12.ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΝΩΣΗ

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ , ΣΟΦΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

12.ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΝΩΣΗ

Άβουλος (άσκοπος) νους, διπλός κόπος. (Εσφαλμένες ενέργειες σε ταλαιπωρούν)

Άλλος το γρόσι κι άλλος τη γνώση.

Αν δε δουλεύει το μυαλό, τα χέρια δε δικάνε. (Δε φτάνουν)

Άναψε το λυχνάρι σου, προτού σε βρει η νύχτα. (προνοητικός)

Αυτός που δεν έχει γνώσεις, δίνει πίστη στο καθετί.

Αυτός που έχει γνώσεις κι έχει τη συναίσθηση αυτών που ξέρει, είναι σοφός.[Αραβική]

Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις.

Δέκα τα ’χει εννιά τα βρίσκει..

Δεν κόβει η κούτρα του (η γκλάβα του). (κουτός)Είναι βλάκας με περικεφαλαία.
Ελάτε γνωστικοί, να φάμε του τρελού το βιος.
Ένας έξυπνος κάνει απ’ την αρχή, αυτό που ο βλάκας κάνει στο τέλος.
Ενθουσιασμός χωρίς γνώση, είναι άλογο χωρίς χαλινό.
Έχουν γνώση οι φύλακες.
Η γνώση δεν κρέμεται απ’ τα γένια.
Η γνώση είναι θησαυρός και κλειδί του η πράξη.
Η εξυπνάδα αξίζει πιο πολύ απ’ τη δύναμη.
Η λογική αξίζει περισσότερο από τη δύναμη.
Θυμάσαι που σου τα ’λεγα κι ο νους σου δεν αγροίκα;
Καλιγώνει τον ψύλλο. (πανέξυπνος)Κάλλιο γνώση παρά γρόσι.
Κάλλιο γνώση παρά δύναμη.
Καλύτερα άδεια τσέπη παρά άδειο κεφάλι.
Κοντά στο νου κι η γνώση.
Μας πουλά και μας αγοράζει. (εξυπνότερος)
Με το νου πλουταίνει η κόρη, με τον ύπνο η ακαμάτα.
Με το νου σου πανηγύρια κάνεις. (Βγάζεις λαθεμένα συμπεράσματα.)
Μια καλή κεφαλή αξίζει πιο πολύ παρά εκατό χρόνια.
Μύρια ήξερε και χίλια μάθαινε.
Να πουλιότανε η γνώση, ν’ αγοράζαμε καμπόση.
Ο δικηγόρος δικηγόρεψη δε θέλει.
Ο Θεός παίρνει πρώτα τη γνώση και μετά το βιος.
Ο φρόνιμος απ’ το κεφάλι του φαίνεται κι όχι απ’ τα χρόνια.
Οι άσπρες τρίχες δεν κάνουν τη γνώση.
Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει ποδάρια.
Όσα παθαίνει το κορμί, τα φταίει το κεφάλι.
Όσο να ’ρθει η γνώση, πάει το γρόσι…
Όταν η τύχη δε βοηθά, η γνώση δεν αξίζει.
Όταν ο Θεός έβρεχε μυαλά, εσύ κρατούσες ομπρέλα.
Πολλά μαλλιά και λίγη γνώση.
Στερνή μου γνώση, να σ’ είχα πρώτα.
Τα μυαλά σου και μια λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος.
Την πέτρα στύβει και την τρίχα σχίζει. (έξυπνος –ικανός)
Τι να τα κάνω τα λεφτά και τα πολλά τα γρόσια, κοντά στην τύχη την καλή και την κακιά τη γλώσσα;
Το ένα σκέλος της γνώσης είναι να ξέρεις ποια είναι τα πράγματα, που δεν αξίζει να μάθεις.
Τ’ αδειανά βαρέλια πιότερο βροντούν. (ανόητοι)
Χελωνοκαύκαλο… (ξεκούτης - άδειο κεφάλι)
Χίλια ξέρε κι ένα ρώτα.