ΔΕΛΦΟΙ: Το μυστήριο του “κεραυνού” και η συντριβή των Γαλατών εισβολέων…

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΔΕΛΦΟΙ: Το μυστήριο του “κεραυνού” και η συντριβή των Γαλατών εισβολέων…

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

https://www.history-point.gr/

    Και στις δύο περιπτώσεις βαρβαρικών επιθέσεων κατά των Δελφών οι αρχαίοι συγγραφείς συμφωνούν, όλοι, ότι συνέβησαν θαυμαστά φαινόμενα. Βράχοι αποκολλούνταν από τον Παρνασσό, αφού πρώτα ακούγονταν βροντές και έβγαινε καπνός. Οι βράχοι που ξεκολλούσαν από το βουνό καταπλάκωσαν, το 480 π.Χ. τους Πέρσες, ενώ όσοι από αυτούς σώθηκαν, τράπηκαν έντρομοι σε άτακτη φυγή.

    Ακόμα χειρότερα έπαθαν οι Γαλάτες το 279 π.Χ. για τα οποία έχουμε και λεπτομερέστατη περιγραφή από τον περιηγητή Παυσανία.

    «Ο Βρέννος (αρχηγός των Γαλατών) χωρίς καμία χρονοτριβή, πριν φτάσουν από το στρατόπεδο οι άλλοι Γαλάτες υπό τον Ακιχώριο, ξεκίνησε κατά των Δελφών.

    «Οι κάτοικοι των Δελφών κατέφυγαν από φόβο στο μαντείο. Ο θεός όμως τους παρακινούσε να πάψουν να φοβούνται γιατί αυτός ήταν ικανός να προστατεύσει τα δίκαιά του. Οι Έλληνες που ήρθαν να πολεμήσουν για το ιερό ήταν οι εξής : Φωκείς από όλες τις πόλεις, από την Άμφισσα 400 οπλίτες, από τους Αιτωλούς ήρθαν λίγοι αμέσως μόλις έμαθαν ότι οι βάρβαροι συνέχιζαν την προέλασή τους.

    “Αργότερα όμως έφερε άλλους 1.200 ο στρατηγός τους Φιλόμηλος. Κατά του στρατού του Ακιχωρίου στράφηκαν οι ακμαιότεροι Αιτωλοί πολεμιστές, οι οποίοι δεν άρχιζαν μάχη αλλά επιτίθεντο στους βραδυπορούντες και άρπαζαν τα σκευοφόρα, σκοτώνοντας τους συνοδούς τους.

    “Έτσι οι Γαλάτες υποχρεώθηκαν να βαδίζουν αργά. Ο Ακιχώριος είχε αφήσει τμήμα του στρατού του να φρουρεί το στρατόπεδο. Κατά του Βρέννου και του στρατού πολέμησαν όλοι οι συγκεντρωμένοι στους Δελφούς Έλληνες. Και ο θεός έδειξε εξ’ αρχής διοσημίες (θεϊκά σημάδια – σημεία του Δία), περισσότερες και σαφέστερες από όσες μας είναι γνωστές.

    «Και σεισμοί ισχυροί σεισμοί, πολλές φορές την ημέρα, γινόταν στην χώρα που κατείχε ο στρατός των Γαλατών και βροντές ακούγονταν και κεραυνοί συνεχώς έπεφταν. Οι βροντές τρόμαζαν τους Κέλτες και οι κεραυνοί σκότωναν, όχι μόνον όποιον έπλητταν, αλλά και όποιους ήταν κοντά του….

    «Παρουσιάστηκαν επίσης στους Κέλτες τα φάσματα των ηρώων Υπερόχου, Λαοδόκου και Πύρρου.   

    Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι εμφανίστηκε και ο Φύλακος, ένας εντόπιος ήρωας των Δελφών», αναφέρει ο περιηγητής Παυσανίας τον 2ο αι. μ.Χ. (Παυσανία Φωκικά 10, 22). Η περιγραφή του Παυσανία είναι άκρως εντυπωσιακή και κατά παράδοξο τρόπο ταυτίζεται σχεδόν με την αντίστοιχη, αλλά κατά 600 περίπου έτη παλαιότερη, του Ηροδότου.

    Ιδιαιτέρως αποκαλυπτικό είναι το χωρίο που αναφέρεται σε κεραυνούς που σκότωναν όχι ένα, αλλά ομάδες Γαλατών, καταστρέφοντας ακόμα και τα όπλα τους. Από την άλλη οι κεραυνοί αυτοί συνδέονται με βροντές «που τρόμαζαν τους Κέλτες».

    Και όμως οι πράγματι εμπειροπόλεμοι Κέλτες, οι προερχόμενοι από μια χώρα με σαφώς χειρότερο της Ελλάδος κλίμα, προφανώς συνηθισμένοι στις κακοκαιρίες, τρομοκρατήθηκαν από μερικούς κεραυνούς, λες και δεν είχαν αντιμετωπίσει ξανά παρόμοια καιρικά φαινόμενα.

    Μήπως λοιπόν το δελφικό ιερατείο, το υπεύθυνο άλλωστε και για την βιολογική καταστροφή της Κύρας, τον 6ο αι. π.Χ. γνώριζε το μυστικό του «κεραυνού», δηλαδή κάποιας μορφής εκρηκτικής ύλης; Μήπως με την χρήση των υλών αυτών προκλήθηκαν οι κατολισθήσεις, αλλά και οι ομαδικές ανατινάξεις των Γαλατών;