ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ 1099
Τα σχόλια με μπλέ γράμματα και σιέλ υπογραμμιση, όπου και αν υπάρχουν, είναι δικά μου.
Η ‘’ΔΩΔΕΚΑΔΑ’’ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
1.ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ2.Ξεσκεπάστηκε δίκτυο παρα-οικονομίας (και όχι μόνο) της Άγκυρας στην Θράκη
3.Όταν η Γερμανία βύθιζε πλωτά νοσοκομεία! Η τραγωδία του πλοίου Αττική
4.Μας χρωστάνε οι Γερμανοί 200 δισ.!
5.Μην τολμήσετε να πάτε στη Χάγη για τις αποζημιώσεις
6.Εξηγώντας τη γερμανική «αλλεργία» σε αποζημιώσεις και κατοχικό δάνειο
7.Όταν ο Σημίτης άδειαζε την εξωτερική πολιτική της χώρας
8.ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
9.Είναι τα Στρούμφ κομμουνιστές;
10.ΚΡΑΤΙΚΑ ΧΡΕΗ, ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
11.Aυτός είναι ο νέος ιδιοκτήτης του ιστορικού Σκορπιού
12.MAPTOR: ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑΞΕΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ!!!!!!!!!!!!!
ΕΔΩ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ -ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ – ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
1.ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Οι ΔΕΣΜΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ σας προσκαλούν στην διάλεξη του Δημήτρη Βαλασίδη, Συνταγματάρχη εα, Οικονομολόγου, Συγγραφέα με θέμα:
«Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1909 - ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΣΜΟΣ.
ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ»
Η διάλεξη θα περιλάβει:• Προβολή ντοκιμαντέρ.
• Στρατιωτικές επεμβάσεις στην Ελλάδα.
• Πως χαρακτηρίζεται η κίνηση του Στρατού μας το 1909.
• Τα αίτια.
• Η μοναδικότητα του κινήματος.
• Τα δραματικά γεγονότα.
• Οι πρωταγωνιστές.
• Η συμμετοχή του Λαού.
• Έρχεται ο Βενιζέλος.
• Τα επιτεύγματα.
• Τι έγραψαν για το 1909.
• Ομοιότητες και διαφορές με το σήμερα.
Θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 17 Απριλίου και ώρα 19.30 στον πολυχώρο ΔΕΣΜΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ (Πασαλίδη 29-Αγ. Φανούριος- Κ.Τούμπα)
Διατίθεται η διάλεξη και σχετικό DVD.
ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
2.Ξεσκεπάστηκε δίκτυο παρα-οικονομίας (και όχι μόνο) της Άγκυρας στην Θράκη
Το έστειλε ο Φραγκούλης Φράγκος
Μία πάρα πολύ παράξενη υπόθεση, με σύλληψη Έλληνα μουσουλμάνου, κατοίκου του Εχίνου Ξάνθης, ήρθε στο φως της δημοσιότητας. Ενώ η σύλληψη έγινε από το ΣΔΟΕ και η επισήμως η υπόθεση σχετίζεται με το οικονομικό έγκλημα, σύμφωνα με πληροφορίες μας, πρόκειται για την άκρη ενός νήματος που σκιαγραφεί και οδηγεί στην αποκάλυψη ενός ολόκληρου δικτύου άμεσα συνδεδεμένου με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και τις «σύνθετες δραστηριότητες» που αυτό αναπτύσσει στην περιοχή της Θράκης.
Πρόκειται για την κορυφή της πυραμίδας ενός αρκετά μεγάλου δικτύου «οικονομικών διευκολύνσεων», το οποίο δημιουργήθηκε, αναπτύχθηκε και λειτουργεί στην Ελληνική Θράκη τα τελευταία χρόνια. Στην πραγματικότητα πρόκειται για δραστηριότητα που αναπτύσσεται από ανθρώπους της απόλυτης εμπιστοσύνης του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, οι οποίοι όμως «παρακολουθούνται» από τον ψευτομουφτή της περιοχής δραστηριοποίησής τους καθώς και από μέλος της άτυπης (αλλά ορκισμένης) "κυβέρνησης" (όλα τα μέλη της οποίας βρίσκονται στην "Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης") και έχουν απλώσει δίκτυο παρακολούθησης οικονομικών (ή και άλλης φύσεως) αναγκών μουσουλμάνων κατοίκων της περιοχής «τομέα ευθύνης» τους.
Είχε σημειωθεί εδώ και χρόνια η μη δραστηριότητα τραπεζικών συναλλαγών (εμβάσματα ή επιταγές) από την Τουρκία προς την Ελλάδα και είχε επίσης σκιαγραφηθεί καταλλήλως η ύπαρξη συγκεκριμένου δικτύου που εισήγαγε παρανόμως χρήματα (ευρώ και όχι μόνο) στην Ελλάδα, για να καλυφθούν οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες του ανθρώπινου δυναμικού που εντασσόταν στις λίστες πληρωμών του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Το συγκεκριμένο κύκλωμα, μάλιστα, αναλάμβανε και την «χρηματοδότηση» δορυφορικών κεραιών (για λήψη τηλεοπτικού σήματος από τουρκικούς δορυφόρους), κάλυπτε έξοδα τηλεοπτικών καλύψεων από την Ελληνική Θράκη στην Τουρκία (με δορυφορικές συνδέσεις), ενώ εδώ και αρκετά χρόνια είχε αναλάβει την κάλυψη των χρηματοδοτήσεων που αφορούσαν είτε την ανέγερση κατοικιών είτε την αγορά γης (οικοπέδων και κατοικιών) από μουσουλμάνους της Θράκης.
Να τονίσουμε, επίσης, πως το συγκεκριμένο δίκτυο των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών δεν περιορίζεται στην παροχή οικονομικών διευκολύνσεων μόνο προς τους μουσουλμάνους της περιοχής, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες μας δανείζει και χριστιανούς επιχειρηματίες οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας. Μάλιστα, η δράση των μουσουλμάνων «δανειστών» φτάνει μέχρι και την Καβάλα (επώνυμη καταγγελία συγκεκριμένων δραστηριοτήτων έχουμε στα χέρια μας περίπου επί ένα χρόνο, από κάτοικο - επιχειρηματία της Καβάλας)… Και, τέλος, μέσα στα πλαίσια της "αυτοχρηματοδότησής" του λειτουργεί και ως "ανταλλακτήριο τιμαλφών" (γι αυτό και μεταξύ των ευρημάτων υπήρχαν και ορθόδοξοι χρυσοί σταυροί).
Έτσι, δεν αποτελεί ούτε έκπληξη η σύλληψη του άνεργου μουσουλμάνου (και παρά τις αιτιάσεις για ενασχόληση της μητέρας του συλληφθέντος η οποία φέρεται ως ιδιοκτήτρια καταστήματος αγοράς χρυσού), ούτε όσα βρέθηκαν στην κατοχή του, τα οποία μάλιστα κρίνονται και ως λίγα, αφού η δράση και η εμπλοκή του συγκεκριμένου και στον τομέα της τοκογλυφίας είχε προ καιρού επισημανθεί. Ως πάρα πολύ αξιόλογα κρίνονται τα έγγραφα τα οποία βρέθηκαν στην κατοχή του, στα οποία υπάρχει λεπτομερής καταγραφή των δραστηριοτήτων που είχε αναπτύξει ο συλληφθείς (τόσο για τις λεπτομερείς αναφορές χρηματικών ποσών που δανείσθηκαν, όσο και τα πρόσωπα τα οποία έτυχαν της «ευεργεσίας» του) και τα οποία αποκαλύπτουν το μέγεθος της εξάπλωσης –αλλά ίσως και πιθανές συνεργασίες με άλλους συναδέλφους του μουσουλμάνους- του δικτύου παραοικονομίας (και όχι μόνο) που έχει αναπτυχθεί από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής στην ευρύτερη περιοχή της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Η είδηση, όπως έγινε γνωστή μέσα από το Αστυνομικό Δελτίο
Δήλωνε μηδενικό εισόδημα αλλά είχε στο σπίτι του πλάκες και φύλλα χρυσού, λίρες Τουρκίας, δολάρια ΗΠΑ και ευρώ μεγάλης αξίας.
Μετά από έλεγχο που έγινε στο σπίτι του στον Εχίνο Ξάνθης από ελεγκτές του ΣΔΟΕ προέκυψε ότι ο ανεπάγγελτος Έλληνας υπήκοος κατείχε τα ακόλουθα:
Χαρτονομίσματα συνολικής αξίας 317.555,00 ευρώ
Χαρτονομίσματα συνολικής αξίας 14.825 δολάρια ΗΠΑ Χαρτονομίσματα συνολικής αξίας 7.000 λίρες Τουρκίας
12 πλάκες χρυσού συνολικού βάρους 6.770 γραμμαρίων
3 φύλλα χρυσού συνολικού βάρους 180 γραμμαρίων
Ψήγματα χρυσού συνολικού βάρους 105 γραμμαρίων
Κοσμήματα διάφορα (αλυσίδες, βραχιόλια, σταυροί κ.λ.π) συνολικού βάρους 520 γραμμαρίων
Διάφορα έγγραφα προς διερεύνηση, αξιολόγηση και αξιοποίηση
Όπως ανακοίνωσε το ΣΔΟΕ η μητέρα του ελεγχόμενου διατηρεί ενεχυροδανειστήριο στη πόλη της Ξάνθης στο οποίο βρέθηκαν μια πλάκα χρυσού και ποσότητα κοσμημάτων τα οποία δεν είχαν καταχωρηθεί στα βιβλία της επιχείρησης. Η υπόθεση εντοπίστηκε με αφορμή έλεγχο παράνομης εξαγωγής μεγάλης ποσότητας χρυσού στην περιοχή αρμοδιότητας του Ε΄ Τελωνείου Θεσσαλονίκης.
Η έρευνα συνεχίζεται, για την διαπίστωση της προέλευσης των κατασχεθέντων και την αποκάλυψη κυκλώματος παράνομης διακίνησης χρυσού, φοροδιαφυγής και ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Θα ακολουθήσει άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών όλων των εμπλεκομένων όπως σημειώνει το ΣΔΟΕ.
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
3.Όταν η Γερμανία βύθιζε πλωτά νοσοκομεία! Η τραγωδία του πλοίου Αττική
greeknation.blogspot.gr
Τα γερμανικά εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας είναι ατελείωτα. Μπορεί κάποια να είναι γνωστά εδώ στην Ελλάδα, όπως… το Δίστομο, τα Καλάβρυτα και άλλα πολλά, που στοίχισαν ζωές, ξεκλήρισαν οικογένειες, διέλυσαν τη χώρα.
Υπάρχουν κι άλλα άνανδρα εγκλήματα των Γερμανών με τα οποία έδειξαν ασέβεια στην ανθρώπινη ζωή και στους κώδικες τιμής που σε καιρό πολέμου έχουν τη σημασία τους.
Σαν σήμερα το 1941 οι Γερμανοί βύθισαν το πλωτό νοσοκομείο Αττική στο Κάβο Ντόρο! Όχι δεν το έκαναν κατά λάθος. Το πλοίο έπλεε κατάφωτο με εμφανή τα σήματα του Ερυθρού Σταυρού! Κι όμως η γερμανική αεροπορία ,η ίδια που είχε εγκληματίσει κατά αμάχων και σε άλλες χώρες τις Ευρώπης – στον ισπανικό εμφύλιο για παράδειγμα – βύθισε το πλοίο που μετέφερε από την Καβάλα στον Πειραιά 11 ασθενείς στρατιώτες, 28 αδελφές νοσοκόμους, 17 στρατιωτικούς γιατρούς με πλήρωμα (αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες) 110 άνδρες. Συνολικά πνίγηκαν 22 άτομα και σκοτώθηκαν 28, μεταξύ των οποίων και ο κυβερνήτης του πλοίου Πλοίαρχος Δημήτριος Μελετόπουλος.
Γι΄ αυτό ο λογαριασμός που πρέπει επιτέλους να πληρωθεί από την Γερμανία είναι υψηλός. Γιατί επί της ουσίας η Γερμανία αλλά και οι συνεργάτες της εδώ στην Ελλάδα δεν πλήρωσαν όσα και όπως έπρεπε.
4.Μας χρωστάνε οι Γερμανοί 200 δισ.!
Επιτέλους η Ελλάδα διεκδικεί αυτά που της χρωστάνε οι Γερμανοί και κυρίως αυτά που κλέψανε-άρπαξαν με ένα «δάνειο» οι Ναζί στον καιρό της Κατοχής από την Κεντρική Τράπεζα Ελλάδας.
Και επιτέλους είναι η πρώτη φορά που κοιτάμε όρθιοι, στα μάτια τους Γερμανούς και τους θυμίζουμε τα εγκλήματα που έκαναν στην Ελλάδα για τα οποία πρέπει να πληρώσουν (αν και δεν υπάρχει κόστος για τις 150.000 ζωές που χάθηκαν).
Ο ανθέλληνας Σόιμπλε βέβαια μας λέει ότι δεν μπορεί να γίνει συζήτηση με το θέμα αυτό και καλύτερα να το ξεχάσουμε.
Η θαρραλέα όμως απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης επιτέλους, μετά από 70 χρόνια, είναι: «Μας χρωστάτε γιατί σκοτώσατε χιλιάδες Έλληνες και κλέψατε τα λεφτά μας και προετοιμαζόμαστε νομικά να πάμε σε όποιο διεθνές δικαστήριο χρειάζεται, για να πληρώσετε για τα εγκλήματα των γονιών σας στη χώρα μας».
Κι αν οι Γερμανοί επιμένουν ότι με τα 115 εκατ. μάρκα που έδωσαν στην Ελλάδα το 1960, με συμφωνία της τότε κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, «καθάρισαν» (ίσως αυτό να μπορέσουν να το περάσουν σε ένα διεθνές δικαστήριο), έχουμε την εκκρεμότητα του λεγόμενου «κατοχικού δανείου» που μας άρπαξαν οι Γερμανοί με το έτσι θέλω και σε σημερινές τιμές εκτιμάται στα 54 δισ. ευρώ. Γι' αυτό το δάνειο δεν έχουν δώσει οι Γερμανοί ούτε ένα μάρκο και γι' αυτό το θέμα ο Σόιμπλε δεν είπε κουβέντα, γιατί ξέρει ότι δικαιούμαστε την επιστροφή αυτού του ποσού από τους Γερμανούς κλέφτες.
Πάμε λοιπόν γερά και ελληνικά, που λέει και κάποια ψυχή στην ελληνική τηλεόραση. Αυτοί θέλουν να μας πιουν το αίμα. Εμείς ας τους πάρουμε τουλάχιστον αυτά που μας έκλεψαν.
5.Μην τολμήσετε να πάτε στη Χάγη για τις αποζημιώσεις
Έντονη ανησυχία και κινητικότητα επικρατεί στη Γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα, με αφορμή τις εξελίξεις των τελευταίων 24 ωρών, με το άνοιγμα του θέματος της καταβολής των Γερμανικών αποζημιώσεων.
Ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών κ.Σόιμπλε, σε μία πρωτοφανή επίδειξη αυταρχισμού, συνέστησε στην Αθήνα να ασχοληθεί με τις μεταρρυθμίσεις και την εφαρμογή του Μνημονίου και να ξεχάσει το θέμα της καταβολής των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων. Μάλιστα προεξόφλησε ότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο ζήτημα.
Αυτό που δεν περίμενε το Βερολίνο ήταν η ελληνική αντίδραση που προήλθε δια στόματος του Υπουργού Εξωτερικών κ.Δημήτρη Αβραμόπουλου, που επισήμανε το αυτονόητο. Ότι το θέμα της καταβολής ή μη των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων, άπτεται των κανόνων του διεθνούς δικαίου και θα το αποφασίσουν τα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα.
Εμμέσως πλην σαφώς ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών άφησε, για πρώτη φορά, ανοιχτό το θέμα της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, σε περίπτωση που η Γερμανία αρνηθεί να συζητήσει το θέμα.
Ο κ.Αβραμόπουλος, όπως αφήνεται να εννοηθεί, έκανε αυτή τη δήλωση σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό. Άλλες όμως πληροφορίες και εκτιμήσεις αναφέρουν ότι η δήλωση αποτέλεσε πρωτοβουλία του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών.
Οι Γερμανοί αιφνιδιάστηκαν αφού για πρώτη φορά τα τελευταία τρία χρόνια, είδαν την Ελλάδα να αντιδρά και να αμφισβητεί τις εντολές και τη θέληση του Βερολίνου.
Οι εκτιμήσεις της γερμανικής καγκελαρίας αλλά και του κ.Σόιμπλε φτάνουν μέχρι σε υπαινιγμούς και φόβους για αμερικανικό δάκτυλο στην υπόθεση.
Το Βερολίνο θεωρεί ότι «ελέγχει» το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής τάξης της χώρας, πιστεύει ότι σημαίνοντα στελέχη του άτυπου «γερμανικού κόμματος» στην Ελλάδα, βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά και διασφαλίζουν τη γερμανική επικυριαρχία στη χώρα μας.
Πέραν του Αλέξη Τσίπρα που τον θεωρούν συστημικό κίνδυνο, οι φόβοι του Βερολίνου αφορούν δύο άλλα πρόσωπα με ισχυρή επιρροή στην Κεντροδεξιά αλλά και στην κοινωνία.
Τον πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή που τον θεωρούν επικίνδυνο για τα συμφέροντά τους και τον Υπουργό Εξωτερικών κ.Αβραμόπουλο που διατηρεί άριστες σχέσεις και διαύλους επικοινωνίας με τον αμερικανικό παράγοντα.
Ασφαλείς και έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει διαμηνυθεί στο Μαξίμου, να μην διανοηθεί η ελληνική πλευρά να «σηκώσει» το θέμα της καταβολής των γερμανικών αποζημιώσεων και πολύ περισσότερο την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Οι Γερμανοί απειλούν ευθέως με διακοπή της χρηματοδότησης και σκλήρυνση της στάσης της τρόικας, ακόμα και με την εξώθηση της χώρας σε χρεοκοπία.
Είναι σαφές ότι όχι μόνο δεν υπολογίζουν το Διεθνές Δίκαιο αλλά είναι αποφασισμένοι να διαλύσουν και το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αν αυτό πάψει να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.
Το Βερολίνο έχει αρχίσει να αυξάνει τα τραπεζικά του διαθέσιμα αλλά και να επαναπατρίζει το χρυσό του γερμανικού κράτους και αυτό δείχνει ότι κάτι φοβάται, κάτι που μπορεί να προέλθει από τις χώρες του Νότου.
Τα κέρδη που έχουν αποκομίσει από την κρίση αλλά και η οικονομική τους ισχύς, τους ωθούν σε ακραίες συμπεριφορές και επιλογές, όμοιες με αυτές που έκαναν στις μαύρες σελίδες της ιστορίας τους. Γιατί, υπήρξαν και άσπρες ?
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η άκομψη και βίαιη αντίδραση του κ.Σόιμπλε έναντι του αμερικανού υπουργού οικονομικών κ.Λιού, που ζήτησε αλλαγή της πολιτικής λιτότητας στην Ευρώπη.
Η Γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα αλλά και οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν πλέον από κοντά τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο θέμα. Ταυτόχρονα κινητοποιούν πολιτικούς που έχουν προνομιακές σχέσεις με τη γερμανική πλευρά, όπως ο πρώην Πρωθυπουργός κ.Σημίτης αλλά και ο Υπουργός Οικονομικών κ.Στουρνάρας.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρώην Πρωθυπουργός κ.Σημίτης, ουσιαστικά πάγωσε το θέμα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων όταν έγινε Πρωθυπουργός το 1996 ενώ σήμερα χαρακτηρίζει «άκαιρη» την ανακίνηση του και συνιστά «ρεαλισμό και αυτοσυγκράτηση». ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ ΘΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ
Την ίδια άποψη φαίνεται να έχει και ο Υπουργός Οικονομικών κ.Στουρνάρας ( ΑΛΛΟ ‘’ΚΟΥΜΑΣΙ’’ ΠΑΛΙ ΑΥΤΟΣ…)που θεωρεί ότι μία ένταση στις ελληνογερμανικές σχέσεις θα είναι καταστροφική στη σημερινή συγκυρία.
6.Εξηγώντας τη γερμανική «αλλεργία» σε αποζημιώσεις και κατοχικό δάνειο
Διευθυντής Μελετών Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ISDA
Ποιοι είναι άραγε οι λόγοι που οι Γερμανοί παθαίνουν… αναφυλαξία όταν η συζήτηση πηγαίνει στα χρέη της χώρας τους από το αιματοβαμμένο παρελθόν της, συμπεριφερόμενοι με έκδηλο εκνευρισμό, όπως αποδεικνύει η εσπευσμένη παρέμβαση για το θέμα του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε;
Είναι οικονομικοί οι λόγοι ή μήπως η εξήγηση είναι πιο πολύπλοκη;
Στο θέμα λοιπόν των πολεμικών αποζημιώσεων (από τους δύο παγκοσμίους πολέμους) και του κατοχικού δανείου που ανακινήθηκε τελευταία μετά το πόρισμα της επιτροπής εμπειρογνωμόνων και την εκπεφρασμένη πρόθεση της Ελλάδας να διεκδικήσει όσα της οφείλονται, εάν αποδειχθεί ότι οι ισχυρισμοί της χώρας μας έχουν νομική βάση, αισθάνθηκε την ανάγκη να τοποθετηθεί ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Μιλώντας στην εφημερίδα «Neue Osnabrücker Zeitung» επιχείρησε έξυπνα να κάνει αυτό που εύκολα είχαν οι πάντες προβλέψει: Να συνδέσει τις διεκδικήσεις με την οικονομική κρίση, παίζοντας ένα ύπουλο όσο και κατανοητό επικοινωνιακό παιγνίδι, με σκοπό να εμφανίσει την Ελλάδα ότι προσπαθεί να ξεφύγει από τη λιτότητα και τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, «βάζοντας χέρι» στην τσέπη των «νοικοκυραίων» Γερμανών.
«Θεωρώ ότι τέτοιες δηλώσεις είναι ανεύθυνες. Πολύ πιο σημαντικό από το να οδηγούνται οι άνθρωποι στην Ελλάδα σε εσφαλμένη κατεύθυνση θα ήταν να τους εξηγήσει και να τους διαφωτίσει κανείς για τον δρόμο προς τις μεταρρυθμίσεις και να τους συνοδεύσει σε αυτήν την πορεία. Η Ελλάδα έχει επιτύχει πολλά μέχρι τώρα, αλλά έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει. Και από αυτόν τον δρόμο δεν πρέπει να αποπροσανατολίζεται. Σε ό,τι αφορά τις αξιώσεις για καταβολή αποζημιώνω δεν βλέπω καμιά ελπίδα, γιατί το ζήτημα αυτό έχει ξεκαθαριστεί από καιρό», είπε χαρακτηριστικά στην εφημερίδα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών.
Την απάντηση στον Σόιμπλε έδωσε το υπουργείο Εξωτερικών και ο υπουργός, Δημήτρης Αβραμόπουλος, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου:
«Κανένας συσχετισμός δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να υπάρξει, ανάμεσα στις μεταρρυθμίσεις που γίνονται στην Ελλάδα και στο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων. Άλλωστε, οι γερμανικές αποζημιώσεις είναι θέμα που έχει αναδειχθεί εδώ και πολλά χρόνια από την Ελληνική Πολιτεία. Το εάν έχει λήξει ή όχι η υπόθεση αυτή το καθορίζει η διεθνής δικαιοσύνη, καθώς από τη φύση του, το θέμα αυτό άπτεται του διεθνούς δικαίου και των διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων. Η Ελλάδα δεν ‘αποπροσανατολίζεται’ από την πολιτική των μεταρρυθμίσεων, παρά τις μεγάλες θυσίες που βαρύνουν στους ώμους του ελληνικού λαού.»
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΑΤΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΧΙΤΛΕΡΙΚΟΣ ???
Παράλληλα, σε ενημερωτικό έγγραφο που όπως έγινε γνωστό έχει διαβιβαστεί από τις 5 Απριλίου στη Βουλή, με αφορμή την απάντηση σε ερώτηση που είχε καταθέσει ο ανεξάρτητος βουλευτής, Νίκος Νικολόπουλος, ο υπουργός Εξωτερικών αναφέρει: «Η Ελληνική Κυβέρνηση όπως έπραξε και στο ζήτημα των αποζημιώσεων των οικογενειών των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου, παρεμβαίνοντας στη διαφορά μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας, ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, διατηρεί το δικαίωμα να ανακινήσει έτερες πτυχές των γερμανικών αποζημιώσεων, τη στιγμή που θα κρίνει καταλληλότερη προς τούτο, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το σύνολο των παραμέτρων». Στο έγγραφο, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ξεκαθαρίζει επίσης ότι «ανοικτό και διακριτό από το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων, παραμένει επίσης το θέμα του κατοχικού δανείου, το οποίο η Τράπεζα της Ελλάδος υποχρεώθηκε να συνομολογήσει με τις γερμανικές και ιταλικές δυνάμεις κατοχής».
Γιατί λοιπόν αντιδρά έτσι η Γερμανία; Σίγουρα, τα ποσά δεν είναι μικρά και αντιλαμβάνεται ότι η νομική, πολιτική και ηθική της θέση είναι αρκούντως δύσκολη για μια σειρά από λόγους. Και μισό τρισεκατομμύριο ευρώ να αποδειχθεί ότι είναι στο σύνολό του το ποσό που θα πρέπει να επιστρέψει, δεν αντιστοιχεί παρά σε μερικούς μόνο μήνες εξαγωγών της βιομηχανίας της που επωφελούνταν – μέχρι στιγμής, για το μέλλον δεν θα παίρναμε και όρκο… – από την κρίση. Άλλες είναι οι στενοχώριες για τη γερμανική κυβέρνηση που αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα δεν είναι πλέον τόσο απλά.
Το πρώτο πρόβλημα αφορά τις επερχόμενες εκλογές, καθώς καλείται να «χειραγωγήσει» το ζήτημα με τέτοιον τρόπο ώστε να μην πλήξει τους Χριστιανοδημοκράτες και αμφισβητήσει την πολιτική πρωτοκαθεδρία τους στη χώρα. Σίγουρα, μια «σθεναρή στάση» θα μπορούσε θεωρητικά να δώσει την εντύπωση μιας κυβέρνησης ισχυρής που προασπίζει τα συμφέροντα του γερμανικού λαού. Υπάρχει όμως κι άλλη ανάγνωση…
Εάν κανείς παρατηρήσει τη γερμανική αντίδραση σε κάθε θέμα που θέτει προς το Βερολίνο το Ισραήλ, από την επιδότηση κατασκευής οπλικών συστημάτων και το μπλοκάρισμα πώλησης άλλων σε χώρες που θεωρητικά ή πραγματικά αποτελούν απειλή εθνικής ασφαλείας για το εβραϊκό κράτος, προκύπτει ότι το συναίσθημα συλλογικής ενοχής για το Ολοκαύτωμα είναι ακόμα ζωντανό στη σκέψη της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας και της κοινωνίας.
Αυτό αποδεικνύεται και από την έντιμη σε γενικές γραμμές στάση των γερμανικών μέσων ενημέρωσης που έχουν αποδείξει σε πολλές περιπτώσεις ότι δε διστάζουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους όταν προκύπτουν ακόμα και τα πιο δύσκολα θέματα που εκθέτουν τη χώρα. Εάν λοιπόν αυτό ισχύει, τότε εγείρεται ένα θέμα δύο μέτρων και δύο σταθμών το οποίο με τους κατάλληλους επικοινωνιακούς χειρισμούς σε διεθνές επίπεδο η Ελλάδα μπορεί να το αξιοποιήσει δεόντως. Προφανώς επιβάλλεται αρθρογραφία των κορυφαίων πολιτικών και πολιτειακών παραγόντων της χώρας στις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου που θα δείξουν μέγιστο ενδιαφέρον, είτε λόγο του ενδιαφέροντος της υπόθεσης είτε για λόγους που θα εξηγήσουμε στη συνέχεια.
Κατά συνέπεια, τίθεται ένα ζήτημα στρατηγικής για τη γερμανική πλευρά, εάν βρεθεί αντιμέτωπη με μια ελληνική «επικοινωνιακή καταιγίδα» η οποία θα εξηγεί τις ελληνικές θέσεις, με βάση στοιχεία που δεν είναι καθόλου ευνοϊκά για τη Γερμανία, που προβάλλεται ως – και είναι – η ηγέτιδα δύναμη της ενωμένης Ευρώπης. Μια χώρα η οποία επωφελήθηκε δεόντως από τη γαλαντομία των νικητών, στο «στρατόπεδο» των οποίων βρισκόταν κάποτε και η Ελλάδα, εξερχόμενη όμως από τον πόλεμο κατεστραμμένη. Το ζήτημα στρατηγικής που εγείρεται είναι πόσο μεγαλύτερο είναι το κόστος από την υπενθύμιση όλων αυτών που οι Γερμανοί θέλουν να ξεχάσουν και στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν κάνει γενναία αυτοκριτική για το παρελθόν τους.
Το σημαντικότερο ίσως πρόβλημα όμως ανάγεται στο γεωπολιτικό επίπεδο. Πώς θα φαινόταν στους Γερμανούς, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίσουν το θέμα ως ευκαιρία για να «στριμώξουν» τους Γερμανούς για την «αυθάδεια» που επιδεικνύουν τα τελευταία χρόνια, συμπεριφερόμενοι με σκαιότητα απέναντι στον εκάστοτε Αμερικανό υπουργό Οικονομικών όταν τους τονίζεται ότι «τραβούν το σκοινί» επικίνδυνα με την πολιτική τους απέναντι στον ευρωπαϊκό νότο, θέτοντας σε κίνδυνο τη διεθνή οικονομία, μέσω της άρνησης ουσιαστικά να συντονίσουν τα βήματά τους με αυτά των υπερατλαντικών τους εταίρων;
Και οι εταίροι αυτοί δεν είναι τυχαίοι… έχουν παίξει ρόλο στη γερμανική Ιστορία και τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων που επιτρέπει σήμερα στους Γερμανούς να έχουν τη θέση που έχουν στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο καταμερισμό ισχύος είτε διαγράφοντας τεράστιο μέρος του χρέους τους, είτε επιτρέποντας στον πληθωρισμό να κάνει τη δουλειά του, ενώ οι ίδιοι σήμερα αρνούνται να συζητήσουν είτε για Ευρωομόλογα είτε για την ανοχή υψηλότερου πληθωρισμού και χαμηλότερης αξίας στο ευρώ (μη φανταστούμε τίποτα «τρελά» νούμερα) για να διευκολυνθούν οι «αμαρτωλοί» νότιοι να συνέλθουν.
Κι ενώ οι εταίροι τους κάποτε έβαλαν τόσο «νερό στο κρασί» τους που… δεν πινόταν για να τους βοηθήσουν, αυτοί σήμερα δε ρίχνουν ούτε σταγόνα, αφήνοντας έτσι όμως την επιτυχία που άλλοι τους χάρισαν να τους «μεθύσει» και συμπεριφέρονται με τη νοοτροπία ανάλγητου ηγεμόνα… Ο αγαπητός οπαδός της «οικονομικής ορθοδοξίας», υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, μιας χώρας που παραδοσιακά αποσταθεροποιούσε την Ευρώπη θα πρέπει να αντιληφθεί ότι θα αποβεί σε βάρος της χώρας του να ξεχνά.
Αυτό που ξεχνά και αυτός και η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου στη Γερμανία, δεν ξεχνούν οι υπόλοιποι δεν έχει σχέση με το οικονομικό, αφού όσο και να μην το αντιλαμβάνονται πολλοί, παρέμενε, παραμένει και θα παραμένει υποενότητα του γεωπολιτικού παράγοντα, των παγκοσμίων ισορροπιών, των οποίων η οικονομική ισχύς είναι ένας μόνο παράγοντας ισχύος και μάλιστα βαρύτατα εξαρτώμενος από άλλες παραμέτρους. Ποιο είναι αυτό;
Η χώρα του ήταν, είναι και θα παραμείνει πολύ μεγάλη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, τόσο μεγάλη ώστε να προκαλεί αστάθεια όσο δεν υπάρχει η φρόνηση διαχείρισης αυτής της ισχύος με τρόπο μη αμιγώς εθνοκεντρικό. Ας θυμηθούμε τη διεθνή συζήτηση την εποχή της επανένωσης των δύο Γερμανιών, μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, αλλά και την ιστορική ρήση του Μαλτέζου πρεσβευτή στα Ηνωμένα Έθνη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ότι αγαπά τόσο πολύ τη Γερμανία, που θα ήθελε να είναι δύο…
Ταυτόχρονα, η χώρα του παραμένει πολύ μικρή για να συμμετάσχει επί ίσοις όροις στο παγκόσμιο «παίγνιο» που διεξάγεται μεταξύ των μεγάλων «παικτών» του διεθνούς συστήματος, κυρίως των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας, με τους υπόλοιπους (Ιαπωνία, Ινδία, Βραζιλία) να βρίσκονται ένα σκαλί πιο κάτω και επιχειρούν με πρωτοβουλίες τύπου BRICS, να επαυξήσουν την επιρροή τους στον διεθνή καταμερισμό ισχύος.
Σκοπίμως αφήσαμε έξω την Ευρωπαϊκή Ένωση. Διότι η ΕΕ είναι αυτό που κάνει τη Γερμανία να συμμετάσχει ισότιμα στο παιχνίδι των μεγάλων, αν και η στρατιωτική της καχεξία κάνει τα πάντα για να το υπονομεύσει. Οι Γερμανοί ξέρουν ότι η πραγματική αξία της ΕΕ γι’ αυτούς είναι πολύ ευρύτερη των οικονομικών υπολογισμών. Έχει έρθει η ώρα να αντιληφθεί ότι η ηγεσία συνεπάγονται κόστος, όχι μόνο οικονομικό. Και η ανακίνηση του θέματος των πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου από την Ελλάδα, δεν θα βρει τη χώρα μας μόνη της εάν το χειριστεί σωστά η πολιτική της ηγεσία, μαζί με μια υπεύθιυνη αντιπολίτευση (πρέπει να τονιστεί), αφού όπως εξηγήσαμε, ΔΕΝ είναι θέμα μόνο οικονομικό, όσο κι αν βολεύεται ο χερ Σόιμπλε να υποστηρίζει.
ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
7.Όταν ο Σημίτης άδειαζε την εξωτερική πολιτική της χώρας
Του Μάρκου Μουζάκη
Πριν 17 χρόνια, ο Σημίτης ενώπιον του Κλίντον άδειαζε την εξωτερική πολιτική της χώρας και… άνοιγε το δρόμο στο ΓΑΠ!
Στις 9 Απρίλη του 1996, περίπου δυο μήνες μετά την κρίση των Ιμίων με τη θλιβερή κατάληξη "no ships, totroops, no flags" που σηματοδοτούσε την αποδοχή των τούρκικων ιταμών αξιώσεων για γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης συναντήθηκε στο Λευκό Οίκο με τον αμερικανό Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον.
Για το παρασκήνιο εκείνης της συνάντησης ελάχιστα έγιναν γνωστά στον ελληνικό λαό. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό, πως ο Κ. Σημίτης δεν ενημέρωσε μετά την επιστροφή του ούτε τον Α. Παπανδρέου, ο οποίος παρέμενε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο ο Αντρέας ενημερώθηκε για τη συνάντηση με non paper που ετοίμασε φίλος του στο επιτελείο του Κλίντον και έφτασε στα χέρια του μέσω… ενός μυστηριώδους άλλου φίλου του.
Μόλις ενημερώθηκε απ’ το non paper είπε σε πολύ δικούς του ανθρώπους, με τους οποίους συνομιλούσε εκείνη την περίοδο ότι «ανησυχώ πάρα πολύ για τις εξελίξεις στα εθνικά θέματα»!
Μάλιστα ετοίμαζε και σχετική παρέμβαση στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ που ήταν προγραμματισμένο για τις 26 Ιουνίου, αλλά τον πρόλαβε ο θάνατος, στις 23 Ιουνίου.
Εμείς γνωρίζουμε, ότι για το non paper εκείνο είχε ενημερώσει τουλάχιστον τους Κάρ. Παπούλια, Γερ. Αρσένη, Αντ. Λιβάνη.
Λίγο αργότερα το non paper διέρρευσε και δημοσιεύτηκε σε ορισμένα θαρραλέα έντυπα, όπως «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ», τοNEMECIS της Λιάνας Κανέλλη, ΤΟ ΠΑΡΟΝ. Βέβαια ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ το δημοσίευσε με την επισήμανση ότι είναι μάλλον πλαστό…
Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι δεν ήταν πλαστό.
Άλλωστε… επιβεβαιώθηκε, σε όλα τα σημεία του!
Δηλαδή θα μπορούσε να ήταν πλαστό μόνο αν κάποιος… μελλοντολόγος το έγραφε και μάλιστα μελλοντολόγος με απίθανα εξαιρετικές ικανότητες!
Τι ήταν αυτό όμως που ανησύχησε τον Α. Παπανδρέου;
Σε όλα τα σημεία του non paper αναδεικνύεται η αγχώδης προσπάθεια του Κ. Σημίτη να δώσει εξετάσεις στον Κλίντον, να υπογραμμίσει ότι αλλάζει σε όλα την πάγια ελληνική εξωτερική πολιτική, ότι –με λίγα λόγια- θα είναι υπάκουος, πρόθυμος!
Μάλιστα με ιδιαίτερο πάθος έδειξε να αδειάζει τις θέσεις του Αντρέα για τα εθνικά θέματα!
Μεταξύ άλλων επισημαίνονται ως σημαντικά στοιχεία από κείνη τη συνάντηση:
•Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε λεπτομερώς στην κρίση του Αιγαίου…
•Αυτό το απέδωσε σε πολιτικές που ακολούθησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις στην Ελλάδα!
•Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης διαβεβαίωσε τον Πρόεδρο Κλίντον ότι θα συνεργαστεί με τις ΗΠΑ για την υλοποίηση της πολιτικής τους στην περιοχή και ότι υποστηρίζει τα αμερικάνικα μέτρα εμπάργκο εναντίον της Λιβύης, του Ιράκ και άλλων χωρών…
•Ο πρωθυπουργός Σημίτης υπέδειξε ότι αντίθετα με την πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου έναντι του αραβικού κόσμου, η δική του θέση είναι αυτή της στήριξης της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή.
•Ο Πρόεδρος τόνισε τη σημασία της επίλυσης του ζητήματος του ονόματος της FYROM και ζήτησε απ’ τον πρωθυπουργό να εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση.
•Ο πρωθυπουργός Σημίτης επέκρινε τις θέσεις των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων, ειδικά μάλιστα αυτές των συναδέλφων του στο ΠΑΣΟΚ, που οδήγησαν σ’ αυτό το αδιέξοδο!
•(Είπε ο Σημίτης) ότι οι σκληροπυρηνικοί απ’ όλα τα κόμματα τον απειλούν με απόσυρση της εμπιστοσύνης τους στη Βουλή, αν συμβιβαστεί στο θέμα του ονόματος ή των νησιών!
Και το καλύτερο;
Το non paper κλείνει ως εξής:
•Ο πρωθυπουργός ευχαρίστησε τον Πρόεδρο Κλίντον για την καλοσύνη του να τον δεχτεί και υπέδειξε ότι εφεξής ο κ. Γιώργος Παπανδρέου θα ενεργεί ως συνδετικός αξιωματούχος κι εμπιστευτικός δίαυλος με τον Πρόεδρο!
Είπατε τίποτα;
Ναι, το non paper ήταν… πλαστό, όπως φώναζαν τότε οι συνεργάτες του Σημίτη!
Μόνο που επιβεβαιώθηκε σε όλα τα σημεία του!
ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ( ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΙΚΡΑ )
8.ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Από μικρό παιδί, είχα μια έμφυτη αντιπάθεια για την Γερμανική γλώσσα, χαρακτηρίζοντάς την μία από τις πλέον βάρβαρες του κόσμου.Ένας θείος μου που σπούδασε στους ΦΑΦΛΟΥΧΤΕΝ, προσπάθησε να μου κάνει μαθήματα, όμως εγώ ήμουν ανεπίδεκτος. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ !
Μου έμεινε όμως ο τρόπος που σχηματίζουν τις λέξεις. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ !
Εάν θέλουν να γράψουν ότι ένα τραίνο πάει γρήγορα, γράφουν απλώς ΤΟΤΡΑΙΝΟΠΟΥΠΑΕΙΓΡΗΓΟΡΑ στα Γερμανικά φυσικά, και πάει τέλειωσε. Το ‘’στυλ’’ ταιριάζει περισσότερο με τη γλώσσα των ιθαγενών των ΗΠΑ ( ΣΙΟΥ, ΑΠΑΤΣΙ, κτλ) στα ονόματά τους ( πχ Ο ΚΑΘΙΣΤΟΣ ΧΟΝΤΡΟΣ ΒΟΥΒΑΛΟΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΧΑΜΗΛΑ )
Βάσει λοιπόν της Γερμανικής γραμματικής, από εδώ και πέρα μπορώ να αποκαλώ την ΜΕΡΚΕΛ ΧΙΤΛΕΡΜΕΡΚΕΛ και τον ΣΟΙΜΠΛΕ ΓΚΕΡΙΓΚΣΟΙΜΠΛΕ.
Δεν ζητώ συγγνώμη απο τους φίλους μου τους Γερμανούς, γιατί ΔΕΝ ΕΧΩ ΦΙΛΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ούτε είχα, ούτε θα έχω.
Εχω άδικο ? Ανδρέας.
9.Είναι τα Στρούμφ κομμουνιστές;
http://perierga.gr
1. Δεν έχουν κάποια επίσημη θρησκεία, με λίγα λόγια είναι άθεοι.
2. Δεν είναι Ρατσιστές (τους βοηθούν όλους, χωρίς φυλετικές ή οποιουδήποτε είδους διακρίσεις).
3. Φοράνε όλοι τις ίδιες στολές.
4. Δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις, βρίσκονται όλα στο ίδιο σημείο της κοινωνικής πυραμίδας, ακόμη και η Στρουμφίτα.
5. Δεν υπάρχει ιδιωτική περιουσία, καθώς ακόμη και τα σπιτάκια τα οποία κατοικούν δεν τους ανήκουν. Το φαγητό και οι πρώτες ύλες είναι κοινά και μοιράζονται εξίσου.
6. Υπάρχει κατανομή εργασιών και τα στρουμφάκια δεν αλλάζουν επαγγέλματα. Υπάρχει το στρουμφ χτίστης, γεωργός, μάγειρας κτλ.
Επιπλέον υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα Στρουμφ ασπάζονται την κομμουνιστική ιδεολογία. Σε ένα επεισόδιο στην αυλή του Λιχούδη και φυτρώνει ένα δέντρο με σοκολατένια νομίσματα. Μετά αντί να τα μοιραστεί με τα αλλα στρουμφάκια, τα θεωρεί δικά του και τα πουλάει στα άλλα στρουμφάκια αντί απαραίτητων γι αυτά εργαλεία (τα βάρη του Προκόπη, την τσάπα του Κηπουρού, τα εργαλεία του Ξεφτέρη). Χωρίς αυτά η στρουμφοκοινωνία καταρρέει αφού δεν μπορεί να παραχθεί τίποτα. Η κατάσταση σώζεται μετά από παρέμβαση του Μπαμπαστρούμφ που εξηγεί στο Λιχούδη ότι για την κατάσταση φταίει η παράλογη ανάγκη του να συγκεντρώσει πλούτο.
Σε άλλο επεισόδιο η αυτόματη μηχανή παραγωγής φαγητού του Ξεφτέρη οδηγεί τα στρούμφάκια σε υπερκατανάλωση με αποτέλεσμα να εξαντληθούν οι φυσικοί πόροι (στρουμφόμουρα). Ακολουθεί πανικός και την κρίση αποτρέπει ο Μπαμπαστρούμφ με καταστροφή της μηχανής και δημιουργία αποθήκης φαγητού.
Τέλος ο Δρακουμέλ κυνηγάει τα στρουμφάκια όχι για να τα φάει (αυτό γίνεται στα τελευταία επεισόδια) αλλά για να παράξει χρυσό. Ο Δρακουμέλ δηλαδή είναι ο εκπρόσωπος του καπιταλισμού.
Αναφέρουμε τα παραπάνω ως χιουμοριστικά και μόνο, αν και η σχετική συζήτηση κρατάει χρόνια στο διαδίκτυο στη σοβαρή της μορφή.
ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ
10.ΚΡΑΤΙΚΑ ΧΡΕΗ, ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
agiovasilema.blogspot.com
Tι επιδιώκει στην πραγματικότητα η Τρόικα;
Είναι, άραγε, τόσο ηλίθια η Τρόικα;
Η απάντηση στο ερώτημα βρίσκεται στην πρόσφατη ιστορία της Ευρώπης.
Το 1953, τέσσερα μόλις χρόνια μετά την ίδρυσή της, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας βυθιζόταν κάτω από το βάρος των χρεών της και απειλούσε να συμπαρασύρει στην κατάρρευση και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τότε, οι 21 χώρες - πιστωτές της ΟΔΓ συναντήθηκαν στο Λονδίνο και αποφάσισαν να προσαρμόσουν τις απαιτήσεις τους στις δυνατότητες της χώρας-οφειλέτη να αποπληρώσει το χρέος της. Ως αποτέλεσμα αυτής της παρέμβασης, το συσσωρευμένο χρέος μειώθηκε κατά 60% και δόθηκε στη Γερμανία ένα μορατόριουμ πέντε ετών συν μια παράταση 30ετίας για την αποπληρωμή. Οι πιστωτές συμπεριέλαβαν επίσης μια ρήτρα στη συμφωνία ανάπτυξης, σύμφωνα με την οποία η χώρα-οφειλέτης - ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας - θα διέθετε για την αποπληρωμή του χρέους της μόνο το 1/20 των εσόδων της από τις εξαγωγές.
Και ρωτάμε: Γιατί δεν κάνει κάτι ανάλογο σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση για τις υπερχρεωμένες χώρες της;
Ίσως γιατί ο πραγματικός στόχος και η προτεραιότητα της τρόικας δεν είναι να εισπράξει το χρέος.
Ίσως επειδή αυτό που επιδιώκεται στην πραγματικότητα είναι η πλήρης διάλυση του κοινωνικού κράτους και η κατάργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών στην Ευρώπη: των δικαιωμάτων που παρέχει στους πολίτες το λεγόμενο κράτος πρόνοιας. Διότι θα μπορούσε κάλλιστα να ζητηθεί από τους πολίτες να στερηθούν ένα μέρος της ευημερίας/του πλούτου τους, αλλά όχι απαραίτητα να απολέσουν πλήρως τα δικαιώματά τους.
Τέλος, η Ευρωπαϊκή Ένωση ίσως να επιλέγει αυτή την απάνθρωπη πολιτική επειδή η «κρίση» αυτή επιτρέπει σε μια αισχρή μειοψηφία πλουτοκρατών να αυξήσει τα κέρδη της, όπως προκύπτει από τα στοιχεία.
Η μόνη λογική προσέγγιση είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, αφού δεν είναι δυνατή η αποπληρωμή του στον αιώνα τον άπαντα. Όπως εξηγεί ο John Ralston, το σύνολο του χρέους θα πρέπει να διαγραφεί, αφού το χρέος αυτό κυριολεκτικά βυθίζει την Ευρώπη. Επίσης, προτείνει χαρακτηριστικά να εσωκλειστεί το χρέος σε ένα φάκελο με την ένδειξη «άκρως σημαντικό» απ' έξω, να κλειδωθεί σ' ένα συρτάρι και να πεταχτεί το κλειδί.
Όμως, κάτι τέτοιο δεν είναι στις προθέσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ. Μήπως θα πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε γιατί;
Εάν το μεγαλύτερο μέρος του χρέους δεν διαγραφεί, παράλληλα με μια σταδιακή μεταρρύθμιση των φορολογικών συστημάτων και την πάταξη του άθλιου καρκινώματος των φορολογικών «παραδείσων» και του παρατραπεζικού συστήματος, δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε έλεος ούτε σωτηρία για την Ευρώπη. Εάν ποτέ υπάρξει.
ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ
11.Aυτός είναι ο νέος ιδιοκτήτης του ιστορικού Σκορπιού
Ο 47χρονος Ρώσος ολιγάρχης Ριμπολόβλεφ
Οπως αποκαλύπτει η «Καθημερινή», βάζοντας τέλος στο θρίλερ που ξεκίνησε όταν η Σίβυλλα του «Βήματος» αποκάλυψε ότι το νησί πουλήθηκε, ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ είναι ιδιοκτήτης της βιομηχανίας λιπασμάτων Uralkali και της ποδοσφαιρικής ομάδας της Μονακό, και πλέον ιδιοκτήτης του Σκορπιού και του μικρού νησιού Τσοκάρι που αγόρασε από την Αθηνά Ωνάση.
Σύμφωνα πάντα με την «Καθημερινή» η αγορά έχει ήδη συντελεστεί, μέσω μιας αρκετά πολύπλοκης διαδικασίας που «εμπλέκει» νομικά και επιχειρηματικά αρκετό κόσμο στην Κύπρο, στις Βρυξέλλες, στη Γενεύη και στο Λουξεμβούργο. Το δημοσίευμα αναφέρει ότι έγινε σαφές πως ολοκληρώθηκε η αγοροπωλησία στα «κέντρα» των συγκεκριμένων εξελίξεων με την πρόσφατη – μεσούσης της κυπριακής κρίσης – αλλαγή διοικητικών συμβουλίων στις εταιρείες «Αριστοτέλης» και «Αριστείδης» οι οποίες ελέγχουν τις εταιρείες «Μυκήνες» και «Αγαμέμνων» στις οποίες ανήκουν τα δύο νησιά. Η όλη, δε, διαδικασία κινήθηκε μέσω του πολύ γνωστού δικηγορικού γραφείου «Γιώργος Κωστακόπουλος και Συνεργάτες», το στέλεχος του οποίου Νίκος Κορογιαννάκης ταξίδεψε αρκετές φορές από τις Βρυξέλλες στη Γενεύη για να ολοκληρώσει την συμφωνία.
Στη συμφωνία φέρεται να εμπλέκεται και το γνωστό δικηγορικό γραφείο της Κύπρου που ανήκει στον Ανδρέα Νεοκλέους, δικηγόρο που πρόσφατα κατηγόρησε τους Ολλανδούς για την κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας. Ο Νεοκλέους έχει επίσης δικηγορικό γραφείο στις Βρυξέλλές και, μάλιστα, κατά σύμπτωση στο ίδιο κτίριο με τον Κωστακόπουλο. Δεν ήθελε, λοιπόν, και ...πολύ να προκύψει η συνεργασία των δύο γραφείων, από τη στιγμή που ο πωλητής ήταν ελληνικής καταγωγής και ο αγοραστής είχε σημαντικά συμφέροντα στην Κύπρο.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, τα πρόσωπα που απαρτίζουν πλέον τα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών που πουλήθηκαν από την πλευρά Ωνάση αποτελούν συνεργάτες του ίδιου του Νεοκλέους. Στην δε κατάληξη της «αλυσίδας» βρίσκονται νομικά και φυσικά πρόσωπα με έδρα το Λουξεμβούργο, σημειώνει πάντα το εκτενές άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής
12.MAPTOR: ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑΞΕΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ!!!!!!!!!!!!!
Το Maptor (Map Projec-tor) είναι το σχέδιο για τη δημιουργία μιας συσκευής χάρτη που επινοήθηκε από τους Jin-Sun Park και Seon-Keun Park και υπόσχεται να αλλάξει τα ταξίδια μας, εκτοπίζοντας τον παραδοσιακό χάρτινο χάρτη.
Η συσκευή είναι ένα μικρός projector εφοδιασμένος με GPS και επιτρέπει στο χρήστη του να προβάλλει το χάρτη της περιοχής που βρίσκεται σε οποιαδήποτε κοινή επιφάνεια, όπως ένας τοίχος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου