21ος ΑΙΩΝΑΣ. ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΗΣ "ΠΡΟΟΔΟΥ"
Βασίλης Ναζλής
Μας δίδαξαν ότι ο 20ος αιώνας ήταν αιώνας πολέμων, εθνοτικών
και εδαφικών ανακατατάξεων και μεθοδικών γενοκτονιών. Ένας αιώνας βίαιος στην
στην παγκοσμιότητα, με όλεθρο και καταστροφή, αλλά και έκρηξης της τεχνολογίας,
κοντά στην πληθυσμιακή έκρηξη.
Η επιστήμη αναπτύχθηκε στο "άπειρο" και προς τα πάνω, αλλά και προς τα κάτω, με εφαρμογή των επιτευγμάτων της εις βάρος της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων απέκτησε άλλη διάσταση και εντάθηκε και εδώ με την έκρηξη των Μ.Μ.Ε., με τον τύπο σε κάθε μορφή του, ραδιόφωνο, τηλέφωνο, τηλεόραση και άλλους τρόπους άμεσης επικοινωνίας. Όλα αυτά μπήκαν δυναμικά στην καθημερινότητα μας, που δυστυχώς αλώσανε τον χώρο και τον.... χρόνο μας!!
Πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις, είναι πλέον μέσα στο χώρο μας, το δωμάτιο απομόνωσης μας, κάθε στιγμή. Γίναμε "πολλοί" σε ένα μικρό χώρο και ... τελικά μόνοι και ας είμαστε πολλοί σε "συνωστισμό"!!!
Αυτή η συσσώρευση του τεχνολογικού πολιτισμού αναμφίβολα καλλιτέρευσε την ζωή μας, αλλά κατά την γνώμη μου, το νέο, το ετοιμοπαράδοτο πνευματικό "ντελίβερι" (ας μου συγχωρεθεί η λεκτική βαναυσότητα), μας κολοβώνει την σκέψη και την ευρηματική διάθεση και μας οδηγεί σε μία στειρότητα πνεύματος, που φοβάμαι ότι οδηγεί σε πνευματική μοναξιά.
Ο 21ος αιώνας μπήκε δυναμικά και "φασαριοτζίδικα", περισσότερο απ' ότι υπολογίσαμε και η τεχνολογική ανάπτυξη έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη.
Όλοι τρέχουνε, νήπια, παιδιά, έφηβοι, νέοι και πολύ ... γεροντότεροι, που βρίσκονται πλέον προ του τελευταίου εκβάντος, ως ατίθασα μειράκια, τρέχουμε σε μία απέλπιδα προσπάθεια να "κερδίσουμε" περισσότερα στην κοινωνία της πληροφορίας.
Στις μέρες μας, τα πάντα είναι ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, "βλέπεις" και γνωρίζεις ότι δεν μπορούσες να φανταστείς στη ζωή, πριν λίγα μόνο χρόνια.
Η γενιά μου, τον προηγούμενο αιώνα, παιδιά, έφηβοι και νέοι τότε, μαζί με τους μεγαλύτερους νιώθαμε την επαφή με τον άλλο, μία επαφή ουσίας και συναισθημάτων.
Κάποτε και το.... κουτσομπολιό της γειτονιάς, ήταν προσωποιημένο και το "σπασμένο" τηλέφωνο από αυτί σε αυτί, ήταν ενεργό, ενώ τώρα, ανώνυμο και απόλυτα κακόβουλο, όπου ισχύει το "η γλώσσα (του διαδικτύου) κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει" που τώρα τσακίζει υπολήψεις.
Τώρα το "αφελές" κουτσομπολιό της εποχής, έγινε τεχνολογικό και ηλεκτρονικά διαχέεται σε όλο τον πλανήτη. Έσπασε "δυναμικά" τα στεγανά της γειτονιάς, του χωριού, της πόλης, έγινε.... παγκόσμια γνώση.
Τώρα, οι επαφές αυτές γίνονται μέσα από οθόνες λαπ τόπ, τάμπλετ και κινητών, μόνο με τα δάκτυλα και το πληκτρολόγιο.
Αναρτήσεις επί αναρτήσεων, ασυναρτησίες και αγραμματοσύνη ενεργές σε όλα και για όλα!! Μειράκια ηλικίας και μειράκια ανοησίας και γεροντικής άνοιας είναι ΠΑΡΟΝΤΑ!!, με εικόνες προβολές "ωραιότητας" και "αυθεντίας".
Παρακολουθώ εξ "ανάγκης" και πρώην επαγγελματική ειδίκευση και γιατί όχι επαγγελματικής "διαστροφής", πρόσωπα της προσωπικής προβολής και επικοινωνίας, που καβαλήσανε την προβολή ως το παιχνίδι των παιδικών μας χρόνων, τη... μακριά γαϊδούρα,
Πρόσωπα που αν αφαιρέσεις τα προσωπικά ψιμύθια και το ρετούς, που επέβαλλαν στο πνευματικό τους προφίλ στο διαδίκτυο και απομακρύνεις τις τερακότες και τους κοθόρνους, που φόρεσαν, θα εκπλαγείς για το περιεχόμενο τους.
Θα εκπλαγείς από το κενό του εσωτερικού τους περιεχομένου και το ωραιοποιημένο "δύσμορφο" παρόν τους.
Παίζουν την προβολή, όπως εμείς τους βόλους μας παιδιά και από τις "συγκρούσεις" (καραμπόλες), "κερδίζουν" ανέλπιστα κέρδη, χωρίς να μπορούν να καλύψουν την εσωτερική τους μηδαμινότητα.
Πάταγος, "συνωστισμός" "ΦΙΛΩΝ", χειρότερος απ' αυτόν τον "ρεπούσιο". Εκκωφαντικός συνασπισμός στα κράσπεδα της "θάλασσας" του FB, Internet και όλοι απλώνουν "απελπισμένα" να αδράξουν την πλώρη, ακόμη και την... πρύμνη, για να ταξιδεύσουν στους ωκεανούς του διαδικτύου.
Με βοηθό και συνεργό την προσωπική Α-νοησία (αγνωσία), πολλά βλέπουν, πολλά διαβάζουν, πολλά γράφουν, λίγα καταλαβαίνουν και ακόμη λιγότερα.... αφομοιώνουν.
Ο χώρος είναι πλέον αδιαχώρητος και διαγκωνίζονται οι "φεϊζμπουκιάνοι", να κερδισουν τον δικό τους ζωτικό χώρο.
Ψάχνουν στο WiFi με γουρλωμένα τα μάτια και αγχώδη αγωνία.
Κινούν τα δάκτυλα πάνω στην οθόνη για να πετύχουν την επαφή που τους στερεί το... κενό αέρος της τεχνολογίας..
Με τον τρόπο αυτό όλοι δέθηκαν με δεσμά αφόρητης δουλείας και περιλαίμιο ελεγχόμενης κίνησης.
Όλοι τρέχουν και διατρέχουν τις λεωφόρους και τα καλτερίμια της "φεϊζμπουκιανής" γνώσης, που είναι γνώση προσωπικών δεδομένων που οι ίδιοι κοινολογούν και ¨καμαρώνουν", συμπεριφορές, δράσεις και.... φωτογραφίες τους, που αγγίζουν τα όρια της πορνογραφικής αποτύπωσης άνευ αμοιβής!!!
Λίγες οι αναρτήσεις που μορφώνουν και προάγουν το πνεύμα, σταγόνα μέσα στον ωκεανό της προσωπικής προβολής.!!!
ΞΕΦΥΓΕ Η ΧΡΗΣΗ ΑΣ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!!!
Η επιστήμη αναπτύχθηκε στο "άπειρο" και προς τα πάνω, αλλά και προς τα κάτω, με εφαρμογή των επιτευγμάτων της εις βάρος της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων απέκτησε άλλη διάσταση και εντάθηκε και εδώ με την έκρηξη των Μ.Μ.Ε., με τον τύπο σε κάθε μορφή του, ραδιόφωνο, τηλέφωνο, τηλεόραση και άλλους τρόπους άμεσης επικοινωνίας. Όλα αυτά μπήκαν δυναμικά στην καθημερινότητα μας, που δυστυχώς αλώσανε τον χώρο και τον.... χρόνο μας!!
Πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις, είναι πλέον μέσα στο χώρο μας, το δωμάτιο απομόνωσης μας, κάθε στιγμή. Γίναμε "πολλοί" σε ένα μικρό χώρο και ... τελικά μόνοι και ας είμαστε πολλοί σε "συνωστισμό"!!!
Αυτή η συσσώρευση του τεχνολογικού πολιτισμού αναμφίβολα καλλιτέρευσε την ζωή μας, αλλά κατά την γνώμη μου, το νέο, το ετοιμοπαράδοτο πνευματικό "ντελίβερι" (ας μου συγχωρεθεί η λεκτική βαναυσότητα), μας κολοβώνει την σκέψη και την ευρηματική διάθεση και μας οδηγεί σε μία στειρότητα πνεύματος, που φοβάμαι ότι οδηγεί σε πνευματική μοναξιά.
Ο 21ος αιώνας μπήκε δυναμικά και "φασαριοτζίδικα", περισσότερο απ' ότι υπολογίσαμε και η τεχνολογική ανάπτυξη έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη.
Όλοι τρέχουνε, νήπια, παιδιά, έφηβοι, νέοι και πολύ ... γεροντότεροι, που βρίσκονται πλέον προ του τελευταίου εκβάντος, ως ατίθασα μειράκια, τρέχουμε σε μία απέλπιδα προσπάθεια να "κερδίσουμε" περισσότερα στην κοινωνία της πληροφορίας.
Στις μέρες μας, τα πάντα είναι ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, "βλέπεις" και γνωρίζεις ότι δεν μπορούσες να φανταστείς στη ζωή, πριν λίγα μόνο χρόνια.
Η γενιά μου, τον προηγούμενο αιώνα, παιδιά, έφηβοι και νέοι τότε, μαζί με τους μεγαλύτερους νιώθαμε την επαφή με τον άλλο, μία επαφή ουσίας και συναισθημάτων.
Κάποτε και το.... κουτσομπολιό της γειτονιάς, ήταν προσωποιημένο και το "σπασμένο" τηλέφωνο από αυτί σε αυτί, ήταν ενεργό, ενώ τώρα, ανώνυμο και απόλυτα κακόβουλο, όπου ισχύει το "η γλώσσα (του διαδικτύου) κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει" που τώρα τσακίζει υπολήψεις.
Τώρα το "αφελές" κουτσομπολιό της εποχής, έγινε τεχνολογικό και ηλεκτρονικά διαχέεται σε όλο τον πλανήτη. Έσπασε "δυναμικά" τα στεγανά της γειτονιάς, του χωριού, της πόλης, έγινε.... παγκόσμια γνώση.
Τώρα, οι επαφές αυτές γίνονται μέσα από οθόνες λαπ τόπ, τάμπλετ και κινητών, μόνο με τα δάκτυλα και το πληκτρολόγιο.
Αναρτήσεις επί αναρτήσεων, ασυναρτησίες και αγραμματοσύνη ενεργές σε όλα και για όλα!! Μειράκια ηλικίας και μειράκια ανοησίας και γεροντικής άνοιας είναι ΠΑΡΟΝΤΑ!!, με εικόνες προβολές "ωραιότητας" και "αυθεντίας".
Παρακολουθώ εξ "ανάγκης" και πρώην επαγγελματική ειδίκευση και γιατί όχι επαγγελματικής "διαστροφής", πρόσωπα της προσωπικής προβολής και επικοινωνίας, που καβαλήσανε την προβολή ως το παιχνίδι των παιδικών μας χρόνων, τη... μακριά γαϊδούρα,
Πρόσωπα που αν αφαιρέσεις τα προσωπικά ψιμύθια και το ρετούς, που επέβαλλαν στο πνευματικό τους προφίλ στο διαδίκτυο και απομακρύνεις τις τερακότες και τους κοθόρνους, που φόρεσαν, θα εκπλαγείς για το περιεχόμενο τους.
Θα εκπλαγείς από το κενό του εσωτερικού τους περιεχομένου και το ωραιοποιημένο "δύσμορφο" παρόν τους.
Παίζουν την προβολή, όπως εμείς τους βόλους μας παιδιά και από τις "συγκρούσεις" (καραμπόλες), "κερδίζουν" ανέλπιστα κέρδη, χωρίς να μπορούν να καλύψουν την εσωτερική τους μηδαμινότητα.
Πάταγος, "συνωστισμός" "ΦΙΛΩΝ", χειρότερος απ' αυτόν τον "ρεπούσιο". Εκκωφαντικός συνασπισμός στα κράσπεδα της "θάλασσας" του FB, Internet και όλοι απλώνουν "απελπισμένα" να αδράξουν την πλώρη, ακόμη και την... πρύμνη, για να ταξιδεύσουν στους ωκεανούς του διαδικτύου.
Με βοηθό και συνεργό την προσωπική Α-νοησία (αγνωσία), πολλά βλέπουν, πολλά διαβάζουν, πολλά γράφουν, λίγα καταλαβαίνουν και ακόμη λιγότερα.... αφομοιώνουν.
Ο χώρος είναι πλέον αδιαχώρητος και διαγκωνίζονται οι "φεϊζμπουκιάνοι", να κερδισουν τον δικό τους ζωτικό χώρο.
Ψάχνουν στο WiFi με γουρλωμένα τα μάτια και αγχώδη αγωνία.
Κινούν τα δάκτυλα πάνω στην οθόνη για να πετύχουν την επαφή που τους στερεί το... κενό αέρος της τεχνολογίας..
Με τον τρόπο αυτό όλοι δέθηκαν με δεσμά αφόρητης δουλείας και περιλαίμιο ελεγχόμενης κίνησης.
Όλοι τρέχουν και διατρέχουν τις λεωφόρους και τα καλτερίμια της "φεϊζμπουκιανής" γνώσης, που είναι γνώση προσωπικών δεδομένων που οι ίδιοι κοινολογούν και ¨καμαρώνουν", συμπεριφορές, δράσεις και.... φωτογραφίες τους, που αγγίζουν τα όρια της πορνογραφικής αποτύπωσης άνευ αμοιβής!!!
Λίγες οι αναρτήσεις που μορφώνουν και προάγουν το πνεύμα, σταγόνα μέσα στον ωκεανό της προσωπικής προβολής.!!!
ΞΕΦΥΓΕ Η ΧΡΗΣΗ ΑΣ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου