ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
10.Ποιητικά θραύσματα (5)
Όποιος απέτυχε, όποιος ξεπέσει,
τι δύσκολο να μάθει της πενίας
την νέα γλώσσα και τους νέους
τρόπους.
Κωνσταντίνος Καβάφης
Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα
Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του
πάντα.
Οδυσσέας Ελύτης
Ti είναι η πατρίδα μας; Μην είν' οι
κάμποι;
Μην είναι τ΄ άσπαρτα ψηλά βουνά;
Μην είναι ο ήλιος της, που
χρυσολάμπει;
Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;
Ιωάννης Πολέμης
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!
Οδυσσέας Ελύτης
Αν είναι να ‘ρθει, θε να ‘ρθει
αλλιώς θα προσπεράσει…
Κώστας Ουράνης
Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο
κανένα,
μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του
Εικοσιένα!
Κωστής Παλαμάς
Η ζωή μου όλη είναι ένα τσιγάρο
που δεν το γουστάρω κι όμως το
φουμάρω.
Άκης Πάνου
Κι επήγαν και παλέψανε στα μαρμαρένια
αλώνια,
κι όθε χτυπάει ο Διγενής, το αίμα
αυλάκι κάνει,
κι όθε χτυπάει ο Χάροντας, το αίμα
τράφο κάνει.
Από το έπος του Διγενή Ακρίτα
Μίρκο Κράλη, τι ζητάς;
εδώ δεν είναι παίξε γέλασε:
εδώ είναι Μπαλκάνια
Νίκος Εγγονόπουλος
Και βρυσομάνα είν’ η γυναίκα· κι
έρχονται από κείνη
κι εσύ, αμαρτία, κι ο λυτρωμός κι η
ανάσταση και ο Χάρος.
Κωστής Παλαμάς
Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα,
που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου.
Κωνσταντίνος Καβάφης
Ω πολυφίλητο κορμί, το πιο κρουφό
‘σαι μονοπάτι.
Νίκος Καζαντζάκης
Είν’ η ζωή αχαμνόδεντρο
σ’ ένα γκρεμόν επάνω.
Κωστής Παλαμάς
Όπου και να θολώνει ο νους σας
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο
Παπαδιαμάντη.
Οδυσσέας Ελύτης
Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, ―εκεί που
πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί
στο σβέρκο,
Να τη, πετιέται αποξαρχής κι
αντρειεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό με το καμάκι
του ήλιου.
Γιάννης Ρίτσος
Μάνα! ―Δε βρίσκεται λέξη καμία να
’χει στον ήχο της τόση αρμονία·
σαν ποιος να σ’ άκουσε με στήθος
κρύο, όνομα θείο;
Γεράσιμος Μαρκοράς
Ξεύρεις την χώραν που ανθεί φαιδρά
πορτοκαλέα;
που κοκκινίζ’ η σταφυλή και θάλλει η
ελαία;
― Ω! δεν την αγνοεί κανείς· είναι η
γη η ελληνίς!
Άγγελος Βλάχος
Μωρέ, τον αντρειωμένο μην τον κλαις,
όσο κι αν αστοχήσει!
Κι αν αστοχήσει μια και δυο, πάλε θα
ζώσει τ’ άρματά του,
πάλε θα βάλει το σκουφί στραβά, τον
κατηφέ στο αυτί του
πάλε οι φίλοι του θα θρονιαστούν στα
πλούσια του τραπέζια!
Νίκος Καζαντζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου