ΠΗΓΑ ΓΙΑ ‘’ΨΑΡΕΜΑ’’ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΕΠΙΑΣΑ !
ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ
Τα σχόλια με μπλέ γράμματα και σιέλ υπογραμμιση, είναι δικά μου.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
1.ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ
2.ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
3.Η ένδοξη ιστορία της Σχολής Ευελπίδων
4.Οι 12+1 πιο τραγικές ατάκες πολιτικών για το 2012
5.Πως να λέτε το καφέ
6.ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ
7.Ιστορική πρεμιέρα της «Αντιγόνης» στην Κίνα
8.ΞΕΡΙΖΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΥΣΟΞΥΛΑ
9.Έκανε δώρο στον γιο της ένα iPhone θέτοντας... 18 όρους!
10.Τα αγάλματα της Νήσου του Πάσχα έχουν μυστηριώδες σώμα!
1.ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ
Μαξίμου Ομολογητού, Αγίας Αγνής, Αγίου Ευγενίου, Αγίου Νεοφύτου του Μάρτυρος, Αγίου Πατρόκλου Αγνή, Αγνούλα,Ευγένιος, Ευγένης ,Μάξιμος, Μάξιμη, Μάξιμα ,Νεόφυτος, Νεοφυτία, Νεοφύτη,Πάτροκλος, Πατρόκλειος, Πατροκλέας, Πατροκλής, Πατρόκλεια, Πατροκλά, Πάτρα, Πατρούλα
2.ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Ξενοδοχείο "Βύρων"Ξενοδοχείο "Αίολος "
Περιοχή: οδός Αιόλου 38 & πλατεία Αγίας Ειρήνης
Έτος: 1833-1839
Περιγραφή:
Το τριώροφο κτίριο στη βορεινή γωνία της πλατείας Αγίας Ειρήνης με την οδό Αιόλου, οικοδομήθηκε κατά τη δεκαετία του 1830. Για έναν τουλάχιστον αιώνα λειτούργησε ως ξενοδοχείο, πιθανόν αρχικά υπό την επωνυμία "Η Ανατολή" (μαρτυρείται το 1854) και, από τα τέλη τουλάχιστον του 19ου αιώνα, ως "Βύρων" (μαρτυρείται το 1900, το 1920 και το 1930). Η αρχιτεκτονική του εκφράζει μια πρώιμη αυστηρή νεοκλασική άποψη, όπως σημειώνει και η Μ. Καρδαμίτση-Αδάμη, "με έμφαση στη δωρικότητα και την απλότητα". Πιθανολογείται ότι φιλοξένησε τον Όθωνα κατά την πρώτη του επίσκεψη στην Αθήνα (τον Μάιο του 1833), ενώ για ένα διάστημα (μεταξύ των ετών 1839-1842) φέρεται ότι "εξενοδοχείτο" εκεί και το αστρονομικό και μετεωρολογικό παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου, υπό τον καθηγητή των φυσικομαθηματικών Γεώργιο Βούρη (+1860), "προτού ο βαρώνος Σίνας κτίση το λαμπρόν κτίριον του Λόφου των Νυμφών". Στο ισόγειο στέγασε κατά διαστήματα διάφορα εμπορικά καταστήματα (λ.χ., το 1900 καπνοπωλείο και υποδηματοπωλείο, το 1930 αρτοποιείο, υποδηματοπωλείο και κατάστημα γουναρικών, ενώ πιό πρόσφατα -το 1991- εμπορικά ενδυμάτων και φυτοφαρμάκων). Αν και αποτελεί ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα κτίρια της οδού Αιόλου, αλλά και των νεωτέρων Αθηνών γενικότερα, δεν έχει αποκατασταθεί μέχρι στιγμής.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:
Κ. Η. Μπίρης, "Εις την Αιολικήν οδόν κατά το 1863", Αθηναϊκαί Μελέται 2/1939* Κ. Η. Μπίρης, Αι Αθήναι από του 19ου εις τον 20ον αιώνα, Αθήνα 1η έκδ. 1966, 3η έκδ. 1996, σ. 130* Μ. Καρδαμίτση-Αδάμη, "Παλαιά ξενοδοχεία της Αθήνας: Μοναδικές κτιριολογικές περιγραφές", Καθημερινή/Επτά Ημέρες, 8.10.2000, σ. 8-12.
1.ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ – ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
2.ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ - ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ
3.Η ένδοξη ιστορία της Σχολής Ευελπίδων
Η Ιστορία της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων είναι παράλληλη και ακολουθεί εν πολλοίς την Ιστορία του νέου Ελληνικού κράτους.
Η Σχολή Ευελπίδων τυγχάνει το αρχαιότερο ίδρυμα όχι μόνον μεταξύ των στρατιωτικών μας Σχολών, αλλά και μεταξύ όλων των ιδρυμάτων ανωτέρας εκπαιδεύσεως στο νεοελληνικό κράτος. Μέχρι σήμερα ανταποκρίθηκε στον προορισμό όπου την έταξε η πολιτεία και δικαίωσε τις ελπίδες που στήριξε το Έθνος σε αυτήν.
1828 : Η ίδρυση της Σχολής
Η Σχολή των Ευελπίδων άρχισε να λειτουργεί στο Ναύπλιο τον Ιούλιο του 1828, έξι μήνες μετά την άφιξη του Καποδίστρια στην Ελλάδα ως πρώτου Κυβερνήτη. Η επίσημη σύσταση του λόχου γυμνάσεως υπό το όνομα Λόχος των Ευελπίδων έγινε στις 21 Δεκεμβρίου 1828 με ψήφισμα του Κυβερνήτη που δημοσιεύτηκε στη συνέχεια στην Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος.
Η έναρξη της λειτουργίας της Σχολής Ευελπίδων στο Ναύπλιο έγινε σε μια εποχή όπου οι συνθήκες ήσαν εξαιρετικά δύσκολες. Τα σύνορα του κράτους δεν είχαν ακόμα προσδιοριστεί ενώ ο πόλεμος κατά των Τούρκων συνεχιζόταν. Ο λαός υπέφερε από την πείνα και τις κακουχίες του πολέμου και τα ταμεία του νεοσύστατου κράτους ήσαν άδεια. Ο Καποδίστριας είχε ορίσει ως διευθυντή των τακτικών στρατευμάτων τον Βαυαρό συνταγματάρχη Εϋδεκ με την εποπτεία του οποίου στη συνέχεια ορίστηκε πρώτος Διοικητής του Σχολείου των Ευελπίδων ο Ιταλός λοχαγός Ρωμύλο Σαλτέλι ο οποίος ήτο ένας εκ των Ιταλών που είχε κατέλθει για να υποστηρίξει τον Αγώνα. Τα πρώτα βήματα της Σχολής υπήρξαν αρκετά ασταθή, τόσο λόγω των περιστάσεων και των συνθηκών όσο και διότι ο πρώτος Διοικητής δεν φαίνεται να ήταν ο καταλληλότερος για τέτοια αποστολή. Έτσι λοιπόν, τον καιρό εκείνο, οι περισσότεροι από αυτούς που εγίνοντο δεκτοί ως Ευέλπιδες ήσαν κατώτερης μορφώσεως και πολλοί από αυτούς υπερήλικες και συνεπώς ακατάλληλοι προς μάθηση.
Τον Ιανουάριο του 1829 ο Γάλλος Λοχαγός του Πυροβολικού, Ποζιέ, ανέλαβε μαζί με τη διοίκηση του Πυροβολικού και τη διοίκηση της Σχολής των Ευελπίδων. Ο Ποζιέ κατάρτισε νέο, λεπτομερές σχέδιο του Οργανισμού της Στρατιωτικής Σχολής, απεμάκρυνε τους ανεπίδεκτους και υπερήλικες μαθητές, κατάρτισε πλήρες πρόγραμμα διδακτέας ύλης το οποίο έπρεπε να ολοκληρωθεί σε τρεις αλλεπάλληλες τάξεις. Μέσα σε όλες τις δυσχέρειες που είχε να αντιμετωπίσει η Σχολή στα πρώτα της βήματα ήταν και η απροθυμία, αν όχι πολλές φορές η εχθρότητα, των προκρίτων και των «καλών οικογενειών » στους οποίους ο Καποδίστριας έκανε έκκληση να στείλουν τα παιδιά τους στη Σχολή προκειμένου να επανδρώσουν αργότερα ως Αξιωματικοί τον νέο τακτικό Στρατό. Οι Έλληνες, συνηθισμένοι στον ανυπότακτο βίο του Κλέφτη, θεωρούσαν ανυπόφορη και υποτιμητική την πειθαρχία του τακτικού Στρατού και της Σχολής Ευελπίδων. Έφτασε σε σημείο ο Καποδίστριας να προσλάβει μαθητές από τα ορφανά του Ορφανοτροφείου της Αίγινας ή ακόμη να πληρώνει τους γονείς για να στείλουν τους γιους τους στη Σχολή. Μέσα σε αυτές τις δυσχέρειες η Σχολή κατόρθωσε να επιζήσει, να λειτουργήσει κανονικά και τον Ιούλιο του 1831 να εξέλθουν απ’ αυτήν οι οκτώ πρώτοι ανθυπολοχαγοί. Ένα μήνα μετά ο Καποδίστριας δολοφονείται στο Ναύπλιο και το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου ο Ποζιέ μαζί με άλλους Γάλλους αξιωματικούς παραιτείται και επιστρέφει στην πατρίδα του.
Τη διοίκηση της Σχολής ανέλαβε ο φιλέλληνας συνταγματάρχης Ράινεκ από τη Σαξονία, παλιός μαχητής του Αγώνα. Αυτός κατόρθωσε να σώσει τη Σχολή από το κλίμα αναρχίας που επικρατούσε μέχρι την έλευση των Βαυαρών και του Όθωνα.
Η αντιβασιλεία διετήρησε τον Ράινεκ στη θέση του και προέβη σε ριζική αναδιοργάνωση του Σχολείου των Ευελπίδων.
Η Σχολή επί Οθωνος
Ένα χρόνο μετά την άφιξη του Όθωνα, στις 19 Φεβρουαρίου 1834, δημοσιεύθηκε το Βασιλικό Διάταγμα με τον νέο Οργανισμό της Σχολής σύμφωνα με τον οποίο η Σχολή θα ονομάζονταν πλέον επισήμως « Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων », ονομασία που διατηρείται αναλλοίωτη μέχρι σήμερα. Με τον νέο Οργανισμό γίνονται στο εξής δεκτοί μαθητές ηλικίας μέχρι 12 ετών και η φοίτηση γίνεται οκταετής. Η κατάταξη των μαθητών γίνεται χωρίς εξετάσεις, με βασιλική έγκριση, και ο αριθμός των μαθητών ορίζεται σε 140 από τους οποίους οι 50 φοιτούν δωρεάν με δαπάνη της κυβερνήσεως, ενώ οι υπόλοιποι πληρώνουν δίδακτρα από 250 έως 1000 δραχμές το χρόνο. Τον καιρό εκείνο έγινε και η μεταφορά της Σχολής στις εγκαταστάσεις του Καποδιστριακού Ορφανοτροφείου στην Αίγινα και αποφασίστηκε να παραχωρηθούν 15 θέσεις σε μαθητές που εξερχόμενοι της Σχολής θα υπηρετούσαν ως αξιωματικοί του Στόλου. Από την εποχή εκείνη ξεκινά και η Ιστορία ενός άλλου στρατιωτικού σχολείου της νεωτέρας Ελλάδος, της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
Μετά από την τριετή παραμονή της Σχολής στην Αίγινα, και ενώ το Βασιλικό Διάταγμα με τον Οργανισμό της Σχολής όριζε ότι η έδρα της « πρέπει να είναι εις την καθέδρα του Βασιλέως », η Σχολή μετεφέρθη στον Πειραιά, στο μέγαρο του εμπόρου Φεράλδι, προκειμένου οι Ναυτικοί Ευέλπιδες να βρίσκονται κοντά στην θάλασσα. Διοικητής εξακολουθούσε να είναι ο συνταγματάρχης Ρέινεκ , κατά τα τελευταία έτη διοικήσεως του οποίου άρχισε να παρουσιάζεται κάποια χαλάρωση στην εκπαίδευση και την πειθαρχία. Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διαμορφωθείσα κατάστασις, η διοίκησις της Σχολής ανετέθη στον Αντισυνταγματάρχη Σπυρομήλιο, διοικητή του 4ου Τάγματος Ακροβολιστών.
Ο Σπυρομήλιος αναμόρφωσε τη Σχολή και κατόρθωσε να εμπνεύσει στο προσωπικό υποδειγματική πειθαρχία βασιζόμενη στη συναίσθηση του καθήκοντος και όχι στον φόβο της τιμωρίας. Ο Σπυρομήλιος παρέμεινε Διοικητής μέχρι το Σεπτέμβριο του 1843 που τοποθετήθηκε ως Αρχηγός της Χωροφυλακής για να αναλάβει στη συνέχεια για ένα μικρό διάστημα το 1844 και πάλι Διοικητής έως την οριστική του αποχώρηση. Νέος Διοικητής ανέλαβε ο Αντισυνταγματάρχης Καρατζάς ο οποίος παρέμεινε μέχρι το 1862 και απομακρύνθηκε μετά την έξωση του Όθωνα.
Τον Νοέμβριο του 1864, ένα χρόνο μετά την άφιξη του Βασιλιά Γεωργίου Α΄, η Σχολή αναδιοργανώνεται και πάλι. Γίνεται πλέον δυσπρόσιτη λόγω των αυστηρών εισιτηρίων εξετάσεων αλλά και της εξαετούς πλέον επίπονης φοιτήσεως, καθώς και των υψηλών ετησίων οριζομένων διδάκτρων. Τότε καταργήθηκε και η παλαιά στολή των Ευελπίδων της εποχής του Όθωνα και καθιερώθηκε η στολή του Ευέλπιδος που διατηρείται επί τόσες γενεές μέχρι σήμερα.
Στη δεκαετία του 1870 άρχισε η Σχολή από άποψη πνευματικού επιπέδου να προσεγγίζει το επίπεδο το οποίο εφαντάστηκε ο ιδρυτής της, Ιωάννης Καποδίστριας, επίπεδο ακατόρθωτο να επιτευχθεί κατά τους πρώτους χρόνους της ιδρύσεώς της.
Από τον Ιούλιο του 1881 έως τον Ιούλιο του 1885 Διοικητής της Σχολής ανέλαβε ο Πάνος Κολοκοτρώνης, ο οποίος συνέχισε την αναδιοργάνωση της Σχολής και κατόρθωσε να προάγει αυτήν σε εξαιρετικό επίπεδο ώστε δικαιολογημένα η εποχή του να θεωρείται σαν μία από τις καλύτερες περιόδους της ζωής της Σχολής.
Στη δεκαετία του 1880 ο Στρατός στο σύνολό του αναδιοργανώνεται με τη βοήθεια γαλλικής οργανωτικής αποστολής η οποία έδωσε ιδιαίτερο βάρος στην ίδρυση Σχολής Υπαξιωματικών οι υπηρεσίες της οποίας φάνηκαν ιδιαίτερα στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων.
Η Σχολή στο Πεδίον του Άρεως
Τον Νοέμβριο του 1886 ενηλικιώθηκε ο Διάδοχος του θρόνου, Κωνσταντίνος, ο οποίος είχε φοιτήσει επί πενταετία στη Σχολή Ευελπίδων. Τότε ο εθνικός ευεργέτης Γεώργιος Αβέρωφ του απέστειλε 100 000 δραχμές για να τις διαθέσει όπου αυτός ενόμιζε καλύτερα. Ο Κωνσταντίνος κατέθεσε το ποσόν στην Εθνική Τράπεζα προκειμένου στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί για την ανέγερση κτιρίου της Σχολής. Μαθαίνοντας ο Αβέρωφ την ενέργεια του Διαδόχου, απέστειλε στον Κωνσταντίνο άλλες 400 000, για να αναλάβει τελικά εξολοκλήρου τη δαπάνη της ανεγέρσεως του νέου κτιρίου, η οποία ανήλθε σε 1 200 000 δραχμές της εποχής.
Η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1904
Η Σχολή θεμελιώθηκε τον Οκτώβριο του 1889 και η κατασκευή της ολοκληρώθηκε πέντε χρόνια αργότερα. Τα σχέδια ήσαν του αρχιτέκτονα Τσίλλερ ενώ κατασκευαστής ήταν ο Έλλην μηχανικός, Γουναράκης. Εκτός από το Διοικητήριο της Σχολής, που με την αρχαϊκή και αρμονική του πρόσοψη αποτελεί μέχρι και σήμερα ένα από τα ωραιότερα οικοδομήματα των Αθηνών, κατασκευάστηκαν δέκα μεγάλες οικοδομές για τη χρήση υπνωτηρίων, εστιατορίων, αιθουσών διδασκαλίας, κ.λ.π.
Το απόγευμα της 10ης Σεπτεμβρίου 1894 οι Ευέλπιδες εγκατέλειψαν οριστικά το παλαιό κτίριο του Πειραιά και ανήλθαν στην Αθήνα με επικεφαλής τη μουσική της Φρουράς και κάτω από τις ενθουσιώδεις εκδηλώσεις του Αθηναϊκού λαού έφθασαν στις νέες τους εγκαταστάσεις. Τέσσερις μέρες αργότερα έγιναν και τα επίσημα εγκαίνια με περισσή λαμπρότητα. Από τότε μέχρι την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων δεν επήλθε καμία σημαντική μεταβολή στην λειτουργία της Σχολής.
Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους η Σχολή διέκοψε τη λειτουργία της για πάνω από έξι μήνες και το διοικητικό της προσωπικό και οι μαθητές της επιστρατεύτηκαν και έλαβαν μέρος στον πόλεμο. Πέραν των τραυματιών Ευελπίδων, στον πόλεμο αυτόν έπεσαν για την Πατρίδα επτά Ευέλπιδες.
Κατά την περίοδο του μεσοπολέμου περιορίστηκε η θεωρητική κατάρτιση και εδόθη περισσότερο βάρος στην στρατιωτική μόρφωση. Το 1920 έως το 1926 η φοίτηση είχε ορισθεί τριετής και το 1926 έως το 1936 τετραετής. Από το 1936 όμως και μετά η φοίτηση εγένετο και πάλι τριετής προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι ανάγκες του επερχόμενου πολέμου.
Κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής εκστρατείας οι εξερχόμενοι από τη Σχολή Αξιωματικοί στέλνονταν αμέσως στο Μέτωπο. Η τάξις του 1922 έφτασε στη Μικρά Ασία λίγο πριν την κατάρρευση του Μετώπου. Η συμβολή της Σχολής των Ευελπίδων στην πολεμική περίοδο 1912 – 1922 ήταν μέγιστη. Σε σύνολο 1200 Αξιωματικών που υπηρετούσαν στο Στρατό και προέρχονταν από την Σχολή σκοτώθηκαν 122 , δηλαδή πάνω από το 10 % των αποφοιτησάντων της Σχολής ήταν η συμβολή αυτής σε αίμα στο παραπάνω διάστημα.
Το Δεκέμβριο του 1928 εορτάστηκαν με επισημότητα τα 100 χρόνια της Σχολής. Τότε ανηγέρθη στην κεντρική πλατεία της Σχολής το απέριττο ηρώο των Αξιωματικών και Ευελπίδων πεσόντων στην διάρκεια των πολέμων και η πλατεία ονομάστηκε Πλατεία Ηρώου. Την εποχή εκείνη επίσης ( 1932 ) ιδρύθηκε μέσα στη Σχολή, στους χώρους του Διοικητηρίου, το πρώτο και μοναδικό στην Ελλάδα Στρατιωτικό Μουσείο. Σε αυτό εναποτέθηκαν οι πολεμικές σημαίες, ιστορικά κειμήλια, ενθυμήματα της Σχολής αλλά και γενικότερα της νεώτερης Στρατιωτικής Ιστορίας.
Η Σ.Σ.Ε. το 1940 – 41
Τον Απρίλιο του 1941 οι 320 πρωτοετείς Ευέλπιδες που εξακολουθούσαν την εκπαίδευσή τους στη Σχολή, ζήτησαν να συγκροτήσουν ένα Ιερό Λόχο και να προτάξουν αντίσταση στις γερμανικές δυνάμεις στην περιοχή των Θερμοπυλών. Η αίτησή τους είχε συμβολικό αλλά και ουσιαστικό χαρακτήρα, αλλά δεν έγινε δεκτή. Έτσι λοιπόν, τρεις ημέρες προτού την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, τη νύχτα της 23ης προς 24η Απριλίου 1941 οι στασιάσαντες Ευέλπιδες επίταξαν 20 περίπου αυτοκίνητα και 7 αυτοκίνητα του Ερυθρού Σταυρού, – τις υπηρεσίες του οποίου οι Ευέλπιδες εξηπάτησαν προφασιζόμενοι ότι είχαν πάθει δηλητηρίαση -, και απαίτησαν να τους αποστείλουν όλα τα διαθέσιμα αυτοκίνητά τους. Οι 320 Ευέλπιδες επιβιβάστηκαν στα αυτοκίνητα μαζί με τη σημαία της Σχολής, έχοντας ως οπλισμό παλαιά τυφέκια Μάουζερ του 1870, δύο οπλοπολυβόλα παλαιού τύπου και αριθμό χειροβομβίδων.
Το απόγευμα της 26ης Απριλίου η φάλαγγα διασχίζοντας την Πελοπόννησο και μετά από αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς της γερμανικής αεροπορίας, έφθασε έξω από το Γύθειο. Το πρωί της 28ης , αποβιβάστηκαν στην Κρήτη, 24 χιλιόμετρα δυτικά των Χανίων, και εγκατέστησαν καταυλισμό δίπλα από τη Μονή Γωνιάς Κισσάμου. Κατά τη διάρκεια των πολεμικών αναμετρήσεων σκοτώθηκαν έντεκα Ευέλπιδες ενώ τραυματίστηκαν αρκετοί. Τη νύχτα της 25ης Μαΐου, μετά από μακρά πορεία στα Λευκά Όρη, ο Διοικητής της Σχολής συγκέντρωσε τους Ευέλπιδες και αφού τους ανακοίνωσε ότι δεν υπάρχει πλωτό μέσον για να φύγουν από την Κρήτη, προσέθεσε ότι σύμφωνα με τις οδηγίες της κυβερνήσεως από τη στιγμή εκείνη η Σχολή διαλύεται, καταλήγοντας «Με τη βοήθεια του Θεού, ο καθένας ας φροντίσει δια τον εαυτό του…». Οι Ευέλπιδες, αφού πρώτα έκρυψαν σε ασφαλές μέρος τη σημαία της Σχολής, διαλύθηκαν στο οροπέδιο εκείνο των Σφακίων. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς κατευθύνθηκαν στα Χανιά όπου συνελήφθησαν αιχμάλωτοι από τους Γερμανούς που τους μετέφεραν στη συνέχεια στον Πειραιά. Εκεί τους επεσκέφθη ανώτερος αξιωματικός, εκπρόσωπος της Γερμανικής στρατιωτικής διοικήσεως, και τους ανεκοίνωσε ότι ο πόλεμος ετελείωσε πλέον δι’ αυτούς και ότι από την στιγμήν εκείνη είναι ελεύθεροι. Οι Ευέλπιδες, συντεταγμένοι έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο και τον Ύμνο του Ευέλπιδος, και στη συνέχεια διαλύθηκαν. Αυτή είναι μια από τις ηρωικότερες στιγμές της Ιστορίας της Στρατιωτικής Σχολής των Ευελπίδων. Κατά τη διάρκεια του 1941 – 44 έπεσαν για την Πατρίδα 16 Ευέλπιδες. Τον Οκτώβριο του 1945, μετά την απελευθέρωση, μεταφέρθηκε από την Κρήτη η σημαία της Σχολής στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής η Σχολή δεν λειτούργησε και τα κτίριά της χρησιμοποιήθηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις για στρατωνισμό, χωρίς να προκληθεί καμία φθορά στις κτιριακές εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό της Σχολής.
Η Σχολή κατά το Δεκεμβριανό κίνημα
Αυτό που σεβάστηκε ο στρατός κατοχής, δεν σεβάστηκαν οι κομμουνισταί του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ κατά την περίοδο της ανταρσίας του Δεκεμβρίου του 1944. Οι κομμουνισταί συγκέντρωσαν γύρω από τη Σχολή που μόλις άρχισε να ξαναλειτουργεί, ένα σύνταγμα του ΕΛΑΣ εφοδιασμένο με πολυβόλα και όλμους από το ύψωμα Στρέφη έως την εκκλησία του Σωτήρος, 500 μέτρα βορειοανατολικά της Σχολής, και ένα εφεδρικό Σύνταγμα στην περιοχή Γκύζη – Γαλατσίου. Οι τρεις Λόχοι της Σχολής πήραν κατάλληλες θέσεις αμύνης συνεπικουρούμενοι και από αγγλική εφεδρική δύναμη. Η μάχη ξεκίνησε στις 4 Δεκεμβρίου και η κατάσταση άρχισε να γίνεται κρίσιμη μια εβδομάδα μετά, εξαιτίας της έλλειψης πυρομαχικών και τροφίμων. Στις 12 Δεκεμβρίου διατάχθηκε η εκκένωση της Σχολής και οι Ευέλπιδες και οι Αξιωματικοί τους διετέθησαν στα Τάγματα Εθνοφυλακής που ηγωνίζοντο κατά των κομμουνιστών του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ. Κατά τη διάρκεια του Δεκεμβριανού κινήματος έπεσαν για την Πατρίδα έξι Ευέλπιδες. Οι κομμουνιστές μπήκαν στη Σχολή με πρωτοφανή μανία και βαρβαρότητα και άρχισαν συστηματική καταστροφή. Κατέστρεψαν το Μουσείο με τα πολύτιμα ενθυμήματα, τη βιβλιοθήκη, τα αρχεία, την εκκλησία, και επέφεραν σοβαρές ζημιές στα κτίρια της Σχολής.
Μετά την συντριβή των κομμουνιστών, η Σχολή άρχισε να λειτουργεί από την 1η Αυγούστου 1945. Εξαιτίας του δευτέρου γύρου των κομμουνιστών με τον συμμοριακό πόλεμο 1946 – 49, η κατάσταση για τη Σχολή είχε χαρακτηριστεί κατά κάποιον τρόπο ημιπολεμική. Ο χρόνος φοιτήσεως είχε περιοριστεί για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του πολέμου ο οποίος ήταν εξίσου αιματηρός με αυτόν του 1940. Από τις τάξεις Αξιωματικών που εξήλθαν την τριετία 1946 – 49 έπεσαν υπέρ της Πατρίδος κατά τον αντισυμμοριακό αγώνα άνω των 150 Αξιωματικών. Συνολικά, από ιδρύσεως της Σχολής έπεσαν υπέρ Πατρίδος στα πεδία της μάχης άνω των 700 Αξιωματικών που φοίτησαν σε αυτήν.
Η Σχολή μετά τον Πόλεμο
Η μεταπολεμική Ιστορία της Σχολής ακολούθησε και αυτή τον εκσυγχρονισμό του Στρατού σε μέσα και ανθρώπινο δυναμικό. Εγένοντο δεκτοί απόφοιτοι του Γυμνασίου κατόπιν κατατακτηρίων εξετάσεων που προέβλεπαν και ψυχοσωματικά τεστ και η φοίτησις έγινε πλέον τετραετής. Η Σχολή Ευελπίδων διεδραμάτισε κάποιο ρόλο κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επεμβάσεως της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου όταν οι Ευέλπιδες του Αντισυνταγματάρχου τότε Δημητρίου Ιωαννίδη ο οποίος ήτο διοικητής Τάγματος, εξήλθαν της Σχολής τη νύχτα της 20ης προς 21η Απριλίου 1967 και κατέλαβαν επίκαιρες θέσεις στην Αθήνα.
Από το 1974 και μετά, στα πλαίσια της αντιχουντικής υστερίας, εβλήθη και η Σχολή από τους διαφόρους και κάθε λογής αριστερούς. Η στολή του Ευέλπιδος για τους ψευτοκουλτουριάρηδες αριστερούς της μεταπολίτευσης εθεωρείτο πρόκληση. Το να αποφασίσει δε κάποιος μαθητής να δώσει εξετάσεις στη Σχολή αποτελούσε το αποκορύφωμα της «φασιστικής» νοοτροπίας του νέου αυτού. Η διαμορφωθείσα αυτή κατάσταση στην ελληνική κοινωνία, το αντιμιλιταριστικό πνεύμα των δήθεν προοδευτικών εκπαιδευτικών, ο μύθος του Πολυτεχνείου σε συνδυασμό με την μεταφορά της Σχολής στις νέες εγκαταστάσεις στη Βάρη, έπληξαν καίρια την αίγλη και τον μύθο της Σχολής. Το 1973 ο Γ. Παπαδόπουλος θεμελίωσε τις νέες εγκαταστάσεις της Σχολής στη Βάρη, για να ολοκληρωθεί αυτή οκτώ χρόνια αργότερα. Μπορεί οι ανάγκες μιας σύγχρονης Σχολής να απαιτούσαν τη μετεγκατάσταση, αλλά σε τίποτα δεν απαιτείτο η μετατροπή της χρήσης του ιστορικού κτιρίου σε δικαστήρια.
Χιλιάδες Ευέλπιδες παρήλασαν, ορκίστηκαν πίστη στην Πατρίδα και στην σημαία στην Πλατεία Ηρώου όπου ευρίσκετο το από Πεντελικό μάρμαρο απέριττο μνημείο της Σχολής.
Τα κτίρια και οι χώροι της Σχολής ποτίστηκαν από τον ιδρώτα και φορτίστηκαν από την πίστη στο ιδανικό της Πατρίδος από χιλιάδες νέους Ευέλπιδες, από χιλιάδες στη συνέχεια Αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού.
Όταν άλλοι λαοί, με μικρότερο παρελθόν δόξης του Ελληνικού, προσπαθούν να κατασκευάσουν από το τίποτα μία παράδοση και να δημιουργήσουν μνημεία προς το σκοπό αυτό, οι « προοδευτικοί » δημοκράτες της Ελλάδος παρέδωσαν τις εγκαταστάσεις της Σχολής Ευελπίδων στο Πεδίον του Άρεως για τη χρήση δικαστηρίω. Τώρα στην Πλατεία Ηρώου δεν υπάρχει μνημείο. Και σ’ αυτόν τον ιστορικό χώρο συνωστίζονται υπόδικοι, αλλοδαποί, τοξικομανείς και τσιγγάνοι προκειμένου να δικαστούν.
Ένα από τα πρώτα μελήματα ενός εθνικά και λαϊκά κυρίαρχου κράτους θα είναι εκτός από την αναβάθμιση την ποιοτική της Σχολής Ευελπίδων, διότι στις μέρες μας η εισδοχή στη Σχολή γίνεται για καθαρά επαγγελματικούς λόγους και με μέσον όρο βαθμολογίας 10 και 11, η επαναφορά σε στρατιωτική χρήση των ιστορικών κτιρίων της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων και η αντιμετώπισή τους ως ενός σημαντικού μνημείου της νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ βουλευτής Επικρατείας Χρυσής Αυγής
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
Η ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΤΑΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ 4ΕΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΣΕΩΣ.
Ο ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΣ ΤΩΝ ''ΕΛΚΥΣΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ'' ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
3.ΕΘΝΙΚΑ
4.ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ
5.ΕΠΙΚΑΙΡΑ
6.ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ
8.ΠΟΛΙΤΙΚΑ
4.Οι 12+1 πιο τραγικές ατάκες πολιτικών για το 2012
Στάλθηκε από Γιώργο Ευαγγελάτο
Ως έτος εκλογών -και μάλιστα διπλών-, το 2012 είχε έντονο πολιτικό χαρακτήρα. Κόμματα μεγεθύνθηκαν, συρρικνώθηκαν, διασπάστηκαν, δημιουργήθηκαν. Πολιτικοί «κάηκαν» και άλλοι αναδείχτηκαν.
Αυτό που έμεινε σταθερό, είναι το επίπεδο των δηλώσεων του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Without further ado, που λένε και στο χωριό μου, σας παρουσιάζω τη λίστα με τις 12+1 πιο τραγικές δηλώσεις Ελλήνων πολιτικών για τη χρονιά που μας πέρασε, σε χρονολογική σειρά.
1. «Δεν διάβασα το Μνημόνιο, γιατί είχα άλλες υποχρεώσεις, είχα άλλα καθήκοντα. Είχα να αντιμετωπίσω το έγκλημα ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Δεν ήταν δική μου δουλειά.» (Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, 24/1/2012)
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης εξηγεί πως δουλειά του είναι απλά να υπογράφει ό,τι του λένε, όχι να το διαβάζει κιόλας. Εντάξει, τουλάχιστον καταπολέμησε το έγκλημα με τεράστια επιτυχία.
2. «Μέρος του προβλήματος προκύπτει από τη λαθρομετανάστευση και την αδήλωτη πορνεία. Έλληνες οικογενειάρχες πηγαίνουν στους οίκους ανοχής μεταφέροντας έτσι τη νόσο στα σπίτια τους.» (Ανδρέας Λοβέρδος, 30/4/2012)
Ο Ανδρέας Λοβέρδος υπερασπίζεται το δικαίωμα του Έλληνα οικογενειάρχη να πηδάει πόρνες, αρκεί αυτές να είναι υγιείς, ντόπιες και να κόβουν απόδειξη.
3. «Σε κυβέρνηση που θα υπάρχει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν συμμετέχουμε.» (Φώτης Κουβέλης, 3/5/2012)
Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις.
4. «Βγήκες στον Χατζηνικολάου να του γλύψεις τον πούτσο. Έλα να γλείψεις τον δικό μου, είναι καλύτερος.» (Βαγγέλης Μεϊμαράκης, 27/9/2012)
Ο μουστακαλής Βαγγέλης αποδεικνύει, απευθυνόμενος στον Προκόπη Παυλόπουλο, πόσο στενές είναι οι σχέσεις μεταξύ των στελεχών της κυβερνώσας παράταξης.
5. «Δεν ανέχομαι να υπάρχει η ιστορία περί αλλοίωσης της λίστας Λαγκάρντ. Να ζητήσουμε να ξανασταλεί από την Γαλλία η λίστα για να σταματήσει η σπέκουλα» (Γιώργος Παπακωνσταντίνου, 24/10/2012)
Πρόσεχε τι ζητάς, Γιώργο, γιατί μερικές φορές γίνεται πραγματικότητα.
6. «Μίλησα ακόμη και με τον Θεό, δεν μπορεί να γίνει τίποτα καλύτερο» (Αντώνης Σαμαράς, 30/10/2012)
Βασικά αυτός ο καλοκάγαθος γεράκος με τα άσπρα μαλιά δεν ήταν ο Θεός, ο Κουβέλης ήταν.
7. «153 γενναίοι κράτησαν την Ελλάδα όρθια.» (Άδωνις Γεωργιάδης, 8/11/2012)
Εντάξει, δεν ήταν 300 όπως στις Θερμοπύλες, αλλά τη δουλειά την έκαναν. Ψήφισαν το Μνημόνιο 3, η Ελλάδα γύρισε σελίδα, χρεοκοπία τέλος, πάμε μπροστά. Τι, όχι;
8. «Έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα και ορισμένοι μ" έχουν βγάλει αδερφή.» (Πέτρος Τατσόπουλος, 22/11/2012)
Ο Πέτρος Τατσόπουλος υπερασπίζεται τον θιγμένο του ανδρισμό. Κατούρα και λίγο, αδελφέ.
9. «Γιατί να ερχόμαστε κάθε εβδομάδα στην Επιτροπή, αφού πληρωνόμαστε μόνο για μία φορά τον μήνα;» (Μιχάλης Ταμήλος, 28/11/2012)
Προφανώς, τα 6.000? της μηνιαίας βουλευτικής αποζημίωσης δεν περιλαμβάνουν υπερωρίες.
10. «Σε καμία περίπτωση δεν απειλούμε. Δεν μας το επιτρέπει η ηθική μας και το πνευματικό μας επίπεδο.» (Ηλίας Κασιδιάρης, 29/11/2012)
Το καταλάβατε, ή θέλετε να σας σαπίσουμε στο ξύλο για να το εμπεδώσετε;
11. «Τους θέλουμε όλους μαζί μας, αρκεί να μην ντρέπονται να πούνε ότι είναι ΠΑΣΟΚ.» (Βαγγέλης Βενιζέλος, 10/12/2012)
Ο Βενιζέλος καλεί τους εναπομείναντες οπαδούς του ΠΑΣΟΚ σε ένα ομαδικό coming out, μπας και σώσει την παρτίδα (για την πατρίδα, ούτε λόγος). Φήμες για την οργάνωση PASOK pride μέσα στο 2013, κρίνονται ανακριβείς.
12. «Τώρα τι να κάνουμε, να το κάνουμε θέμα (σ.σ.: τη λίστα Λαγκάρντ), να πέσει η κυβέρνηση Σαμαρά και να αναλάβει ο Τσίπρας;» (Θεόδωρος Πάγκαλος, 24/12/2012)
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος εξηγεί στην Πόπη Τσαπανίδου πως δεν γίνεται να ζητάμε δικαιοσύνη και διαφάνεια όταν ελοχεύει ο κίνδυνος ο λαός να ψηφίσει αριστερά.
13. «Μετά από μερικά χρόνια θα μας κάνετε και άγαλμα. Να το θυμάσαι αυτό.» (Άδωνις Γεωργιάδης, 24/12/2012)
Ο Άδωνις Γεωργιάδης υπερασπίζεται τις αποφάσεις της κυβέρνησης στο twitter. Θα το θυμόμαστε, μην ανησυχείς.
9.ΑΘΛΗΤΙΚΑ
10.ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ( ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΙΚΡΑ )
5.Πως να λέτε το καφέ
Μάθε πως να λες το φλιτζάνι και δες το μέλλον μέσα από την κούπα του καφέ ακολουθώντας τις αναλυτικές οδηγίες.
Προεργασία για να πεις το καφέ
● Πριν πιάσουμε το φλιτζάνι για να το διαβάσουμε, πλένουμε τα χέρια μας.
● Το κρατάμε πάντα με το αριστερό χέρι.
● Διαβάζουμε το φλιτζάνι με το φως του ήλιου, χωρίς τη βοήθεια τεχνικού φωτός.
● Λέμε το ξόρκι «Αγγέλοι τ΄ Ουρανού, Κυρές του Φεγγαριού, του κόσμου τα Κακά να τα κάψει η Φωτιά. Φωτιά νερό και γη, το τέλος κι η αρχή, δείξτε τα μελλούμενα στον/στη… (το δικό μας όνομα όχι το όνομα του ενδιαφερομένου)». Το λέμε 4 φορές όρθιες, δυνατά μόνο αν είμαστε μόνες μας, κοιτάζοντας στις τέσσερις κατευθύνσεις (αρχίζουμε κοιτάζοντας την ανατολή, και τελειώνουμε στο βορρά).
● Το φλιτζάνι καλό είναι να το έχει γυρίσει μόνος του ο ενδιαφερόμενος και να το έχει αφήσει να στεγνώσει τέλεια. Αλλιώς δάκρια και πόνοι θα αντικαταστήσουν τις χαρές και τις επιτυχίες.
● Όταν ήμαστε στενοχωρημένοι ή έχουμε πένθος δεν λέμε σε κανέναν τον καφέ, ούτε όμως και τον κοιτάζουμε για λογαριασμό μας.
Το «διάβασμα του καφέ»
● Ξεκινάμε να «διαβάζουμε τον καφέ» από το χερούλι.
● Διαβάζουμε μόνο όσα σχήματα είναι ευδιάκριτα και σαφή.
● Ό,τι βρίσκεται ψηλά, κοντά στο χείλος του φλιτζανιού είναι της επικαιρότητας, τα προλαβαίνετε δεν τα προλαβαίνετε! Αυτά που βρίσκονται στο βάθος αφορούν επιθυμίες, επιδιώξεις και καλά κρυμμένους εχθρούς!
● Το φλιτζάνι δίνει πρόβλεψη το πολύ για ένα εξάμηνο.
● Τα σχήματα δεν ερμηνεύονται μόνα τους. Αν είδες μια καμήλα στο φλιτζάνι κοιτάζεις γύρω από την καμήλα και συνδυάζεις. Που κοιτάζει η καμήλα; Που πατάει; Τι βρίσκεται πάνω από το κεφάλι της;
Σύμβολα και ερμηνείες – διάβασε το καφέ
● Γραμμές: χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, στις κάθετες στο χείλος του φλιτζανιού και στις παράλληλες.
Σημαντικότερες είναι οι παράλληλες. Αν είναι ευθείες και μακριές σημαίνουν μια εύκολη χωρίς δυσκολίες ζωή. Αν η ευθεία διακόπτεται με μικρές γραμμές και μοιάζει με συρματόπλεγμα τα πράγματα δυσκολεύουν
Αν στην αρχή της υπάρχει ένα σύμβολο πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη, αν είναι στο τέλος η λύση των προβλημάτων εξαρτάται ιδιαίτερα και από αυτό το σύμβολο.
● Οι κυματιστές γραμμές αφορούν σκαμπανεβάσματα, και απαιτείται μεγαλύτερη προσοχή. Η ζωή σου βρίσκεται πάνω σε ένα κύμα. Την μια φορά ανεβαίνεις ψηλά, έχεις επιτυχίες αλλά δεν προφταίνεις να χαρείς…ξανακατεβαίνεις.
● Ο δρόμος είναι δυο παράλληλες γραμμές, συνήθως είναι κάθετες στο χείλος.
Πότε έρχεται ο έρωτας?
Ο Έρωτας μπορεί να εμφανιστεί στο κομμάτι που δείχνει την εργασία. Σε αυτή την περίπτωση είναι καινούργιο πρόσωπο από το χώρο της δουλειάς. Στο κομμάτι του φλιτζανιού που αφορά την Υγεία θα είναι ο οδοντίατρος που πήγες την θεία Ευανθία για να φτιάξει καινούργια μασέλα. Στο κομμάτι του Έρωτα είναι ένας γνήσιος κατακέφαλος έρωτας.
Ο Έρωτας που θα σε παγιδεύσει έχει να κάνει με ένα δίχτυ στο βάθος της κούπας του καφέ σου που συνοδεύεται από ένα γράμμα (το αρχικό του λεγάμενου σε όνομα ή επίθετο), έναν αριθμό πάνω στον οποίο θα τον συναντήσεις κι έναν σπασμένο κύκλο ή κάποιο άλλο κακό σημαδάκι (διχάλες, αστέρια με μεγάλη ουρά κλπ) που δείχνει ότι αυτό που έρχεται δεν είναι μια ηλιόλουστη ζωή μάλλον το πάει για χιονιά…
Μια έμπειρη καφετζού θα ξεχωρίσει αμέσως το «πρόσωπο» εξαιτίας του οποίου την επισκέπτεται (και την πληρώνει) η πελάτισσα.
Το «πρόσωπο» μπορεί να είναι «κορωνάτο», φοράει κορώνα στο κεφάλι, δηλαδή έχει αξίωμα, ή να είναι σπαθάτος (παίδαρος!) κλπ. Μπορεί να κάνει την παρατήρηση : «είναι δεμένος αλλού!!» (π.χ. παντρεμένος).
Μερικά συνηθισμένα σημάδια στο καφέ
● Ένα καλοσχηματισμένο σπιτάκι με στέγη σημαίνει πως τελικά θα εγκριθεί το στεγαστικό, θα βοηθήσουν και τα πεθερικά και θα το αγοράσετε το διαμέρισμα που ονειρεύεστε.
● Σταυρός κοντά στη στέγη : ευτυχισμένη ζωή, θα ζήσεις και θα πεθάνεις -μετά πολλά χρόνια- σε αυτό το σπίτι.
● Τα ίδια και καλύτερα με κύκλο-ήλιο κοντά στη στέγη ή στην μπροστινή πόρτα.
● Η αψίδα είναι ένας προσωπικός θρίαμβος, όχι όμως και το τετράγωνο.
● Πολλά τετράγωνα στη σειρά είναι κλεψιά, κοιτάμε γύρω-γύρω καχύποπτα και προσεκτικά.
● Ένα κουνέλι είναι ο πολυπόθητος απόγονος. Το ίδιο σημαίνει κι ένας καλοσχηματισμένος…. βάτραχος.
● Μια γάτα είναι ένας καλά καλυμμένος εχθρός, ιδιαίτερα αν έχει μεγάλη και στριφογυριστή ουρά. Η κολοβή γάτα δεν μας απασχολεί και πολύ.
Σύμβολα:
6.ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ
Ένα καραβάκι με την πλώρη στρογγυλήΤαξιδεύει νύχτα – μέρα στου πελάγου την σιωπή
Έχει τιμονιέρη τον χοντρό τον Παναγή
Ένα τύπο σκανδαλιάρη, σεβνταλή.
Στη κουπαστή, στη κουπαστή
Το πέλαγο μακρύ
Και η αυγή και η αυγή
Πλακώνει την ψυχή
Και αντικρίζει την θυμωμένη, την ζωντανή
Την αφρισμένη, την τρικυμία, την ρυθμική.
Ένα καραβάκι με την πλώρη στρογγυλή
Αργοβυθιζόταν στου πελάγου την σιωπή
με τον τιμονιέρη να παλεύει να σωθεί
σε φυγή ονείρου μες΄ στο κύμα, την αυγή.
Στη κουπαστή στη κουπαστή
Το ξύπνημα βαρύ
Και το πρωί και το πρωί
Η θάλασσα γυαλί
Και ξαποστάζει με ηρεμία, ψυχική
Στη νηνεμία, στη ησυχία, στη προσμονή.
Λαζ.- Κίμων Μπερβερίδης
7.Ιστορική πρεμιέρα της «Αντιγόνης» στην Κίνα
Η τραγωδία του Σοφοκλή παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας
«Σκηνοθέτησα την Αντιγόνη γιατί θέλω να πάω στις ρίζες του δράματος και της ποίησης, να δω την αξία της Ιστορίας στη σύγχρονη κοινωνία», δήλωσε ο κ. Λι στην εφημερίδα "Daily China".
Γνωστός από το ανέβασμα έργων κινέζων και δυτικών συγγραφέων, μεταξύ των οποίων και πρωτοποριακών, αλλά και κινεζικής όπερας ο Λι Λιουγί δηλώνει ότι «ελπίζει να δημιούργησε τις συνθήκες για τη δραματική έκφραση και το ηθικό βάθος που απαιτεί η ελληνική τραγωδία».
Ο σκηνοθέτης, λέει, δεν άλλαξε «ούτε μια γραμμή» από το αρχαίο κείμενο και η σκηνή του είχε «τα πιο απλά, τα πιο απέριττα σκηνικά αντικείμενα» για να μη περισπά την προσοχή του θεατή-ακροατή. Ο χορός έκανε «χρήση της γλώσσας του σώματος» και «μίλησε τραγουδώντας, τονίζοντας ορισμένα σημεία».
Ο Λι Λιουγί δεν κρύβει την έκπληξη του για την διαχρονικότητα της «Αντιγόνης». «Όταν αρχίσαμε τις πρόβες», λέει, «ανακαλύψαμε ότι πολλά από τα προβλήματα που σήμερα αντιμετωπίζουμε, από τα ερωτήματα που έχουμε, ήταν και προβλήματα και ερωτήματα που έθετε ο Σοφοκλής στην τραγωδία του. Όπως η σχέση ανάμεσα στην εξουσία και την αρετή, ανάμεσα στο νόμο και στις πεποιθήσεις, ανάμεσα στο άτομο και στην κοινωνία».
Ευσταθιάδης ΣτάθηςΠηγή: Το Βήμα
http://www.ellinikoarxeio.com/2012/12/sophocles-antigone-inchina.html#ixzz2HfoCuL4K
12.ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
13.Ο ΤΙ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
8.ΞΕΡΙΖΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΥΣΟΞΥΛΑ
Άγνωστοι ξερίζωσαν την ελιά του Πλάτωνα στην Ιερά Οδό προκειμένου να την χρησιμοποιήσουν για καυσόξυλα! Η ελιά βρισκόταν στον Βοτανικό, κοντά στο σημερινό Γεωπονικό Πανεπιστήμιο και σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά ξεριζώθηκε από άγνωστους. Κάτω από το ιστορικό δέντρο ο Πλάτωνας δίδασκε τους μαθητές του τον 5ο αιώνα π.Χ. Ωστόσο το 1978 καταστράφηκε από χτύπημα λεωφορείου, ένα μέρος του μεταφέρθηκε και διατηρείται στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο ενώ ο κορμός του παρέμενε μέχρι σήμερα στην περιοχή.
http://www.pentapostagma.gr/
9.Έκανε δώρο στον γιο της ένα iPhone θέτοντας... 18 όρους!
Η Janell Burley Hofmann έκανε δώρο ένα iPhone στον δεκατριάχρονο γιο της, Gregory και έχει γίνει διάσημη λόγω των κανόνων που του επέβαλε... ( ΔΕΚΑΤΡΙΑΧΡΟΝΟ? ΜΕ ΚΙΝΗΤΟ ? Ε, ΕΙΝΑΙ ''ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ''...)Όπως αναφέρει το Associated Press, η μητέρα μαζί με το δώρο έδωσε στον έφηβο και ένα συμβόλαιο με 18 κανόνες που θα πρέπει να τηρεί κάθε ώρα και στιγμή, ώστε να παραμείνει η δημοφιλής συσκευή της Apple στα χέρια του.
ΜΟΝΟ 18 ? ΕΓΩ ΘΑ ΕΒΑΖΑ 118 ! ( ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΩ)
Οι όροι χρήσης της συσκευής έγιναν πολύ σύντομα δημοφιλείς στο Internet και βρέθηκαν στο επίκεντρο των συζητήσεων, με τους γονείς να επισκέπτονται μαζικά τον ιστότοπο της μητέρας. Η ίδια μαζί με τον γιο της εμφανίστηκαν σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή. H μητέρα-blogger δικαιολόγησε την πράξη της, λέγοντας ότι ήθελε να διδάξει τον γιο της να διαχειρίζεται τον ψηφιακό καταιγισμό χωρίς όμως να γίνεται πολύ πιεστική. Η ίδια συμπλήρωσε ότι πολλοί γονείς κάνουν δώρο στα παιδιά τους smartphones, αλλά τις περισσότερες φορές η κατάσταση ξεφεύγει με αποτέλεσμα να χρειάζονται δραστικά μέτρα.
Το συμβόλαιο:
Αγαπημένε μου Gregory, Χρόνια πολλά! Είσαι τώρα ένας ευτυχής κάτοχος ενός iPhone. Ουάου! Είσαι ένα πολύ καλό και υπεύθυνο 13χρονο αγόρι και σου αξίζει αυτό το δώρο.
Η αποδοχή, όμως, αυτού του δώρου συνεπάγεται και κάποιους κανόνες. Σε παρακαλώ να διαβάσεις το παρακάτω συμφωνητικό. Ελπίζω πως καταλαβαίνεις ότι είναι χρέος μου να σε αναθρέψω ώστε να γίνεις ένας συγκροτημένος, υγιής νέος άντρας που μπορεί να λειτουργεί στον κόσμο και να συνυπάρξει με την τεχνολογία, όχι να τον καθορίζει εκείνη. Η αδυναμία σου να ανταποκριθείς στους κανόνες αυτούς θα έχει ως αποτέλεσμα να μην είσαι πλέον κάτοχος του iPhone. Σ' αγαπώ τρελά και περιμένω να μοιραστώ μαζί σου χιλιάδες sms τις επόμενες μέρες.
1. Αυτό είναι δικό μου τηλέφωνο. Εγώ το αγόρασα, εγώ το πληρώνω και στο δανείζω για να το έχεις. Δεν είμαι φοβερή;
2. Θα γνωρίζω πάντα το password.
3. Αν χτυπάει, απάντησέ το. Πες «παρακαλώ», χρησιμοποίησε τους καλούς σου τρόπους. Μην αγνοείς ποτέ κλήσεις όταν στην οθόνη εμφανίζεται η λέξη «Μαμά» ή «Μπαμπάς». Ποτέ.
4. Παραδίδεις πρόθυμα στους γονείς σου τη συσκευή κάθε βράδυ στις 7:30 τις ημέρες που έχεις σχολείο και το Σαββατοκύριακο, στις 9:00. Θα είναι κλειστό κάθε βράδυ και θα σου επιστρέφεται κάθε πρωί στις 07:30. Αν δεν θέλεις να καλέσεις κάποιον στο σταθερό του με την πιθανότητα να απαντήσουν οι γονείς του, τότε μην καλέσεις καν. Μάθε να ακούς το έντσικτό σου και να σέβεσαι τις άλλες οικογένειες με τον ίδιο τρόπο που θα ήθελες να σέβονται εμάς.
5. Το τηλέφωνο δε θα έρχεται μαζί σου στο σχολείο. Μίλησε με τους ανθρώπους με τους οποίους ανταλλάσσεις μηνύματα, κατά πρόσωπο. Είναι μία τέχνη που θα πρέπει να αναπτύξεις στη ζωή σου. *Για τις ημιαργίες, τις εκδρομές και τις εξωσχολικές δραστηριότητες, θα συμφωνήσουμε ειδικές χρήσεις.
6. Αν πέσει στη λεκάνη, στο πάτωμα και σπάσει ή εξαφανιστεί είσαι υπεύθυνος για το κόστος επισκευής ή αντικατάστασης. Κούρεψε το γρασίδι κάποιου, κάνε babysitting ή αποταμίευσε τα χρήματα που σου δίνουμε στα γενέθλιά σου. Θα συμβεί σίγουρα, οπότε φρόντισε να είσαι προετοιμασμένος.
7. Μη χρησιμοποιήσεις την τεχνολογία για να πεις ψέματα, να κοροϊδέψεις ή να εξαπατήσεις κάποιον άλλο άνθρωπο. Μη συμμετέχεις σε συζητήσεις που πληγώνουν άλλους ανθρώπους. Παράμενε καλός φίλος ή απλώς μη συμμετέχεις στην ανταλλαγή κατηγοριών.
8. Μη στείλεις SMS, email, ή μην πεις τίποτα χρησιμοποιώντας αυτή τη συσκευή, που δε θα έλεγες σε κάποιον κατά πρόσωπο.
9. Μη στείλεις SMS, email, ή μην πεις τίποτα χρησιμοποιώντας αυτή τη συσκευή που δε θα έλεγες δυνατά με τους γονείς σου στο δωμάτιο. Λογόκρινε τον εαυτό σου.
10. Το πορνό απαγορεύεται. Αναζήτησε στο διαδίκτυο πληροφορίες που θα μοιραζόσουν άνετα με εμένα. Αν έχεις κάποια απορία, ρώτησε κάποιον, κατά προτίμηση εμένα ή τον πατέρα σου.
11. Όταν είσαι σε δημόσιο χώρο, κλείσε το, βάλε το στο αθόρυβο, ή κρύψε το στην τσάντα σου. Ειδικά σε κάποιο εστιατόριο, στον κινηματογράφο, ή όταν μιλάς σε κάποιον άλλο άνθρωπο. Δεν είσαι αγενής. Μην επιτρέψεις στο iPhone να το αλλάξει αυτό.
12. Μη στείλεις αποκαλυπτικές φωτογραφίες από τα «ιδιαίτερα» σημεία σου σε κανέναν ή μη δεχτείς τέτοιες φωτογραφίες. Μη γελάς. Κάποια στιγμή θα μπεις στον πειρασμό να το κάνεις, παρά την υψηλή σου νοημοσύνη. Είναι επικίνδυνο και μπορεί να διαλύσει την εφηβική/φοιτητική/ενήλικη ζωή σου. Παραμένει πάντα μία κακή ιδέα. Ο κυβερνοχώρος είναι αχανής και πιο δυνατός από εσένα και είναι δύσκολο να εξαφανίσεις κάτι τέτοιο, συμπεριλαμβανομένης μιας κακής φήμης.
13. Δε χρειάζεται να τραβάς έναν τόνο φωτογραφίες και βίντεο. Μην καταγράφεις τα πάντα. Ζήσε τις εμπειρίες σου. Θα μείνουν αποθηκευμένες στη μνήμη σου για πάντα.
14. Κάποιες φορές επίλεξε να αφήνεις το τηλέφωνο πίσω στο σπίτι και να αισθάνεσαι ασφαλής και σίγουρος για την απόφασή σου αυτή. Δεν είναι ζωντανό και δεν είναι προέκτασή σου. Είσαι καλύτερος από τον φόβο του να «χάσεις» κάτι που συμβαίνει.
15. Κατέβαζε μουσική που είναι καινούρια, ή κλασική, ή διαφορετική απ' αυτή που ακούν εκατομμύρια άλλοι που ακούν ακριβώς το ίδιο πράγμα όλοι. Η γενιά σου, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη γενιά, έχει πρόσβαση στη μουσική. Εκμεταλλεύσου αυτό το προνόμιο. Διεύρυνε τους ορίζοντές σου.
16. Επιδίωξε να παίζεις παιχνίδια με λέξεις, προβλήματα ή puzzle.
17. Κράτα το βλέμμα σου ψηλά. Βλέπε τι γίνεται στον κόσμο γύρω σου. Κοίταξε έξω από ένα παράθυρο. Άκουσε τα πουλιά. Πήγαινε μια βόλτα. Μίλησε σε κάποιον άγνωστο. Αναρωτήσου για πράγματα χωρίς να τα "γκουγκλάρεις".
18. Θα τα κάνεις μαντάρα. Θα σου πάρω πίσω το τηλέφωνο. Θα καθίσουμε κάτω και θα το συζητήσουμε. Και θα ξαναρχίσουμε από την αρχή. Εσύ κι εγώ, θα μαθαίνουμε συνέχεια. Είμαι με το μέρος σου. Είμαστε μαζί σε αυτό. Ελπίζω να συμφωνήσεις με αυτούς τους όρους. Τα περισσότερα από τα μαθήματα που αναφέρονται σε αυτό το συμφωνητικό δεν αφορούν μόνο το iPhone αλλά και την ίδια τη ζωή σου. Μεγαλώνεις σε έναν κόσμο γρήγορο, που αλλάζει συνέχεια. Είναι συναρπαστικό και μαγικό. Προσπάθησε να βλέπεις τα πράγματα απλά, όποτε μπορείς. Έχε εμπιστοσύνη στο δυνατό σου μυαλό και την τεράστια καρδιά σου, περισσότερο απ' οποιοδήποτε μηχάνημα.
Σ' αγαπώ. Εύχομαι να απολαύσεις το φανταστικό σου iPhone.
Χρόνια πολλά!
Φιλάκια Μαμά
10.Τα αγάλματα της Νήσου του Πάσχα έχουν μυστηριώδες σώμα!
Η ανακάλυψη δεν ξεκίνησε χθες, αλλά επανήλθε στο προσκήνιο τις τελευταίες εβδομάδες στο Διαδίκτυο: Τα αγάλματα της Νήσου του Πάσχα έχουν σώματα!
Έτσι, ενώ είναι γνωστό ότι έχουν ένα μεγάλο κεφάλι, τα αγάλματα αυτά περιέχουν πολλά μυστικά, όπως σαφώς πάνω από το μισό μέγεθος τους είναι υπόγειο και αποκαλύπτει την ύπαρξη σώματος και χεριών.
Το ζεύγος Routledge τα ανακάλυψε στα θαμμένα αγάλματα της Νήσου του Πάσχα. Μια ιδιωτική ομάδα ερευνών ανέσκαψε πρόσφατα ένα άγαλμα για να ανακαλύψει πολλά πετρογλυφικά στο σώμα.
Το ηφαιστειογενές αυτό νησί που βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό ανακαλύφθηκε από την ολλανδό πλοηγό Roggeveen Jakob, την Κυριακή του Πάσχα το έτος 1722, και αργότερα ήρθε στην κατοχή της Χιλής το 1888. Ενώ πολλά μυστήρια περιβάλλουν το Νησί του Πάσχα, η ανακάλυψη αυτών των γραπτών μπορεί να εγείρει πολλές συζητήσεις.
Στην πραγματικότητα, ενώ οι επιστήμονες σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι αυτό είναι αποτέλεσμα γενοκτονίας, που ο πληθυσμός (περίπου 4000) του νησιού έχει εξαφανιστεί, τι γίνεται με αυτούς τους γίγαντες Pierre υπόγεια; Υπήρχαν από την αρχή από τους Rapa Nui (=ο ομφαλός του κόσμου) (ο αρχαιότερος πολιτισμός του νησιού);
Η πιο πιθανή υπόθεση είναι ότι ένα παλιρροϊκό κύμα σάρωσε το νησί και ο πρώην αρχαίος πολιτισμός του, που χάνεται στα βάθη του χρόνου, είναι κάτω από τα πόδια των τουριστών, που αγνοούν τον κρυμμένο θησαυρό που περιμένει. Τα αγάλματα δεν είχαν ταφεί, αλλά η πλημμύρα έφερε τόσα πολλά συντρίμμια, σκόνη και μπάζα, που ο πολιτισμός εξαφανίστηκε μονομιάς.
Σκέφτομαι τους μύθους της Ατλαντίδας και της Λεμουρίας των οποίων οι θρύλοι ξαναήρθαν στην επιφάνεια με την εξαιρετική αυτή ανακάλυψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου