2 (δύο) ενστάσεις.

          1ον ότι τα σχετικά κονδύλια για τους δικαστικούς είχαν προβλεφθεί στον προϋπολογισμό, και

          2ον ότι οι πολιτικοί, των οποίων το μισθολόγιο είναι συνδεδεμένο, βάσει Συντάγματος, με των Δικαστικών, με κυβερνητική απόφαση, δια στόματος του πρωθυπουργού, θα εξαιρεθούν των αυξήσεων.

    Άς μη βιαζόμαστε όμως, διότι για μεν την πρόβλεψη των σχετικών κονδυλίων είχε υπάρξει Σαφέστατη και Έγκαιρη προειδοποίηση από την «Τρόϊκα», άρα θα μπορούσαν να τα είχαν προβλέψει και να έχουν λάβει τα μέτρα τους, για δε την εξαίρεση από τις αυξήσεις στο μισθολόγιο των πολιτικών, έχω να πώ το εξής: «Κοντός Ψαλμός Αλληλούια». Διότι, οι μεν συνταξιούχοι πολιτικοί δεν επηρεάζονται από την απόφαση του πρωθυπουργού, άρα θα «τα πάρουν», οι δε εν ενεργεία, οι οποίοι τώρα μεν μπορεί να φοβούνται μήπως μπούν στο στόχαστρο, και γι’ αυτό να κάνουν «την πάπια», όταν όμως εξωπεταχτούν από τη βουλή, που θα εξωπεταχτούν πολύ σύντομα, τουλάχιστον οι περισσότεροι απ’ αυτούς μ’ αυτά που κάνουν, θα τα διεκδικήσουν, και θα τα πάρουν μαζεμένα. Όπως άλλωστε έγινε και με τα προηγούμενα αναδρομικά των δικαστικών, που τα διεκδίκησαν και τα πήραν «στα μουλωχτά», όταν κατακάθισε ο κουρνιαχτός.

    Άρα λοιπόν, για να επανέλθω, Πού το πάει άραγε ο κος Σταϊκούρας; Το ότι δεν τρέφει και τα καλύτερα των αισθημάτων για τον Κλάδο μας, το έχει δείξει κατ’ επανάληψιν. Όχι ότι μας πολυενδιαφέρει δηλαδή!. Αυτό που θέλουμε, είναι να σεβαστεί το Σύνταγμα της χώρας, τους Νόμους τους οποίους αυτός και η παρέα του ψηφίζουν, και τις αποφάσεις των Δικαστηρίων. Εάν, λέω εάν, για δημοσιονομικούς λόγους αδυνατεί ή «κωλύεται» να τις εφαρμόσει Άμεσα, όπως προβλέπει η σχετική απόφαση, να βγεί «ευθαρσώς» και να ξεκαθαρίσει τι πρόκειται να κάνει, και να το νομοθετήσει, όπως έκανε «εν μια νυχτί» για τους Δικαστικούς, ώστε να μη μας αφήνει στο σκοτάδι και στην αμφιβολία. Ούτε να αφήνει να αναπτύσσεται εναντίον μας ο λεγόμενος «κοινωνικός αυτοματισμός». Εκτός βέβαια, εάν αυτό ακριβώς επιδιώκει! Αντ’ αυτού όμως, κρύβεται, με διάφορες δικαιολογίες, αποφεύγει, παρά την υπόσχεση που έδωσε να συναντήσει τους θεσμικούς μας παράγοντες, και προσπαθεί να «αγοράσει» χρόνο, στην προφανή προσπάθειά του να αποφύγει, παρά τις διαβεβαιώσεις του ιδίου και του πρωθυπουργού, να εφαρμόσει την απόφαση.

    Δυστυχώς γι’ αυτόν, δεν θα καταφέρει πολλά πράγματα, εκτός ίσως από κάποια καθυστέρηση, καθ’ ότι υπάρχουν, και το γνωρίζει, αρκετοί τρόποι για να υποχρεωθεί να την εφαρμόσει, επιβαρύνοντας όμως το λαό με δυσβάσταχτα πρόστιμα και τόκους. Θα μου πείτε τώρα, πολύ που τον ενδιαφέρει! Ναι, αυτό ίσως να μη τον ενδιαφέρει. Σίγουρα όμως τον ενδιαφέρει η πολιτική του σταδιοδρομία, η οποία θα πάει «στράφι», όταν με τις ενέργειές του, ο αρχηγός του αντιληφθεί ότι οδηγεί το κόμμα του στην καταστροφή. Όπως έκανε και εκείνη η ανεκδιήγητη (αν)ιστόρητη, (τη θυμάστε άραγε;) που μιλούσε για συνωστισμούς, για μύθους περί το χορό του Ζαλόγγου και της γενοκτονίας των Ποντίων και άλλα πολλά, και συνέβαλε στον καταποντισμό του κόμματός της. Ή ακόμη, όπως έπαθε ο άλλος (άλλος κι’ εκείνος!) που ήθελε να μας «αφαλοκόψει»! Γιατί, όπως είπε και ο Ντινόπουλος, μπορεί να μη μιλάμε, όμως ψηφίζουμε. Και να μη ξεχνάει ότι, είμαστε πολλοί, άρα είμαστε δυνατοί! Καί, όπως μου έλεγαν μερικοί Συμμαθηταί, όταν το «πρόβατο» φύγει απ’ το μαντρί, δεν ξαναγυρνάει πίσω!!! Και επαναλαμβάνω το ερώτημα: Πού το πάς, και με την κάλυψη τίνος άραγε, κε Σταϊκούρα;