ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
ΓΡΑΦΩ -ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΟΛΟ ΓΡΑΦΩ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Γράφω,
γράφω και όλο γράφω, για αγάπη πάνω απ΄ όλα
Για
αστέρια μες την νύχτα, που πεθαίνουν κάθε αυγή.
Για
καημούς όλου του κόσμου, που στενάζουν μες την λύπη
Για
την φύση την πλανεύτρα, που στολίζει με τα αστέρια
Τα
θεμέλια του ουρανού, του Θεού του Πλαστουργού.
Γράφω,
γράφω και όλο γράφω, για τις θάλασσες που αφρίζουν
με
μπουρίνια και με ανέμους, για χρυσούς αφρούς την hμέρα
και
ασημένιους μες την νύχτα, για ελπίδες φορτωμένες
για
αλήθειες χαραγμένες, στου μυαλού μου τα στερνά.
Για
φεγγάρια που προβάλλουν και τον έρωτα ξυπνούν.
Γράφω,
γράφω και όλο γράφω, για γυναίκες που μαντεύουν
Τις
αλήθειες τις πικρές, μες τις σκέψεις των ανδρών, για τις κόρες των
Ματιών,
για το τόξο των χειλιών, για αγάπες λουλουδένιες.
Για
τον πόνο, για το δάκρυ, την χαρά και την κακία, την αλήθεια και το
Ψέμα,
για ψυχές που τις παιδεύει, η στυγνή η αγωνία.
Γράφω,
γράφω και όσο ζω, θα υπογράφω, για αγωνίες των καιρών
Για
ευχές, για χαρές τα καλοκαίρια, για της θάλασσας το κύμα για τα
Λάθη
στη ζωή, για κάθε βήμα μου σε σένα, δρόμο δύσβατο για μένα
Συναισθήματα
παλιά, βία, σκοτωμοί, φτώχεια, δυστυχία, προσφυγιά
για
την μνήμη για την σκέψη που ζητάει που την λήθη την νικάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου